Frækorn - 18.01.1907, Page 2

14
FRÆKORN
peningalaus í kveid, með vissu urn á
morgun og þar á eftir að vera milj-
ónaeigandi . Pað mundi eg líka kjósa,
En þetta sýnir, að þú álííur framtíðar-
vonina meira verða, heldur en það,
sem þú nú hefir handa á milli. Og
eg vildi heldur vera hið fátækasta guðs
barn, sem í kveid finst í heiminum,
með fulíri vissu um, að við dagsbrún
eilífðar skyldi eg vera erfingi guðs og
samarfi Krists tii eilífðar, heldur en
vera ríkasti maður heimsins í kvöld,
en án þess að eiga Krist, án nokk-
urrar vonar fyrir eiiífðina, annað en
að glatast, verða útskúfaður frá augliti
guðs.
Maðurinn án Krists hefir enga von,
jafnvel ekki fyrir þetta líf, það er á-
reiðanlegt
Rú segir máske: sþetía er alt of
strangt; maður án Krists heíir kar.ske
enga von fyrlr eih'fðina, en ef hann
er nógu ríkur, hefir hann von hvað
þessu lifi viðvíkur. ■<
Pú fer vilt. Fylg mér tii New-York-
Vér göngum upp fimtu götu, og stöns-
um fyrir framan eitt aí liinum fegurstu
húsum þar. Vér göngum upp stig-
ann, oss er vísaðgegnum salinn, að
bókasafninu, sem er í öðrum enda
hans. Vér stöndun þar á þrepskild-
inurn og lítum inn í bókhlöðuna j
Petta er engin nugmyndatilbúningur, j
heldur það, sem skeð heíir. Annar
þessara m.arma er lQð miljón doll-
ara virði, samkvæmt rannsókn sem
haidin var yíir eigum hans á þessum
tíma. i I 11 maðurinn er einn aí h '!stu
fjármálaráðgjöium Ameríku. Vérsíönd-
um þarna og horfum inn, og þú seg-
ir: Eg viídi eg væri í þessa manns
sporum; 19) miljónir!
Eg veit ekkért um trúarbragðaskoð-
anir hans, eg veit ekkert um framtíð
haus í eilííðinni, en lnnn er öruggar
í mörg ár livað þessu iíii viðvíkur.<
iJú fer vilt. Meðau vír horfum inri,.
fellur þessi maður niður af rtó'iuim
á gólfið, og þegar Quiúcey Garreí
tekur Wm. H Vanderbiit upp afgóif-
inu, þá er hann iiðið lík. Rrátt fyrir
sínar 196 miljónir hafði liann ekki
von um líf í 5 mínútur.
Vinur minn, vér erum allir hér í
kvöld eins og maður, sem stendur á
sjávarströndinni og horfir út yfir liið
óendaniega haf eilífðarinnar; sem vér
stöndum þar og horfum, kotna til
nokkurra af oss -- þeirra, sein hafa
iifandi trú á Jesúm Krist — skrautleg
skip hlaðin gulli, silfri og dýrmætum
steinum, undir fullum seglum, þau
hafa meðbyr og hraða ferð til vor.
Til hinna af oss — þeirra, sem lifa
án Krists — koma, tneðan vér horf-
um yfir haf eilífðarinnar, engin skip,
heldur eyðilagðir flekar, sem ekkert
annað er á en rotnuð lík, sem kall-
ast: vanrækt tækifæri, og yfir þeim
flögta ránfugiar örvæntingarinnar og
berast nær oss fyrir stormvindum
guðs réttlátu reiði Retta er, hvað það
kostar að vera ekki kristinn,
Pað að vera ekki kristinn kostar að
vér náum ekki hugsjóninni fyrir full-
kominn mann eða konu. — Hafið
þér nokkurn tíma hugsað utn, að vér
erum fallnirfr í hugsjón guðs á mann-
eðli voru vegna syndarinnar?
Páll segir þetta svo gagntakandi í
fáum orðum: >Vér höfum allir syndg-
að og höfum skort á guðs dýrð.«
Ailir :ru komnir of skamt, hvað hug-
sjón gtiðs á manninum viðkemur, og
hinn einasti vegur til að ná henni, er
hinn enduríæðandi, endurnýjandi kraft-
ur, sem er í Jesú Kristi, eða með
öðrum orðum, endurfæðing vegna
Krists. Pað hæsta, sem maður eða
kona getur náð án Krists, er aðeins
skrípamynd af því, sem guð ætlaðist
til að vér skyldum veia.
Er nokkur maðurá þessari samkomu
í kvöld, se;n er svo ónióttækiiegur
fyrír alt' sem' er gatt og verulegt, að
hanrt sé ánægður rneð að vera ein-
ungis skrípamynd af skepnu guðs?
Er nokkur ko;ia iiér í kvöld, sem
svo fulikoinlega hefir afneitað öllu
sönnu og verulegu, að hún vilji vera
einungis, skrípamynd af þeirri konu,
sem guð skapaði hana til að vera?
Petta er hvað það kostar að vera
ekki kristinn, — og menn pg konur —
þó ekki væri önnur ástæða, rnundi
þetta einu draga mig til Jesú í kvöld.
Að vera ekki kristinn kostar enn
fremur það, að maður missir veiþókn-