Baldur - 12.01.1910, Blaðsíða 2

B A L Ð U R, ÍHI. ár, nr. 19
u
L;

ið f taumana, þegar ber ösvífni er
hOfð í frammi í skipulegum stað-
hæfingum; en það er furðu mikil
nokkur velgjörð f þvf, að andstæð-
ingar hans sje andlega spottaðir—
um hátfðirnar;— börnum vakin tár
EK GEFINN IJT A
GIMLI, ---- MANITOBA

OHAÐ VIKUBLAÐ.
KOSTAU $1 UM ARIb.
BORGIST FYRIRFRAM.
ósvífni, sem falist getur f myndum, j og ástvinum sár, f stað fagnaðar
t4n þess nokkur lög komist aðiogglcð;.
henni. 1 Ilið góða, sem framgang þarf að
| “Háðið, nógu sárt og nógu bit- j lfður Ifka við það, — og það er
jurt”, áleit Gestur heitinn Pálsson j a;ira aura.verst. Svoleiðis rök'
i að væri hið áhrifamcsta umbóta- semdir hrffa ekki annað en strák-
meðal, sem til væri. Á hans tíð, skapareðlið í mörinum. Alvöru-
eins og að meiru eða minna leyti mennirnir fjarlægjast, og gálcys-
bæði fyr og síðar, voru margir á ingjarnir geta orðið of margir.
THE LIVERPOOL & LONDON &
GLOBE INSURANCE CO.
u u tí
Eitt sterkasta og áreiðanlegasta eldsábyrgðarfjelag f heimi.
^ m &
Tryggir hús fyrir eldsvoða, bæði f Gimlibæ og grenndinni,
S& 0 %
THORSTEINSSON, agent.
Gimli.---------Man.
Jæirri skoðun, og Ijóð skáldanna
runnu mjög mikið eftir þeim fár-
vegi. Hinrik Pontoppidan gjörði
þá uppgötvun, að “Vizkustcinn-
var “djúpa/ þögla, mann-
ínn
sálugi! ,
j brúka.
PUBLISHING COMPANY
* rrí i t nrínm 11 rx:
fíTGEFENDUR: fyrirlitningin.” Gestur
THE GIMLI PRINTING & ;Hutti okkur sPeki f <slenzkri j
j þýðingu; og einn hinna fræknustu
námsmanna hjer vcstra hafði um
LIMITED. 1 eina tíð miklu rr.eiri trú á þcirri
j speki heldur cn nokkru ‘guðsorði’.
' ■ Skoðun þessi á nytsemi háðsins
j hefir þó ævinlega átt ákveðna and-
stæðínga, “Mcð illu skal illt út
j drífa” hcfir alltaf mörgum góðum
! mönnum þótt varhugaverð kenn-
j ing; — og það er allt af stór hættaj.
já því,
Ofmetnaður, sem ekki kann sjerj
hóf, fellir sig sjálfur.
Og skáldskapargáfu, sem til j
gagns og sóma mætti brúka,
skyldi enginn ungur maður ilia

UTAN ASKRIET TFL BLAðSINS :
BALDUR,
GIMLI,
| ‘ ' , janna.
.— ---------:------—mannfynriitningu Iiggi t,l grund-»
I ... ... | þýð.ngat-mcstu
að töluverður skerfur af
Verð á smáum auglýsingum er
25 c. fyrir þumlung dálkslengdar.
Afsláttur er gefinn á stærri auglýs-
ingum, sem birtast í blaðinu yfir
lengri tfma. Viðvíkjandi si/kum af-
slætti (Tgöðrum fjármálum blaðsins,
eru menn beðnir að snúa sjer að
ráðsmanninum.
j vallar í .sálu þess, sem hefir háðið
að vopni. Að vísu getur það
verið alvörumaður, — eins og t. d.
Gestur eða St. G. Stephanáon, —
sem notar háðið, brúkar bituryrð,
1 og skop til þess að vinna með þvf
i gott. Hinu ber þó ekki að neita,
j að á þeirri stundinni stendur höf-
! undinurn Ijósara fyrir hugskots-'
jsjónum það, sem er fyrirlitlegt hjá
! inönnum, tg þarf að kveöast niður,
, ! heldur cn hitt, sem er svo gött og
er ems og alhr vita eiii af íþrottum j
,]■ j göfugt hjá þcim, að mcð öllu móti
i þarf að efia það.
i Vafalaust lfður
>k.'X.VX'

Myndádráttur
manna. Það, sem á ensku máli
ncfnist “C' rtoons" er ekki ein-
ung;s skrfpamyndir, í hinni sönn-
ustt! mcrkingu þess íslenzka orðs.
Á þetta cr \-crt að benda f tfma.
höfundinurn
“Grain Growers’
Association”
heitir kornyrkjumannafjelagið, scm |
beztan orðstír hefir nú getið sjcr
við það, að koma beizlinu upp f
fylkisstjórnina hjerna. Á fjelag
þetta var minnst f Baldri í fyrra,
þegar p.cntuð var f honum þýð-
nsjin af brjefi stjórnaformann-
Eins og menn muna, voru
mötmælin f þvf
brjefi gegn þjóðeign á kornhlöðum
fólgin f þvf, rð fylkin befðu ekki
svo mikið löggjafarvald samkvæmt
grundvallarlögum rfkisins.
“Grain Growers’
Grain Co.”
heitir kornsölufjelagið, sem.hefir
verið nokkurskonar framkvæmdar-
arinur kornyrkjumannafjclagsins.
Það var sett á fót sem bráðabyrgð
arstofnun, til þess að keppa við
einstaka kornvfxlara fyrir bænda-
stjettarlnnar hönd, á meðan þjóð
Hæstmóðins orgel og
píanó.
Hinireinu umboðsmenn fyrir
Heintzman & Co. pfanó.
J. ,7. II. McLean <fc Co. Ltd.
528 Main St. WlNNiPQ.
Samræður við vini okkar um
orgel og píanó cru okkar ánægju
efni, þvf okkur cr óhætt að ábyrgj-
ast hvaða hljóðfæri, sem valið er
úr okkar búð. Þær tegundir, sem
við höfum á boðstólum, eru allar
reyndar að því, að stanaa fremstar
allra þeirra hljóðfæra, sem seld eru
hjer í landi.
Þetta málgagn bændastjettarinn-
ar> — vopnabúr bændastrfðsins,
inætti segja, — kostar $1 urn ánð.
Ólfklegt er að fslenzkir bændur,
sem geta notað sjer ensku, láti sig
vera án þessa blaðs til lengdar.
eign á kornverzluninni væri í
sjá'fum betur, þegar hann er f t>ví j srníðum
I hugarfarsástandi, að auka því lífs- j
Sá mvndadráttur
ér aðeins í
byrjun f Glcnzkum b’.öðum, máske |
ekkert annað en
| magn, sem gott er, hcldur en við
! að niðurdrepa það, sem illt er.
Annað er hlúandi, lífgandi rækt-
þær þi jár, sein j
komið hafa í “Heimskringlu”, I
því myndirnar af Birni ráðherra
voru úr uönskum blööum, og geta í *
ekki talist íslcnzkar. j Notkun háðsins hcfir ckki nú
! upp á síðkastið orð.ð nein e.nka-
! eign hagyrtra rnann.
“Grain Growers Guidc”
heitir málgagn ofangreindra fje-
laga, sem kcmur út vikulega f
Þcssi mj ndadráttur cr ein tcg
und skáidskapar. Hann getur tekið j
óta! sfgbrcytingum, eins og biaða-
mennskan sjálf, getur verið heic-
arlegur eða óheiðaricgur;- geturj
sýntsanna skáldskapargáfu cðai
einskisverða leirburöarg&fu; gcturi
orðið til stórrar þjóðlífsbótar cða!
helbern;
un; hitt er höggvandi, brennandi stóni tfmaritsformi.
landhreinsun. Jólanúmeri þcss blaðs fylgdi nú
* * i f sfðasta mánuði ágæt litmyr.d,
sem sýndi fyfkjastjórna-formenn-
ina þriá, lafhrædda við ógurlegt
skrýrosli, sem lreitir “Constitution-
al Dlfificulties” (grundvallarlaga-
erfiðleikaru
Utnn á kápunni á þcssu jóla-
blaði er svo önnur litmvnd. Þar
Haghcntír
j menn hafa viljað fá að vera ineð,
o" nú er svo kornið, að heill her
iaf diáttlistarmönnum vegur með
þcssu vopni á báðar hendur.
í fyrstu er alstaðar hætt við,: er síi'ikti Kláus sýndur mcð =tórar
að þessi hernaður verði töluvert j byrðar af þjóðcignar-kornhlöoum,
annar! scm hann er að troða ofan f sokka
EITT HLUTABRJEF
f Gimliprentfjelaginu var nýlega
keypt og borgað. Hvcrt hluta-
brjef kcstar $5, og er það fyrirtaks
aðferð fyrir þá, sem vilja að Bald-
ur þrífist, að rjetta honum hjálpar-
hönd mcð þessum hætti. Blað.ð
hcfir ekki nú lengi minnst ne;tt á
þetta, og svO er cins og allir hafi
gleymt þvf.
En svo eru peningarnir ekki
aðalatriðið í sambandi við ofan-
ncfnt hlutabrjef. ' Um hitt er
meira vert, að hinn nýi fjelags
maður er einn af þeim Vestur Is
lendingum, sem er svo mikilsvirt-
ur hjeraðshöfðingi, að allir flokkar
og klikkur hafa f líf Og blóð keppst
við það, að mega telja sjer hanri
til eignar og aðstoðar.
Niðurlagsorðin f brjefi hans
hljóða svo:
“. .. . Óskandi yður gleðilcgs
nýárs og Baldri langra lffdaga;
því það mun verða með hann cins
og nafna hans, að það verður erf-
itt að gráta hann úr helju, ef hann
deyr; —svo hann má Þaö ekM. ”
melnti jcg nje datt f hug. Það er
alis ekki að gjöra sjer far um að
hlaða lofi á neinn þótt hann fái að
njóta sannmælis þegar á hann er
minnst. Að láta flokkaskiftingu
cða skoðanamun koma í veg fyrir
að menn njóti sannmælis er fyrir-
litlegur ódrengskapur, eða svo lft
jeg á það. Að öðru leyti er jeg
þjcr samþykkur Og cnda þakklátur
hvað þessa athugasemd snertir.
Það voru sannarlega nógu margir
íslendingar orðnir Únftarar þó
sjera Friðrik J. Bergmann hefði
ekki farið að vefa þennan svika-
vef, sem tnenn nú ýmist kalla
nýja guðfræði eða frjálstrúarstefnu.
Mcð kærri kveðju
M. I.
p St Þag er þó sannleikur að
þeir, sem Ijá Hkr. húsaskjól, þurfa
ekki að fyrirverða sig fyrlr að
hýsa Baldur.
STEINGRÍMUR.
villiinLnnsícgur, c.ns og
Ef margir yðar Ifkar segja, að
hann tnegi ekki deyja, þá deyr
Það er atlt um Jiað!
Beztu þakkir!
:r þjóðarsmánar.* ! vopnaburður, cn með tímanum j sljettubændanna.
Búast má við að blaðið “Hcims- vcrgur hann háður vissum skil- j Innan f blaði þes-u eru, mcí,al j hann ekkit
kringla” taki upp *'imu rcgluna j yrðum hagleiks og hciðarlcika,— annars, háðmyndir af ölhim ráð-
viðvíkjandi þessari andiegu fram- ' jafnVel þar scm illkvitni og flysj- gjöfunum f stfcttufylkjunum þrcm-
lciðrlu eins og viðvíkjandi ritgjörð- engsháttur ciga einsömul hlut að|llr- bar stendur t. d. Hon. Rob-
iim, að I.jA öLLU K (: M. Af þvf r; ; ert Rogers f leirmokstri; og fylgja j TANTALLON, SASK.
gctur staGð hinn mesti liáski. ; óskandi væri að íslendingarj n.yndinni þau ummæli, að vcl sjej 4. jan. 1910
Það er mikiu auðveldara, að gjöia j „;i tu alvetr hlaupið vfir villi- ! til fallið, að b-vcr cinn sjc æfðastur!
' ” ' ' , j Ilerra ritstjóri Baldurs.
mojuium og fjelogum rangt til mcnnskuske!ð þessarar fþróttar, j f hiutvcrki smnar deildar; — cn
með myndum, heldur cn mögulcgt j fyrít þcir koma ekki fyr cn svona: reyndar gcngnr hrfðin af skóflu j Lynr 2 3 mánuðum síoan
er að gjöra mcð nokkrum rjtgjörð-! iöngu -ý eftir öðrum þjóðum inn f ■ bans yfir höfuð n&unga eins, sem j SÍörðir athugascmd f blaði þfmi
um, án þess að & þvf verði h.-.ft. þcnnan landhreinsunarleik, — 0g; fyrir verður Þcí?ar hann kastar fráj vjð ofurhtla fyrirspum, sem jcg
Það er því margfalt me:ra árfðandi,: leirmokaraleik. j sjer- j Þ& fynf nol<kru ha‘ðl í,at f
að rítstjórjnu, sern úrskurðarvaldið pað verður f framtfðinni að hafa j Allt fyrir þetta eru f blaðinu sín j Það er eitt atriði f upphafl á-
í , fir þessu viðvíkjandi, sjc óbifan- g;etur á því, sem dómgreindarlaust | ritgjfirðin cftir hvern þcirra: | fninnstrar athugasemdar sem jcg
irga dreng’undaðui maður, heldur blað aðhefst í slfktim efnum. j Roblin, Scott, og Rutherford.
c \ að sá scm úr ritgjörðum á að i Ekki er hugsanlegt, að ljúfum| “Það dansar margur, þó hann
Hans hróður styttir harmastund,
hann f flesta skyggnist heimá;
inn f grænan ástalund
cr með honum Ijúft að sveima.
HANNES HAFSTEIN.
velja sje það. Lögin geta þó tek-! og kærleiksrfkum kennimanni sjc
dansi nauðugur.
| vil rnótmæia. Þar sem þú talar
um að jeg hlaði lofi á þig fer þú
með fjarstæði: — ekkert 'slfkt
Fyrrum hroif þcss mikla manns
rnærðarölið þjóðum kunna;
eu fjaðraprúði fuglinn hans
fclur sig nú bak við runna.
JÓN ÓLAFSSON.
Ilreina loftið hann sjcr kýs,
hoppar djarft hans knör á bátum,
ýmist hlær hans óðardfs
eða hún grætur fögrum tárum.
VALDIMAr BRIEM.
Han.11 sjer fljettar heiðurs krans,
honum unnir gj'irvöll þjóðin;
sólskinsríka sálin haas
syngur trúarheitu Ijððin.
(Aðsent).