Frækorn - 25.07.1906, Síða 4

236
FRÆKORN
borinn? Bróðir og systiríjesú! hve- j
nær varst þú umskorinn, hvenær fékst j
þú teiknið á líkama þinn? Fyrir um-
skurn Jesú Krists með honum greftr-
aður í skírninni, í hverri þú einnig
verður uppvakinn með honum.
Vér höfum verið greftraðir með
Kristi fyrir skírnina til dauðans, svo
að eins og Kristur uppreis frá dauð-
um fyrir dýrð föðursins, svo eigum
vér að ganga í endurnýungu h'fsins.
Skírnin og upprisan eru stöðugt nefnd-
ar saman í guðs orði, og er það eðli-'
legt, því að Kristur var smurður til
greftrunar til þess að hinn nýi, veg-
samlegi Kristur skyldi koma fram;
ekki framar sá Kristur, er gekk í kring
hér í niðurlægingu og í þjóns mynd,
heldur sá, er gæddur er öltu valdi á
himni og jörðu.
Prisvar sinnum í sögu mannkyns-
ins hefir guð kastað burt hinu gamla,
og myndað annað nýtt í þess stað,
og öll þessi þrjú skifti bendir guðs
orð oss til skírnarinnar. Fyrsta skift-
ið var það, þegar guð sendi hið mikla
flóð til að tortíma mannkyninu, þar
eð mannkynið var orðið spilt. En
þá var þó einn maður, sem fann náð
hjá guði, og þessi maður, sem verða
átti ættfaðir hins nýja mannkyns, fær
þá skipun að ganga í örkina með
ættmenn sína. Og að því búnu luk-
ust upp allar uppsprettur undirdjúps-
ins, og gluggar himínsins opnuðust,
og í 40 daga er Nói innibyrgður í
hinni voðalegu vatnagröf, þar sem
vatnið var ofan á og undir, og alt
um kring ekkert annað en vatn. Um
þetta segir postulinn: »Guðs lang-
lundargeð beið eftir betrun þeirra á
dögum Nóa, þegar örkin var smíðuð,
í hverri fáar, það er átta sálir frels-
uðust í vatninu, og nú gjörir skírnin,
sem ekki er burttekt líkamans saur-
ugleika, heldur sáttmáli góðrar sam-
vizku við guð (eins og eftirmynd hinn-
ar fyrri frelsnnar), oss hólpna vegna
upprisu Jesú Krists.« 1. Pét. 3, 20 —
21. Sér þú, hve.su þetta er eins og
fyrirmynd skirnarinnar. í 18. versinu
talar postulinn um að Jesús hafi lið-
ið og dáið og í hinu 21. að liann
uppreis, en í versunum, sem liggja
þar í miiii, talar hann um vatns-gröf-
ina og s' írnina. Vegurinn frá kross-
inum til upprisunnar liggur — gegn-'
um gröfina.
Öðru skifti varpar guð hinu gamla
frá sér og myndar annað nýtt, með
því að hann yfirgefur mannkynið í
heild sinni og útvelur Ísraeíslýð til að
vera hans sérstaka þjóð, til að upp-
ala hana samkvæmt hans scrstöku
ráðsáiyktunum. En fyrst verða þeir
430 ár að vera þrælar í Egyptalandi.
Að þessum undirbúningstíma liðnum
sendir guð sinn þjón, Móses, til að
frelsa þá úr þrældóminum, en til þess
að þeir öólist þetta frelsi, leiðir hann
þá gegnum hafið rauða. Og ísraels-
menn gengu þurrum fótum mitt í
gegnum hafið og vötnin stóðu eins
og veggur til hægri og vinstri hand-
ar þeim. 2. Mós. 14,22. Með vatn-
ið til beggja hliða, og skýið yfir höfði
sér, eru þeir innibyrgðir í stórri vatna
gröf — fyrirmynd skírnarinnar. Pví
svo stendur skrifað: »Pví vil eg ekki
dylja fyrir yður bræður, að feður vor-
ir voru allir undir skýinu, og að þeir
| allir fóru yfir hafið, og til fylgdar við
Móses, allir skírðir í skýinu og haf-
inu.« 1. Kor. 10, 1. 2. Pannigverð-
ur það í þetta annað skifti á sama
i hátt, að hið nýja hefir upptök sín í
j skírninni, og upp frá þessu gengur
ísraelsþjóð leiðar sinnar eins og guðs
útvalið fólk. En jafnvel þó að þessi
i þjóð væri guðs útvalda þjóð, þá spilt-