Dagskrá - 01.05.1899, Blaðsíða 3

163
L0venskjolcl Fossum — Fossum pr. Skien.
tekur að só að útvega kaupmönnum við. Einnig eftir teikningum að
byggja hús. Semja má við PÉTUR M. BJARNASON á Ísaíirði.
Mcnn ættu að nota tækifærið, Því hvergi mun fást ódýrari viður,
eða með beti kjörum en hjá undirskrifuðum.
Pétur M. Bjarnason.
^arzlanin „Cóinðor^ i ^loifRjavíR
hefir nú með ,,LAURA“ fengið mjög miklar birgðir af
alls konar álnavörum,
auk margs annars, sem nánar verður auglýst hið allra fyrsta að
auðið verðul'.
Heiðraður almenningur treysti hér á
góðan varning og gott verð.
cHeiRnincjssRil og innRainía HÞagsRrár.
Sökum annrikis og vœntanlegra ferðalaga, get ég ekki haft innheimtn
og reikningsskil á DAGSKliÁ í sumar. Séra Jón Bjarnason annast því
innheimtu á blaðinu frá r dag og eru menn þvi vinsamlega beðnir að
snúa sér til lians með borgun á 3. árgangi blaðsins.
Bvik, 29. marz 1899.
Virðingarfylst.
SIG. I'ÓliÓLFSSON.
Samkvœmt ofanritaðri tilkynningu liefi ég tekið að mér innheimtu
á borgnn fyrir yfirstandandi árgang Dagslirár.
Bvík, Jringholtsstrceti 16.
Nirðingarfylst.
JÓN BJABNASON,
past. emeritis.
Ég vil ninnig biðja hina heiðruðu kaupendnr að trúa kostnaðarmönn-
unum til þess að auglýsa það sjálfir ef blaðið œtii að hœtta, og leggja
engan trúnað á skáldsögur annara um það. Éeir lifa oft lengst, sem með
orð im eru vegnir. Hitt veit ég að allir kaupendur blaðsi s telja sjádfa
sig bæra að dœma um, lwernig blaðið sé.
Jóíí Bjarnason.
gjafanum eða sendisveininum.
Stöðulögin eru bygð a mörgum
fjölmennum bænarskrám frá íslend-
ingum á árunum 1848—52 að Þeim
báðum meðtöldum, Því á Þeim áruin
vildu Íslendingar ekki kasta perl-
um fyrir svín. Éau eru ennfrem-
ur bygð á ioforðum konungs á
Þessum sömu árum, og snarpri
baráttu íslendinga. En af grund-
vallarlögum Dana eru Þau ekki
sprottin. Svo er stjórnarskfáin
afieiðing af stöðulögunum. Hún
ákveður hvernig stjórna skuli Þeim
réttindum vorum, sem Danir af-
hentu oss með stöðulögunum.
Svona er nú eðli Þessa máls og
ástæður. Samt hefir Valtýs frum-
varp fengið harðsnúinn flokk á
Þingi, er fylgir Því með kappi, sem
gengur æði næst, og verður Það
eitt sílogandi brennimerki á sögu
landsins, en nái frumv. frarn að
ganga, verður Það brælandi hræ-
logi yfir landinu, er sýður af oss
allan Þjóðarsóma og steykir allar
ylmjurtir og blóm ættjarðarástar
um ókomnar aldir. fá Þarf ekki
gamli Nellemann að skemta sér á
leikhúsum. Hann kýmir hæðnis-
lega í kampinn, Þegar hann sér
aftan undir dindilinn á sendisvein-
inum. Nellemann er maður lang-
leitur og ekki fríður sínum, brosið
er ekki blítt, en samt srnitar út
úr Því fögnuðurinn yfir sjálfum hon-
um og sigurvinningum hans. Hann
hæðist kesknislega að garpskap
Þjóðarinnar, sem barist hefir með
litlum hvíldum í 50 ár fyrir jfrelsi
sínu, og barðist síðast í 10 ár ein-
huga og með miklú kappi fyrir
frjálslegustu og umfangsmestu
stjórnarbót, sem ber eins og gull
af eyri af öðrum stjórnarbótartil-
raunum, sem hór hafa verið reynd-
ar. Pó Danastjórn sé of nett (pen)
í ganginum til Þ©ss að stíga svo
stórt spor í skilsemi á réttindum
vorum, eins og Þessi stjórnarbót
heimtar, sem hefir tvisvar orðið
að lögum á Þingi. Svo hrapar
sama Þjóðin, sem barist hefir með
mörgum ágætismönnum í broddi
fylkingar, ofan í Þingsályktun, svo
ofan í Valtýs frumvarp. Getum
vér með nokkru öðru, eins bei-
lega og Þessu gert oss hæðilega í
augum stjórnarinnar, sjálfra vor
og heimsins? Með hverju getum
vér betur sýnt henni dáðleysi vort
og skort á allri rækt til Þjóðarinn-
ar? Hver láir stjórninni Þó hún
brosi að Þessu atferli, eða Þeiin,
sem Því fylgja fram?
Ég bið yður ekki, landar, eins og
sum blöðin. Því ég er ekki í neinu
tilliti að fara fyrir mig sjálfan; ég
vara yður heldur ekki við andstæð-
ingum vorum, Því ég treysti yður
fullvel til að sjá það, að Þ©h' vará
bezt við sér sjáifir; óg sýni yður
að eins eðli rnáls. Ég treysti yð-
ur líka vel til að sjá Það, að Þeir,
sem með Þokukúfum og beljan einni
reyna að trufla hugsun yðar og
sjálfstæði, gengur ekki annað til
en að hafa yður fyrir fifl og fé-
Þúfu. J. B.
DAGSKRÁ k” ? ‘9æ8t
r\rni«Muam í mw— íi 3 Q S'U 3 ■
Raddir úr ýmsum áttum.
—0----
Winnlpeg, Manitoba 9. marz 1899.
Til ritstjóra „Dagskrár".
Pegar ég lofaði að skrtfa fréttir
til blaðs yðar, fyrir nokkru síðan,
Þá fanst mér að Það gæti ekki
verið mjög erfitt verk; Þar s.era
ég hafði heila heimsálfu til frá-'
sagnar. En smátt og smátt fer
mór að Verða ljóst'. að Það er
ekki iaust við nokkurn vanda. að
skrifa, Þó ekki só nema fárra lína
fréttabróf. Pað. sem meétum
vandræðum veldur er að maður
veit ekki vel hvað helzt skal segja
og hvað bezt er að láta ósagt, af
svo mörgu, sem um &r að velja.
En til Þess að efna loforð mitt við
blaðið, — að nafninu til að mmsta
kosti — Þá verð ég að ráða af að
segja eitthvað, og kýs Þá sjálfsagt
að segja frá því sem mér sjálfum
finst mest í varið og sem ég álít
að lesendur blaðs yðar muni hafa
mest gaman eða gagn af að lesa.
Ég hefi heyrt sagt að Það muni
vera um 10—15 Þúsund íslend-
ingar í Canada, og er langmesti
partur Þeirra í Manitobafylki. Flest-
ir íslendingar á einum stað, eru
hér í Winnipeg, höfuðborg fylkis-
ins. Pað er gizkað á að hór séu
3—4 Þús. íslendinga.
Ég er ef til vill ekki eins vel
kttnnugur kringum stæðum ís-
lendinga hór i landi, eins og sum-
ir, sem hafa verið að tala við ís-
lendinga á Fróni og segja Þeim
frá ástæðum bræðra sinna hér.
En samt sem áður, eftir 12 ára
reynslu, hlýt ég að taka undir með
einu íslenzka skáldinu okkar hér
vestra og samÞykkja sem sorgleg-
an sannleika: — „að vera ann-
ara vinnudýr, að vera uxi, er svip-
an knýr, Það er íslenzka almúg-
ans saga.“ — Og Þetta er nokk-
uð, sem í sjálfu sér er mjög eðli-
legt; án Þess maður slái skuldinni
á landÞettaog innbyggjendurÞ©ss,
eins og sumum mönnum er svo
tamt að gjöra. Ástæðurnar til
Þess að við íslendingar höfum
orðið að taka lægra pláss og erf-
iðari vinnu en hérlendir menn, eru
Þær að við komum hingað Þekk-
ingarlausir á Því hvernig vér gæt-
um bezt komist áfram í hinu nýja
og ókunna landi.
Nei, ÞaÖ er' alls ekki landinu eða
hórlendum mönnum að kenna hv^
stutt vér erum komnir áleiðis í
Því að standa hérlendum mönnum
jafnfætis, en Það er landinu — og
tækifærinu sem Það veitir manni
— að Þakka, hvað lítið sem oss
hefir miðar áfram og upp á við,
að vór tórum neyðarlítið.
Eg hefi sagt að fyrsta ástæð-
an til Þess, að vér höfum ekki
náð að komast til jafns við hér-
lenda menn, sé eðlileg afleiðing
vankunnáttu vorrar, bæði andlegrar
og líkamlegrar. Pessu neitar lík-
lega enginn með meðal skynsemi.
Hin önnur ástæðan, sem að
mínu áliti hefir kómið miklu meiru
illu til leiðar, er okkur sjáfum að
kenna. Ég meina innbyrðis óein-
ing meðal sjálfra vor.
Framh.
Afmæiishátíð stúkunnar Bifröst
no. 43
verður lialdin sunnudaginn 7. þ. m. kl.
8 síðdegis í Goodtemplarahúsinn.
Hátíðin byrjar með samsæti og verður
drukkið kaffi., Yfir borðum verður mœlt
fyrir minni Islands og suugið kvæði
fyrir sama minni, ræða og kvæði fyrir
stúkunni llifröst, ræða og kvæði íyrir
minui kvenna ræða fyrir minni g. t,-
reglunnar o. fl. Pví næst verða sýnd-
ar skugganiyndir og talað með Þeim.
þá verður leikinn sjónleikur; að því
loknu syngur hr. Jón Jónson (frá
! Ráðagerði) sóló og loks verður dansað.
Aðgöngumið^r ásamt „prógrammi11
verða seldir félagsmönnum (úr hvaða
stúku sem er) á 50 aura og fást þeir
á langardaginn hjá frú Jónínu Hansen,
Astráði Hannessyni og Sigurði Pórólfs-
syni. ^
Ljú herbergi með eidhúsi
til leigu fyi'ii’ óvanalega lágt verð
frá 14. mai.
Sig. Pórólfsson vísar á.
Tvö herbergi
fást til leigu frá 14- maí iyrir ein-
hleypa fyrir 5 kr. um mánuðinn.
Ritstj. vísar á.