Frækorn - 18.01.1907, Side 5

FRÆKORN
1 7
koma í Ijós mjög athugaverð einkenni.
Ef menn vefja saman blöðum úr vindli
og leggja þau á kviðinn, framleiða
þau velgju að vörmu spori. Ressi
aðferð er brúkuð til að láta menn ;
selja upp. Rað eru dæmi til þess, að
huglausir hermenn hafa látið tóbak í
holhendina rétt áður en stríð átti að
byrja, svo þeir gætu orðið veikir.
Drepandi gufa.
Ef tóbak er eitrað til að leggja það
á húðina, þá er það tvöfalt óhollara
að anda því að sér. Tóbaksreykur-
inn hefir fleiri eiturefni í sér, heldur
en nicotin. Hin helstu þeirra eru:
pyridine, picoline, brennisteinsblandað
vatnsefni, oxyd sem hefir í sér kol-
efni og blásýru, sem alt eru drep-
andi eiturtegundir, ef þær komast inn
í líkamann öðruvísi en í mjög smá-
um skömtum.
Hin illu áhrif tóbaksreykingarinnar,
koma því ekki einungis af nicotin,
heldur af öllum þe >sum eiturtegund-
um.
Fuglar, froskar og önnur smádýr
deyja, þegar þau eru látiu í tóbaks-
reyk í iokuðu herbergi. Ostamaur,
flugur og önnur skorkvikindi drepast
fljótt, ef venjulegum tóbaksreyk er
blásið á þau.
Eitrun gegnum lungun.
Alt það eitur, sem getur guíað upp,
kemst fljótast inn í líkamann með að
anda því að sér. Er þetta auðskilið,
þegar menn athuga að slímhimna
iungnanna þekur ytirborð 1400 fer-
hyrningsfeta og öll þessi himna hef-
ir þann eiginlegleika að draga að sér
loftkend efni, sem snerta hana Ressi
slímhimna er mjög smágjör, hún er
svo þunn,' að hún stendur næstum
ekkert í vegi fyrir lofttegundum þeim,
sem lungun draga að sér gegnum
andardráttinn. Alt blóð, sem er í
líkamanum, fer hringferð sína undir
þessari þunnu slímhimnu einusinni
á hverjum þrem mínútum. Ressi eitr-
aða gufa, sem þeir anda að sér, er
tóbak reykja, fer ekki einungis inn
um munninn og út úr honum aftur,
heidur þrengir hún sér inn í hinar
smágjörvustu loftpípur og breiðist um
alt hið víðáttumikla yfirborð slímhimn-
unnar, sem vér þegar höfum talað
um. Rað sést af þessu, að blóð þess,
sem tóbak reykir, verður eins og bað-
að í hinni deyfandi gufu, sem hann
andar að sér úr pípunni eða vindl-
inum. Líkaminn er svo mótækilegur
fyrír tóbakseitrun á þenna hátt, að
menn hafa veitt því eftirtekt að fólk,
seni vinnúr að vindlagjörð, þjáist oft
mikið af þeim sjúkdómseinkennum, er
koma af nicotin-eitrun.
Dr. /. //. Kellogg.
Bœnavikan.
Hún var í ár eins og í fyrra haldin
nieð bæna-og vakningasamkomum daglega
á ýmsum stöðum í Reykjavík.
Reir, setn aðallega voru forgöngumenn
í þessu samkomuhaldi, voru S. A. Gísla-
son, Pedersen hjálpræðis-hersforingi, Sam.
O. Johnson trúboði og David Östlund
forstöðumaður S. d. Adventista-safnaðar-
ins í Reykjavík.
Samkomurnar voru vel sóttar, sérstaklega
í Betel og í Hjálpræðishernum..
vmsir menn töluðu og tóku þátt í sam-
bæninni, og mikil alvara fylgdi samkom-
unum. Fleiri bera vott um það, að þeir
á samkomum þessum hafa hlotið mikla
blessun frá drotni, og er það gleðilegt
mjög.
Samkomurnar af háifu þjóðkirkjunnar
voru haldnar á tveim stöðum: fyrst var
haldin ræða um efni það, sem til var
tekið fyrir hvern dag, en bænasamkoma
þar á eftir var haldin í Goodtcmplarahús-
inu —, af því að það þótti ekki tilhiýði-
legt, að bænir væru fluttar af alþýðufólki
í kirkjunni. Dómkirkjan í Reykjavík virð-
ist ekki bygð til þess, að trúaðir menn,
guðs börn, ákal.i guð í henni á þann
hátt, sem þeim finst eðlilegast, og líkt
því, sem hinir fyrstu kristnu gjörðu, þeg-
ar þeir voru daglega samhuga í muster-
inu og báðust fyrir. Bænavikan hefir sjálf-
sagt fyrir þessa sök orðið til minni bless-
unar fyrir almenning, en ella hefði orðið.
»Fríkirkjan« hefir, að því er vér frek-
ast vitum, engan þátt tekið í bænavikunni.