Frækorn - 08.02.1906, Blaðsíða 2

42
FRÆKORN
sem er velþóknanlegt fyrir hans augliti." Komi
spurning upp í huga þínuni um eitthvað, og
þú hugsar þér, að það muni þóknast guði, þá
áttu að gjöra það. En sért þú í nokkrunt vafa
um, hvort það sé honum þóknanlegt, — gjör
þú það þá ekki, hve mjög sem þig langar til
þess. ,,Hver, sem segist verastöðugur í honum,
honum ber að breyta etns og hann breytti."
1. Jóh. 2, 6. Qjörðu að eins það, sem Jesús
Kristur ntundi gjöra, ef hann væri í þínum
sporutn. Skoðaðu hann setn fyrirmynd þína og
fetaðu í hans fótspor. Á eg að dansa? Já, ef
þú heldur, að Jesús myndi dansa, væri hann
í þínum sporum. Á eg að fara á sjónleik?
Já, ef þú heldur, að Jesús myn i fara á sjón-
leik, væri hann í þínum sporum. En lieldttrðu,
að hann vildi gjöra það?— Það er nærri því
guðlast að hugsa sér það.
5. Qjörðtt ekkert, sem þú ekki vildir gjöra,
þegar Jesús kemttr. Hann kemur einh.ern dag,
— enginn veit hvenær. Ett hann segir: „Verið
viðbúnir, því mannsins sonur kemttr, þegar þér
ekki ætlíð." Enginn veit hvenær, en hantt mun
koma. Þessvegna: gjörðtt ekkert, setn þú
vildir ekki gjöra, þegar hann ketnttr. Vildir
þú, að Kristur fyndi þig á sjónleik? Vildirþú,
að Kristur fyndi þig í danssalnum ? Vildir þú
að Kristur fyndi þig við spilaborðið ? Farðu
hvergi, þangað sem þú vildir ekki, að Jesús
hitti þig. Aðhafstu ekkert nenta það, sem þú
með gleði gætir látið Jestím sjá þig .gjöra þeg-
ar hann kemur.
6. Ojörðu ekkert nema það, sem er guði
til dýrðar. t. Kor 10,31: „Hvort heldur þér
því etið eða drekkið, eður hvað helzt þér gjör-
ið, þá gjörið það alt gttði til dýrðar." Sért þú
í vafa um eitthvað, þá spttrðu sjálfan þig:
„Get eg gjört það guði til dýrðar?" Getirðu
sagt: j ;, þá áttu að gjöra það, en getir þú
ekki sagt það, þá átt þú heldttr ekki að gjöra
það.
7« Ojörðu ekkert það, sem getur dregið úr
á^nfjitp þínum fyrir Krists málefni. Það er
margt/.s^m eg ekki vil gjöra, þó ekki af því,
a^'jíjtð skaði mig, helduraf því, að það dregttr
úr.ahrtfum Úifhuni. Vinur minn, eg vil ekki
mij^a htð allra minsta af ahrtfum mínum fyrir
Krisls!niálefni... 1
-íím oem noi<
hojg oiás rttísg ucj
.ijjlsivmÉa
;ÖEC| ll9jl>i
nnteirl B29lmo
-rt>1'ejBÍm ___ -
liv msa ,öec| aO.. : Ll' '<- ■ r!c>I_ I ntasJ .kt;
li ,e80 b1 tev nirBtl nurrt öf.rj .riiu ruiul niuiöid
,6*cj ttturöis so ðroöod aniui rnublöri tav ivcjl
Enn um andatrúna og prestana.
Er andatrú i fullu samrœmi við
sannan kristindóm ? eða er andatrú
andstœð sönnum kristindómi ?
Um þetta málefni virðast all-margir
þrátta nú á dögum, og er það alls
ekki ónáttúrlegt, þegar þess er gætt,
að sumir andatrúarpostularnir hér í
Reykjavík gjörast svo ósvífnir að telja
alþýðu manna trú um, að myrkrafund-
ir þeirra séu afar-þýðingarmiklar trú
fræðislegar vísindatilraunir, en, sem
betur fer, virðast vera margir hér svo
upplýstir í höfuðstað landsins, í sönn-
um kristindómi, að menn taka ekki
alt fyrir góða og gilda vöru, sem anda-
trúarpostularnir bera á borð fyrir þjóð-
ina í ræðum og ritum.
Spurningunni: Er andatrúin i fullu
samræmi við sannan kristindóm? er
vissulega fljótsvarað, því hver sá mað-
ur, sem lesið hefir heilaga ritningu og
gefið henni nokkurn gaum, hlýtur að
kannast við, að þar er harðlega bann-
að að leita frétta af framliðnum, sem
þó virðist að vera aðalinnihald hinna
vísindalegufl!) tilrauna andatrúarmanna,
er þeir dirfast að telja nauðsynlegar
til að halda kristindóminuin við, þótt
það sé þvert á móti kenningum hans;
það hlýtur því hver maður, sem hefir
augu og eyru opin, að sjá og skilja,
að undir yfirskini nauðsynlegra vís-
inda er syndsamleg og svívirðileg
blekking, sem í stað þess að vera
meðstarfandi kristindóminum og í
samræmi við hann, er gagnstæð hon-
um og honum að öllu leyti ósam-
boðin.
Eg mintist í byrjun greinarinnar
á, að um þetta málefni væri töluvert
þráttað, en vera má, að sumir, er lesa
þessar línur, telji það öfgar einar, og
að eg sé að gjörajílfalda úr flugu, og