Dagskrá - 05.10.1898, Síða 4

6i
um leið framan í hana. „Hvað á að
skrifaf “
„Fröken M. Petersen. Reykjavík"
Hann rétti henni bréflð, hún kom
með litlu, hvítu höndina á móti, en þá
tók hann utan um höndina; hún kipt-
ist ögn við, en hann slepti ekki hönd-
inní. Hún horfði á hann allra snögg-
vast bláu augunum, ljómandi af gleði
og blíðu og sagði lágt:
„Hann pabbi kemur, — kemur ut-
an úr búðinni", svo kipti hún alt í einu
að sér hendinni, stökk burt, leit allra
snöggvast um öxl sér, hýrt og brosandi
um leið og hún lét hurðina aftur.
Nú var ekkert hik á Sigurði að
vera kyr, hann var svo glaður og ssell,
að hann gat fyrirgefið öllum alt, —
hann var alsæll.
Hann gekk út til þess að koma
blóðinu og tilfinningunum í kyrð aftur,
svo gekk hann niður að sjónum; kvöld
golan þaut um andlit honum, hlý
og hressandi. Smábárur léku sér efst
á mararfietinum og hossuðu sér alla
vega og skvettu sér með æskufjöri upp
a fjörusandinn til þess að reyna að láta
smásteinana finna lífið og gleðina. En
svo hörfuðu þær frá aftur, þær hrylti
við því, hve fjörugrjótið var tilflnningar-
laust. — Niðurl.
Dagbók Reykjavíkur,
Laugardagur.
Sunnanstormur og regn öðru hvoru
Slökkviliðsæfing kl. 12—2. Æfing
þessi fór töluvert betur fram en vant
er að vera, en þó ekki sem bezt.
Sunnudagur.
Útsynningur og kafaldsél; gott
veður í köflum.
»Skálholt« kom norðan og vestan
urn Iand í síðasta skifti þetta ár og
með því nokkrir farþegar, þar á meðal:
Hannes Ó. Magnússon, Thejll kaupm.
úr Stykkishólmi, séra Guðmundur Guð-
mundsson í Gufudal, Riis kaupm. o. fl.
Herra Guðm. Magnússon hélt
kvöldskemtun í Good-Templarahúsinu
og var þar Harmoníum-spil og upp-
lestur. — Guðm. las upp kvæði
eftir Runeberg, smásögu, »Timbur-
garðinn« og kvæðið: „Jörundur". —
Ritstj. þessa blaðs var fjarverandi og
því ekki á skemtuninni, en flestir, sem
þar voru, láta vel yfir. Skemtunin var
fremur illa sótt.
Mánadagur.
Suðvestan kaldi, haíði snjóað nokk-
uð um nottina, en þiðnaði hér þegar á
daginn leið.
Andaðist Helga Einarsdóttir, kona
Sigurðar Jónssonar bókbindara hér í
bænum. Hún var mesta merkiskona
og er því sárt saknað af vinum og
vandamönnum. Hún lét eftir sig mörg
börn, kornung og munu ástæðurnar því
ekki vera sem beztar. Væri vel gjört
af Good-Templurum að hlaupa undir
bagga, þar sem Helga sál. hafði lengi
verið ein af þeirra beztu meðlimum.
Þriðjidagur.
Suðvestan stormur, snjókoma tölu-
verð, en frostlaust.
Strandferðabátarnir „Hólar“ og
„Skálholt" fóru til útlanda og koma
ekki aftur fyr en í vor. Hafa ferðir
þeirra yfir höfuð gengið greitt og vel
og mönnum getist vel að því að ferð-
ast með þeim.
Good-Templarastúkan „Verðandi"
nr. 9, hélt 751. fund sinn með mikilli
viðhöfn. Fyrst var fundurinn settur í
Good-Templarahúsinu og þar teknirinn
IO nýir meðlimir, að því búnu var far-
ið niður í Iðnarmannahús, sem skreytt
var innan með fánum og var stóri sal-
urinn troðfullur. Þar var talað vel og
fagurlega. Indriði Einarsson revisor
mintist fyrst íslands. Þá talaði Har-
aldur Níelsson fyrir minni Good-Templ-
arreglunnar á íslandi og gat þess að
oft yrði það, sem lítið sýndist í heims-
ins augum, til hinnar mestu blessunar,
og þannig hefði það verið þegar út-
lendur skósmiður, Ole Lied, heíði kom-
ið hingað til lands fyrir hartnær 15 ár-
um og fengið nokkra menn til þess að
ganga í félag það, er hann kallaði
Good-Templarfélag og öllum var ó-
kunnugt. Hann sagði, að þegar ein-
hver tímamót væru, þá væri mönnum
gjarnt að líta bæði fram og aftur, líta
yfir fömu leiðina og gá að því, hversu
langt væri komið upp í brekkuna og
jafnframt að skygnast íram fyrir sig,
til þess að sjá, hversu langt væri eftir
upp á tindinn eða til takmarksins, og
þótt félag vort hefði miklu til leiðar
komið, þá kvað hann samt mikið eftir
og brýna þörf á djörfum hug og drengi-
legri framgöngu. Þá talaði Ólafur Rós-
enkranz fyrir stúkunni »Verðandi«, taldi
upp það helzta, er hún hefði gjört og
gat þess að hún væri elzta stúka hér
sunnanlands. Hann kvað hafa verið
tekna nálægt 1000 manns inn í hana.
en þó teldi hún einungis 178; taldi
hann það sorglegan vott um óstöðug-
lyndi manna, hversu margir hyrfu aft-
ur úr félagi voru, en tók það jafnframt
fram, að ekki dygði annað en að vera
þólinmóður og einbeittur, þótt ekki
gengi alt að óskum. Hann kvað vera
liðin 15 ár fráþví, að Good-Templarafélag-
ið hófst hér á landi, 10. jan. 1899 og
sagðist búast við því og vonast til
þess að þá yrði haldin allsherjar hátíð
f félaginu, sem yrði bæði til gagns og
sóma. Síðast talaði ungfrú Ólafía Jó-
hannsdóttir um bfndindi alment og eink-
urn um grundvallarsetningar Good-
Templara, trú, von og kærleika, sagð-
ist henni vel að vanda. Á milli ræð-
anna var leikið á hljóðfæri og var sam-
koma þessi hin skemtilegasta. Bar ekki
á öðru en allir væru glaðir og öllum
liði vel, þótt hvergi sæist Bakkus á
borðum.
Miðvikudagur.
Sunnankaldi, dálítið frost en glaða-
sólskin og bezta veður.
Haldinn fundur í „Bindindisfélagi
íslenzkra kvenna". Friðrik Friðriksson
las þar upp sögu.
Þessa viku hafa gengið 62 ITienn
í Good-Templarstúkurnar í Reykjavík.
Daglega er verið að stefna mönn-
um hér í bænum og hóta þeim lög-
sókn fyrir ógoldin dagsverk. Eru
skiftar skoðanir manna um það, hverj-
ir eigi að réttu lagi að greiða þau. Á
þetta atriði verður minnst í næstu blöð-
um „Dagskrár".
14. bl., I. síðu, 3. dálki, 17 línu
að neðan komi orðin „annað en" í
staðinn fyrir orðin „en fá“. í 4. 7. 1.
a. o. komi „höfuð þjóðlífs vors" í stað-
inn fyrir „höfuð þjóðlíf",
Lövenskjold Fossum-Fossumpr.Skien
iekur að sér að útvega kaupmönnum við. Einnig eftir teikningum að byggja
hús. Semja má við PÉTUR M. BJARNASON á ísafirði.
Menn ættu að nota tækifærið, því hvergi mun fást ódýrari viður, eða með
betri kjörum en hjá undirskrifuðum.
Pétur M. Bjarnason.
Fimmtidagur,
Settur . ALpýðuskólinu í Reykjavík
í fyrsta skifti. 28 höfðu sótt um inn-
töku á skólann, en sumir þeirra voru
enn ekki komnir.
Hjálmar Sigurðsson amtskrifari
lýsti tilgangi skólans og ætlunarverki;
kvaðst hann vænta góðs samkomulags
milli kennenda og nemenda, enda væri
það lífs og þroska skilyrði þessarar
stofnunar, lýsti hann því næst yfir að
Alþýðuskóli Reykjavíkur væri settur
og tæki til starfa frá þeirri stundu, ósk-
aði að hann mætti verða til þess að
glæða andlegt líf og nytsama þekkingu
meðal íslenzkrar alþýðu.
Þá talaði Sig. Júl. Jóhannesson
nokkur orð til nemendanna og að því
búnu tók skólinn til starfa.
Föstudagur.
Norðvestan stórviðri fram á há-
degi, þá gekk hann í norður oglygndi
um tíma, hvesti aftur um kl. 4, en um
kveldið var stillilogn.
Hér með lýsi ég því yfir að ég
verð ekki kennari á Alþýðuskóla Reykja-
víkur. En ég held skóla heima hjá
mér, sem er að öllu óviðkomandi Al-
þýðuskólanum. Geta nokkrir nemend-
ur fengið enn inntöku á þann skóla,
fyrir væga borgun. Skólinn er síðdeg-
is.
Sigurður Þórólfsson.
Ég undirritaður hefi um mörg ár
verið þjáður af gigt í bakinu og leitað
til lækna, en alt árangurslaust, þar til
nú fyrir stuttum tíma að ég fékk hjá
herra kaupmanni Gunnari Einarssyni
Voltakrossinn, og hefi brúkað hann síð-
an. Ég, sem áður var oft svo veik-
ur að ég varð að liggja í rúminu, er
nú orðinn svo heill heilsu, að ég hefii
fylstu von um, að geta unnið með full-
um kröftum.
Ég gef því með gleði þetta vott-
orð mitt til þess, að þeir, sem líkt
stendur á (yrir, geti fengið áreiðanlega
bót meina sinna, samkvæmt reynslu.
minni, með því að brúka Voltakrossinn.
Guðrúnarkoti við Reykjavík.
Þórður Breiðfjörð.
Útgefandl: Félag eltt I Reykjavik.
Ábyrgðarm.: Slg. Júl. Jóhanneason,
cancL þhil.
Prentsmiðja Dagskrár.