Baldur - 03.08.1903, Blaðsíða 4

4
BALDUR, 3. ÁGtfST 1903.
Nýja Island.
Áður en það varð hcyrum kunn-
ugt að Mr. B. L. Baldwinson yrði
sjálfkjörinn þingmaður, svo engar
kosningar urðu, hafði sveitarráðið
frestað fundi þeim cr það hafði 4-
kveðið að eiga með sjer 29. f. m.,
og hlotið hcfði að koma í bága við
kosningarnar.
Nú hcfir sveitarráðið ákveðið að
næsti fundur sinn skuli vcrða 14.
þ. mán., kl. 10 árdegis, hjer á
Gimli.
Fram að þessum tíma hafa þeir
J(5hann Stefánsson frá Sclkirk og
Pjctur Oddsson hjer á Gimli, keypt
og afiað alls þess fiskjar sem þeir
gátu fengið, lagt hann f fs og sent
og selt hann upp til bœjanna, en
sökum þess hve lítið veiddist nú,
urðu þeir að hætta, en ætla sjer að
byrja aftur mcð september f haust.
Giinlibúum, bæði þeim fáu sem
fisk veiða nú, og hinum, scm fisk
þurfa að kaupa sjer til matar, hefir
verið stórgagn að þcssu fyrirtæki.
Deerings nafntoguðu
sláttuvélar
eru nú til sölu hjá
G. Thorsteinson
á GlMLI.
Ungur maður var ástfanginn í
stúlku, en fjekk ekki tækifæri til
að segja henni það. Hann gekk
þvf að glugganum hennar og kall-
aði nokkuð hátt:
,,Það brennur".
Stúlkan opnaði gluggann og
spurði:
„Hvar ?“
Hann lagði hendina á hjartað og
svaraði:
„Hjer“.
Hvort stúlkan hafi gjört nokkra
tilraun til að slökkva eldinn, er
ekki getið um.
L.EO LEWIS, amcríkskur jarð-
frœðingur, hefir nýlega samið rit
um ásigkomulag fsflákanna við suð-
urheimsskautið. Hann segir að
norðurhcimsskautið sje umkringt
hafi, og þvf geti ísinn þaðan kom-
ist hindrunarlaust suður á leið til
hitabeltisins, en að suðurheims-
skautið sjc umkringt fastalandi og
þvf safnist fsinn þar fyrir, uns hann
myndi afarhátt belti eða haug, sem
rannsakcndur suðurheimsskautsins
segi vera um 12,000 fet á hæð, og
gcti vel vcrið hærra sumstaðar.
Lewis segir enga hættu búna
meðan fsbelti þetta hangi saman,
en það geti komið fyrir þegar sfzt
von um varir að það springi, sökum
hins sívaxandi innri þrýstings, og
hvað skeður þá? Hvað skeður
þegar þessi ómælanlegi íshaugur
veltur út f Atlantshafið ?
Ef ísbelti þetta springur til norð-
urs, lendir hlaup þess fyrst á Afríku-
ströndinni mílli Guineuflóans og
Grænhöfða, heldur svo áfram yfir
alla Suðurálfuna, England, Jótland,
Svíþjóð, Noreg, Finnland og norð-
anvert Kússland. Þcgar svo fsfjalla-
hlaup þctta nær norðurheimsskaut-
inu, slær það hring utan um hafið
sem þar er, svo það verður eins og
afrennslislaus tjörn. Af þessu leiðir
ógurlegt sjávarölduhlaup suður á
við, svo annað syndaflóðið œðir
yfir Bretland, Noregog önnur lönd
Norðurálfunnar, einkum yfir Spán
og Portúgal.
Lewis styður kenningu sfna við
það, að álfka syndaflóð hafi áður
heimsótt jörðina, Hann bendir og
4 það, að meginlandið hafi áður náð
miklu lengra norður en nú.
Lewis er alls ekki einn um þessa
skoðun, það eru margir flciri jarð-
frœðingar hræddir um að fsflóð
komi frá suðurheimsskautinu.
R. A.BONNAR. _JT. L. HAltTLEY.I
Bonnar & Hartley,
Barristers, Etc.
P. O. Box 223,
WINNIPEG, MAN.
Mr. Bonnar er hinn lang-
snjallasti málafærslumaður, sem
nú er í þessu fylki.
„Berliner TAGEBLATT“
eitt meðal helztu þýzku blaðanna,
lagði f vor þessa spurningu fyrir
lesendur sfna:
„Getur þú bent mjer á tfu hina
mestu og markverðustu núlifandi
manna ?“
Svörin skiftu mörgum þúsundum
og 4 þeim öllum var nafn rússneska
rithöfundsins, Tolstoj. Þar næst
var þýzkur sagnfrœðingur, Momm-
sen að nafni. Þá Marconi, loftrita-
uppfinnarinn. Henrik Ibsen, T.ho-
mas Edison, Friðþjófur Nansen,
Professor Roentgen, Mcnzcl, Ro-
bcrt Kock og Vilhjálmur keisari.
Að 5 þessara manna cru Þjóð-
verjar, er ekki að undra, þar sem
öll svörin voru frá þýzkum mönn-
um að eins. Tveirþeirra cru Norð-
menn, einn Ameríkumaður, og
einn Englendingur, ef tclja má
Marconi enskan mann af þvf, að
móðir hans er ensk.
] B. B. OLSON,
J SAMNINGARITARI
J OG
J INNKöLLUNARMAðUR.
| GIMLI, MANITOBA.
HöFUðSKELJAFRŒðINGUR seg-
ir við mann eftir að hafa skoðað
höfuð hans: „Þessi kúla, sem þú
hcfir f hnakkanum táknar ákaft
bráðlyndi“.
MAðURINN : „Það er þó satt. í
gær var konan mín hemjulaus af
bræði og barði mig þarna með sóp-
skaftinu“.
Deerings ágætu
stálhrífur
eru nú til sölu hjá
G. Thorsteinson
á Gimli.
AnDREW CARNEGIE var
kosinn forseti járn- og stál-gjörðar
fjelagsins 7. maf f vor ; þegar hann
tók á móti stöðu þessari f Lundúna-
borg á Englandi, flutti hann ræðu
sem mikið hefir verið hrósað.
Mcðal annars fórust honumþann-
ig orð um vinnuveitendur og vinnu-
þiggjcndur: „Það scm mest 4 rfð-
ur, er að skifta gróðanum svo rjett
og svo jafnt sem unnt er, og með-
al svo margra sem mögulegt er.
Það er ekki eingöngu komið undir
kauphæðinni að geta fengið vinnu-
menn sína til að bera umbyggju
fyrir velfarnan starfanna, samhygð-
in scm þcir mæta, viðurkenningin
og traustið sem þeim er sýnt, á eins
mikinn þátt f því. Meðal vinnu-
lýðsins eru margir hæfilegleika-
mcnn, sem verður að binda við
störfin, ef svo má að orði kveða,
og láta þá sjá og finna að þeim veit-
ist virðing í staðinn. Argi á milli
höfuðstóls og vinnu, er ávallt nóg
af, en það má laga það á sama hátt
og hvert annað heimilis ósamkomu-
lag. Á þessum tfmum cr umgengni
vinnuveitenda við vinnuþiggjendur
um of vanrækt, sem þó myndi hafa
I för með sjer nánari viðkynningu,
samhygð og gagnhliða virðingu.
Þar sem ekki eru þvf fieiri saman
komnir við vinnu, þekkir hver ann-
ann og tekur hlutdcild hver f ann-
ars kjörum..........Við megum
gleðja oss við það, að þeir tímar
eru í vændum, þegar það verður
föst regla að vinnumaðurinn eigi
hlut f vinnustofnaninni, að vinnu-
leiðandinn leggur til þekkingu sína
og rcynzlu, cn vinnumaðurinn
starfshæfi sitt og verkhnaða. Báð-
um vcrður þá jafnt annt um vcl-
gengni vcrksins og vinna að sama
takmarki. Vinna og höfuðstóll er
óaðskiljanlegt, og þótt nú sjeu
brestir á samkomulaginu, hverfa
þeir með tímanum“.