Austurland - 31.01.1920, Page 2

2
AUSTURLAND
Nathan & Olsen,
S e y ð i s f i r ð i,
fengu nú meO s. s. „Sterling“
0 M A smjörlíki,
„Kokkepige“ jurtaíeiti,
Rjöltóbak,
Skrotóbak,
Eidspííur „Rowing“
Bréfpoka.
þá, sem eg ber kensl á í sveit
þessari".
„Gerla þykjumst eg nú kenna
þá, sem fyrstir fara.
Þar fer Halldór Snorrason og
við hlið hans Áskell goði, þeir
hafa n'ú gert félag með sér af
nýju, og þykir mér vel fara.
Halldór hefur nú um hríð farið
með goðorð vort á þingi, og
getið sér góðan orðstír. Þó hefur
hann eignast ýmsa óvildarmenn
bæði utan héraðs og innan; veld-
ur þar um mestu einurö hans og
staðfesta, en það eru þó kostirnir,
sem mest er um vert, og sérhver
goði þarf helzt að hafa.
Áskell goði er og hinn bezti
drengur. Muntu oft hafa heyrt
hans að góöu getið. Hann fór
eitt sinn með goðorð vort á þingi
með Halldóri Snorrasýni og
reyndist dugandi.
Þar fer Helgi Droplaugarson
með flokk manna fyrir vestan
Vatn. Það munu flest fulltingis-
menn þeirra Halldórs.
Þá gefur að líta Hróar Tungu-
goða með flokk mikinn fyrir
neðan Rangá. Hróar er hinn
skörulegasti maður og mun fast
fylgja Áskeli.
Fleiri sé eg þar með eigi all
lítið liö frænda og vina, en hirði
þá eigi upp að telja, enda voru
þessir ágætastir, sem nú nefndi eg.
Nú koma þremenningarnir: í
miði ríður Refur hinn skammi.
Á aðra hönd hans er Bjólfur hinn
gamli, en á- aðra Þórir þegjandi.
Refur hinn skammi fór með
goðorð vort næstum, og leikur
?ar á ýmsu, hvern veg tekist hafi.
Sýnist mörgum, að hann aki
rög seglum eftir vindi, og seti
g eigi úr færi. Málsnjallur er
nn sagður, og hvín þá oftlega
g í bergsölum, er hann flytur
ður skörulegar.
Bjólíur hinn gamli fór eitt sinn
neð goðorð úr Fjörðum, og
þótti hinn nýtasti. All ólíklegt er,
að hann hafi mikið fulltingi til
þingreiðar úr þess héraði, enda
gerist hann nú gamall og stirður
í vöfum til ferðalaga og fylgisað-
drátta.
Þórir þegjandi er garpur mikill,
þótt eigi hafi hann áður á þing-
um setið.
Einhverju sinni vildi hann til
þings með Halldóri Snorrasyni,
svo mun og hafa verið í þetta sinn,
en Halldór synjaði nú sem fyr
um atfylgi. Þá reiddist Þegjandi
ákaflega, og skundaði þegar í
fjandmannaliðiö Haildórs. Refur
tók honum tveim höndum, og
ætlar nú að ríða honum til þings
ásamt Bjó|fi“.
„Hver er sá hinn mikli maður,
er næstur fer, og hefur yfir sér
feld bláan“.
„Þar get eg“, segir Vandráður,
„að fari Egill rauði með all-
mikla sveit norðanmanna. Hann
og Refur eru vinir miklir. Þeir
vilja láta í lögtaka, að landsmenn
eigi engi kaup við Austmenn eður
aðra fardrengi, en stofnanir, sem
þeir veita forsjá, annist verzlun
landsmanna. Egill mun því veita
Ref brautargengi og svo Bjólfi.
Fleiri sé eg þar virðingamenn
í liði þeirra Refs. Mun eg nefna
þér tvo, sem eru auðþekkiligstir,
þótt eigi sé þeir ágætastir.
Það er Ógautan málóði undan
Smjörfjalli, og Ragnar refabítur
úr Þorvaldsdal.
Hann er orðgreppur mikill og
víkingur; bellir hann ýmsu við
kaupdrengi, en Ógautan veður
elginn staflaust, og er óvíst hvert
lið er að slíkum".
Fljótráður tók til orða: „Eigi
hefur þú nú fegrað mjög málstað-
inn Refs, og þyklr mér einsætt,
hvar þú iætur þitt atkvætii niður
koma. Eg man þá segja þér, að
eg mun ekki svo gera sem þú.
Mér sýnist Refur muni vera fyrir
margra hluta sakir hinn ágætasti
maður, og vitur mjög. Eigi þykir
mér illa, að hann aki seglum eftir
vindi, ef þá tekst betur siglingin,
og svo mun oft verða. Eg hef
það og spurt, að Refur þykir
hinn snjaliasti yngri manna á Al-
þingi, sem raun ber vitni, er þeir
kyru hann með einvalaliðum til
þess að semja um rétt vorn við
kongsmenn".
„Eigi er mér um yglibrún þá“,
kvað Vandráður, „en þú munt
gera sem þér líkar“.
„Þó má eg segja þér, að þá
þykir mér betur siglt og djarf-
mannlegar, ef eigi eru hefluð seglin,
hverir sem fyrir kunna að verða
af óvildarmönnum. Það þykir mér
og óviturlegt að hlaupa eftir þeim
sem fegurst galar, og svo sem
flestir vilja heyra. Hversu mjög
sem þú ágætir mann þenna, hann
Ref skamma, þá má eg fyrir víst
segja þér, að eigi þótti hann mjög
orðnýtur á ráðstefnunni við
„kongsmenn“ hið fyrra sumar, og
„þóttu firn mikil“. En þú munt
virða honum til vorkunnar, að þar
var mælt á danska tungu“. —
Víga-Qlúmur.
Austurísku börnin.
Eftirtaldir menn hafa boðist til
að taka austurísk börn.
Karl og Petra Guðmundsson,
Stöðvarfirði 1, síra Guttormur
Vigfússon, Stöðvarfirði 1, Þor-
steinn Mýrmann, Stöðvarfirði 1,
Björn Guðmundsson, S'töðvarfirði
1, Kristján Wathne, Fáskrúðs-
firði 1, síra Stefán Björnsson Hólm-
um Reyðarfirði 1, Björn Jónsson
Sómastöðum 1, Páll Beck s. st. 1,
Tómas Nikulásson Sómastaða-
gerði 1, Sigurjón Gíslason Bakka-
gerði Reyðarfirði 1, Pétur Bóas-
son Reyðarfirði 1, Rolf Johansen
Reyðarfirði 1, Óli Bjarnason
Bakka Reyðarfirði 1, Jón Arn-
finnsson Ósmei Reyðarfirði 1,
Eiríkur Beck Reyðarfirði 1, Bóas
Björnsson Reyðarfirði 1, Þorsteinn
Jónsson Reyðarfirði 1, Jón Páls-
son Reyðarfirði 1, Kristinn Beck
Reyðarfirði 1, Jónas Eyjólfsson
Selteigi Reyðarfirði 1, Herjúlfur
Björnsson s. st. 1, Valdór Bóasson
Reyðarf. 1, Jóhannes Þorvaldsson
Eskifirði 2, Ólafur Hermannsson
s. st. 1, Krístín Eiríksdóttir s. st. 1,
Jón Brynjúlfsson s. st. 1, Guðm.
Ásbjörnsson s. st. 1, Jón Aust-
fjörð s. st. 1, Jón Arnesen s. st.
1, Þorgeir Clausen s. st. 1, Ragn-
heiður Þorssteinsdóttir s. st. 1,
Tómas P. Magnússon s. st. 1,
Figved s. st. 1, Sigfús Auðunns-
son Stóru-Breiðuvík Reyðarfirði 1,
Páll Jónsson Sellátrum Reyðar-
firði 2, hreppsnefndarmenn Vopna-
fjarðarhrepps: Árni Jónsson Ing-
ólfur Gíslason, Víglundur Helga-
son, Einar Jónsson, Jakob Einars-
son, Ingólfur Eyjólfsson 6, Gísli
Lárusson, Seyðisfirði 1, Kristín
Wíum s. st. 1, Þorsteinn Gísla-
son s. st. 1, Lars Imsland s. st. 1,
ónefndur 1, Einar Methúsalems-
son s. st. 1, Indriði Helgason s.
st. 1, Guðm. H. Pétursson s. st. 1,,
Sigurður Pálsson s. st. 1, Jón
Bergsson, Egilstöðum 1, Hallgrím-
ur Þórarinsson, Ketilsst. 1, Gutt-
ormur Vigfússon, Geitagerði 1,
Gunnar Þorsíeinsson, Fossgerði 1,
Jón Stefánsson, Hreiðarsstöðum 1,
síra Þórarinn Þórarinsson, Val-
þjófsstað 1, Ólafur og Björn,
Fagradal Breiðdal 2, Ágústa Sig.
björnsdóttir, Fáskrúðsfirði 1, Kon-
ráð Hjálmarsson, Norðfirði hefur
útvegað staði 11 börnum.
Útlönd.
Frá útlöndum berast nú stór-
tíðindi — svo að segja dag hvern.
Bandamenn halda fast við þær
kröfur sínar, að fá Vilhjálm fyr-
verandi Þýzkalandskeisara, fram-
seldan. í þessum mánuði sendu
þeir Hollendingum áskorun um
að framselja hann. Var í áskor-
uninni sérstaklega lögð áherza
á siðferðisbrot keisarans gegn
alþjóðarétti, en ekkert talað um sök
hans á upptökum ófriðarins. Lík-
lega er því Bandamönnum farið
að skiljast það, að fáir munu svo
blindir að kenna eingöngu Þjóð-
verjum það, sem á rót sína að
rekja, ef til vill lengra aftur í tím-
ann, en vér getum gert oss grein
fyrir. En Hollendingar neita að
framselja keisarann. Vísa þeir til
laga sinna og landsvenju og segj-
ast ekki vilja bregðast þeim, er
leiti í fullu trausti á náðir þeirra.
Þýzk blöð dá mjög framkomu
þeirra, enda mun hún mælast
hvarvetna vel fyrir, þar sem menn
líta sanngjarnt á málið. Banda-
menn hafa sent þeim nýja áskorun,
og er Bretum falið að fá kröfunni
framgengt.
í Frakklandi fór fram forseta-
kosning í þessum mánuði. Var
því fyrst opinberlega lýst yfir, að
Clemenceau yrði í kjöri, en síðan
fór fram prófkosning og fékk þá
Clemenceau að eins 389 atkvæði,
en Deschanel 408. Clemenceau
lýsti því þá þegar í stað yfir, að
hann gæfi ekki kost á sér. Var
þá Deschanel kosinn með 734
atkv. af 889. Lloyd George var
viðstaddur forsetakosninguna, og
var hann sæmdur stórkrossi heið-
ursfylkingarinnar. Eftir forseta-
kosninguna sagði Clemenceau af
sér forystu friðarþingsins. Frézt
hefur að Bretar, Frakkar og ítalir
hafi stofnað nýtt þríríkjasamband,
sem sagt er að geri alþjóðabanda-
lagið óþarft.
Við Rússland hyggjast Banda-
menn nú hefja verzlunarviðskifti
af nýju. Setja þeir samt þau skil-
yrði, að Bolsivikkar hafi hægt
um sig, en standi Bandamenn fast
við t}au skilyrði, er ekki ólíklegt
að viðskiftin dragist, því að nú
eru Bolsivikkar taldir einráðir í
norðurhluta Síberíu, hafa unnið
stórsigra í Ukraine og stefna óð-
fluga til Odessa. Enda hafa Banda-
menn nú sent her á móti þeim í
Káukasus og brezki Miðjarðarhafs-
flotinn verið sendur til Svartahafs-
ins. Ennfremur vígbúa Pólverjar sig
nú sem óðast gegn þeim. Nýtt
bandalag er.stofnað milli Tékkó-
Slava og Austurríkis.
Stjórnmála- og fjármálamenn f
Englandi, Danmörku, Svíþjóð,
Hollandi og Sviss hafa sent stjórn-
um sínum áskorun um að kalla
á fund fjármálafulltrúa sína, til
þess að rannsaka hvern veg unt
verði að hjálpa þeim, sem hjálpar
þurfa eru. Skulu tillögurnar leggj-
ast fyrir stjórnir Bandaríkjanna,
Frakklands, Ítalíu og Spánar.