Baldur - 24.07.1909, Page 2

B A L D U R, VII. ár, nr. 2.
<
RL
ER GEFINN ÚT A
GIMLI, --- MANITOB A
•‘^#1

OHAB VIKUíLAl).
KOSTAR $1 UM ÁRIð.
BORGIST FYRIIÍFIiAM.
tfTGEFENDUR :
THE GIMLI PRINTING &
PUBLISIIING COMPANY
LIMITED.
I.nuv>;.,G-tv,f tiT.Aiý.iiAviA.’iIri'ii'AírA'AiI'v
UTAN ÁSKRIFT TIL BLAðSINS :
BALDIJE,
CS-ITÆTLI,
MANT.
____________SNfi
Verð á smáum auglýsingum er
25 c fyrir þumlung dálkslengdar. ciga að feöa fjc sfnu, heitir “truite
Afsláttur er gefinn á stierri auglýs-
ingihn, sem birtast f blaðinu yfir
lengri tfma. Viðvfkjandi slfkum at-
slætti og fiðrum fjármálum blaðsins,
eru menn beðnir að snúa sjer að
ráðsmanninum.

aú bleu” , Til þess að fá á hann
alvég rjetta bragðið, yerðurmat-
reiðslumaðurinn að fá silunginn til
sín lifandi. Fiskurinn verður þvf
að flytjast frá veiðistöðinni í sjer-
stökum kerum með sjerstökum
iofthreinsunarfttbúnaði, svo fiskur-
jnn deyi ekki á leiðinni. Eins
manns skammtur af þessum “truite
au blcu” getur vel orðið £20 (.$97-
33) virði.
Það er sagt að Lúkúllus, —
rómverskur maður f fornöld, —
hah kostað Á1700 (.$8273,33) ifpp
á eina veizlu, en nú er það lfka
ekki að fmynda ykkur að fjárbruðl-j sagt f trúnaði, af inanni, sem
unar-vitfirringin sje einungis bund- j kunnugt er um það, að kona ein
Iiræðilega
misbrúkun.
w
(Framh).
Fyrir alla muni, farið þið nú
Við hin venjulegu 'kvöldsam-
kvæmi ‘heldra fólksins’ í London
streyma peningar eins og vatn.
Það er ekkert nýstárlegt nú á tfm-
um, að aðalsöngmanninum í stofu-
samkvæmi sje borguð Á3oO($i46o)
fyrir tvo söngva, aðstoðarmanni
hans Á50 ($243.33), og góðum
lesara Á25 ($vi 2 1.66) fyrir að flytja
litla grein eða stutt kvæði. Og
svo eru blómin. Á einni svona
samkomu f fyrrasumar,- var húsið
alþakið hinum dýrustu blómateg-
undum, enda nam reikningurinn
fyrir þau £41 1 ($2000,20). Áður
en næsta sól var af lofti, var þessu
tvö þúsund dollara virði af blómum
sópað út, og flutt á burt f sorp-
vagninum.
í öðru samkvæmi, — bara mið-
clagsgildi, —kostuðu blómin Á383
($1863.93). Mikið af þeim voru
fölbleikar rósir, sem seldar voru á
60 cer.t hver.
Upphæðirnar, sem varið cr f
matinn, eru jafngeipilegar. Það
cr um að gjöra að hafa þær rnatar-
tegundir, sem torfengnastar eru
um það leiti ársins, t.a. m, vetrar-
stráber, sem kosta 2 gíneur ($ioj
pundið. Einn uppáhaldsrjcttur
þeirra, sem ekki vita hvernig þeir
in við Bandarfkin. Lundúnaborg
lijcr f London liafi nýlega haft
er kunnugt um hið furðulcgasta 6 j heimboð fyrir sextán rnanas, þar
hóf, þótt blöðin gjöri það ekki eins sem inaturinn aðeins kostaði 30
hljóðbært með feitum fyrirsjgnum | gíneur ($150) á mann, eða irlls
e.'ns og ‘guia blaðamennskan’. gjörr
ir það f Vesturhemii. Hjerna' í
Savoy var t. d. gondola-rriálí^in.
Þá var Savoy-garðlnum breytt í
stöðuvatn, sem umgirt var af
blórnstrarunnum, og var lýsi upp
með eftirstælingu af tunglinu, sem
búin var tij af mannahöndum.
iTiargt a f y fi rrnatre ið sIu inön n un u m,
sem fá Á800 - £ 1500 ($3893.33-
$7300.00) um ár.ð, og þeír verða
venjiflega svipaðir cyðsluseggir
Páum mfnútum eftir að sú máltíð | cins og húsbændurnir. Kona cins
$2,400.
Kaupgjald það, «in nokkrir
menn fá hjá þessu fóiki, er að
skipunum fram undan glugganum.
En þá var honurrt sagt, að ný brú,
sem næstum var fulismfðuð,
skyggði á. “Rífið þið hana þá
niður; það má byggja hana seinrta,”
svaraði ‘hans hátign’ ósköp rólega.
Skipununni var fullnægt, en eyði-
leggingin nam nærri nálfri milljón
dollara.
Þessi saga er nú úr sömu áttinni
eins og “þúsund og ein nótt”, og
lfk hcnnar sögum, en svo er hún
þó ekki neitt annað en ekta sýnis-
horn þess framfcrðis, sem tak-
markalausti fjármagn hefir í för
tneð sjcr. Það er til grúi nútiðaA
milljónera, scm fullnægja tafarfaust
(hverju sfnu ‘innfalli’ án nokkurs
tillits til kostnaðarins. Það varð
einum ungun, Frakklendíngi, sem
nýlega hafði erft of fjár, rcikað inn
í dýragarð í Cherbourgh. Dýrun-
um heppnaðist að hafa ofan af fyr-
ir honmn þá stundina, svo hann
lab’oar sig til eigahdan.s og spyr
hann, hvaða verð hann fengist til
að þiggja fyrirsafnið. Svaríð var:
100,000 franka ($19,300). Án
frekari málalenginga fyllir hinn
ungi auðkýfingur út barikaávfsunar-
form fyrir þessari upphæð, og
skipaði svo fyrir, að öil syrpan
yrði flutt út 4 búgarð sinn.
Annar þessi peningakongur,
Stephan S. Marchand, ásetti sjer
að láta rekkjusal sirtn, — það a^tti
ckki við að kalla það svefnher-
bergi, — bera af öllu þeirrar teg-
undar f heiminum. í nýju húsi,
scm hann ljet byggja, Ijet hann
gjöra sporöskjumyndaðan sal k
neðsta gílfi, 76 feta langan-c|g 22
feta breiðan. Veggirnir vöru
fóðraðir með handskornum tfglum,
sem kostuðu £12,800 ($62,293.
33). Innan á tfglana var svo þak-
ið með gullnu og purpuralitu
Genúa-flaueli. Hvert ‘jarð’ af þvf
kostaði £7 og 15 shill. ($37.71).
Tfglarnir eru 58 og 10 ‘jörð’ voru
brúkuð á hvcrn þeirra. Til þess
að skreyta loftið voru sjerstakir
hstamcnn fengnir frá Parfs, og
það kostaði næstum Á4,ooo ($19,
466.66). Stóiarnireru úrútskornu
fíiabeini, og fbcnvið og gulli rennt
f skurð.na. Eldstæðið kostaði
Hæstmóðins orgel og"
píanö.
Hinireinu umboðsmcnn fyrir
Heintzman & Co. píanó,
J. J. II. McLe n & Co. Ltd.
528 Main St. VVinnipg.
Samræður við vini okkar um
orgel og pfanó eru okkar ánægju
efni, þvfokkurcr óhætt að ábyrgj-
ast hvaða hljóðfæri, sem valið cr
úr okkar búð. Þær tegundir, sem
við höfum á boðstólum, eru allar
reyndar að þvf, að standa fremstar
allra þeirra hljóðfæ'ra, sem seld eru
hjer í landi.
Finnur Benediktsson,
FÆDDUR 15. MARZ 1833,
DÁINN 8. JtJLí 1909.
sama skapi heiniskulegt. Það er 1^1,230 ($5.986.00'; þvottaskáp-
hafð
i veríð pöntuð, voru 150 raf- unga lávaiðarms, sem hefir ui
magnsfræðingar,
málarar teknir til
trjesmiö.r og j þús. punda tCK.jur á dag, kunni svo
starfa; og hiðl illa þessari s.ðvenju, að hún Ijet
urhin £710 ($3,355.33-; einn
spegiHinn £730 ($3,552 66). og
aðrir húsmunir voru hafðir sam-
svarandi! En kóróna dýrðarinnar
f þessum sal er rúrrtið. Það er
eins og stólarnir úr fíiabeini og
fkenvið, meistaralega útskorið; og
til 'þcss að fá nógu stóra tÖ'nn f
furðulegas'a af þvf öllu samaif cr Tnatre.ðsluitjójnmn íara- af búgarði 1 höfðagaflinn á, þvf, cr sagt að sjer-
b ’.ð, að "Hum undirbúningmim, —I sínum og tók kvcnnmann ístað.nn stakur lciðangur hafi verið gjörður e^' beit nú vel h)& honum blcss
Finnur Benediktsson, síðast til
heimilis á Gimli í Manitoba, var
' -ft
fæddur að Marðareyri í Jökulfjörð-
um f ísafjarðarsýslu á íslandi.
Foreldrar hans voru þau hjónin
Benedikt Jónsson, Bjarnasonar
bónda á Marðareyri, og Petrfna
Eyjólfsdóttir, Kolbeinssonar prests
á ísafirði.
Þegar Finnur var fjögra ára
gamall fluttist hann með móður
sjnni frá Marðareyri til Steingrfms-
fjarðar, að Kálfanesi. ólst hann
þar upjJ hjá móður sinni og stjúpa,
Guðbrandi Iljaltasyni, prests að
Stað f Steingrfmsfirði, er um þær
rnundir varð áeinni maður Petrfnu.
Snemma hneigðist hugur Finns
til smfða, og lærði hann járnSmíði
hjá Þorsteini Þorleifssyni að Ker-
vogi. Vel þótti honum láta sá
starfi alla æfi síðan, sem og'ýmis-
legt annað smlði, er hann lagði
hönd á.
Þegar hann hafði lokið námi
sínu gekk hann að eiga eftirlifandi
konn sfna, Sigríði Jónsdóttur, er
hann hafði kynnst hjá fósturforeldr-
um hetinar, Ásgeiri og Guðlaugu,
er þá bjuggu á Kollufjarðarnesi,
en síðar á Þingeyrum. Það var í
apríl 1861 að þau giftust og byrj-
uðu búskap á Kálfancsi. Þar
bjuggu þau f 22 ár. Finnur stund
aði, srnfðar jafnframt búskapnijm
og sótti hart baráttuna fyrir Iffinu
þó hann safnaði ekki fje, og lifði
aliajafna frcmur við fátækt en auð.
Hann var ócigingjarn maður og
vanti að inörgu fyrír lítið kaup á
þeim árum. Burðamaður þótti
hann méiri en f meðallagi, og af- I guð upptök sfn, er gætti hans.
bragðs skyttaJ Ljek flest f hönd-
urn hans er að verkshætti laut.
Hann fjekkst dálítið við lækningar,
einkum útvortis íneinsemdir og
sár, og heppnaðist vel. “Og
í þessu rúmlega 48 ára hjóna-
bandi stnu, sem var sönn fyrir-
mynd, eignuðust þau Finnur og
Sigríður 5 börn, fjórar stúlkur og
einn dreng. Þrjár stúlkurnar dóu
ungar, en hin fjórða, Guðlaug að
nafni, stundaði hinn látna föður
sinn ásamt móður sinni. Piltur-
inn, Benedikt að nafni, er giftur
fyrir mörgum árum norskri konu
og á heima f Kristjanfu f Noregi.
Hann er vjelafræðingur — og járn-
smiður scm faðir hans.
Þrjár fóstur-stúlkur ólu þau hjón
upp að mestu leyti á búskapar-ár-
um sínum vestra.
Um andlegar skoðanir og trúar-
líf Finns sáluga verður ekki mikið
sagt. Allt þcss konár var lokuð
bók að mestu. Þó mun hann hafa
hneigst allmjög að frjáslyndi í
þeim cfnum. Hann áléit að hver
rnaður ætti að eiga innst í sjálfum
sjer þann helgidóm, cr öðrum sjc
hulinn, en lýsi aðeins gegnum orð
og gjörðir. Hann elskaði hvern
sannorðan og vandaðan mann
hverrar trúar sem hann var.
Hann hataði allt lauslæti gg óvönd-
un í orðum og verkum. Hanri
ö v
spurði ekki um: Hverju trúirðu?
Fefðu ekki oft f kyrkju? Hitt
hcfði það heldur verið ef hann
hefði grenslast nokkuð eftir högum
annara: Er heimilið himnaríki fyr-
ir þig og þína? Ertu sannorður
og trúr yfir litlu svo þú getir orð-
ið settur yfir meira?
Vijndun í orðurn, trúmcnnska
f verki og heimilið hans var prcst-’
ur hatis og kyrkja. Þar átti sá
j ifnvcl þvf, að Sauma sjerstakan ! fyrir var.alé'gt k.aup, og er nnklu út til Afríku, og kostnaðurir.n við
hann hafi verið £4,^00. Að út-
skurðinmn á rúminu unnu fjórir
klakkutfma. Máítíöin kosíaði Mr.! í öðrum löndum er sama sagan. Ágætir listamcnn í tvð ár, og-alls
George A. Kcsslcr, sem borgaði j Tyrkjasoldán rakst -'einu sinní k I kostaði rúmið á endanum £38,000
íyrir ha:.a, £3000 ($14,600). í uj'páiiaids son s.nn grátandi. p?1 ^4.933-33)- En rekkjusaiurinn
Svo var Kimbprley-máltíðin, ; Strákur var þá að skæla af þvl aö | ni*ð 6llu sem f honum var kostaði | fjarðardjúp og voru þar 2 ár; síðan
scm haldin var fyrir Mr. Harry1 faðir hans hafði gefið honum sjó-1 Þegar hatin var fuligjörður £193, j til ísaljarðarkaupstaðar. Ilafði
Barnato í New Gaiety; og svo liðsforingja-nafnbót, en hvað væri 75° (J$942>9l6-66), — rjett að Fmnur þar siníðar aigjörlega að
samkvæmið, scm miiljóncrásör.g-1 gagn í því, þegar hann gæti ekki, seaJa milljón dollara! atvinnu í 18 ár, cða þangað til
hann ásarnt konu sinni flutti vest-
ur um haf til dóttur sínnar, árið
1903. Hið fyrrh þrek hans og
úthaid var þá m'jög á förum.
skrautfatnað h
var lokið inriín 24 j íiður.
anda frannnistöðu- I ánægðaf i með heiiniii 'sitt eftir en
t^ðum”, varð honum að orði sein-
asta daginn, scm hann hfði. Hann
var vanur að láta hiri fútæklegu
eggjárn sfn bíta.
Árið 18S3, fluttu þau hjón frá
Kálfanesi til Álftafjarðar við ísa-
fiokknum frá Austurrfki var hald- j e.nusinni sjcð skipið sitt úr barna-
ö, þar sem virkilegir kampavfns- ! krónni, sern hann yrði að alast 11 pp
g isbrunnar strejjmdu upp á góða f. “Við skulum lagf.era 1 það,”
og gilda töfrasagna vfsu.
j sagði soldán, og Icggja einu af her-
segja milljón dollara!
(Framh.).
Þcir lánsömu eru rfkir, en rfkir
eru ekki allt af lánsamir.
Fátt var oft talað, fleira gjört
og munað,
-fornhelga tryggðin skóp þjer
ungum þrótt.
Vörður æ heima — vinur,
okkar unað
vjeböndum sterkum girtír,—
sofðu rótt.
Þakklæti og blvssun fylgi öllum
þeim, scm á einn eða annan hátt
rjettu hínum láttjá og okkur hjálp-
arhönd, og sáu hann fluttan fiá
hcimili sfnu út í garðinn.
'i
Blöð.’n heima, og þá sjerstaklega
hin vestfirzku, eru vihsamlega bcð-
inn að gcta um lát þessa manns.
TENGDASONUR IIINS LÁTNA.