Frækorn - 22.07.1909, Side 3

FRÆKORN
119
þýðingunni: »En þú, Daníel,
haltu þessum orðum leyndum
og innsigla bókina, þar til er
endirinn kemur. Margir munu
rannsaka hana og þekkingin mun
vaxa.« Pað virðist lítið sam-
ræmi milli þessara orða: ef »orð-
in« í Daníels bók eru »!eynd«
og bókin sjálf »innsigluð, þar
til endirinn kemur«, þá er ekki
hægt að rannsaka hana fyr en
eftir að endirinn er kominn með
öðrum orðum, fyr en það er
orðið ofseint. En ef þýtt hefði
verið eins og í ensku, þýzku,
sænsku, dönsku og norsku þýð-
ingunum, þá hefði það orðið á
þessa leið:
»_ haltu orðunum leyndum
og innsigla bókina alt til hins síð-
asta tíma [eða til tíma endisins];
þá munu margir rannsaka hana,
og þekkingin mun vaxa«.
Á líkan hátt er þýtt í Guð-
brandarbiblíu.
Pá hefði orðið samræmi í
textanum innbyrðis.
»Tími endisins« er auðvitað
sá »síðasti« tími, eða sá tími,
sem gengur rétt á undan »end-
anum.«
Ef menn þá fengju náð guðs
til þess að skygnast inn í orð
þessarrar bókar, þágæti það ver-
ið til gagns, en hins vegar yrði
engin not af þekkingunni, ef hún
ekki fengist fyr en eftir »enda«.
Auk þessa er þess að gæta
að í Dan. 11, 40 mun þýðand-
inn hafa þýtt sömu orð í frum-
málinu þannig: »Þegar að enda-
lokunum líður« Hefði hann
þýtt eins í Dan. 12, 4, þá hefði
það sjálfsagt verið betra.
Rótt þessi dæmi séu fá, þá
bera þau að vorri hyggju með
sér, að helst til mikil breytingar-
fýsn og undirgefni við svæsna
biblíukritík hafi ráðið hjá hinum
háttvirta þýðanda, og oss þykir
harla vafasamt, að svona löguð
þýðing, hefði hlotið kirkjulega
viðurkenningu í nokkru landi
öðru en hér.
Oss sagt svo frá, að brezka
biblíufélagið, sem kostað hefir
nýjubiblíuna; hafieinhvernveginn
komist að því, að þýðingin sé
athugaverð, og eitthvað mun hún
hafa fengist við að rannsaka það
mál. Ef nokkrar fréttir vérða
hljóðbærar um það mál frekar,
skulum vér fræða lesendur vora
um það.
Næst skulum vér fara nokkrum
orðum um nýja testamentið.
Frh.
Alvarleg málefni á morgun.
Archias, yfirmaður þebumanna,
hélt veizlu og skemti sér með
vinum sínum, þegar hraðboði
einn kom með bréf nokkur, og
afhenti honum með þessum orð-
um: »þess er krafist af yður,
að þér strax lésið þessi bréf;
þau hljóða um alvarleg málefni«.
Archiassvaraðihlæjandi: Alvar-
legmálefniá morgun«. Og mál-
in voru í sannleika alvarleg í
þebu morguninneftir. En Archias
lifði ekki til að vera vitni til þess,
því hann og vinir hans voru
myrtir um nóttina, áður en þeir
voru hættir að skemta sér.
þannig eru mennirnir. Guð
sendir hraðboða frá himni til
jarðar með áríðandi boðskap.
Sendiboði hans fær mönnum þan
og segir: »Rannsakið ritning-
arnar, þær tala um alvarlegt mál-
efni«. Menn hafa allan hug á
því að fullnægja fýsnum sínum
og segja, ef ekki með hlátri, þá
með kulda: »Alvarleg málefni á
morgun!« Það er sannarlega
alvarlegt málefni: Sinaí og
Golgata himnaríki og hin ystu
myrkur, þar sem verður »grátur
og gnístran tanna«. En menn
eru svo fyltir af drambsemi,
ágirnd og öðrum illum tilhneig-
ingum, að þeir gefa engan gaum
að áminningum og aðvörunum,
og svara eins og Archias: Alvar-
leg málefni á morgun«. í dag,
*kaupa selja og safna fé!« í dag,
»eta drekka og vera glaður«, —
»rífa hlöður og byggja aðrar
stærri«. Í dag, klæðast purpura
og dýrindis líni. í dag »faraað
dansa!«
»Alvarleg málefni á morgun«.
Pannig talaði þessi heiðni höfð-
ingi, og afleiðingin af drætti hans
var, að hann var myrtur um nótt-
ina. þannig talaði maðurinn, í
dæmisögunni, sem guð hafði veitt
mikla uppskeru — sömu nótt
var sál hans af honum kraíin.
f*essu líkt haía þúsundir manna
talað — en að morgni hafa þeir
verið liðið lík.
Lesari minn, ert þú einn af
þéim,sem segja: »Alvarleg mál-
efni á morgun?« Á morgun
getur það verið eilíflega of seint.
Ó, stattu þó við á vegitium, taktu
ákvörðun þína nú! Hvers vegna
viltu deyja? Láttu það verða:
»Alvarleg málefni í dag!«
E.
Biblíuspurningar.
Kennir ekki ritningin, að Krist-
ur hafi prédikað fyrir öndum
framliðinna milli dauðans og upp-
risunnar?
— r. -n.