Frækorn - 15.01.1911, Side 2
2
F R Æ K O R N
KENNING OG LIF
HVAÐ ER GUÐSORÐ FYRIR OSS?
fiuð hefir gefið oss sitt orð til
þess að vera lampi fóta vorra og
ijós á vegutn vorum. Fræðsla orðs-
ins hefir hina mestu þýðingu bæði
fyrir vort andlega og líkamlega líf.
í veraldlegum sýslununi er biblían
bezti ráðjafinn. Guðdómleg upp-
lýsing lientiar er leiðin til sannra.
framfara. í hverskonar mannlegri
raun er fræðsla biblíunnar nauð-
synleg.'
Biblían opinberar rétt og rangt,
réttlæti og ranglæti. Þegar hinar
eilífu grundvallarreglur biblíunnar
eru ofnar eins og gullþræðir inn í
líf vort, þá eru þær einka-vörn vor
í freistingum og raunum.
Biblían er eins og landabréf, sem
sýnir oss leiðarmerki sannleikans.
Þeir sem þekja vel þetta landabréf,
geta með djörfung gengið þann veg,
er skyldan býður þeim að ganga.
Biblían hefir inni að halda ein-
falt og fullkomið trúar- og heitn-
spekis-fræðikerfi. Flún er bókin,
sötn getur uppfrætt oss til sáluhjilp-
ar. Hún segir oss, hvernig vér get-
um eignast gleðina eilífu. Biblían
skýrir frá, hvernig guð af sínum ó-
endanlega kærleika sendi son sifin
Jesúm Krist, til þess að freisa oss
frá syndum vorum. Ef vér ekki
hefðum orð guðs, værum vér alls
ófróðir um drottin Jesúm Krist.
Biblían er ekki einungis skrifuð
fyrir lærða menn, helduröllu fremur
fyrir óíærða. Hir. miklu sannindi,
sem eru nauðsynleg oss til frelsun-
ar, eru svo augljós, að enginn getur
vilst, ef hann ekki gengur sínaeigin
götu í stað þess að fylgja guðs
opinberaða vilja.
fiuðs orð umbreytir hugsunar-
hættinum. Það er guð-innblásið orð,
kraftur, sem endurlífgar oss, gáfur
vorar og aila andans hæfiieika, og
beinir lífinu inn á réttar brautir.
Þvt meira sem maður sökkvir
sér niður í biblíuna, því dýrmætari
verður hún. Hvar sem maður les,
opinberar sig guðs óendanlegi vís-
dómur og kærleikur. Fyrir þeim
mánni, sem í sannleika er snúinn
til guðs, verður orð hans gagnsýrt
af guðdómlegri fegurð og himnesku
ljósi. Guðs andi talar til hans, og
akur hjartans verður eins og land
með lífgandi vatnsstraumum.
Ekkert síyrkir betur hugsunargáf-
una eti að rannsaka guðs orð. Af
því göfgast hugarfarið og sálin. Þó
ekki væri til önnur bók í heiminum
en guðs orð, myndi hún, ef breytt
væri eftir henni, fyrir náð Krists um-
skapa menn, sem yrðu hæfir fyrir
eilífa lífið. Sá, sem les orðið og í
trú meðtekur það sem sannleika,
mun verða fullkoninaður í honum,
sem er alt í öllu. Quði sé lof fyrir
þau dýrðlegu forréttindi, sem hann
hefir gefið mönnum.
»Því alt sem áður er skrifað, það
er skrifað oss til uppfræðingar, svo
að vér fyrir þolinmæðina, og hugg-
un ritninganna hefóum vonina.«c
»Gættu að þessu, vertu allur í þvf,
svo að þín framför sé auðsæ í öllu.«
»Alt liold er sem gras, og alt þess
ágæti sem akurblóm. Qrasið visnar
blómið fölnar, en orð vors guðs
stendur stöðugt eilíflega.« Sá tími
sem varið er til að rannsaka guðs
orð og til bæna, ber hundraðfald-
an ávöxt.
fiuðs orð er lifanui sæði, og eftir
að því er sáð í hjartað, þarf það
nákvæma vernd, svo það fölni ei
né skrælni upp. Hvernig á það að
ske? Eftir að orðið fyrir bæn hefir
gagntekið hjartað, þarf að viðhalda
því og nota það í daglega lífinu.
Það verður að vaxa upp og bera
ávöxt, fyrst blöð, svo ax, þarnæst
fullþroska korn í axinu.
Biblíuna á ekki að lesa á sama
hátt og aðrar bækur. Eigi orðið
að koma að mkkrum notum, verður
heilagur andi að verka á hjartað.
Hinn sami andi, sem hefir innblásið
orðið, verður að fylla þá andagid,
sem lesa það. Þá fær maður að
heyra himnesku röddina. Einkunnar-
orð sálarinnar verður þá: »Þítt
orð er sannleikur.«
Með því eingöngu að iesa orðið
náum vér ekki þeim árangri, sem
guð vill, heldur verðum vér að rann-
saka nákvæmlega og geyma í lijart-
anu. Þekkingin á guði fæst ekki
fyrirhafnarlaust. Með áhuga eigum
vér að rannsaka ritninguna og jafn-
framt biðja um hjálp heilags anda,
svo vér getum skilið guðs orð. Vér
eigum að lesa oröið og festa hug-
ann við það og leitast við að ná
þeim sannindum, sem guð gefur
oss þar, og vér eigum að dvelja
við guðs hugsanir, þar til þær verða
vorar eigin, og vér vitum, að »svo
segir drottinn.«
Það er til einskis gagns að lesa
biblíuna hugsunárlaust. Menn geta
lesið alla ritninguna, án þess að
sjá dýrð orðsins og dýpri merkingu.
hafðu ávalt bibiíuna með þér, ef þú
getur það. Þegar tækifæri gefst, þá
lestu eina ritningargrein og geymdu
hana í hjarta þínu. Jafnvel þegar
þú ert á gangi á götunni, getur þú
ígrundað orðið.
Krists líf, sem gefið er heiminum
til lífs, er í orði hans. Með orði
sínu læknaði Jesús veika og útrak
illa anda; með orði sínu kyrraði
hann storminn og uppvakti dauða;
krafturinn var í orðum hans. Hann
talaði guðs orð á sama hátt, eins
og hann talaði til spámannanna í