Dagskrá - 22.04.1899, Side 3

r
155
ast myndi sér veita að hlýða þess-
um.
Þótt ekki sé hér úr dregið nó
orðuin aukið, — þá þurfti rektor
ekki meira en þetta, og vísar pilt-
inum þegar úr skóla.f!!!) — Pilt-
urinn fór þá út, en hitti rektor að
máli síðar og gerði rektor honum
þá þann kost, að biðja sig fyrir-
gefningar á þessari móðgunf!!!)
áður en tímar væru úti um dag-
inn, ella væri honum engin von
þess að verða i skólanum lengur.
Piltinum þóttu jietta lit.il kostakjör,
enda þótti honum sem öðrum,
þetta engin móðgun, og lét því
ekki líklega yfir, að hann gæti
beðist fyrirgefningar á slíku.
En ekki var þar með búið, því að
nú tóku vinir Ólsens að leiða pilt
þenna á eintal og telja um fyrir.
honum, hvilíkt gagn hann gerði
sér og fra.mtíð sinni, og einkum
skólanum (o: rektori!) og landinu,
ef hann færi að þeirra ráðum. Er
ekki að orðlengja það, að svo fast
sóttu þeir þetta og grátbændu um,
að pilturinn lét loks a.ð orðum
þeirra og lýsti því yfir í áheyrn
Ólsens og bekkjarsveina, að hann
hefðí verið mótfaUinn umsjónar-
manni „persónulega", en ekki til
þess að styggja rektor. Ef hann
hefði móðgað hann, bæði hann
rektor fyrirgefningar á því*. Svo
var hann tekinn í skólann aftur.
Hafði heldur farið að réttast úr
rektori á eftir, og var sem honum
hefði þótt leikurinn góður, •— en
ekki hefir heyrst að „stjórnkænska"
þessi hafi þótt á marga fiska með-
al manna hér í höfuðstaðnum.
Enda eru það tiltölulega fáir, sem
skilja stjóinarfar uppeldisfræðings-
ins — og óska margir að minna
kappi hefði verið beitt til þess að
hafa formannaskifti við stofnunina,
sem þá átti að vera vandalaust að
stjórna.
Skólapiliur.
^Umrœður um
ísl. réííriíun,
sem haldnar voru í „Hinu ísl.
stúdentafélagi" 27. jan. þ. á., hefir
félagið látið prenta. Þess skal þó
getið að þar eru að eins prentaðar
ræður (B. M. Ólsens og H. Kr. Fr.),
sem lúta að annari hlíð málsins.
Ræða Jóns Ólafssonar átti að fylgj-
ast með, en hann hafði ekki fram-
kvæmdir til þess að koma með
hándrit í tæka tíð, eins og söst í
formála bókarinnar. Einkum var
það skaði, að ræða Pálma. kennara
Pálssonar skyldi ekki vera. prentuð,
því hún var að vorum dómi bezt
allra þeirra. Ræður þeirra B. M. Ó.
H. Kr. Fr. eru að mörgu leyti
góðar og lýsa mikilli þekkingu, þar
að auki er hin fyrtalda framsett
með hógværð og stillin'gu, þótt vór
séum ekki sömu skoðunar og höf.,
en réttritunin hans eða -— til þess
að hafa hans eigin orð — rang-
ritunin spillir henni svo mjög, þegar
hún er lesin. Hann segir t. d.,
að málið sé hugsanamiðill „á milli
mans og mans“, og það þýðir á
réttri íslenzku: „á milli þræls og
þræls“.
Höf. þykir hlægilegt að tala um
mismunandi fegurð ritaðs máls og
telur alla stafi jafnfagra. Fað er
ný kenning, sem höf. gengur lík-
lega jafnilla- að fá viðurkenda og
rangritunina sína.
* Rektor átti að réttu lagi að biðja
piltinn fyrirgefningar, en pilturinn ekki
hann.
Ritst j.
Álfurinn og
steinkerlingin.
Fyrir mörgum hundruðum, ára
varð nátt-tröll naumt fyrir. Sólin
rann upp í austri skínandi fögur
með sínum töfrandi morgunblæ,
áður en skessan komst í fylgsni.
Hún varð óðara að steini og þótt-
ist illa stödd. En af því henni
var hlýtt til ættlandsins síns, hafði
hún samt vakandi auga á öllu,
sem fram fór. Hún kyntist við
álf, og þótti henni mikil dægra-
stytting í því. Einu sinni spyr
hún álfinn: „Hvað kemur til þess
að nú sé ég aldrei „hetjur ríða
um hóruð" með gylta hjálma og
skygða skjöldu og ekki litklæði?
ég sé heldur aldrei bardaga, eða
vopnaburð, sem mór var áður til
yndis“. Álfurirm svarar: „Sú er or-
sök til þess, að nú hafa þeir
innbyrt vopnin og hafa þau í munn-
inum. Nú heyrist ekki lengur
orðið kappi, það er nú orðið kjaft-
ur, og veit ég ekki hvernig á
breytingunni stendur". „Hvernig eru
þá bardagarnir ?“ segir kerling —
„Blóðið er ekki lengur rautt, það
er svart og pentaðir með því hvít.
ir dúkar síðan vopnaburðurinn í
munninum hófst, og hinn lagðist
niður“. „Eru kjaftarnar nokkrar
hetjur?" spyr kerling. „Jú“, svar-
ar álfurinn, „frægustu hetjur. Tveir
eru uppi núna, sem ekki standa á
baki Gunnari og Gretti sterka,
og hafa vel og lengi hildi háð og
fyrir utan þá eru margir drísil-
kjaftar, sem líka eru í iniklum
inetum og gengi og koma sér ekki
síður fram hjá konungum og jörl-
um en hinir fornu kappar.“ „Heyr-
ist nokkurt vopnabrak í þessum bar-
dögum?“ spyr kerling?" „Jú,“ svar-
ar álfurinn, „þá er þeir berjast með
þessum vopnum, sem kölluð eru
orð og málsgreinir, eru málsgrein-
irnar oft svo sundurleitar og frá-
hverfar sín á milli að þær liggja
í hárifrildi. Hverjar tvær grein-
ir verða eins og tvær tíkur,
Qnnur grá, önnur mórauð, báðar
j með allra fallegustu trinum, eii
rífast samt svo hátt, að undir
tekur í hverju fjalli, svo er í
fæstum þessum orustum fylkinga-
skipan eða samræmi." Kerlingin
hristi höfuðið svo því lá við að detta
af henni. Álfurinn hélt áfram
ræðunni og segir: Þingmenn þess-
ara garpa hlaupa saman eins og
sauðahjörð, sem hóað er saman
með hundi. Þá er hetjurnar láta
skína í tennurnar, sem nú eru
hafðar í staðinn fyrir Fetbreið og
Gunnloga, ellegar þá er hvína í
lúðrinum, sem kallaður er tunga,
ósamróma raddir eins og úr fjöl-
breyttum kvikindum."
Svo skildu þau talið að sinni.
Agnar.
ÁMINNING.
Piltar mínir! Ekki nema það
þó; skólapiltar farnir að skrifa um
stjórnfræði. Vitið þér þá ekki pilt-
ar góðir, að þeir hafa einkaleyfi
til að skrifa um þau mál, sem
lengi hafa skrifað og flest sér til
skammar ?
Gvendtir smali.
ilsvirts guðfræðings og vildi fá að
tala við hann, en presturinn rak
hann út og kvaðst ekki vilja eiga
tal við „svoleiðis menn.“ Það er
kristilegt, þetta af presti!
I ín Goðdali eru i kjöri: séra
Hafsteinn Pétursson í Vesturheimi
og séra Brynjólfur Jónsson á Ólafs-
völlum. Fleiri sóttu ekki.
Gísli bóndi Guðmundsson
á Kiðafelli í Kjós andaðist hinn
13 þ. m., 81 ára gamall. Hann
bjó allan sinn búskap á Eyrar-
útkoti og í hjónabandi lifði hann 54
ár með eftirlifandi ekkju. varð
þiem 11 barna auðið, hvar af 5
lifa.
Hann var valinkunnu sóma-
maður til orða og verka, naut því
ástríkis konu sinnar og barna
og allra, sem honum kyntust.
Sæl er minning lians eftirlifandi
ástvinum.
F. F.
Umburðarlyndi — kristindómur!
—0—
Svo er sagt, ■ að piltur, sem rek-
inn haíði verið úr skóla, án þess
að nokkur ástæða til þess væri
nægilega sönnuð, kom inn til mik-
Herbergi
til leigu fyirir einhleypa, frá 14.
maí, í góðu húsi við Laugaveg.
Ágætur leigumáli. Ræsting her-
bergis, þjónusta og fæði fylgir með
ef óskað er, fyrir mjög sanngjarna
borgun. — Ritstj. vísar á.
OL
fra TUBORGS FABRIKKER, et af. de störste og bedst indrettede
Bryggerier i Köbenhavn, er tilkendt de höjeste Udmærkelser paa de
senere Aars Verdensudstillinger og det kan anbefales de ærede Forbru-
gere som let, velsmagende og holdbart.
TUBORG LAGER-, PILSNER- .« EXPORTÖL
forhandles hos og serveres af de fleste Handlende og Beværtningsdri-
ende paa Island.
Med hvert fra Köbenhavn ankommende Dampskib fölger til vore
talrige Forbindelser frisk Forsyning saa vel i original Aftapning som
paa Træer.
Forlang derfor overalt
TUBORG ÖL,
Eneforhandler for Island
c?#. cTfiorsfeinsson
Reykjavík.
TUBORGS FABRIKKER.
IvÖBENHAVN.
cTinQSÍQ SRanéinavisR
Cxporí <Surrogaf
frá verksmiðju vorri hefir fengið afarmikla útbreiðslu. Reynið það, ef
þér hafið enn ekki byrjað að nota það.
F. Hjorth & Co., Köbenhavn K.