Baldur - 03.05.1907, Blaðsíða 4

4
BALDUR, 2• MAÍ 1907.
Frá 3. s.
að fótum þeirra, sem standa ofar í
mannvirðingastiganum. Jeg hefi
ekkert skrifað um fyrnefnda mcnn,
nema f grein þeirri, sem L. G.
þykist vera að svara, ogþar bend-
ir ekki eitt einasta orð á að jeg
hati þessa menn. Jeg minnist þar
á B. L. B. að eins í sambandi við i
Heimskr. og deilur Sigfúsar og
hans. Og jeg er viss um, að eng-
inn, sem þekkir migog hefirheyrt
mig tala um þessa menn, muni
reyna að tilfæra neitt orð, sem
bendi á að jeg hati þá, og ekki
einu sinni þó L. G. krypi fram og
tilbæði þá. Hann Lárus minn er
svo sem aldrei að hugsa um rök-
semdafærsluna; nei, hann bara
hleypur á sinnar eigin heimsku
hundavaði. Það er allt ann,að að
hata menn eða vera andstæður
skoðunum þeirra. En L. G. skil-
ur það víst ekki. Staðhæfingar
Lárusar eru því ekki annað en
fullur gúll af heiftarorðum. Nú er
skjaldsveinninn illa staddur, með
klofinn skjöld og höggna brynju.
Gættu að þjer, Lalli, þú ert hlffa -
iaus. L. G. gefur f skyn, að jeg
lítilsvirði E. H. sem rithöfund og
skáld. Hve nær hefi jeg gjört
það, oghvar? Aldrei, aldrei, L.
bara segir það, og sendi jeg hon-
um það svo búið aftur ; hann get-
ur það og geymt, þangað
til hann spýr næsta vatnsgrautar-
spæni. Allt sem jeg hefi ritaðum
Eínar er það, að hann væri óhæfi-
lega ósanngjarn ritdómari um ó-
viðurkennd skáld, og jeg færði
gild rök fyrir þvf. En L. dettur
ekki f hug að mótmæla þeim, nei,
sfður en svo. Hann bara spangól-
ar út í loftið. Skyldi L. G. ann-
ars vera sá dauðans álfur, að vita
ekki að það er allt annað, að rita
um manninn sem rithöfund og
skáld, en skrifa um hann sem rit-
dómara. (Það er margur óhæfur
til þess að skrifa f blöð, en lista-
maður við aktýgjasmfði). Þa>-na
fekkstu einn, beint framan á.
Svona, varaðu þig, Lalli, jeg læt
skammt á milli högga við allar
slettirekur. Svona, þetta var á-
gætt og samboðið Lárusi, — hann
bara krýpur niður. Ekki er jeg sá
dóni að berja liggjandi mann, en
jeg ætla að tala við hann fáein orð
meira.
Það er helzt svo að sjá, að það
sje orðin föst regla hjá Lárusi að
Skrifa, •— skrifa, án þess að vottur
finnist fyrir því, að maðurinn hafi
mínnstu þekkingu á málefninu eða
skoðan, njc sje hrifinn af þvf,
Mjer þykir sanni nær, að jeg
hafi meira dálæti á E. H. sem
skáldi, en L, G. En jeg ætla ekki
að fara að tala um skáldskap við
L. G., þvf mjer er full-ljóst af
skriftum hans, að á þeim efnum
hefir hann ekki meira vit en kálf-
ur, og mætti þvf til sönnunar benda
á slúðurdóm hans um “Vonir“ E.
H. Sú saga er ein af bcztu sögum
hans. í sfðustu ritnefnu L, G. til
mfn, kallar hann þá sögu dóm (rit-
dóm ?), Hirtu þessa kvfJrn, Lalli,
en gleyptu hana ekki, geymdu
hana heldur í blckbyttunni þinrti.
Það var vel gjört af L. G., að taka
það fram í upphafi ritsmíðar sinn-
ar, að hann ætlaðiækki að lfta inri
til ‘hagyrðinga*. En þrátt fyrir
þá yfirlýsingu, er hann hvað eftir
annað að reyna að troða þeim inn
f deiluna, og þess vegna eru sum-
ir svo illgjarnir að halda, að hann
hafi skrifað þetta til þess að geta
náð f þá, og mig ekki sfzt. Og
slæmt efni segja þeir að hafi verið
í varnaglanum hans, þvf hann hafi
brotnað þegar hann ætlaði áð reka
hann, svo hann varð ónýtur. En
Lallyhefði átt að veraánægður við
‘hagyrðinga', þvf hann hafði þar
fyrsta og sfðasta orðið, En þrátt
fyrir það var það flestra dómur, að
hann hefði legið endilangur aftur
á bak f f o r i n n i hjá sjer, þegar
leiknum var lokið. Og þetta hefir
hann sjálfur lfklegast orðið varvið,
eins og aðrir, og það hefir sviðið f
sinninu. Og fremur hafði hann
verið lúpulegur, þegar horft var
framan í hann eftir ryskingarnar.
Það var von að Lalla sárnaði að
heyra hlýlegt orð f garð Sigfúsar,
því af honum var hann sárt leik-
inn. Já, aumingja Lalli leit út
eins og kauna-Job eftir sfðasta
baðið hjá Sigfúsi. En f seinni tfð
erum við Sigfús nálega einu menn-
irnir, sem höfum sýnt L. G. þann
óverðskuldaða heiður að svara hon-
urn, og það hefði hann átt að virða
við okkur.
Lárus segir, að Hkr. hafi útilok-
að ‘hagyrðingana’ að öflu leyti.
Jeg sendi Lalla þetta aftur, ásamt
öðrum ósannindasögum hans, og
vildi jafuframt óska að hann eign-
aðist þær ekki fleiri, en rúmuðust
heima í hans eigin búfjárhögum,
svo hann þyrfti ekki að láta þær
troða lönd annara, sjálfum sjer til
vanvirðu. Mjer skilst að Lalli
eigi við þá, eða beini skeyti sfnu
að þeim, sem f ‘hagyrðingafjelag
inu' standa. En sannleikurinn er
sá, að flestir af fjelagsmönnum
munu hafa tekið svo þykkjuna
fyrir S. G. St., að þeir mundu
ekki kveða mikið f Hkr. að sfnni,
En skrifað hafa menn úr fjelaginu
allmikið af óbundnu máli f blaðið
sfðan, Sá eini, sem jeg hefi heyrt
i að blaðið hafi vfsað á dyr, er St.
G. Stephansson, og getur Lalli
| fagnað yfir þvf ef hann vill; við
verðum ekki samferða á þeirri
braut, fremur en aðrar leiðir. Jeg
i hefi fáar ritsmíðar lesið, sem hafa
verið fyllri af ósannindum en þetta
síðasta afkvæmi Lalla,
í niðurlagi greinarinnar segir L.
G., að B. L. B. og E. H. borgj
sjer fyrir að skrifa hana. En jeg
trúi því hreint ekki um Einar, og
j varla um Baldvin, að þeir sje svo
I miklir skoðana og bókmenntaley's-
| ingjar, að þeir borgi fyrir annað
| eins stórgallasmfði.
I JeS býst við að Lárusi þyki
þetta allt of meinlaust og kjarn-
yrðalftið spaug, en jeg skal þá
reyna að bæta það upp sfðar, ef
jeg verð bctur fyrir kallaður.
; Lárus getur komið aftur cf hann
vill. Jeg á eftir heilmikið við hann
að tala. Jeg er nú loksins farinn
að skilja hvað hann rncinar. Og
Lárus kemst þá vonandi bráðum
að efninu lfka.
Jeg er nú að hugsa um að fara
að yrkja rímur af ‘Lalla Ijóðaþef1.
Og þá er ekki ólíklegt að Lalli
yrki rfmur af mjer f staðinn, og
svo mætumst við í miðju trogi; ef
hann vill, getum við þá fiogist á
upp á fslenzka vfsu — það verður
gaman. Þá má Lalli vara sig, því
jeg er skæður á króknum, og þó
hann sje ekki fallegur, þá finnst
mjer endilega að hann sje honum
samboðnastur. Jeg er ekki stór
nje . sterkur, en jeg er óvæginn
þegar jeg á við bókmenntaleg ill-
gresi.
Þegar jeg fæ næsta svar, læt
jeg ekki standa lengi á fyrstu rfm-
unni, vona jeg. En enginn þarf
að búast vic rfmuin frá mjer, ef
mjer er ekki gefið frekara efni til
bardaga, en það sem komið er. L.
G. hefir sett upp þetta tafl, og jeg
vi! reyna að láta honum verða það
fulldýrt, áður en hann leikur sið-
asta leikinn. Og svo vildi jeg
óska Lárusi, að sanninda og rök-
semdadfsin Ijeti hann ekki bera
eins skarðan hlut frá borði sfnu
hjer eftir og hingað til.
H. Þ.
Islandsfrjettir.
BÁTASMIÐJA,
einkum til vjelabátasmfða, hefir
nýlega verið stofnuð á Akureyri
af þeim Antoni Jónssyni, timbur-
meistara, og Ragnari Ólafssyni,
verzlunarstjóra.
NÝJAR SÍMALÍNUR.
Á sýslufundi Eyfirðinga 4.—8.
f. m., var samþykkt að leggja
sfma frá Dalvík til Ólafsfjarðar, frá
Akureyri til Grundar, frá Akur-
eyri til Glæsibæjar og fram Hörg-
árdalinn. Vill sýslunefndin Ieggja
fram helming kostnaðarins móti
hreppsfjelögunum, en þau leggi
stöðvunum til Ckeypis húsnæði og
starfrækslu 2 tfma á dag. Tekjum
sje svo jafnt skift milli sýrlusjóðs
og hlutaðeigandi hreppsfjelaga.
Þá vill nefndin koma Siglufirði
inn í símasambandið, með lfnu
þaðan til Skagafjarðar, og hugsar
sjer að hiutafjelag kosti og eigi þá
lfnu.
FRÁ SEYÐISFIRÐI
er sfmað 30. marz : “Tíðinhag-
stæð; allur ís frá Austurlandi“.
1. aprfl: “Hægur norð-austan-
vindur, frostlaust, enginn fs“.
BÁTUR FÓRST
nýlega, að menn halda, undan
Jökli, með 6 mönnum. Hann
hafði hrakið undan landi og eigi
spurst til hans sfðan. Formaður
var Nfels'Breiðfjörð frá Bíldsey.
AFLI
er nú sagður góður á Suður-
ncsjum.
Eftir Lögrj.
FRÁ VESTMANNEYJUM
frjettist með “SkáIholti“, að
hlutir væru orðnir þar, það sem af
er vertfð, á opnum bátum um 150,
en á beztu mótorbátum um 6000
(í hlutk Rvfk.
IV
“MOTSAGNIR
BXBLIUNNAR“
eru til sölu hjá undirri uðum,
Verð 25 ets.
E. ÓLAFSSON.
Gimli -Man
Eftirfylgjandi menn eru um-
boðsmenn Baldurs, og geta
þeir, sem eiga hægra með
að ná til þeirra manna heldui
en til skritstofu blaðsins, af-
hent þeim borgun fyrir blaðið og
áskriftir fyrir þvf. Það er ekkert
bundið við það, að snúa sjer að
þeim, sem er til nefndur fyrir það
pósthjerað, sem maður á heima í.
Aðstoðarmenn Baldurs fara ekki f
neinn matning hver við annan í
þeim sökum:
Jóhannes Grímólfsson - Hecla.
Stefán Guðmundsson - Ardal.
Sigfús Sveinsson - - - Framnes.
SigurðurG Nordal - - Geysir.
Finnbogi Finnbogas,-Arnes.
Guðlaugur Magnúss. - Nes.
Ól. Jóh. Ólafsson.....Selkirk.
Sigmundur M. Long - Winnipeg.
Sveinn G. Northfield - Edinburg.
Magnús Bjarnason - - -Marshland
Magnús Tait...........Sinclair.
Björn Jónsson.........Westfold.
Pjetur Bjarnason- - - - Otto.
Helgi F. Oddson-------CoJd Springs
Jón Sigurðsson........Mary Hill.
Ingimundur Erlendss. - Narrows.
Freeman Freemans. - - Brandon.
Guðmundur Ólafsson - Tantallon.
Stephan G.Stephanss. - Markerviiie
F. K. Sigfússon. Bliine, Wash.
Chr. Benson. - - - Pcint Roberts
TIL SÖLU.
Bújfirð mcð öllu tilheyrandi ná-
lægt Geysir P. O., og sömuleiðis
lönd f nánd við Gimli.
E. ÓLAFSSON.
Skrifstofa Baldurs.
GIMLI.-----MAN

f The
p SELKIRK .
} LAND & IN- |
J VESTMENT
CO-, LTD. ^
*
Æ

é
SELEZIHK,
MAHITOBA.
IW VERZLAR MEÐ
FASTEIGNIR : HÚS
OG LÖND, í BŒJUM
OG ÚT í BYGGÐUM.
ELDSÁBYRGÐ, 1
LÍFSÁBYRGÐ 1
OG 1
PENING AR TIL LÁNS.!
K,
Œ1 GEMMEL, P
MA.MjAG e ir.
Maí 1907.
S. M. Þ. M. F. F. L.
1 2 3 4
5 6 7 8 9 10 11
12 13 14 15 16 17 18
19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 3i
Tunglkomur.
Sfðasta kv. 4. kl. 3, 24 m.
Nýtt t. 12. kl. 2, 30 m.
Fyrsta kv. 20. kl. 2, 30 m.
Fullt t. 27. kl. 7, 49 m.
ÁGRIP AF HEIMILISRJETT-
ARREGLUGJÖRÐ FYRIR
CANADA-NORÐVESTUR-
LANDIÐ.
J>ær ’sectionir' f Manitoba, Sas-
katchewan og Alberta, sem
númeraðar eru með jöfnum tölum,
og til’ueyra Dominion stjórninni
(að undanskildum 8 og 26 og öðru
landi.sem er sett til sfðu),eru á boð-
stólum sem heimillsrjettarlönd
handa hverjum (karli eða konu),
sem hefir fjölskyldu fyrir að sjá,
og handa hverjum karlmanni, sem
hefir fjölskyldu fyrir að sjá, og
handahverjum karlmanni sem eryfir
18 ára að aldri; 160 ekrur eða %
úr ’section1 er á boðstólum fyrir
hvern um sig.
Menn verða sjálfir að skrifa sig
fyrir því landi, sem þeir vilja fá, f
landstökustofu stjórnarinnar, f þvf
hjeraði sem landið er f.
Sá sem sækir um heimilisrjett-
arland getur uppfylgt ábýlis-
skylduna á þrennan hátt:
1. Með þvf að búa f 6 mánuði
á landinu á hverju ári f þrjú ár, og
gjöra umbœtur á þvf.
2. Með þvf að halda til njá
föður (eða móður, ef faðirinn er
dauður), sem býr á landi skammt
frá heimilisrjettarlandi umsækjand-
ans.
3. Með þvf að búa á landi,
sem umsækjandinn á sjálfur f nánd
við heimilisrjettarlandið sem hann
er að sækja um.
Sex mánaða skriflegan fyrirvara
þurfa menn að gefa Commissioner
of D:minion lands í Ottawa um
að þeir vilji fá eignarbrjef fyrir
heimilisrjcttarlandi.
W. W. CORY,
Deputy of the Minister of he Interior
60 YEARS’
EXPERIENCE
Trade Marks
DCSIQNS
Copyrights Ae.
Anvono sonding: n sketcti and descrintion niay
qntckly ascertain our oi»inlon free^wnethorj
WiVentíon ta probably pátent able. Communica*
tiona atrioUy conödential. HANDBOOK on Pateuts
sent froo. Oldest acrency for Beourintfpatents.
patent8 tukeu tnrouifií Munn & Co. reoelye
special noticc, wit.hout chnrge, in the
Scientific jftnericaii.
handsomely tllustrated weekly.
lation of any scientlflc journal.
. ------- ^ol '
I.nríreet eir*
rui ot auy 8ci«iiuuu juunitti, Terms. $3 a
fonr montlis, $L Sold by all newsdealers.
Sranch
r immuiB, fi. uv.u vj nn a*.w.v.■?.
^ Go.36,Broadway' New York
OfflcB. «25 F 8U Waahinirton. D. C.
Á T>r. O. Stephensen■ u
643 Ross St.
S WINNIl’EG, MAN.
m
:(?; Telefön nr. 1498. W