Alþýðublaðið - 29.10.1961, Blaðsíða 15

ÞEGAR komið er til
Öskju mætir augum mikil
fengleg og ógleymanleg
sjón. Bráðið, hvítglóandi
hraun stendur í strókum
fjögur til fimm hundruð
metra upp úr aðalgígnum
á gossvæðinu, sem er um
það hil tvo kílómetra
norður af Öskjuvatni í
innanverðu Öskjuopi
miðju.
Við komum að Öskju í
myrkri, og það sem fyrst bar
fyrir augu var hvítglóand;
liraunhafið, sem ædd; á móíi
okkur út um Öskjuop. Hraun-
hafíð fyllir alveg milli hlíða,
sem eru fjórir kílómetrar.
Allt er óbreytt v;'ð Öskjuvatn
og Víti að bví er séð verður
og , sömuleið/s goshverirnir
sem fyrst mynduðust, 0g eru
mitt á millf Öskjuvatns og
gosstöðvanna.
Við ókum fyi4;’r framan
hraunið og nokkuð upp með
fjöllunum austan við Öskju-
vatn, gengum síðan á Öskj-
una upp af gígunum, bangað
sem vel sást niður í þá. Veð
ur var bjart og gott, tungl á
he.'ðum himní og norðurljósa
flog, en engrar birtu var vant,
þar sem eldsúlurnar og hvít
glóandi hraun;ð lýsti upp
Öskjjudahnn að verulegu
leyti.
Þegar við komum upp á öxl
ina og sáum gosið, heyrðust
geys/legar drunur og dynkir í
hvert sinn sem hraunleðjan
gaus upp úr gígunum, og jörð-
'i’n nötraði undir fótum okkar.
Hraunið hefur breytt sér lá
lítið. Kvíslin sem fyrst rann
og stefndz að DyngjUvatni,
SVONA gengu hraun-
gusurnar upp úr Öskju í
gærmorgun þegar Alþýðu
blaðsmenn komu að
henni í nótt. Þetta hraun
gos er allt að fimm hundr
uð metra hátt.
/VWVWWWIWWMMWMWtW
virðist nú hafa stöðvast að
mestu leyti, en önnur kvísl,
sem stefnir nokkru austar, eða
á Vikrafell, virðist hafa mest
framrennsli sem stendur. Fram
rennslishraði’nn virti'st okkur
vera áttatíu til hundrað metr
ar á klukkustund, og hráun-
röndin níu td tíu metrar á
hæð. Aðalflaumur hrausins
var hvítglóand; en jaðrarnir
storknað/r að mestu leyti á
yfirborðinu, Þegar við fórum
hafði hraumð runnið tíu t;l
tólf kílómetra veg í áttina að
Vikrafelli. Jafnt og þétt hryn-
ur úr hraunröndinni niður í ný
fall/nn snjó, en gufumekkir
gjósa upp, þegar snjóri'nn
bráðnar. Hálfstorknuð hraun-
björgin velta fram af brúnum
hraunsins, sem bre/ðir úr sér
eftir því sem lengra dregur.
Næst gosstaðnum er hraunið
þunnt eins og vatn og rennur
þar fram með miklum hraða.
Ekkert lát er á hraunrennsli’nu
sem kemur aðalega úr stærsta
gígnum, en nokkri’r smærri gíg
ar eru þó á gossvæðinu.
Alþýðublaðsmenn komu með þenjian stein úr Öskjubrauni.
Öskjuvatn
Framh. af 16. síðu
5000 feta háir en botninn í
Öskju um 300 fet yfir sjávar
mál.
Eins og kunnugt cr, var það
Tryggvi, sem fyrstur upp-
götvað/, að einhverjar liræring
ar voru byrjaðar í fjallinu, en
það var 10. okt. að hann flaug
þar yfir í fjárleit og sá þrjá
gufustróka stíga til lofts úr
hlíðum fjallsins.
Þess má geta, að meðan á
öllunj þessum látum hefur
staðið, notaði Tryggvi smá
stund t/1 að smella sér í það
heilaga. Sú hamingjusama er
Pctra Konráðsdóttir, ljósmóð-
ur á sjúkrahúsinu á Akurcyri
og hjónavígslan var á föstu-
dagskvöld.
Nokkur snjór er í hlíðum
Öskjudalsins og fjöllunum í
kri'ng, og sér ekki á honum lit
fyrir ösku, og fylgir þó ekki
miki/1 aska gosinu.
Þegar við nálguðustum
hraunröndina varð hiti'nn alveg
gífurlegur, og eng/n leið að
standa kyrr réít vi'ð jaðar
hraunsins vegna hi’tans.
Látlaus straumur ferðafólks
cr að gosstöðvunum, sérstak-
lega var mikil mannaferð þang
að í gær. Þetta var fólk bæði
úr Reykjavík og nærsveitun-
um norðanlands, meðal ann-
arra voru þarna jarðfræðing-
ar við rannsóknir, eins og get
i'ð hefur verið í fréttum. Yið
mættum mörgu af þessu fólki,
þcgar við vorum á niðurleið
frá gosstöðvunum, en nokkrir
voru þó komnir upp eftir þeg
ar í fyrrinótt.
Ekkert lát er á gosinu og var
það raunar með mesta móti,
þegar við vorum þarna. Engar
líkur virðast vera fyrir því að
hraunið renni í Öskjuvatn að
svo stöddu, og þótt hraunið
renni hratt austur eftir, þá er
engin liætta á því að það valdi
tjóni eða gosið yfirleitt, þar
sem ckki er urn vikur eða ösku
gos að ræða. Enginn gróður er
þarna á stóru svæði, aðe'ins
vikursandar og hraun frá fyrri
eldgosum.
Við höfðum ekki tíma til að
stanza lengi á fjallinu og horfa
á gosið. Við mUnUm hafa verið
þar um hálftíma. Fyrir neðan
okkur stigu og hnigu eldsúlurn
ar til skiptis, en undirspilið
voru hinir ferlcgustu dynkir
frá iðrum jarðar, og þótt stund
in vær/ ekki löng, sem við
stóðum þarna, vcrður hún okk
ur ógleymanleg. ^
Við fórum þarna upp eftir
á „station“ jeppa. Bílstjóri vár 5
Ingvi Hjörleifsson frá Akur-
eyri, sérsíaklcga ötull og úr- *
ræðagóður bílstjóri, og var
hann e/ndæma skjótur í ferð
um. Með okkur í íerð/nni var
Gunnar Steindórsson, frétta
ritari Alþýðublaðsins á Akur
eyri, hinn ágætasti fcrðafélagi.
AKRANESI i gær:
FIMM bátar af 15, sem eru
á veiðum, komu með 1600 tunn
ur síldar, til Akraness í gær.
Síldin er um 33 mílur út a£
Jökli og stendur djúpt. Anna
var hæst með 600 tunnur, Sig
urfart' var með 500 tunnur, Sæ
fari með 200, Sigurður 250 og
Böðvar með 100 tunnur.
í fyrrarjTg bárust 2500 tn.
til Akrane^s úr 7 bátum. Har-
aldur með 165 tn., Höfrungur
II. með 153 tu.nnur, Anna 324
tn., Sæfari 366 tn.. Sigurgur
492 tn, Sigurfari 170 tn. og
Skírnir með 845 tn. Síldin er
öll fryst og söltuð. ,
2 bátar með línu eru nýhætt-
ir og trillurnar eru hættar, all
ar nema þrjár. Allt snýst ura
síldina og saltað er á fjórum
stöðum. — H. Dan.
Alþýðublaðið — 29. 0kt. 1961 ^5