Framsókn - 01.01.1896, Blaðsíða 3

Nll 1
PRAII S 0 K N
'3
konsúlsfrúin íilvarlega og mcð mikilli aherzln; hnn
sjálf þurfti nú reviula. aldrei u3 Iiugsa fyrir nlorgun- -
tleginum. Xú sleppti hún öllum uiasvifum og hvrjaði !
nptur: „Erindi mitt er að spyrja pig, iivort pú viijiv
ekki sjá framtíð Edvarus borgið fyrir fuilt og alit.
[ni vcizt að við hjönin eigum engin börn og við vilj-
mn taka Edvard algjöriega okkur í sonar stað. kfann
jivrfti aldrei að vanta neitt, og fengi j):ið r.jipeldi er
inefir heldri nuiTina börnum, og mundi aldrei hafa af
skorti og vaiidra'ðum að segja. Maðurinn minn hjelt
að j.ú mundir fallast á jiessa upjiástungu, pví móðirin
Jilýtur að viija heill liarna siuna".
Maria fjekk ákafan hjartslátt og varir hennar titr,
uðu svo að hún kom etigu orði 115*51.
,.Við viljum lika gjarnan styrkja jiig árlega með
nokkur huudruð krónum“.
Maria starði á konsúlsfrúna. Hvað átti petta að
jiýða, átti að fá hana til að selja son sinn?
,. X ú. María, ertu ekki ámegð yfir að sjá framtíð
Edvards pannig horgið'1. Konsúlsfrúin ætlaði fyrst
að segja „pakklát11. en er iiún sá svip Mariu, pá skij*ti
liún um orð,
,.Jeg ímynda mjer að pú gangir uð pessu tilboði
minu“.
„Xci'1, svaraði María í hörðum málrómi, „nei”,
„Xú, pá iiöfum við ekki meira að tala um saman".
Ivonsúlsfrúin .stóð á fætur, og var svipur á henni.
,.p>að ljtur út eiusog pú skiljir ekki okkar góða ti 1-
gang og kttnnir ekki að meta pau gæði, er Edvard
standa til lioða!'“
„Mattliilduv“, sagði Maria hliðlega „pað er auð-
hcyrt að j.ú liefur aldrei verið móðir11.
..Kei, en jeg hef lievrt mikið taliið um móðurást-
ina, sem á að vera sterkari en allt annað, og jeg
finynda ..mjer, að móðirin vilji unr fram allt heill
barns síils11.
Xiðurl.
Iívæði.
Sungið á fyrsiu Jcvcnnfjelagsfundí í Kcjlarík
28. apríl 180u.
—0—:
Vjer setjum nú hjer vorn fyrsfca fuud
er fjelag vort á að ínynda.
vjer leyfa’ oss ei megum leugri bluud
nje ljósiiui frá. oss lirinda
er stafar af frelsi, förum pví
vorn framtíðar sveig að binda.
I nafni drottins iiið nýja starf
vjer nú skulum glaðar iieyja,
svo börnin hljóti sein beztan arf
er blikna peir eldri og deyja.
Vort kvennfjelag aldrei kemst á fót
ef konurnar Isiands pegja.
Kaflí úr hrjefi frá Amerku 2ö. okt. 1895.
„Hjeð.m er mestu ársadd að frjetta. Aldrei í
liinni stuttu sögu Manítoba og Rauðarárdalsins hcfur
fengist eins störkostleg uppskera. En tíðin i vor og
sumar var lika svo ákjósanleg, að ujipskeran hlaut
nærri nð verða svoua rík.
iSljettueldar hafa í liaust gjört óvenjulegan skaða,
ógrynni af heyi og stökkuðu hveiti bruunið, skepnur
líka, og jafuve/ mannslíf fari/.t.
f*að gleðiir alla lijer, sem meim geta kallast, að
lieyra af framförum lieima i hverju sem er. J>annig
er mn vouina á frjettapræðinum, um biu iiýuppkoinnu
íshús og fleira. “
TJm afengi og alirif þess
hefur stórstúka íslands fengið ritstjóra Björn Jóns-
son td að útleggja af dönsku ritling eptir pá Meik
Larsen lækni og Hermau Trier pjóðpingisthnnn.
{aar eð efni lians er svo mjög siðhæt.indi og fram-
setningiú svo ijós, fróðleg og skemintileg, og útlegg-
ingin iueð hinni venjulegu snilld ritstjóra Isafoldar,
pá (>r k\ærið hverjum sem les pað til hinnar inestu
skemnitunar, ún tillits til liins mikla fróðleiks sem
jj.ið iiefir inni að h.ildi, og lcoítar þó aðcins lö aura
hept, 20 aura í bandi, og er pö 64 bls.; er pað að
pakka störstúkuuni hvað ódýrt er selt. Finnst oss
sjálfsagt að gengið sje ríkt epfcir pví ,að kver petta,
eða að minirta kosti ágrip af því, verði notað við
alia barnaskóla saiukvæmfc ákvörðnn aipingis, pví pað
er mjög áríðandi fyrir liiiin upjivaxandi æskulýð að fá
í tiina vitneskju uin skaðvæni alls áfengis fyrir sál
og likam 1 mannsins; en i kverinu er vísindalega
sannað að svo er. E11 pað or eins inikið nnrgra alda
hoimska og vanpekking swm liehlur við drykkjuskapn-
um, eins og sá meðfæddi breiskleiki mannseðlisins að
vera sólgnastur ípað sem möimuin er skaðlegast.
Jjjer mæðiir og systur! X áíð sem fyrst í þennan
ágæta ritling til jiess að gefa hann liiiium ungu son-
um yðar og bræðrum, og munuð pjer sanna að aldrei
hefur litið frækorii borið meiri og blessuuamkari
ávöxt.
Ritið fæst hjer i Seyðisfirði hjá bóksölununi
Lárusi S. Tómassyni og Ármanni Bjarnasyni.
d.
Utan ur heimi.
í krjefi til vinar síns fór Cleveland, forseti
Bandaríkjaniia, pessum orðuin 11111 konu síua og hjóna-
band sitt: ,,{>egar jeg lit yfir árin sem liðin eru
siðan guð af sinni óumræðilegu gæzku veitti mjer liið
hezta af öllum sinum gæðum, ástrika og viðkvæma
eiginkonu, pá pykir mjer allt annað, lieiður, staða,
tækifæri til að gjöra gagu, og virðing meðborgara minna,
lítilsvirði í samanburðí við pað.11 Að lokum minuist