Höfuðstaðurinn - 30.09.1916, Blaðsíða 2

HÖ^UÐSTAÐURINN
HÖFUÐSTABHRISír
kemur út daglegaj ýmist heilt
blaö árdegis eða hálft blað árdeg-
is og hálft síðdegis eftir því sem
ástæður eru með fréttir og mikils-
verðandi nýjungar,
}Cámav í QxmíWt\d\
það lítur út fyrir að Grænland
setli að verða reglulegt námaland.
Kryolit*) hefir verið unnið þar
í mörg ár, sömuleiðis kol og eir.
Nú eru þar nýfundnar grafit-æðar,
og er látið mikið yfir hvar þar
fáist góð grafit.
Grafit er, eins og menn vita,
kolefni í næst hreinustú mynd. —
Demantar eru hreinasta kolefni,
sem þekkist.
Grafit er mjög verðmætt. það
er notað í bræðsludeiglur og eld-
trausta muni, ritblý, ofnsvertu o. fl.
þessi grafit fundur í Græn-
landi, kemur sér mjög vel, því
síðan þjóðverjar lögðu Belgíu
undir sig, hefir verið tilfinnanleg-
ur skortur á grafit og grafit-
munum, sérstaklega á bræðslu-
deiglum. En Belgía var aðalfram-
leiðslustaður slíkra muna.
Grænlenzka námafélagið, hefir
því hugsað sér gott til glóðarinn-
ar og nota vel þessa náma og
unnið þar af kappi í sumar, og
verksmiðja er þegar reist í Dan-
mörku, til an vinna úr grafit.
Á Grænlandi ætlar félagið að
reisa verksmiðju til að hreinsa
grafitina, svo það geti sent hana
hreinsaða til Danmerkur, með
þvt er mikið unnið fyrir þá, sér-
staklega hvað flutninga snertir,
því þeir eru ærið kosnaðarsamir,
ekki síst nú á tímum.
Land Eiríks Rauða, er nú að
verða dýrmætt, enda hafa Danir
viljað fá Ameríkumenn til þess
að afsala sér öllum þeim réttind-
um er þeir hafa tileinkað sér á
vesturströnd Grænlands, hyggja
þeir þannig að verða þar einvald-
ir, og sjálfsagt ætla Danir þá
að opna öllum þegnum Danakon-
ungs aðgang að landinu.
Valdemar prins
er formaður félags þess í Dan-
mörku, sem gengst fyrir því að
taka á móti sjúkum og sárum
föngum úr stríðinu.
Hugmyndina á hr. Th. Thorsen
læknir og hefir hann aleinn safn-
að um 300,000 kr. í því augna-
miði. Danska stjórnin hefirtekið
málefnið á arma sína og er það
vel.
*) Kryolit er steintegund, og er
notuð til sódagjörðar og í kryolit-
gier og í alumínmm. Grænlend-
ingar tóku það í nefið.
Stórt úryal
af
Karlmannafötum
Drengjafötum
Waterproofkápum, karla og ktrenna,
Regnfrökkum
Olíukápum, svörtum
Stökkum
Höttum
Húfum
Manchettskyrtum
Peysum
Verkmannafötum og ótal mörgu fl.
Bankastræti II
Jón Hallgrímsson
m
HESSIAN
(Fiskstrigi)
Og
TJlIarballar œ
fyrir kaupmenn, kaupfólög og útgerðarmenn.
Leitið yður upplýsinga um verðið, áður en þér
:: :: :: festið kaup annarsstaðar, hjá ::::::
T. BjarnasoiL
SÍMI 513. BOX 157.
SÍMNEFNI: TBJARNASON.
^ö&öe&et
og 4 $ \ t , í glösum
NÝKOMIÐ
\ y. % tv ö S n .
Reykt síld og Rauðmagi
fæst f verzluninni Nýhöfn
Bcglusamur piltur
OETUR FENOIÐ FASTA STÖÐU NÚ PEOAR.
Afgreiðslan vísar á.
Auglýslngum i «Höfuðstaðinn« sé skilað i prentsmiðjuna
sími 27 eða á afgr., Þíngholtsstræti 5, simi 575.
KffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiffiS
HÖFTJÐSTAÐUEim
hefir skrifstofu og afgreiðslu í
Þingholtsstræti 5.
Opin daglega frá 8—8.
Útgefandinn til viðtals 2-3 og 5-6.
Ritstjórnar og afgr.-sími 575.
Prentsmiðjusími 27.
Pósthólf 285.
Listamenn,
Fjórir listamenn, hafa á þessu
sumri látið til sín heyra hér í
höfuðstaðnum. það eru þeir Pét-
ur Jónsson, Eggert Stefánsson»
Jón Norðmann og Páll ísólfsson
Nú eru þeir allir farnir aftur.,
út yfir hafið, eins og farfuglarnir.
— þrátt fyrir skelfingartíma þá
sem nú eru, halda þeir áfram bar-
áttu sinni fyrir list sinni og
frægð. Hugheilar hamingjuóskir
vor allra sem heima sitjum, fylgja
þeim á leið, og allar íslands
verndarvættir fylgi þeim og gæti
þeirra.
Hver veit, nema nú sé að renna
upp ný öld lista og vísinda fyrir
oss. — Hver veit nema nöfn
þeirra íslenzku manna, sem nú
eru að ryðja sér braut í lista-
mannaheiminum verði með tím-
anum talin standa jafn hátt nöfn-
um hinna stóru, erlendu, alheims-
meistara.
Dagur.
Ofriðurinn.
I.
Valdafíkn og ágirnd óð
álfu vorri þjaka,
valkyrjur í vigamóð
völlinn slá og raka.
M. G.
II.
Hver vill mála hörmungar,
haturs bál sem veldur,
banaskálar byrla þar,
blý og stál og eldur.
K. H. B.
f
Oaðgætni.
Norskt blað, segir frá eftirfylgj-
andi atburði:
Gömul kona var að tína ber
út í skógi, alt í einu fékk hún
haglaskot í fótinn. Sá sem skaut
var daglaunamaður nokkur, sem
var á veiðum. Hafði hann þóst
sjá einhverja hreyfingu í kjarrinu
og hélt það vera tóu og skaut
með sama. þegar skyttan sá
hver veiðin var, brá hann við og
fór til Iögreglunnar og kærði sjálf-
an sig. Konan var síðan flutt á
sjúkrahús og ætla læknarnir að
hún muni verða nokkurnveginn
jafngóð aftur,