Baldur - 12.01.1903, Blaðsíða 2

2
EALDUR, 12. JANÖAR 19O3.
BALDUR
ergefinn út áGIMLI, Manitoba.
Kemur út cinu sinni f viku.
Kostar $1 um árið.
Rorgist fyrirfram.
'Útgcfendur :
Nokkrir Ní-Íslkndixuar.
Rítðsmaður : G. THORSTEINSSON.
Prcntari : JdHANNES VlGFÖSSON.
L’tanáskrift til blaðsins:
BALDUR,
Gimli, Man. í
V«ið á amáum auglýíingum er 25 cents j
fyrir þ imlung dá kalengcUr. Afeláttur er
gefiun á stœrri auglý ánirum, sem birtast í
blaðlnu yfir lengri t í na. V ðvíkjandij
s'iíum afs.'ætti, og öð um fjá-máium bi ð«.
ios, eru nuoa bið íir að a>.ú t sjer að iáð > -
manninum.
MÁNUDAGINX, 12. JAN. I9O3.
Til
Ný-fslendinga.
Jcg ætla að nota tækifoerið sem
mjer gcfst mcð útkomu hins nýja
blaðs, að tjá Gimlisvcitarbfium
mitt alúðarþakklæti fyrir að sýna
mjcr þá vclvild og tiltrú, að hafa
kosið mig til oddvita í sveit sinni
þctta ár.
. . I
Ekki svo að skilja að jeg álfti 1
svo mikið happ fyrir mig að veraj
kominn f þá stöðu, langt frá, hcld- I
ur hitt, að njóta og sjá vott um j
tiltrú yðar og góðvild, kæru Ný- i
Islendingar, og að eiga cnn ofur-
lfcið ftak f hjörtum yðar, þar sem
hið bezta, er við allir þráum og
viljum, fær yfirhönd og mœtist, ,
með einlægum tilgang um að í
vinna að öllu sannarlega gagnlegu
og góðu, en smámunum og smá-
ágreiningi er byggt út.
Jeg væri óhrcinskilinn, ef jeg
ekki fúslega viðurkenndi vanmátt
minn að geta látið þakklæti mitt
sjást f verkinu, en vilja og löngun
hefi jeg til þess, að vinna í þessari
þjó'.iustu yðar eftir þvf scm jeg
hcfi bezt vit á, og kraftar og kring-
umstceður til framkvæmda leyfa.
Það er einlægnr ásetningur
minn, að vinná hlutdrœgnhilaunt
í þessari stöðu, sem þjcr hafið trú-
að mjer fyrir, en af þvf leiðir, að
enginn má vœnta sjerstakra hlunn-
inda, fr.am yfir það sem sanngjarnt
er, miðað við velfcrð og hagsmuni
hcildarinnar.
Jeg veit að þjer allir .viljið vinna
með mjer að þvf takniárki, svo að
sanngirni og jöfnuður ráði í með-
ferð allra vorra sveitarmálefna.
Um framkvæmdir f verklegu j
tilliti, svo sem vegabœtur og þess
háttar, er þýðingarlítið að tala. Þó
þíirfin á vcgabótum sje afarmikil,
þá eru úrræðin og framkvæmdin!
takmörkuð af gctu og vilja gjald- j
endanna, svo það er ciginlega hag- j
anleg meðfcrð sem svcitarráðið
hafir vald á, og jeg þori hiklaust
að halda þvf fram, að svcitarstjórn-
ina skortir ekki góðan vilja f þvf
sem öðru, en hvernig henni ferst
að útfœra sinn góða vilja, er ætíð
opið fyrir dómum yðar, cn hún
vonast eftir og á heimting á að
sanngirni sje bcitt f dómum al-
mennings, ekki síður en heimtað
cr af hvcrjum öðrum dómstól.
Mcð stofnun hins nýja blaðs j
gefst yður kostur á, að kynnast j
gjörðum sveitarstjórnarinnar, þvf
það mun flytja ágrip af öllurrt fund-
argjörðum hennar. Sömuleiðis værð-
ur það opið fyrir öllum kurteisum
aðfinninguin og leiðbeiningum til
sveitarstjórnarinnar. Jeg veit mjerj
er óhætt að Iýsa yfir þvf f nafni;
sveitarstjórnarinnar, að henni eru j
kærkomnar allar vinsamlegar bend- j
ingar, scm miða til bctri úrslita!
mála þcirra cr hún hefir með hönd- j
um, og scm miða til góðrar sam- ;
vinnu milli hennar og gjaldcnd- :
anna, og sjcrstaklega vil jcg mæl-
ast til þess, að gjaidcndur hlffist
ckki við að láta henni f ljós hvað
þcir vilja láta hana gera, hver ný j
mál hún skuli taka upp og hver
ekki.
En flcst ný mál, eða spor stigin !
I á nýja braut, éru þess cðlis, að
j nauðsynlegt er að vita vilja gjald- j
enda almennt, áður alvarleg á-
j kvæð icru tekin. Það er þvf nauð-
synlegt, að sveitarstjórninni sje
[ tilkynnt það brjeflega, sem fólkið
! vill láta hana gjöra, með nógum
j undirskriftum sem trygging þess,
j að þai sjc nógu almcnnur vilji
j gjaldendanna t:I þess að byggja úr-
j slit málsins á.
Að yður býðst nú nýtt blað,
Gimlisveitarbúar, sem gefið cr út
f sveit yðar, og ætlast cr til að
meðhöndli fyrst og frcmst málefni
yðar, það stendur í nánu sambandi
við kosning mína sem oddvita.
Ekki svo að skilja að það sje
orðið til á vanalcga pólitiskum
grundvelli, til þcss, að halda hlffi-
skildi fyrir vissan flokk manna,
og nfða niður annan flokk mann-
kynsins og leggja allt út á vcrsta
vcg fyrir honum, en hœla sjer og
sfnum flokk að sama skapi upp á
kostnað mannorðs og álits ná-
ungar.s.
Það er mcð öðrum orðum ekki
tilgangurinn með blað þetta, að
vcrja sveitarstjórnina, og ekki
heldur að hamra frarn skoðanir
hcnnar, heldur að brúa mcð því
djúp það, scm stundum hefir verið
milli gjaldenda og stjórnarinnar,
að koma meiri samvinnu á milli
þessara tveggja mannfjelagsliða,
svo þeir skilji báðir, að þeir eru
ekki, eiga ekki að vera, og geta
ckki verið tveir aðskildir liðir,
hcldur það, að sveitarstjórnin er
cinungis hugsun, vilji og fram-
kvæmd fjöldans, samandregið á
einn miðdcpil, þar sem hægra cr
að bcita kröftunum, hcldur cn
mcðan þeir cru á dreifingu meðal
j fjöldans.
Jcg vonast þvf eftir, að þjcr,
kæru sveitungar mínir, virðið
þcssa viðleitni útgefenda blaðsins
Baldurs sem vcrt er, og styðjið
blaðið vel mcð þvf að kaupa það,
og á annan hátt scm yður cr unnt.
Gleðilegt nýár!
Yðar í einlægni
G. ThovsteinxHon.
Fyrsta atkvæðið.
Meira en heil milljón ungra
manna greiða fyrsta atkvæðið á æfi
sinni við hverjar forsetakosningar
í Bandarfkjunum. Ilvcr slfk kosn-
ing er fyrsta sporið, sem allur sá
mannfjöldi stfgur þjóð sinni til
gagns eða tjóns. Eins og fyrsti
kossinn getur verið upphafið að
æfilangri farsæld eða ófarsæld sjálfs
þfn, svo gctur fyrsta atkvæðið orð-
'ð upphaf að varanlegri gæfu eða
ógæfu þjóðar þinnar. Vanafcstan
er svo sterk f he’minum, að mönn-
um hættir ckki einungis við þvf,
að renna eins og sauðir sfna götía
frá tvftugu til áttrceðis aldurs,
heldur ræður oft vanafestan lögum
og lofum frá kyni til kyas. Að
sönnu eru allt af til fleiri eða færri,
sem hafa djörfung til þess, að ryðja
nýjar brautir, og fyrir þeirra að-
gjörðir er allt af um einhverjar
framfarir að rœða; en slfkir menn
eru undantekning. Flcstir eru
sjcrvcldismenn en ckki samveldis-
mcnn, auðvcldismcnn cn ekki Iýð-
vcldismenn, vegna þcss að feður
þcirra og frændur hafa vcrið það.
Ættrœkni, fastheldni, trúmennska,
metnaður og ágirnd er oft og tfð-
um sameiginlega þess valdandi, að
unglingurinn greiðir atkvæði sitt f
fyrsta skifti með sfnum flokki
fremur cn öðrum. Það er sárt ti!
þess að vita hversu fá ungmenni
hafa sjálfstæðar skoðanir á veifcrð-
armálum þcss þjóðfjelags, sem þeir
eru meðlimir f. Fjöldinn breytir
samkvæmt þvf, sem fácinir menn
búa f pottinn fyrir hann, og af þvf
cr sprottin «>11 sú ógæfa, sein fram
kemur í stjórnmálum hvcrrar
þjöiðar.
Ungi maður. Hugsaðu sjálfur,
og greiddu atkvæði samkvæmt
þinni eigin sannfæringu. Rcyndu
að hafa sem vfðtækast útsýni sjálf-
ur, og hagaðu svo þinni breytni
samkvæmt þinit viti, en ckki sam-
kvæmt einhvers anrtars manns
viti. Minnstu þcss að cnginn
flokkur getur staðið á hærra sið-
fcrðisstigi, heldur en þeir menrt,
scm skipa þann flpkk. Gefðu þvf
æfinlcga góðum drengjum atkvæði
þitt. Óráðvandir eða illa hæfir
menn eiga aldrei nokkurt embætti
skilið. Ef sá flokkur manna, sem
þú vanalcga fylgir að málum, hefir
þcss kyns mann á boðstólum, þá
refsaðu flokknum með þvf að veita
ekki þeiin manni fylgi þitt. Það
cr eina ráðið til þess, að vcnja
flokksbrœður þfna af þvf/ að gjöra
þjer og öðrum minnkun mcð illa
völdum lciðtogum.
(Lauslega þýtt).
Tveir af stjórnendum Norður-
álfunnar bragða aldrei vín. Það
er kvennmaðurinn, scm ræður fyr-
ir Höilendingum, og Múhameds-
trúarmaðurinn, sem ræður rfkjum
f tyrkncska veldinu.