Baldur


Baldur - 27.07.1904, Blaðsíða 2

Baldur - 27.07.1904, Blaðsíða 2
BALDUR, 27. jtxLí. 1904. ‘'' 1 U er gefinn út á GIMLI,---------- MANITOBA. I(emur út einu sinni .f viku. Kostar $1 um árið. Borgist fyrirfram. Útgefendur : THE C-IMLI TRI-NT. .& PUBJ.. CO. UMITEÐ. Ráðsmaður : A. E. Kristjánsson. sjálfur hitt og þctta, scm að eins hafi getað til vegar komið, til vcrður talið tii gamans, en ekki! sannindamcrkis um það,, að öld gagns. En þdtt nú ýmislegt af fram af öld hafi maðurinn verið að því, sein talið er að eins til gam-! rfsa hærra og hærra upp úr rfki ans, sjc ekki gagnlegt í þeim1 annara dýra, en hafi aldri fallið skilningi, að það sje nauðsynlegt j nje legið fallinn hvorki fyr eða til þess að viðhalda styrkleika lík- . sfðar. amans, þá getur það f öðrum j Ferli hins lfkamlega hagleika er forlaganna, að stýra sinni eigin j var fyrsta höfuðborg Egyptalands, ferg j Og var 4500 ár aðalstöð trúarbragð- Fáeinir taka glaðir og ánægðir á anna. Þar hefir hið Egypzka forn- sig þessa skyldu, en flestir reina j leyfafjelag grafið upp tíu musteri, að komast undan henni. Þeir hvert upp af öðru. Frá tímabili vilja heldur halla sjer upp við eitthvað til stuðnings, en að standa einir og upprjettir. Þeir vilja skilningi verið mjög gagnlegt. þá lokið. • Hann byrjar á því, að j heldur kasta allri byrðinni á hins fyrsta musteris hafa fundi-st 200 hlutir, sem kasta mjög mikiu ljösi á menningu landsins á dögum hinnar fyrstu konungsættar. Fart- Þ a ð er hagleiki manns- ! tilhlutun kærleikans að hlaða ást | aðra, og fela forlög sfn einhverri j ur af stóru leirkeri úr eign Mena, íns, sem lyftir h o n u m vinum sfnum vfgi. Næst þvf j óákveðinni forsjön. uppúr heimi nytsemdar-j koma þægindi, þeim til lfkamlegr- i n n a r u p p f h e i m f e g u r ð - j ar nautnar; og að síðustu skraut arinnar, Ilagfræðin hefir að : þcim til andlegrar nautnar. Utanáskrift til blaðsins : BALDUR, Gimlj, Man. vfsu svo þýðingarmikil atriði um | að ræða, að enginn maður skyldi j Iftilsvirða starfsemi þeirra, sem að | j henni vinna; en engu sfður ber ; miinnum að meta ágætí fagur I frœðinnar, með öllum þeim dýr- __________________________________gripum, sem f hcnnar ríki búa. Verð á »máam auglýsinRum er 25 oent !nytsemd, láttu fegurð í frið“. | fyrir þumlung dá'kelengdar. Afeláttur er ; Mennirnir byrjuðu á að skreyta gefinn 4 stœrri auglýsingum, eem birtast í 1 . . . . bluðinu yfir lengri tfma. Viðvíkjandi sinn eigm i.kama, Þeir halda þvf elíkum afslætti og öðrum fjármálum blaða áfram cnn f dag. í fáu kemur ins, eru menn beðnir &ð snúa sjer að ráðs manniuum. smekkmunur manna eins glöggt fram eins og einmitt í þessu efni, Og í engu er jafnhætt við að hje- gömadýrð manna láti á sjer bera (Framhald). MIÐVIKUDAGINN, 27. JÚLi I9O4. bannleikurinn er þcim ógeðfeld- ur; vísindin sýnast þeim ekki vera til blessunar. Þeir loka aug- unum. Margir af þeim sem loka augum sfnum fyrir spurningum, ráðgátum og virkilegleika tilverunnar, gjöra | það af því þeir óttast að skoðun ! þessara hlutakosti ofmiklaáreynslu og sjálfsafneitun. Fjöldanum er ógeðfelt að leggja mikið á sig. En ef fólk vildi aðeins opna augujsfn, þámyndi það sjá að svona Lokuð augu. Eftir Frederic W. Burry. Lokuð augu og þaraflleiðandi vanþckking hefir verið aðal böl mannanna frá ómuna tíð, og þeir sitja enn þá með aftur augun og halda sig við þann vana, mcð ó- starfsemi er ljett og skemmtileg segjanlegum þráa. j bafa ef menn beita vilja sínum, Nú á dögum n.á svo að orði j eftirtekt, og sjálfstrausti. kveða, að menn sje sjálfviljuglega Ag vera sjer þcss meðvitandi, blindir, þvf þó þcir hafi sannleik- ag magur taki þátt f framþróun ann afhjúpaðann fyrir augunum,þá tilverunnar, er einhver hin mesta sæla. Tilveran er EIN, og við vcrðum j eins og í klæðaburði þeirra. Hjá I, .. ,, ! neita þeir samt að sjá hann. | bornum og vilhmonnum er smekk- ! vísin ein í ráðum, og þeir girnast j Ekki svo að skilJa að ÍCS sÍe ekk hvaða glysvarning sem er, að eins | sÍálfur> að nokkru leyti undiráhrif- j eftir þvf sælli sem við finnum bet ! vegna þeirrar fegurðar, sem hann ; um þcssarar smittandi sýki, van- i ur þessa einingu IJ m mann 1 í fsíhn eun. o Eftir J. P. SólrmajidsEon. (Framh.), Vjer höldum því áfram, von-1 hefir til að bera. Iljá oss hættir ! Þekkingarinnar. Jeg hefi þvf eng-j Fallegur klœðnaður og annað andi þcss, að flestir meðjimir i ævinlega við þvf, að metnaðar- j an rÍctt til að kvarta yfir öðrum. I skraut er gott f sinni röð. Tákn hinna mcnntuðu þjóða hafi sett; girni hafi áhrif á smekkvfsi vora. j Je8 skrifa Þetta aðeins í þeim til-; og siðvenjur hafa sitt gildi, en augnamið sitt hærra en dýr merk- Þeir, sem ríkir cru, ganga á und- j §angi að fásja.fanmig, og kannske urinnar. Við það að fhuga hina!ati oss með þvf eftirdœmi, að láta j fAeina afþeim sem þctta Iesa, til lægstu villumenn, sjáum vjer að j sjer fátt til finnast um alltþað, sem ! að sttIía eitt spor útaf vegi vanans hagleikinn kemur fram hjá þeim f auðvelt er að veita sjer í voru eig- ■ °8 hinnar sjálfráðu blindni mann- anna. Þekkingarleysi og síngirni eru hins fyrsta konungs hinnar fyrstu konungaættar, er uppi var um 4700 fyrir Krist, sýnir að jafnvel þá hafi Egyptar verið farnir að búa til mikið af leirflátum með gler- húð á, og jafnvel að innleggja það með öðrum lit. Fílabeinsútákurð- ur frá þeim tíma er aðdáanlega fagur, og þannig gjörð mynd af konungi einum sýnir eins fína and- litsdrætti eins og jafnvel nokk- ur listaverk síðari alda. Um 4000 árum fyrir Krist fannst fílabeins myndastitta ;aí Cheops, þeim sem byggði stóra pframídann, og er það hin eina mynd er menn vita til að til sje, af honum. Þó menn gjöri nú ráð fyrir ákaflega fljótum framförum í þessa átt, hljóta þá samt ekki mörg þúsund ár að hafa liðið frá því hinir fyrstu menn byggðu Níl- árdalinn til þess tfma sem sýnir þessar Iistir á svona háu stigi ? Það er iöng, löng ganga frá tfma- bili steinvopnanna fram að þeiin tfma, er menn gjörðu manna- vissulega er hið virkilega betra. | myndir og hina fögru fílabeins- Vissulega ersannleikurinn útskurði er skreyttu musterin. sjálfur þess virði að berjast fyrir og keppa eftir. Hvað sem við kunnum að þuría að neita okkur um, til að öðlast Líf manna og meðvitund ! jrin æðri ga:ði tilverunnar hlýtur einni sjerstakri mynd, sem ekki; in landi, þótt það sje engu ófeg- er finnanleg hjá öðrum dýrum. urra en það, sem flutt er'með mik- Tennur hans og neglur eru hon- , illi fyrirhöfn úr fjarlægum löndum. ; eltt um ónógar f baráttunm f}rnr til- Þetta hefir hin mestu áhrif á lífs- eru bund.n hmum þiengstu tak-. ag alftast að vera góð skifti. Það verunni, og úr þeim skorti bœtir kjör þjóðanna, og ffsn einstaklings-! mörkum- Leir draga hjúpinn sem i er breyting sem vjer þurfum. maðunnn með áhöldum sem ins til þcss að prýða sinn eigin 1 þj^ftast að sje:, og utiloka þannig; En mennirnir gjiira það feil að ekki eru partur af hans líkama með þvf, sem utan . um ihið hreina lof,;> °8 sólskinið, og hanga á hlutum og venjum löngu eftir að það er úrelt orðið og .e i g i n líkama. Þetta spor, hann er haft, stendur vanalega f frelsú alheimstilvei unnar, svo að hvenær sem það hefir verið stfgið, j öfugu hlutfalli við menntun þeirr-; cins nægilega miaið af þv ( getur ■skýtur manmnum eins og kólfi • ar persónu, sem hlcður skartinu þrengt sjcr geg ium slæðuihai til fram fyrir alla keppinauta sína f utan á sig. Um þann hagleík, : að viðhalda lífinu. gagnslaust. Menti hafa þessa aðferð við trú arbrögð sfn og siðvenjur. Þeir kapphlaupi lífsins. Vopn manns-; sem menn sýna við tilbúning ’ Penirigar, ág.rnd og hjeg<5mleg hugsa og starfa í þröngum grópum ins, til sóknar og varnar, gjöra hann slíkra hluta, má segja það, ag metnaðaifýsn eru meðal þeirra ; ■ -allt samkvœmt tfzkunni. Menn eru nú samt víða að óviðjafnanlegan í ríki dýranna. hann er á landamærum iðnaðar og hlufa> sem halda mönnum og kon- Störf þau, sem ekkert dýr geti r ljstar. Þeir sem búa til hinn um 1 þrælaböndum, um ár og ald- vakna. Þeir eru farnir að opna afkastað in :ð líkam i sfnam crx i ýnisa skrautvarning, sem fólk ber ir> °8 sem kyrkir allan vöxt og . augun. Nútfðar bókmenntir sýna framkvœmanleg með dauðum á- utan á sjer, eru ekki taldir mcðal: heilbrigði úr þcim, bæði Ifkramlega hina vaxandi þekkingarfýsn. höldum. Htn lftilmótlcga hag- listamanna; en samt þarf hágleíki «8 andlega. Nýjar hugsjónir og nýtt lff gjörir Jeiksbyrjnn steinaldármannsins, er þeirra oft að vera -á mjög háu Þessi þrönga tilvera er sameig- | Vart við sig hvervetna. fyrsta sporið að öllum vcrklegum stigi, til þess að geta afkastað inleg fyrir ríka og fátæka, og það Framþróunin er nú komin á er hún sem stendur heiminum pað stig að nýjar hugsjónir og göf- fyrir framförum. ■ ugri skilningur á tilverunni og til- Hvernig gcta menn lagt rækt! gangi hénnar, heldur en nú gjörist við þroskun sálarhæfilegleika almennt, verður að ryðja sjer sinna, þegar þeir eyða öllum tfma! til rúms. Auk þess að prýða sjálfa sig, ! prýða hinir lægstu villumenn vopn framförum mannkynsins. HnöII-1 hlutverki sír.u, ungurinn er fyrirrennari fallbyssu- kúlunnar; spaðinn fyrirrennari plógsins; hoiur trjábútur fyrir- rennari hafskipanna; og klaka-'s,n og önnur áhíild með allrahaílda torfan, s.em börn á íslandi hafa til fu-kurð‘ °“ my ndadrætti. Að S|num ^ eftirS<5l<n dýrslegria. nautna. skamms tfma haft fyrir leikfang, 1->kfl!rn h/ij.iþx.iað 8jura h>bk ag e;ns p Menn verða að hefjast er fyrirrennari gufuvagnsins og ‘l!8ar sfnar fcgurri, um leið ogþe.. ^ hærra stig; þeir verða að opna annara akfæra. halda .iftam að gj ir.i þa.i þægi aUgU sjn. þe;r verða að gefahinum Nú fyrst koraum vjer að hinu leí>ri- '^!lt ^etta ’,ar fatæki'-S ægrj eiginlegleikum sínum meir sfðasta og tilkomumesta spori ](kJ b>’rjun fil teirra fÞrhtta sem vorrar iauSan tauminn, þvf að cins á amlegs hagleika Þegar áhöldin a!daf menn §cta sý!lt f Þessum þann hátt gcta þeir öðiast sanna I nýjar upplýsingar um forna menn- eru fengin getur hagleiki fyrst far- |efnllm’ en allt um *’að er maðut' ,Sælu. í ingu. Professor Flinders Petrie, ið að njóta sfn. Villumaðurinn *nn’ S< fyrstur “r 'Laði steinöx er engm nauðsyn til að af- ■ útlistaði, við Ovvens háskólann, í byrjar snemma á því að smfða jna stna> fyi,rrcnnari skurð.istar nema auðæfi, eða metorðagirnd, j Manchester á Englandi, fyrir skömmu, afleiðingarnar af síðustu rannsóknum f Abydos, á Egypta- Nýjar upplýsingar um aldur mannkynsins. Egyptálánd er stöðugt að gefa sjeF s k r a u t g f i p i, bæði tií Ulal,nsins> •,ctn n<r er ‘L hh> °ö j eða jafnvel dýrshvatirnar. En þess að prýða sjáSfan sig með, j hellirinti, sem sá sami fornmaður það þarf að láta þetta stjórnast al- heimili f’ 0f> byrÍaði að snyrm t!l með gjörlega af mannlcgum vilja og landi. Þessar rannsóknir sýna að öxinni sinni, hann er fyrirrennari vopn sfn, konu sfna og sitt. í fyrstu eru þctta að sönnu ...vití.. steinar, skjeljar og fjaðrir eins og hallanna °g musteranna, sem nú Náttúran sjálf gjörir þessakröfu. það fyrir finnst í náttórunni, en! mæna við himin, til sanninda- ■ Það er því skylda hverrar sálar, árla bólar á tilraunum mamisins til merkis um það, hverju hagleikinn! karls og konu, að halda f tauma um fyrir Krists fæðing. Abydos A tk væðið er betra vopn en y erkfallið. Ein únza af pólitísku dýnamíti er á við ton af verkfallsveðri, nú á dögum. Atferli of margra verka- manna minnir okkur á orðtakið: ,, Verkamennirnir opna ekki aug- un fyr en þeir eru slegnir rothögg f hðfuðið“. Nýja Skotland er nú samt að vakna og virðist vera að iæra lexíuna; þá lexfu, að harð- stjórn og kúgun auðvaldsins, verð- er alstaðar til að kenna mönnum. Nova Scotia menn ætla nú að herja á þann eina stað vfgisins sem er líklegur til að láta undan atlögum þeirra. Þeir ætla sem sje að gjöra atlögu að atkvæða- kassanum og f þingsalnum, hvað- an ranglætið streymir f skjóli lag- anna. Eftirfylgjandi skeyti til blaðsins Tribunc sýnir áfstöðuna eins og hún er nú. Verkamannaflokkur (Labor Party) hefir tiú verið settur af stokkunum í Cape Breton. Ritari verkamanna fjelagsins, Mr. Mof- fatt, sagði frá þessari flokksmynd- um á fundi verkfallsmanna, þar sem um 4000 af þeim voru saman- komnir, og gleðiópin kváðu við um allan salinn. Og í hvert sinn er hann minntist á hinn nýja flokk, f ávarpi sínu, voru fagnað- arópin endurtekin. Það verður bráðlega haldinn annar fundur til að útncfna þ.ngirarir stfni, og hefir alla reiðu vcrið minnst á Mr. John Moffatt, sem líklega" Cl1 útnefningar. Ákvarðai"'’ voru teknar, er fyrirdœmdu 1,að atfcrli rústirnar á þessum eina stað segja : yfirvaldanna að Raha út herinn f ’sambandi'við vcrkfaUið. Áfram ! samanahangandi sögu sem flytur okkur aftur ftfmann, til 5000 ár- Nova Scotia- ÍTEKIð eetir ’voick’.

x

Baldur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Baldur
https://timarit.is/publication/165

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.