Arnfirðingur - 03.09.1902, Blaðsíða 1

Sannleikurinn mun gera
yður frjilsa.
Yertu öllum aumum traust
eftir kröfcum þínum.
Etnficbínguc.
1. ár
Reykjavík 3. septbr. 1902.
26. bl.
Til minnis.
Perðamenn
Rífið þetta út úr Arnfirðíngi og
stíngið því í vasann.
Bánkinn opinn allan Ágúst frá 10—1
hvern virkan dag. Stjórnin við lOVa-ll'/a.
Forngripasafn 11—12 Mánud., Mið-
vikud. og Laugard.
Augnlækn. ðkeypis á spítalanum 1.
og 3. Þriðjud. i mánuði kl. 11—1.
Tannlækn. ókeypis i Pósthússtræti 14
1. og 3. Mánud. hvers mán. kl. 11—1.
V, V;UA ý/' v, -.-, V. *.’■ v. w. V. ~V. '*A' V.T
j, ..pTjT ry ..j■ .jn. .-jx. .j. . j.
Stökur.
Einga Ijúfa ástar-kend
áttu framar hjá mjer;
þau eru öll á báli brend
brjefin gömlu frá þjer.
Ekki get jeg að því gert,
að oft í hug mjer líður:
hat.urs verð þú ekki ert,
ástar miklu síður.
Þjer hefur kannske þótt jeg smár,
þótt mig skorta gjaldið.
En ríkur margur hefur og hár
hættu og falli valdið.
Kjett jeg fús þjer hefði hönd,
á höndum mjer þig borið,
hefðirðu’ ekki ástar bönd
okkar sundur skorið.
Fegurð þín er afbragðs-agn, —
ekki’ er því að neita,
en hún mun að eins geta gagn
gert sem „tröllabeita“.
Oft eru ljós á æskubrá
undurfljót að dvína. —
Hverju er til að tjalda þá
í tálbeituna þína?
Ekki skyldi undra mig
þótt yfir þjer síðar hljómi:
fyrsti steinn sem feldi þig
var fogurð þín og blómi!
Þú hefur máske af því arð
aðra táli’ að vinua;
ekki’ er að gresja’ um auðgan garð
ástar-blóma þinna.
Þótt þig einhver svinnur sveinn
úr sorpi vildi draga,
því mun aldrei orka neinn
alla þína daga.
Láttu aðra leika’ á þig,
leiða þig út í bláinn, —
það kemur ekki mál við mig:
mjer ertu laungu dáin!
Guchn. Guðmundsson.
Yfirlýsing og mótmæli.
Það virðist sýnilegt (sbr. „Þjóð-
ó!f“ 15. og 22. þ. m.), að blöð
þau, e' andstæð hafa verið stjórn-
arbótarflokknum um uudanfarin
ár, ætli að halda áfram þeim
leik, að reyna að gjöra oss og
stefnu flokks vors tortryggilega
með ósönnum áburði, og þess
vegna þykir oss ástæða til að
auglýsa almenníngi eftirgreind
mótmæli:
1. Andstæðíngabiöðin „Þjóð-
ólfur“, „Austri“ o. fl. hafa borið
fram ýms ósanniudi um s t e f n u
flokks vors í stjórnarskrármálinu.
Stefna vor í því var skýrt af-
mörkuð í stefnuskrá vorri 26. ág.
1897 : 1.) að leita s a m k o m u-
1 a g s við stjórnina 2.) til sera
mestra verkl e g r a umbóta
á stjðrnarfarinu 3.) án þess
að sleppa landsrjettindum vorum.
Þessari stefnu hefur flokkur vor
alt af trúlega fylgt, og árángur
þeirrar stefnu er þegar í ljós
komiun.
Öllum þeim ósanninduin, er
blöð þessi og aðrir andstæðingar
málsins hafa sagt um þes°a
stefnuskrá vora, mótmælum vjer
alvarlega. Og öllum þeim dylgj-
um, getsökum óg illyrðum í
vorn garð, sem þessi biöð hafa
bygt á sínum eigin ósönnu skýrsl-
um um btefnu vora, vísum vjer
algerlega frá oss.
Andstæðíngar vorir hafa og
nefnt flokk voru ýmsum n ö f n-
u m, sem þeir hafa fundið npp,
auðsjáanlega ti' þess að vekja ó-
vild og tortrygisi gegn oss (Hafn-
arstjðrnarmenn o. fl.). — Vjer
höfum, mcðan stóð á stjirnarskrár-
baráttunni,nefnt flokk vorn „stjórn-
bótaiflokk", og nú, þegar þeirri
biTáttu má heita lokið, nefnum
vjer oss „fr?.msóknavflokk“.— Ö!1
önnur nöfn á flokksstefnu vorri
lýsum vjer óheimil uppaefni,
þeim cinum til vansa, er smíða
þau.
2. Þ ið er ósatt, að vjer höfum
barist rnóti búsetu stjórnarinnar
hjer á landi. — Meðan slíkt var ófá-
anlegt, vildum vjer eigi taka það
ákvæði inn í þau frumvörp, er
ætlast var til að fá staðfest.
Eftir áð búsetan var fáauleg galla-
laas og án af^rkosta, höfum vjer
fylgt henni fram eiudregið. Öllum
ósaunindum andstæðínga vorra,
er spunnin hafa verið út af þess-
um rauga áburði, mótmælum vjer
eindiegið.
3. Vjer mótmælum þeira ósann-
indum, að vjer höfum viljað eða
gert tilraun til þess, að selja
„útlendum auðkýfingum" rjettindi
bmds vors. Þetti er mjögfrekju-
leg rángfærsla á stefnu flokks
vors. Að því er ejerstaklega
snortir bánkamál laudsius, þáeru
allar getsakir i vorn garð um,
að vjer viijum „leggja niður
landsbánkann, eins og nú er
komið horfum þessa mals, hreinn
nppspuni.
4. Vjer eudurtökum hjer mót-
mæli þau, er fram komu á aíðastl.
vetri gegn því, að vjer höfum
haft með höndum uokkurt fje,
innlent eða útlent, til að kaupa
oss fylgi blaða eða kjósenda eða
aunara. AUar mútusögur and-
stæðínga vorra lýsum vjer stað-
laus ósannindi.
Að öðru leyti ætlum vjer eigi
að svara frekara slíkum áburði
eða getsökum í vorn garð. Vjer
treystum svo skilníngi og þroska
þjóðarinnar, að hún sjái, af hverj-
um rótum slíkt er sprottið. Vjer
ætlumsttil, að blöð þau, erstyðja
vilja voru máistað, leiði siíkar
getsakir og ósannindi andstæðíuga
vorra sem mest hjá sjer.
Ofanritaða yfirlýsing og mót-
mæli hefar framsóknarflokkurinn
á alþíngi falið okkur ucdirrituð-
um að birta.
Keykjwík 23. úgúst 1902.
Kr. Jónsson. Gutfl. Guðmundsson.
Lög frá alþíngi.
Þetta hsfur bæst við það sem
getið er um í siðasta blaði:
10. Um breytíog á stjórnar-
skrá um hin sjerstaklegu málefni
íslands 5. janúir 1874.
11. Fjáraukalagafrumv. fyrir
árin 1902 og 1903.
12. Um varnir gegn því, að
næmir sjúkdómar berist til ís
lands.
13. U n breytíng á lögum um
heimild til að stofna hlutafjelags
bánka á ídandi 7. júní 1902.
14. Viðaukalagafru.nv. við lög
12. janúar 1900 um stofuun veð-
deildar í Landsbánkanum í Reykja-
vík.
15. Viðaukafrumv. við lög 6.
apríl 1898 um bann gegn botn-
vörpuveiðum.
16. Ura breytíng á lögum um
kosníngar ti! alþíngis frá 14.
sept. 1877 (heimuilegar kosn-
íngar.
17. Ura stofnr.n brunabótafje-
lags.
18. Um helmíngsuppgjöf af
Iáni til brúargerðar á Ölfusá.
19. Um löggildíng verslunar-
staðar við Járngerðarstaðavík í
Grindavík.
20. Ura viðauka við lög 8.
nóv. 1895 um hagfræðisskýrslur.
21. Um breyting á 18. gr. í
lögum um kosníngar til alþíngis
14. sept. 1877 (kjördæmaskiftingin
ísfirska).
Skjöti þiö fjeð.
Sláturtíminn fer í hönd og er
þegar byrjaður. Það mun nú ná-
iega hverjum manni hugraun, að
sjá kindur lagðar niður við trog
og önnur ílát, sem fyrir hendi
eru, karl eða kona látin halda
um fæturna svo kindin verði að
láta sjer blæða út, hvcrsu mikið
sem hún pínist af sárinu og kuld-
annm. Þessu stjórnar eða ræður
í rauninni eingin mannleg hugsun.
Það er gaœall vani, sem hjer
stendur við stjóra með þeim eina
rjetti að hann hefnr gert það svo
lengi, og þetta er svo ríkur harð-
stjóri hjer sem annarstaðar, að
hann kúgar burtu tilfinniugar
manna. Menn lialda að sá se:n
fótunum heldur sje tilfinningar-
laus fyrir þessu og eins fá,
sem slátra lætur og þeir sem
hræra í blóðinu og á horfa. En
þetta mun ekki vera svo. Menn
munu fáir vera svo sterkir og
tilflnníugarsljóvir að ekki fari
hrollur um þá, þegar kindin kipp-
ist við hnífsbragðið og skeifur
síðan af kuldanum, þegar æðarn-
ar fara að tæmast og Iífsylurinn
að hverfa. Þetta mun flestum
möanum hugraun, þó þeir sje
kallaðir lítilmótlegir eða á lágu
stigi eða neyðast til að gera
það til þess að ná sjer í aura
þann daginn.
Og eius er um þá sem hræra
í blóðinu. Vinnukonnr og annað
vinnufólk sem sent er i þessar
blóðferðir fiunur líka til sumt af
því, meira en margir halda, og
margir af þeim sem hafa gert