Austurland - 11.06.1921, Blaðsíða 3

\USTURLAND
3
Skósmíöavinnustofa
Sigitrgísla Jönssonar, Seyðisf.
Lesið næst!
í Héraði. Ólafur iæknir Lárusson
á Brekku í Fljötsdal hefur legið
þungt haldinn í heilan mánuð og
er varla rólfær enn.
Innflúenzan
er nú hér alveg útdauð. Og er
skipum leyft að hafa samband við
land. En fáránlega hafa menn ver-
ið hræddir við hana út í írá. Frá
eiruim næstu tjarða kom hingað
vélarbátur með fólk og þótti ófært
að láta hann komu upp að bryggju
eða í fjöruna, en hann hafði lít-
inn bát í togi og þeim bát var
óhætt, ekki samt að bryggju, held-
ur upp í fjöru. Sömuleiðis var
því hótað úr sama stað, að ef
bátur héðan kæmi kl. 8 í stað 10
að morgni, þá fengi hann alls
ekki að fara inn fjörðinn. Ekki
er mönnum augljóst, hvort heldur
gera hefur átt út vopnað skip á
móti honum, eða hvort reist hafa
verið virki til varnar úti á yztu
nesjum!
La'tist
hefur af lungnabólgu Óli Flall-
grímsson á Skálanesi, áður bóndi
á Bæjarstæði hér í firðinum. Var
hann maður hniginn á efra aldur.
Hjónaband.
Qefin voru hér saman í hjóna-
band af Ara Arnalds bæjarfógeta
Sigurlín Sigurðardóttir og Jón
Vigfússon, byggingameistari.
Skip
hafa komið hér mörg undan-
farna viku. „Lagarfoss'* kom hér
síðastl. þriðjudag, skilaði pósti og
leíðandinn veitt sér — því hægra
veitist honum að lifa. En nú eru
sumir svo vel settir í þjóðfélag-
inu aö þeir geta lifað manna bezt,
án þess að framleiða neitt. Þeir
lifa á framleiðsiu annara. Þetta
hyggja margir vera ákaflega þægi-
legt og göíugt iíf og því er sótt
eftir því og þeim mönnum fer
æ fjölgandi. Eg vil í þessu efni
benda mönnum á kaupmenzkuna
Kaupmenn þutu upp, hér á landi
á stríðsárunum, eins og gorkúlur
á haug. Þeir byrjuðu blásnauðir,
en urðu stórríkir á örstuttum tíma.
Hvernig sá gróði hefur verið feng-
inn, getur hver heilbrigð sál hugs-
að sér. — En var það ekki gert
fyrir landið og þjóðina að ein-
hverir höfðu vit og þor til að
græöa? munu sumir segja. Hvar
er sá gróði nú? segja aðrir. Hef-
ur honum verið varið almenningi
til heilla? Bankarnir eru þurausn-
ir, liggur við gjaldþroti. Kaup
menn lýstir gjaldþrota og landiö
Verzlun PÁLS A. PÁLSSONAR, Bjarka
hefur fengið mikið úrval aí nýrri álnavöru: Flauel, strífað
(blátt & rautt), Klæði afar fallegt, Lasting. Sundföt & Leikfimis-
föt, Kvennærföt (Tricoat), Silkitreyjur og blússur o. m. fl. Hinar
margþráðu Pirate,& The Chief-Cigarettur og allskonar Vindla.
Einnig: Stívelsi, Úrfestar (gold double), Brjóstnálar, liringi og
Slifsisprjóna. Kaupið þetta fyrir hátfðina.
Símnefni „Bjarki“ Telefon 35.
T 1 L SÖLU
eru þrír árabátar í góðu ástandi með öllu tilheyrandi og einnig veið-
arfæri ef óskast.
Böövar Jónsson.
tók póst. Kolaskip hefur komið
með kol handa dönsku varðskip-
unum, „Fylla" og „Islands Fa)k“.
Botnvörpungurinn „Austri“ kom
hér með fisk, en getur nú eigi
fariö úi vegna koialeysis,
Ari Arnalds
bæjarfógeti, frú hans og börn
munu fara nieð næsta skipi til
Reykjavíkur. Þaðan mun bæjar-
fógetinn fara í utanför sína.
Sudur-Múlasýsla
er veitt Magnúsi Gíslasyni cand.
jur., sem áöur hefur verið settur
þar sýslumaður.
Tídindum
þykir það sæta, að Þorsteinn
Qíslason er oröinn ritstjóri „Morg-
unblaðsins". Þykjast þá menn eigi
lengur í vafa um afstöðu Jóns
Magnússonar til Framsóknarflokks-
ins, eða afstöðu Morgunblaðsins
til stjórnarianar, þar eð menn
vita aö „Lögrétta“ hefur í seinni
tíð veriö hennar eina skjól og
skjöldur,
Úr sveitum.
Sauðburðurinn hefur gengið hið
bezta, varla drepisl lamb, þrátt
fyrir snjóa þá er komu um dag-
inn. Er sumsstaöar búið að rýja
geldíé, enda tíð góð undanfarna
daga og hitar afskaplega miklir,
um og yfir 20° C í skugganum.
Ekkert
er farið aö fiskast hér enn,
enda væri synd að segja að mjög
hefði verið að gert tilraunum í
þá átt. „Austri“ sagði feikna fugl
og sílferð hér úti af firðinum.
Botnvörpungurinn
„Austri“ sótti Pál Ólafsson frá
Hjarðarholti, framkvæmdastjóra,
til Norðfjarðar í gær.
Skiptapi.
Nýlega hefur farist seglskipið
„Dýri“ frá Dýrafirði með 10
mönnum. Voru 9 af skipshöfn-
Allskonar stimpla frá
i Kaupmannahöfn útvegar
HANS SCHLESCH
cand. pharm.
SEYÐISFIRÐI
umboöstnaður á Austurlandi.
inni úr Dýrafirði, en 1 úr Arnar-
firði. Mikill hluti skipshafnarinn-
ar á „Valtý“, er fórst með 30
mönnum í fyrra, var úr Arnar-
firði og Dýrafirði. Hafa þær sveit-
ir fengið sorglegar blóðtökur.
Flestir á „Dýra“ voru kornungir
menn.
Aths.
Greinin „Samkeppni", sem verð-
ur lokið í næsta tölubl. mun verða
tekin til nánari athugunar síðar.
Síöastliðinn
sunnudag voru fermd 23 börn í
Vestdalseyrarkirkju. Mun það
verða síðasta messugerðin þar.
TVÍRITUNARBÆKUR
fást eftir pöntun prent-
aðar og h e f t a r í
PRENTSMIflJU tUSTURLABDS
UMBÚÐAPAPPÍR
fæst keyptur í
Prentsmiðju Austurlands.
Vátryggingar
Brunatryggingar
Sjóvátryggingar
Stríðsvátryggingar
Sigurður Jónsson
Sími 2 0£ 52.
Auglýsið í
,Austurlandi‘.
á hausnum. í fáni orðum sagt,
hafa kaupsýslumenn spilað svo
með fjárafla þjóðarinnar að til
vandræða horfir. — Hvað hefur
hlotist gott af þessari samkeppni?
Lítum svo á samkeppnina milli
aðalatvinnuvega okkar. Þar hófst
samkeppnin um vinnukraftinn og
buðu hvorir í kapp við aðra.
Menri skyldu ætla að landbúnað-
uri'nn hefði staðið betur að vígi í
upphafi, því að hann síóð á göml-
um merg og við hann var þjóðin
uppalin. En bændur voru of
heimskir og latir til þess að skilja
að tíminn var að breytast og til
þess að fullnægja kröfunum og
standast straum tímans þurfti um-
bóta við. Qlöggt dæmi þessu til
skýringar er grein eftir Quðmund
Friðjónsson í 5. tbl. „Austurlands“
þ. á. „Innanlandsviðskiftin og dýr-
tíðin“. Eg hygg að hér sé um að
ræða skáldið frá Sandi, því mér
finst andinn vera líkur — þessi
skerandi barlómur. Hvort sem
þessi Guðm. Friðjónsson er skáld-
ið okkar eða einhver annar, þá er
hann sannárlega íslenzkur bóndi
og hefur lært að slá barlóms-
bumbu.
í sama tbl. „Austurlands" er
grein eftir samnefndan mann:
„Ferðalag um Austurland 1920“.
Þar getur Guðm. Friðjónsson þess
(sá mun vera skáldið) að vinnu-
menn á Fljótsdalshéraði hafi alt
að 50 fjár á kaupi sínu og hest
að auki: „jjau gæði mundum við
Þingeyingar meta með fæði 20—
30 hundruð krónur“. Gaman væri
að sjá þann reikning útfyltan sem
sýndi, að „alt að 50 kinda- og
hest-fóður gerðu 20—30 hundruð
krónur með fæði manns. Þá
munu verk vinnumanns hátt reikn-
uð og mun víst bóndinn hafa
drjúgar tekjur af vinnu hans. —
Það getur vel verið rétt að bú-
skapurinn beri ekki þessa „risnu“.
En það veit víst ekki Guðm. Frið-
jónsson, að þetta er gamalt vinnu-
mannskaup — 50 kindafóður —
og hafi landbúnaðurinn getað bor-
ið það ætti hann engu síður að
geta borið það enn (sbr. greininni
„Innanlandsviðskiptin og dýrtíð-
in, eftir G. Fr.) Fyrir hestinum
hygg eg að vinnumaðurinn vinni
í tómstundum sínum og á helgi-
dögum og vísast notar hann eitt-
hvað í þágu húsbóndans. — Það
kom og fyrir, þá er vinnumanns-
kaup var goldið með 50 kinda
fóðri, að vinnumenn höfðu aðeins
30 kr. peningakaup. Það var auð-
vitað víst kaup, því að pening-
arnir féllu ekki úr hori þótt illa
félli. Myndi nú Guðm. Friðjóns-
son vilja gerast vinnumaður með
30,00 kr. í kaup, auk fæðis? Mér
findist sanngjarnt að hann fengi ráð
yfir ofurlitlum tíma til ritstarfa svo
að hann gæti kvartað yfir kjörum
sínum í sögubroti eða blaðagrein
og notið skáldastyrks fyrir.
En því miður fyrir landbúnað-
inn, er þetta kaup ekki nóg —