Alþýðublaðið - 09.03.1963, Blaðsíða 15

Leyndardómstull
skáldsaga eltir
Hugh Pentecost
Þau hnýttu snúru í sitt hvorn
enda strauborðsins og bundu
með stórum hnút yfir því miðju.
Síðan var snúran þrsedd gegnum
krókinn. Laureen stakk upp á að
bera sápu á snúruna, svo að hún
rynni betur. Þau hlóðu brettið
varlega og settu katlana tvo með
grjótinu á sitt hvorn enda. Það
voru þrjú gamaldags straujárn í
eldhúsinu, og þau voru sett á
miðjuna. Þetta hlaut allt sam
an að vega sjötíu eða áttatíu
pund. Jeff stóð beint undir
króknum og dró snúruna var-
lega, og straubrettið lyftist hægt
til lofts með byrði sína. Það
náði yfir alla breidd dyranna,
svo að það var sama hvar Mark
stóð, er hann kom inn, hann hlyti
að verða fyrir því, ef því væri
sleppt á réttu augnabliki.
Svo kom helzta vandamálið.
Það var hægt að draga borðið
upp yfir efri brún dyranna, svo
að Mark sæi það ekki, þegar
hann kæmi ir.n. En einhvern veg
inn varð snúran aS liggja yfir
herbergið að túmi Pauls, svo að
hann gæti stjórnað henni. Það
mundi Mark sjá, og allt færi út
um þúfur.
Þetta var erfitt viðfangs. Ef
þau þræddu snúruna gegnum
fleiri króka yf: • lofiið og svo nið
ur í horninu hjá höfðalagi rúms-
ins, væri því stefnt í voða, að
liægt væri að sleppa því í ná-
kvæmlega réttum tfma.
„Bara að bað væri einhver
leið til að leyna henni“, sagði
Laureen, og það var vottur af
móðursýki í röddiimi. Tíminn
leið.
Paul ýtti sér upp á olnbogana.
„Ég held, að Laureen hafi kann
ski bitt á það“, sagði hann.
„Hvemig?“ spurðu öll i kór.
„Mark hefur ekki séð mig síð
an hann skaut mig í fæturna í
gærkvöldi", sagði Paul. „Hann
veit ekki, hvað læknirinn gerði
til að búa um mig. Hafið þið
nokkura tíma séð fólk með
brotna fætur á spítala? Það er
lengst af látlð liggja með 'fæt-
urna upp í loft, haldið uppi með
snúrum og talíum úr loftinu".
„Guð minn góður!“ sagði Jeff.
„Ef þið hengduð nú fætuma
á mér upp með nógu af snúrum,
sem lægju þvers og kruss‘„ sagði
Paul. „Þá væri snúran úr strau
borðinu bara ein snúra af mörg
um. Hann mundi stanza í' dyra-
gættinni, sjá mig með fæturna
upp í loft og fasta þar, og jafn
vel þó að hann sæi snúruna
bundna í gildruna, mundi hann
aðeins halda, að hún væri hluti
af heila klabbinu".
.„Gætirðu þolað sársaukann?"
spurði Jeff.
„Já“, sagði Paul harðneskju-
lega. „Ég gæti þolað hvað sem
væri til að losna héðan".
„Við skulum nú vera prakt-
ísk“, sagði Jeff. „Það er. sama
hve hugaður þú ert, Paul þú get
ur aðeins þolað ákveðið magn af
sársauka."
Paul vætti varirnar. „Reynið
það“, sagði hann. „Búið þetta út
núna og við skulum sjá hve mik
ið ég þoli.“
„Þú gætir þolað það einu
sinni, en ekkl tvisvar", sagði
Jeff. „Sjáðu til. Við getum ekki
látið draslið hanga hér. Mark
kynni að finna einhverja ástæðu
til að koma inn, á meðan við er
t»m ekki tllbúin. Ég held, að við
œttum að setja gildruna upp
núna, bætta öllu, og bjóða Mark
inn“.
„Þú lofaðir Jonny að bíða,
þar til hann gæfi leyfi", sagði
Fern.
„Hann skilur ekki erfiðleik-
ana“, sagði George. „Ég er
nokkum veginn viss um, að hann
mundi samþykkja þetta, ef hann
skyldi, að við getum aðeins gert
þetta einu sinni — og það núna,
á meðan allt er í lagl.“
Jeff leit upp til strauborðsins
og fargsins, sem á því hvildi, og
hann hélt ennþá hangandi. „Þetta
verkar áreiðanlega rétt“, sagði
hann. „Það hlýtur að gera það.
Eftir hverju erum við að biða.
Við skulum ganga frá fótum
Pauls og láta til skarar skrlða."
„Ég er með því“, sagði Nicky.
„Sjáið þið til“, sagði Paul, „ég
Verð að komast héðan. Það get-
ur munað klukkustund, hvort ég
— ég hef fætur til að ganga á
eða ekki.“
„Þetta nægir mér“, sagði
George. „Ef læknirinn vissi að-
eins af því, sem við erum búin
að setja upp héma, héld ég að
hann væri sammála.“
„Ég er á móti þvf“, sagði
Fern, „en ég býst við, að bezt
sé að ég-fái mér sjúss og gleyml
þessu. Ég sé, að þið emð öll á-
kveðin."
Kay dró djúpt og ákveðið and
ann. „Ég vil ljúka þessu aT'
sagði hún hásri röddu. „Hvað um
þig, Laureen?"
Laureen var að horfa á brett-
ið með fargi sínu. Ég býst við
þvi“, sagði hún. „Já. ég býst við
því“.
m.
„Þú fórst ekki að veiða", sagðí
Mark.
„Nei“, sagði Dr. Smith. Hann
sat á bátnum um tíu metra frá
Mark. Mark sat á bekknum á
enda bryggjunnar með vélbyss-
una á hnjánum. Þaðan gat
hann snúið að lækninum og
jafnframt haft gát á húsinu. Sól
in var heit og hátt á lofti.
Læknirinn skoðaði vandlega
viðkvæmt og varaþunnt andlit
Marks Douglas. Hann fann til
samúðar með þessum manni, sem
alls ekki var svo hlutlaus sem
skyldi. Mark hafði verið hrakinn
inn í þetta af aðstæðum, sem
hann hafðl völd yfir. Það, sem
hann hafði gert út af þeim, var
rangt, og þó skiljanlegt. Lækn-
irinn gerði sér grein fyrir því,
að hann hafði eins miklar áhyggj
ur af Mark eins og sínu eigin ör
yggi.
Þar sem hann sat þama í
heitri síðdegissólinni, greip
hann sig í að vera að breyta
gildi aðstæðnanna. Allt frá byrj
un hafði Mark verið ógnunin;
Mark var sá brjálaði, sá, sem
hafði í huga að myrða. En inni
í húsinu var raunverulegur
morðingi, sem hafði kvalið Mark
svo að örvæntingin greiþ hann.
Það var Mark, sem þurfti að
bjarga, ekki fólkinu inn í hús-
inu. Þar inni voru þau að leggja
gildur fyrir Mark, og ef þeim
tækist það, yrði hann dreginn
burtu -sem fangi. Hið melódrama
tíska við allt málið mundi gera
yfirvöldunum auðvelt að skella
allri skuldinni á hann. Þau
Sýrland....
Framh. af 3. síðu
Vegna ferils síns í leynilögregl-
unni hefði Serraj ofursti heldur
aldrei getað orðið vinsæll. Nasser
hafði gert Serraj að varaforseta,
en hann hafði lítið að gera í því
embætti, og réði Amer marskálk-
ur, hægri hönd Nassers, mestu í
Sýrlandi. Serraj var ank þess yf-
irmaður sýrlenzku leynilögregl-
unnar. Seinna handtók nýja
stjómin hann, en orðrómur var
á kreiki um það í fyrravor, að
hann hefði flúið til Egyptalands.
★ Samskipti Sýrlendinga og
Egypta voru stirð allt frá stofnun
sambandsríkisins 1958, enda
greindi þá á um margt. Mjög baga
legt var, að aðeins var hægt að
fara á milli landanna á sjó eða
í lofti vegna þess að ísrael, sem
er löndunum fjandsamleg, aðskil-
ur þau.
★ Sýrland var hhttfallslega auð-
ugra land. Miðstéttimar voru
mun öflugri en miðstéttiraar í
Egyptalandi og óttuðust að lífs-
kjör þeirra mundu versna. Mikil
ólga var vegna strangra innflutn-
ings og gjaldeyristakmarkana og
þjóðnýtingaaðgerðanna frá júlí
1961.
★ í stjómmálalegu tilliti varð
þróunin sú, að stjórnmál í Sýr-
landi færðist æ meir til valdhaf-
anna í Kaíró, þótt 'sýrlenzkir
stjómmálamenn hefðu sagt við
stofnun sambandsríkisins, að áður
en eitt ár væri liðið mundu þeir
öllu ráða í lýðveldinu.
★ Viðburðarík saga.
SÝRLENDIN GAR hafa sjaldan
notið sjálfsstjórnar í langri sögu
sinni. Lega landsins hefur verið
þeim bölvun eða blessun frá örófi
alda. Landið er nokkurs konar
„brú”, sem tengir Asíu, Afríku og
Evrópu. Sýrlenzkir kaupmenn
hafa ætíð séð um verzlunina, sem
fer yfir land þeirra. Innflytjend-
ur hafa fylgt kaupmannalestun-
um til Sýrlands. Um aldaraðir hef
ur þjóðin búið við auðlegð og ný-
stárlega menningarstrauma. Hug-
myndir og trúarbrögð hafa auðg
að landið.
En hernaðarleg mikilvæg lega
landsins og blómipgur landbún-
aður hafa oft freistað annarra
rlkja. Landvinnimramenn hafa
lagt landið undir sig næstum því
óslitið. Egyntar, Assvríumenn
Babvlónar, Pevsar. GHkkir, Róm-
veriar, Mongói?r nn krístnir kross
58 á vegum
Norræna íélagsins
í VETUR stunda 58 íslenékir
ungling£ir nám á Norðurlönctum,
fyrst og fremst á lýðháskólum,
fyrir milligöngu Norræna félags*
ins.
í Danmörku eru 14 nemendur,
2 í Finnlandi, 20 í Noregi og 22 f
Svíþjóð. Því nær allir nemendum
ir njóta styrkjar til námsdvalar-
innar.
Norræna félagið hefur eins og
undanfarin ár, milligöngu ;tim
skólavist á norrænum lýðhásMól-
um á næsta skólaári og bafa' 6«
venjumargar umsóknir og fyéir-
epurnir þegar borizt. '*
Umsóknir um skólavist næfeta
vetur skulu hafa borizt Norradna
félaginu Box 912, Reykjavík, fyirlx
1. maí n. k. og skal fylgja þeim
afrit af prófskírteini, upplýsingar
um aldur, fæðingardag og ár (en
umsækjendur mega eigi vera
yngri en 17 ára, helzt a. m k. '18
ára), meðmæli skólastjóra, kenn-
ara eða atvinnuveitenda og gjam
an einnig upplýsingar um stöírf,
Æskilegt er ennfremur, að teMiS
sé fram, í hverju landanna heizt
sé óskað eftir skólavist, en aiik
þess fylgi ósk til vara. '
V.Í. OPNAR
ÚTIBÚ í
KEFLAVÍK
i
<
■ x
i
V
t
h.f.
VERZLUNARBANKI Islands
mun opna útibú í Keflavík í
laugardaginn 9. marz. Verður bank
inn til húsa að Hafnargötu 31.
Bankaráð Verzlunarbankans sam
þykkti á s.l. sumri að stofnsetja
útibú í Keflavík, og var það gert
í samræmi við óskir fjölmargra
viðskiptamanna bankans á Suður-
nesjum, aðallega í Keflavík og há-
grenni. *
Útibú Verzlunarbankans í Kefla
vík mun annast alla innlenda
bankastarfsemi.
Bjöm Eiríksson hefur verið ráð
inn bankastjóri Verzlunarbankíiús
í Keflavík. Hann hefur undanfáL-
in ár starfað sem fulltrúi í Verfl-
unarbankanum í Reykjavík.
verðijr
Afgreiðslutími bankans
farar ’hafa h'nft hJuta af sWlandi alla virka daga kl' 10—12>30> 14-~
eða landið aUt á vpidi s(nu. Enn
má siá rústir af viVVtnrn krossfar-
anna í sveitum landsins.
Árið 1516 lavði Saijm grimmi
Svrland undir <?em stjórn-
uðu landinu til 19ig begar Bretar
og Arabar hertóku hað, Svrland
bió við franska umboðsstjórn
milli heimssfyrialdanna og öðlað-
’st algert s.iáifstæ'*1 19*5. Margar
hvltingar hafa orðið sHárnum Sýr
lands að falli s(«an 1945. Að
lokum gekk S<T-land í Arabíska
sambandslýðveldið í febrúar
1958.
Smyglmál....
Frh. af 16. síðu.
málsskjöl áðnr en dómur féll. Dóm
nrinn sjálfur era 43 vélritaðar
foliosiður.
Einn þeirra manna, sem ákærð-
nr var, var sýknaðnr, en annar
hinna dæmdur í 80 þúsund króna
sekt, eu vömrnar gerðar upptæk-
ar hjá þriðja aðilannm.
16 og 18—19 fyrir spjarisjóðs- ??
hlaupareiknmgsviðskipti, laugar-
daga kl. 10—12,30.
BJÖRN EIRÍKSSON
ALÞÝÐUBLAÐffi - 9. marz 1963 15
c r