Kvennablaðið - 31.10.1918, Qupperneq 5

KVENNABLAÐIÐ
77
sitja, heldur fara á kjörstaðinn og gefa
sambandslögunum atkvæði sitt.
Þar næst talaði alþingismaður Bjarni
Jónsson frá Vogi. Skýrði hann allar grein-
ar samningsins nákvæmlega og áleit hann
mjög misráðið, ef svo illa tækisl til, að
hann næði ekki fram að ganga.
Frú Bríet tók þá aftur til máls og ítrek-
aði hina fyrri áskorun sína um að konur
notuðu rétt sinn í þessu sambandslaga-
máli á þann hátt, að gefa því atkvæði
sitt, og bar þvi næst fram svolátandi til-
lögu:
»Fundurinn lýsir ánægju sinni yíir sam-
bandslögunum, og skorar á allar kosn-
ingarbærar konur í Reykjavík að veita |
þeim fylgi sitt með því að sækja fundinn
í Barnaskólanum á morgun 19. október
og setja kross fyrir framan »jáið« á at-
kvæðaseðlunum«.
Með því að aðrir tóku ekki til máls,
var tillagan borin upp til atkvæða og var
hún samþykt með ölium atkvæðum gegn 2.
Fleira ekki fyrir tekið og fundi slitið.
Katrin Magnússon. Guðrún J. Briema.
Fundur þessi var allvel sóttur. Voru }
þar saman komnar á þriðja hundrað kon-
ur. Lögðu forgöngukonur fundarins á-
herzlu á að brýna fvrir þeim að sækja
atkvæðagreiðslu'na vel.
Daginn eftir fór atkvæðagreiðslan fram,
sem menn vita. Nokkuð sóttu konur hana
betur en kosningarnar 1916, en þó ekki
svo vel sein óskandi hefði verið. Enda
sóttu karlmenn hana ekki heldur vel.
Greiddi að eins rúmur helmingur allra at-
kvæðisbærra kjósenda atkvæði.
Nú fara kvenfélögin að halda fundi sína.
Thorvaldsensfélagið er bvrjað. Ætlar það
að halda stóran bazar 4. nóvember til á-
góða fyrir barnahælissjóð sinn, sem nú
mun vera orðinn rúmar 12,000 krónur.
Er það þarllegt fyrirtæki og munu margir
vilja styrkja það.
Kvenréttindafélögin hafa enn ekki byrjað
á fundum. Þó hefir það heyrst, að Kven-
réttindafélag íslands muni hafa í hyggju
að gera tilraun til að fá stjórnarskránni
breytt á næsta sumri í þá átt, að allar
konur fái pólitiskan kosningarrétt og kjör-
gengi með sömu skilyrðum og karlmenn.
Hvað hið nýja Bandalag kvenna í Reykja-
vík hefir gert í sumar, eða ætlar að gera
í vetur, hefir ekki frétzt enn þá. En ef
dæma skal eftir fundarefni þess í vor sem
leið, þá þarf það varla að sitja auðum
höndum fyrri hluta vetrarins.
Vegurinn að virðingunum.
Eftir Ernst Landquist.
------- (Frh.).
Á næsta vetlangi liafði Mauro, án þess að
biðja um leyfi, tekið myndina ofan. Umgerðin
var svo feyskin, að það brast og brakaði í
henni, eins og hún ætlaði að liðast í sundur,
þegar hann lagði hana á grúfu á borðið. Og
þarna stafaði hann sig með mestu varkárni
fram úr máðri og nær því ólæsilegri skrift,
sem auðsjáanlega var frá 1500.
»1500 la futta questa tela Maistra Zorso da
Castelf . . .«. Pað, sem eftir var, var algerlega
ólæsilegt af elli.
»Zorso de Castelfranco!« hijóðaði Mauro upp
yfir sig fagnandi. Og svo fór hann að ganga
aftur á bak og áfram um gólfið, með hendurn-
ar i buxnavösunura og höfuðið full af þúsund
hugsunum í einu. Sora Sabína hafði líklega
talað langa runu við bann, en hann hafði ekki
tekið eftir því eða heyrt af þvi eitt einasta orð.
En svo nam hann alt í einu 'staðar beint fyrir
framan hana og sagði:
»Ef til vill er það ekki hálf miljón---------
jú, það mundi Pierpont Morgan gefa með
glöðu geði og mrs. Gardener, en þá yrðu
allra mestu vandræði með lex Pacco, sem
fyrirbýðqr útflutning á öllum gömlum lista-
verkum frá Ítalíu, og maður yrði að liafa svo
míkiö fyrir þvi og viðhafa allskonar króka og
brögð, og svo gæti vel farið svo, að málverkið
lenti að síðuslu hjá itölsku landssljórninni fyrir
einar hundrað þúsund krónur. En mikinn fjár-
sjóð eigið þér þarna liggjandi fyrir framan
yður, þar sem málverkið er, það gef eg yður
mitt drengskaparorð upp á. Viljið þér nú ekki,
í þakklætisskyni fyrir að eg hefi uppgötvað
þetta fyrir yður, lofa mér að þegja yfir þessu,
-----látum okkur segja svo sem hálft ár hér
frá? Á þeim tíma skal eg gera allar fyrir-