Lögberg-Heimskringla - 07.03.1963, Page 1
Högberg - Hemtékr ingla
Slofnað 14. jan., 1888 Stofnuð 9. sept., 1886
77. ARGANGUR
WINNIPEG, FIMMTUDAGINN 7. MARZ 1963
NÚMER 10
Höfðingleg gjöf frá Loffleiðum
ur allt þetta með vel völdum
orðum. —
Eitt af því sem gerði þetta
jing sérstaklega ánægjulegt
var dagskrá sem tekin var
saman í Ríkisútvarpi íslands
segulband, að tilhlutan
Þjóðræknisfélags íslands.
Voru það fjórar spólur er
formaður félagsins, Sigurður
Sigurgeirsson hafði sent vest-
ur fyrir þingið.
Auk Sigurðar Sigurgeirs-
sonar fluttu ræður Vilhjálm-
ur Þ. Gíslason útvarpsstjóri
og Dr. Sigurður Nordal. Enn-
fremur voru upplestrar, leikrit
og söngvar á dagskránni. Var
Dessari góðu sendingu vel
fagnað.
Því miður gátum við ekki
setið allt þingið og því ekki
flutt nánari fréttir af því. Frá-
sögn um samkomu Icelandic
Canadian Club birtist á öðrum
stað í blaðinu. Eins og skýrt
var frá áður í blaðinu, lét Dr
Richard Beck af forsetaem-
bætti eftir margra ára ómet-
anlegt starf, og er nú stjórn-
arnefnd Þjóðræknisfélagsins
þannig skipuð:
Séra Philip M. Pétursson,
forseti
Próf. Haraldur Bessason,
vara-forseti
Frú Hólmfríður Danielson,
ritari
Walter J. Lindal dómari
vara-ritari
Grettir L. Johannson,
féhirðir
Jóhann Th. Beck,
vara-féhirðir
Guðmann Levy,
fjármálaritari
Ólafur Hallson,
vara-f j ármálaritari
Jakob F. Kristjánsson,
skjalavörður
Davíð Björnson og
Gunnar Baldwinson,
yfirskoðunarmenn reikn-
inga.
Fréftir frá íslandi
Grettir L. Johannson ræðis-
maður á þakkir skilið fyrir þá
hugmynd að Þjóðræknisfélag-
ið byði fulltrúa frá Loftleið-
um að sækja hið nýafstaðna
ársþing félagsins og sendi
Loftleiðir einn af sínum
ágætustu forystumönnum,
Sigurð Magnússon. Var hann
hinn mesti aufúsugestur og
aflaði sér margra vina. Slíka
gesti vildum við fá oftar;
koma þeirra vekur áhuga og
nýtt líf innan félagsskapsins.
Sigurður er ágætlega máli
farinn; hin snjalla ræða, er
hann flutti á lokasamkomu
Þjóðræknisfélagsins mun okk-
ur lengi minnisstæð. Þótt hún
væri nokkuð löng hélt hann
óskiptri athygli samkomu-
gesta. Fyrsti kafli ræðunnar
birtist í síðasta blaði, annar
kafli í þessu blaði og sá síðasti
í næsta blaði, en þar rekur
hann hinn glæsilega þróunar-
feril Loftleiða. Og þar skýrir
hann frá hinni höfðinglegu
gjöf Loftleiða, Lögbergi-
Heimskringlu til styrktar. Við
birtum hér með orðrétt skila-
. boð hans frá vinum okkar
Alfreð Elíassyni og Kristni
Olsen:
„Forystumenn Loftleiða eru
vel minnugir þeirrar þakkar-
skuldar, sem þeir eiga hér að
gjalda, og áður en ég fór að
heiman, var mér falið að færa
ykkur boð um litla viður-
kenning þeirra á henni, viður-
kenning, sem ef til vill mætti
verða til þess að stuðla í
nokkru að vaxandi kynnum
okkar í milli, Austur- og
Vestur-lslendinga. Það var á-
kveðið, að bjóða nú, helzt ein-
hvern tíma rétt fyrir 17. júní,
heim tveim Vestur-íslend-
ingum með flugvélum Loft-
leiða frá New York, og svo
ráð fyrir gert, að þeir dveldust
fyrstu vikuna heima á kostnað
félagsins. Þetta boð var það,
sem mér var falið að færa
ykkur, til minningar og þakk-
ar um gömul og góð ár þeirra
félaga tveggja, Alfreðs og
Kristins, hér vestur í Winni-
peg.
Okkur fannst sjálfum — og
fengum það staðfest við beztra
manna yfirsýn hér vestra, að
ef til vill myndi þetta koma
að mestum notum með því að
biðja stjórn Þjóðræknisfélags-
ins að reyna að stilla svo til að
þetta heimboð geti á einn eða
annan hátt orðið Lögberg-
Heimskringlu til styrktar. Við
vitum að þetta blað er nú einn
helzti tengiliðurinn milli Is-
lendinga hér vestra, og myndi,
að öllum öðrum ólöstuðum, í
því mest eftirsjá, ef hans nyti
ekki lengur við, en fyrir því
teljum við nauðsyn að leggja
með þessu móti okkar lið,
honum til styrktar. Ég hef enn
ekki heimild til þess að bjóða
þetta nema vegna tveggja
gesta á sumri komanda, en ég
hef þá trú, að ef þetta tekst
vel, ef það reynist blaðinu til
eflingar, og að því tilskildu,
að starfsemi Loftleiða verði
ekki með minni myndarbrag
hér eftir en hingað til, að þá
geti framhald orðið á þessum
tveim orlofsferðum, en um
það tölum við betur síðar. Nú
takið þið til við að reyna að
finna sem fyrst væntanlega
gesti okkar tvo til þjóðhátíðar
í Reykjavík 17. júní á sumri
komandi — og svo sjáum við
síðar, hvað setur.“
Þetta er góð gjöf og kunn-
um við vel að meta þann
vinahug er hér liggur að baki.
Hafi Lo^tleiðir hjartans þakk-
ir fyrir. ý—
Séra Pti'.Vip M. Pétursson
stjórnaði samkomunni, að
lokinni aðalræðunni, söng
Mrs. Evelyn (Thorvaldson)
Allen nokkur íslenzk lög og
höfðu samkomugestir mikla
unun af að hlýða á hana.
Þá sýndi Sigurður Magnús-
son afar merkilega kvikmynd,
en hún var um eina flugvél
bandaríska hersins sem nauð-
lent hafði á Vatnajökli, áhöfn-
in skilið þar við hana og hún
snjóað þar í kaf og talið að
henni yrði ekki bjargað.
Nokkrir íslendingar undir
forustu Alfreðs og Kristinns
tókst að moka hana upp úr
snjónum, draga hana niður af
jöklinum og fljúga henni til
Reykjavíkur, þótti þetta ein-
stætt þrekvirki. —
Dr. Richard Beck tók nú við
fundarstjórn. Próf. Haraldur
Bessason útnefndi þrjá menn
sem heiðursfélaga Þjóðrækn-
isfélagsins og voru þessir
kjörnir: Dr. Hugh H. Saunder-
son, forseti Manitoba háskól-
ans, Sigurður Sigurgeirsson,
sem lengi hefir verið formað-
ur Þjóðræknisfélagsins í
Reykjavík og ólafur Hallson,
sem um alllangt skeið hefir
átt sæti í stjórnarnefnd Þjóð-
ræknisfélagsins.
Þá afhenti fulltrúi frá ferða-
félagi Manitoba Sigurði Magn-
ússyni skírteini þess efnis að
hann væri kjörinn „Warden
of the Plains." Þjóðræknis-
félagið hafði látið skrautrita
kveðjur og árnaðaróskir til
Loftleiða og afhenti forsetinn
Sigurði þetta skjal, ennfremur
vindlakassa úr silfri með á-
letrun, sem minjagjöf til hans
persónulega frá Þjóðræknis-
félaginu. Sigurður hafði áður
verið sæmdur heiðursmerki
Manitobafylkis af Dr. George
Johnson heilbrigðismálaráð-
herra og heiðursmerki Winni-
pegborgar af Stephen Juba
borgarstjóra. Þakkaði Sigurð-
Aldarafmæli Þjóðminjasafns
Aldarafmælis Þjóðminja-
safns var minnzt með hátíð-
legri athöfn í salarkynnum
þess sunnudaginn 24. febrúar
síðast liðinn. Viðstaddir voru
tignamenn margir, erlendir og
innlendir. Við þetta tækifæri
kvaddi sér hljóðs dr. Gylfi Þ.
Gíslason menntamálaráðherra
og flutti Þjóðminjasafninu
árnaðaróskir ríkisstjórnarinn-
ar. Skýrði ráðherrann frá því,
að stjórnin vildi á þessum
merku tímamótum efla safnið
og auka rekstur þess með því
að koma þar á fót sérstakri
þjóðháttadeild, þar sem unnið
yrði að fræðilegum rannsókn-
um á lifnaðarháttum þjóðar-
innar fyrr og síðar og skrá-
settningu þjóðhátta. Hefði
þjóðminjaverði verið heimilað
að gera þegar nauðsynlegar
ráðstafanir til að koma upp
slíkri deild. Þá afhenti borgar-
ráð Reykjavíkur þjóðminja-
verði 100.000 kr. til eflingar
mannamyndasafni. Margar
fleiri gjafir bárust safninu við
þetta tækifæri.
Frú Dóra Þórhallsdóttlr
sjötug
Þann 23. febrúar s.l. var frú
Dóra Þórhallsdóttir sjötug.
Hún var fædd í Helgasenshúsi
í Reykjavík 23. febr. árið
1893. Foreldrar hennar voru
þau hjónin Þórhallur Bjam-
arson biskup og frú Valgerður
Jónsdóttir. Árið 1917 giftist
hún Ásgeiri Ásgeirssyni for-
seta íslands. Þau hjón hafa
átt þrjú börn, tvær dætur og
einn son. Dæturnar eru: Vala,
gift Gunnari Thoroddsen
fjármálaráðherra og Björg,
gift Páli Ásgeiri Tryggvasyni
sendiráðsfulltrúa í Kaup-
mannahöfn. Sonur þeirra
hjóna er Þórhallur Ásgeirs-
son ráðuneytisstjóri, kvæntur
Lily Knudsen.
☆
Inflúensuf araldur
Svo virðist sem inflúensu-
faraldur af Asíuætt herji
Reykjavík. Talið er að kvilli
þessi hafi borizt til landsins
frá Bandaríkjunum. Faraldur
þessi hefir komið allþungt
niður á Eilliheimilinu Grund.