Höfuðstaðurinn

Tölublað

Höfuðstaðurinn - 17.10.1916, Blaðsíða 2

Höfuðstaðurinn - 17.10.1916, Blaðsíða 2
HÖFUÐSTAÐURINN K K HðFTJÐSTABUEira 8 kemur út daglega, ýmist heilt æ blað árdegis eða hálft blað árdeg- j| is og hálft síðdegis eftir því sem S ástæður eru mcð fréttir og mikils- § verðandi nýjungar, rbR | HÖFUÐSTABUKira I hefir skrifstofu og afgreiðslu 1 gs § Þingholtsstræti 5. Opin daglega frá 8—8. jfjj Útgefandmn til viðtals 2-3 og 5-6. & Ritstjórnar og afgr.-sími 575. § Prentsmiðjusími 27. i Pósthólf 285. ðfJwÁ&oSuw Höfuðstaðurinn kostar 6 5 a u r a um mánuðinn, fyrir fasta kaupendur, — Pantið blaðið i síma 5 7 5 ----eða 2 7.-- Netaverzlun Sigurjóns Péturssonar Hafnarstræti 16. Sími 137 & 543. Símnefni: NET. REYKJ AVI K Ekki einungis höfuðstaðarins heldur landsins bezta og ódýrasta Veiðarfseraverzlun, Heildsala og Smásala á öllum mögulegum Veiðarfærum til útgerðar. OUuJot - - Svowlbuxuv. Sendið fyriispurnir - þeim er svarað samstundis. TUXHAM-mótora selur CLEMENTZ & CO. H|F kosta 2Vz eyrir orðið. Skilist í prentsmiðjuna, Ingólfs- stræti 2, sími 27, 8eða á afgr. blaðsins í Þingholtsstræti 5, sími 575. Samtal við Lloyd George um ófriðinn. Mr. Roy W. Howard, sem er formaður hinna sameinuðu blaða- félaga f Ameriku, (The United Press of Amerika) átti nýlega tal við Lloyd Oeorge um ófriðinn og horfurnar framvegis. Skal hér talið hið helsta sem þeim fór á milli. Pað er langt til ófriðarloka enn þá. Alla viðleitni til að koma á friði eins og nú standa sakir, hvort heldur hún kemur frá Bandaríkj- unum, úr Páfagarði eða frá öðr- um hlutlausum ríkjum, telur hann ótímabæra og munu Bretar líta svo á að þeir sem gangist fyrir því, hugsi að eins um hag Pjóð- verja. .Bretar eru varla byrjaðir að berjast enn þá; breska ríkið hefir fórnað lífum sinna bresku manna þúsundum saman til þess að öðl- ast öryggi fyrir siðmenninguna á ókomnum öldum; hefir of mik- ið verið lagt í sölurnar til þess að ekkert hafist upp úr því«, Þingholtsstræti Skrifstofutími 10—2 Mr. Howard bað Lloyd George að skýra hinum sameinuðu blaða félögum í sem einföldustum orð- um, hvernig Bretar líti á friðar- skraf allra sfðustu tíma. »Það er staðlaust hjal«, mælti hann og brosti við. »»SportmáW skilst alstaðar þar sem enska er töluð. Eg er viss um að Ame- ríkumenn skilja það. Oott og vel. Breskir hermenn eru góðir »sport- menn«. Peir gengu í þenna ófrið með »sport« í huga, í þessaorðs bestu merkingu. Peir fóru til þess að líta eftir þvf að eigi væri haft rangt í frammi við smáþjóð sem er hrjáð af þjösnum. Þeir berjast fyrir rétti og hafa barist eins og góðum »sportmönnum« sæmir. Þeir hafa iátið iffið þús- undum saman eins og góðir »sportmenn«. Peir hafa aldrei æskt eftir meiru en að fá tæki- færi til »spor(s« og hafa ekki ætíð fengið það. Pó þeir fái það ekki, hætfa þeir ekki, þeir leika leikinn á enda. Þeir hafa aldrei beðið aðra að hiífa sér. Eins og nú standa sakir, vita Bretar að taflið stendur betur hjá þeim sjálfum ogþeir ætla sér ekki að fella það nið- ur, þó Þjóðverjar kvarti undan 5. Reykjavík. og 5—7 Sími 575. þeim, eða einhverjir fyrir þeirra hönd, sem ef til vill vilja báðum vei en hafa lát- ið afvegaieiðast af brjóst- gæðum einum. í full tvö ár hafa bresku her- mennirnir átt í vök að verjast — það vita engir betur en vér hvte illa þeir voru staddir. Peir voru að öllu illa búnir tii viga og mik- ili hluti þeirra var lítt æfður til hernaðar. Þeir horfðu á að banda- menn þeirra fóru halloka á öll- um vígstöðvunum, en þeir voru hvorki að kvarta fyrir áhorfendum né heldur mæltust þeir til þess að leiknum yrði hœtt vegna þess að á þeim væri níðst. Þeir báðu eigi um að leikreglum yrði breytt. Þeir tóku við skellunum og létu berja sig eins og fisk. Þegar þeir voru neyddir til að grafa sér skot- grafir og voru of þjakaðir til þess að þeir gætu haldið uppi sókn, héldu þeir uppi hvildarlausri vörn án þess að láta nokkurn bilbug á sér finna og ráku öil áhlaup af höndum sér. Þeir biðu og þoldu skakkaföllin án þess að missa kjarkinn. En hvað voru þá hinir síkvein- andi Þjóðverjar að gera, þegar sakirnar stóðu þannig ? Voru þeir Höfuðstaðurinn er bezta blaðið. Hvergi er betra að auglýsa en í > Höfuðstaðnum «. >Höfuðstaðurinn« flytur alls konar fróðleik, kvæði og stökur, og tvær sögur, hvora annari betri. Kaupið því Höfuðstaðinn. Ný bók fyrir alla: Singoalla. Skáldsaga eftir Viktor Rydberg. Þýtt hefir Ouðm. Guðmundsson skáld. Engin bók á svo Jafnt vlð alla sem Singoalla. Fæst hjá öllum bóksölum. Verð kr. 1,35. Bókav. Arsæls ArnasonS!! að harma hið mikla mannfall, er þeir voru orsök í? — Nei, þeir voru að tala um að innlima Bel- gfu og Pólland, sem þeir töldu sig hafa unnið. Þeir voru að um- turna landabréfum Norðurálfunn- ar án minsta tillits til vilja eða tilætlunar íbúanna, — en á með- an varð breska þjóðin að búast við að borga það verð, sem hún vissi að myndi kosta, — að fá frest til að koma sér upp nýjum her. — Á þessum tímum leit út fyrir að mœtti ganga á milli bols og höfuðs á her Breta á skömmum tíma, kusu Þjóð- verjar sér það starf að koma Engiendingum fyrir kattarnef. Bresku hermennirnir voru fyrirlitnir og hafðir að at- hlægi. Nú er það tilgangur vor að Þjóðverjir fái viija sínum framgengf, vér ætlum að berjast við þá tii fullra úrslita (— To a knock out). Brosið hvarf af andliti Lloyd Oeorge og hann mælti af mikilli alvöru: »AlIur heimurinn, — eg tala einnig til hlutlausra þjóða, — hinna best innrættu og mannúð- arfylstu, — verður að skilja að á þéssu stigi málsins verður eigi þolað að óviðkomandi þjóðir grfpi framm f fyrir oss. Bretar báðu eigi um milli- göngu þegar þeir voru þess ver búnir að berjast, þvf munu þeir og eigi þola að að þeir verði trufiaðir þegar þeir eru vel viðbúnir og eigi

x

Höfuðstaðurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Höfuðstaðurinn
https://timarit.is/publication/188

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.