Baldur - 30.06.1908, Page 2

B A L D U R, VI. &r, nr. 12.
ER GEFINN ÚT A
GIMLI, --- MANITOBA
OHAÐ YIKUBLAÐ.
KOSTAR $1 UM ÁRIð.
borgist fyrirfram
ússon, hr. Gunnar J. Goodman,
og ungfrúrnar Hlaðgerður Kristj-
ánsson, Gertie Byron og Ella Hall
fráWinnipeg; hr. Júlfus J. Sól-
mundsson, hr. Stefán Eldjárnsson,
hr Einar S. Jónasson og hr. Jó-
hannes Sigurðsson frá Gimli; hr.
Þorvaldur Þorvaldsson og hr. Jón
J. Melsted frá Árnesi; hr. Jón B.
Snæfeld frá Hnausum ; hr. Bjarni
Jóhannsson úr Geysirbyggð ; hr.
Einar Johnson og hr. P. Bjarnason
úr Grunnavatnsnýlendu; og hr.' Jó-
hann Þorsteinsson og hr. Páll
Reykdal úr Álftavatnsnýlendu.

ÓTGEFENDUR:
THE GIMLI PRINTING &
PUBLISHING COMPANY
LIMITED.
utanAskrift til blaðsins :
BALDIJR,
GIMLI,
TÆ_A_ZST.
Varð k ímáu'n »a(;lýsin(5am er 25 cen
yrlr þumlungdá^kelengdar. Afaláttnrer
efinn á atcerr auglý9ingum,a«m'birtai>t j
blaðnn yfir lengri tíma. Viðvjkjandi
Hkum afalættiog ððrnm fjármálum hlaða
n<,eru menn beðnir að anúa ajer að ráð>
anninum.
IV. Kyrkjuþing
hins únítariska kyrkjufjelags Vest-
ur-íslendinga, var sett í kyrkju
hins únítariska Winnipegsafnaðar
fóstudaginn 12. júnf, kl. 2.15 e h.
Sjera Rögnvaldur Pjetursson las
kafla úr Davfðssálmum og sjera
Jóhann P. Sólmundsson las sálm-
inn nr. 427 úr sálmabókinni og
kafla úr Matteusar guðspjalli, en
hr. Guðmundur Árnason, presta-
skólakandidat, flutti bæn og las
þingsetningarsálminn nr. 619.
í fjarveru sjera M. J. Skaftason-
ar, sem verið hafði forseti fjelags-
ins, setti varaforsetinn, hr. Skafti
B. Brynjólfsson, þingið og flutti
þingsetningarávarpið.
Þá var forseta falið að útncfna
kjörbrjefanefnd og dagskrárnefnd,
3 menn f hverja, og nefndi hann
hr. Jóhannes Sigurðsson frá Gimli,
hr. Jósef B. Skaftason f Winnipeg,
og hr. Pjetur Bjarnason frá Otto f
þá fyrri, en sjera J. P. Sólmunds-
soti, hr. G. Árnason, og hr. Gfsla
Jónsson í hina síðari.
Þessir áttu sæti á þinginu. —
Embættismenn fjelagsins : S. B.
Brynjólfsson, varaforseti, Þorberg-
ur Þorvaldsson, ritari, Friðrik
Sveinsson, fjehirðirj prestar og
trúboðar : sjcra Rögnvaldur Pjet-
ursson, sjera J. P. Sólmunds-
son, hr. Guðmundur Árnason,
herra Albert E. Kristjánsson,
hr Sigurjón Jónsson ; og fulltrúar
safnaða og byggðarlaga: — hr.
Jósef B. Skaftason, ,hr. Eggert
Árnason, hr. Gísli Jónsson, hr.
Ágúst J.Johnson, hr.Hallur Magn-
Skýrsla fjehirðis sýndi að fjelag-
ið ætti $34.75 í sjóði, en sunnu-
dagsskólanefndin hafði enga skýrslu
fram að leggja.
Þá voru þingnefndir kosnar í
útbreiðslumál, uppfræðslumál og
útgáfumál, og voru þeir hr. J. B.
Skaftason, hr. A. E. Kristjánsson,
og sjera R. Pjetursson formenn
þcirra nefnda.
Að kvöldinu flutti sjera R. Pjet-
urrson fyrirlestur um “Conformi-
ty-
Þegar fundur var settur aftur að
morgni hins 13. júní, las hr. Sig-
urjón Jónsson 139. sálm Davfðs
og sálminn nr. 504 f sálmabókinni.
Þá lagði sjera J. P. Sólmunds-
son fram eftirfylgjandi tillögu til
þingsályktunar, studda af sjera R.
Pjeturssyni:
“Hið 4. þing hins únftariska
kyrkjufjelags Vestur-íslendinga
sendir hjer með, fyrir hönd fs-
lenzkra trúfrelsisvina hjer í álfu,
sjera Magnúsi J. Skaftason bróð-
urlega kvcðju með þakklæti fyrir
unnið starf f þeirra þágu, og óskar
honum allrar farsældar í framtíð-
inni“.
Þessi tillaga var samþykkt með
þvf að allir risu á fætur.
Sömuleiðis lagði hr. A. E.Kristj-
ánsson fram eftirfylgjandi tillögu
til þingsályktunar, studda af hr.
Friðriki Sveinssyni:
“Hið 4. þing hins únftariska
kyrkjufjelags Vestur-Islendinga
minnist með söknuði fráfalls Einars
Ólafssonar, og finnur til þess hversu
stórt skarð er orðið fyrir skildi í
þessum fjelagsskap við þann
missir“.
Tillaga þessi var einnig sam-
þykkt með því að allir risuáfætur.
Þá lagði kjörbrjefanefndin það
til, að gjörð væri sú þingsályktun
að stjórnarnefndarmenn fjelagsins
og prestar þess og trúboðar, hefðu
þingrjettindi án þess að vera full-
trúar nokkurrar byggðar eða safn-
aðar, og var hún samþykkt í einu
hljóði.
Önnur tillaga sömu nefndar, um
að veita fáeinum gestum, sem við-
staddir voru, full þingrjettindi, var
felld með meiri hluta.
Til þess að annast útbreiðslu-
málin var ákvarðað að kjósa milli-
þingancfnd, sem útbreiðslustjórinn
sje formaður f, en tveir aðrir sjer-
staklega til þess kosnir menn skipi
nefndina með honum, auk þess
sem forseti og prestar fjelagsins
skulu sjálfkjörnir samverkamenn
þeirrar nefndar.
í uppfræðslumálunum var á-
kvarðað að fá lasrdómsbók samda
til notkunar við trúarbragðalega
kennsln, en auk þeirrar kennslu
var fastlega mælt með þjóðernis-
legri ræktarsemi f sunnudagaskól-
unum og bentáhina nýju íslenzku
lesbók, skólaljóð þau, sem sjera
Þórhallur Bjarnason gaf út, og fs-
lenzka fornsöguþætti til hjálpar
við tilsögn 1 þeim efnum,
í útgáfumálunum var ákvarðað
að meta mest prentun á lærdóms-
bókinni, og voru þessir kosnir í
nefnd til að annast um það : sjera
R. Pjetursson, sjera J. P. Sól-
mundsson, og hr. Þorbergur Þor-
valdsson. Ennfremur var blaðið
“Heimir", með meiri hluta at-
kvæða, viðurkennt málgagn kyrkju-
fjelagsins, “sem“ eins og hr. B.B.
Olson, fulltrúi prentfjelagsins f
þessu máli, komst að orði, “allir
Únítarar gætu talað í gegn um“.
Enn fremur var nefnd sett til
þess að undirbúa til útgáfu sálma-
bókar, nefnd til þess að taka grund-
vallarlögin enn á ný til fhugunar;
og nefnd til þess að íhuga afstöðu
fjelagsins við A. U. A.
Þá var samþykkt að halda trú-
málafund eftir messu næsta dag
og skyldi þetta vera umtalsefnið :
“Hver ætti afstaða únítariskra
manna að vera gagnvart hinum
nýju hreyfingum í lútersku kyrkj-
unni meðal Islendinga ?'‘
Stungið var upp á því að þingið
fæli sjera J. P. Sólmundssyni að
innleiða þær umræður. Benti þá
einn af gestum þingsins, hr. B. B.
Olson, á það, að varhugavert væri
að fela honum slíkt hlutverk, en
þingmenn sjálfir samþykktu uppá-
stunguna f einu hljóði, án frekara
umtals.
Brjef frá sjera Jóni Bjarnasyni,
forseta hins lúterska kyrkjufjelags,
var þá lesið upp. Varþaðsvar
upp á boðsbrjef, sem varaforseti
hins únítariska kyrkjufjelags hafði
sent honum. Gjörði þá sjera J.P.
Sólmundsson eftirfylgjandi tillögu,
studda af hr. Stefáni Eldjárnssyni:
“Þingið lýsir ánægju sinni yfir
þvf, að varaforseti vor sendi for-
seta hins evangeliska lúterska
kyrkjufjelags ísl. f Vesturheimi
tilboð um að heimsækja ossáþingi
voru, og kannast fúslega við afsök-
un forseta þess fjelags fyrir þvf,
að geta ekki þegið boð vort að
þessu sinni“.
Þessi tiilaga var samþykkt í einu
hljóði.
Um kvöldið flutti hr. Guðm.
Árnason fyrirlestur um “Pragma-
tism“.
(Framh.).
Leigjandinn: Heyrðirðu þrum-
urnar f nótt ?
Húseigandinn : Voruþaðþrum-
ur? Mjer heyrðist það vera rödd
konu þinnsr.
^
Hæstmóðins orgei og
píanó.
Hinireinu umboðsmenn fyrir
Heintzman & Co. pfanó.
J. .7. II. McLean & Co. Ltd.
528 Main St. WiNNlPEG.
m--------------------^
Samræður við vini okkar um
orgel og píanó eru okkar ánægju-
efni, þvfokkur cr óhættað ábyrgj-
ast hvaða hljóðfæri, sem valið er
úr okkar búð. Þær tegundir, sem
við höfum á boðstólum, eru allar
reyndar að þvf, að standa fremstar
allra þeirra hljóðfæra, sem seld eru
hjer f landi.
Illgrcsislögin.
W
A sfðasta fylkisþingi voru breyt-
ingar nokkrar gjörðar á lögunum
um eyðileggingu illgresis. Allar
þcssar breytingar eru f þá átt, að
gjöra lögin enn strangari en þau
áður voru, og voru þó áður f ýms-
um ákvæðum nægilega ,hörð, svo
framarlega aðákvæðum þeim hcfði
verið eins stranglega fylgt. Það
virðist vera meiningin, að þessum
strangari lögum verði stranglegar
fy'gt.
Öllum þeim, sem einhverja
spildu af landi eiga, komá þessi
lög beinlfnis við, snerta þá að ein-
hverju leyti og sektir fyrir brot
gegn þeim, jafnvel þó brotið stafi
af vanþekkingu landeiganda á lög-
unum, getur hitt þá þegar minnst
varir, ef þeim verður eins strang-
lega fylgt eins og þau sjálf mæla
fyrir.
Nú vill svo til að lögin eru f til-
tölulega fárra höndum af þeim
flokki manna, sem þau helzt við
koma, og mjög rnargir, sem ýmist
ekki hugsa neitt um að kynna sjer
þau, eða ýmsra orsaka vegna ekki
geta kynnt sjer þau. Baldur getur
ekki verið einum dálki betur eða
fólkinu til meira gagns, en að flytja
örstuttan útdrátt úr helztu ákvæð-
um þessara laga er sncrta skyldur
bændanna.
3. grein laganna mælir svo
fyrir:
“Það skal vera skylda hvcrs
manns, sem land hefir til ábúðar
eða eignar, að slá og eyðileggja
allt illgresi sem vex á landi hans,
fyrir 31. dag júlfmánaðar ár hvert,
eða hycrn annan dag fyrir þann
tfma, scm eftirlitsmaður sá, sem
sveitarráðið eða akuryrkjumálaráð-
gjafinn hefir skipað, ákveður eða
álftur nauðsynlegt til þess, að fræ-
ið á þvf illgresi ekki geti náð full-
um þroska eða útbreiðst“.
4, grein inniheldur nýtt ákvæði
sem er svona:
“Það skal vera skylda hvers
manns, sem land hefir til ábúðar
eða eignar, að slá og eyðileggja
allt illgresi af hálfu þvi vegstæði,
cða þeim þjóðvegi, er að landi
hans liggur, fyrir 31. dag júlímán-
aðar ár hvert. eða hvern þann dag
fyrir þann tfma, sem eftirlitsmað-
urinn ákveður, eða álftur nauðsyn-
legt til þess, að fræ þess illgresis
geti ekki náð fullum þroska eða
að útbreiðast“.
Samkvæirt 7. gr. laganna er
ætlast til að allt illgresi, sem þann-
ig er slegið, sje rakað saman og
brennt.
Brot gegn lögunum varðar $25
til $ic» sekt.
Viðvfkjandi ákvæðinu um skyld-
ur bænda, að slá illgresi af veg-
stæðum hver fyrir sfnu landi, þá
virðist það meiningin að sá, sem á
land beggja megin vegar, hann
slái frá báðum hliðum út á mitt
vegstæðið. — Þá af því öllu.
Illgresistegundir þær, sem upp
eru taldar f þessurr. lögum, eru
þessar: common wild mustard,
haresear mustard, tumbling must-
ard, Russian thistle, wild oats,
French weed or Stink weed, dwarf
rag-weed, false rag-weed, giant
rag-weed, blue burr, blue lettuce,
prickly lettuce, Canada thistle,
perennial sow thistle, og allar aðr-
ar tegundir.sem sveitarráðið álftur
að geti verið eða sje skaðlegar fyr-
ir akuryrkju.
Ýms ákvæði í lögurn þcssum
cru nokkuð óþjál, en aðalatriðið
mcð þeim, er að halda bændum
til alvarlcgrar umhugsunar tim
eyðileggingu illgresis og stemma
stigu fyrir útbreiðslu þeirra gras-
tegunda, sem skaðleg eru akui;-
yrkjunni og hettni til hindrunar.
Þessi lög eru þvf aðallcga fyrir
bændurnar. Bændurnir sjálfir
hafa mcstan haginn af að hlýða
þeim eins vel og framast cr unt.
13. júní 1908.
B.