Höfuðstaðurinn - 03.02.1917, Síða 3

HÖrUÐSTAÐURINN
Maskínolia ~ Lagerolia
Cylinderolia
Sýnishorn látin ef um er beðið!
H I. S,
Skrá
yfir gjaldendur til ellistyrktarsjóðs árið 1917
liggur frammi á bæjarþingsfofunni frá 1. til 7. febrúar.
Kærur komi til borgarstjóra fyrir 15. febrúar.
Borgarstjórinn í Reykjavík 31. janúar 1917.
K. Zlmsen.

TIL
HAFMARFIARÐAR
fara blfreiOarnar nr. 2 og nr. 16 fra SÖLUTURNINUM alla
daga kl. lO, 2 og 6 og úr HafnarflrOi frá
AUÐUN'Vl NÍELSSYNI kl. 11, 3 Og 7.
MT Fastar áaetlunarferOlr. *Ml
Símí i Reykjavlk 444 og I HafnarfirOI 27.
FarmlOar seldir á báOum stOOvunum.
Jón Olafssor. Magnús Bjarnason.
r.L'.. ... .......=•- .1 ■ ■!■■■;■ " ..-3=
J
kaupendur »Höfuðstaðarins«, sem ekki fá blaðið með
skilum, eru beðtsir að gera viðvart á afgreiðslunni, svo
hægt sé að bæta úr því. — Sími 575.
Liðlegan
sexvd\s\je\u
vantar 1 Liverpool.
Hjólliestar
sem eiga að gljá-lakkérast, eru menn beðnir um að
koma með f þessum mánuði.
Hjoihestaverksmiöjiin Fáikinn Laugaveg 24
Fyrir Asgeir Pétursson og
Ole Tynes
ræð eg
stúlkar til síldarverkunar
á Siglufirði uæsta sumar.
J&exi tA \ *y*oJu5staStvuti\.
Píentsmiðja Þ. Þ. Clementz. 1917.
Stúlkur þær er vilja fá atvinnu hjá nefndum mönnum, gefi
sig fram — sem fyrst.
Sfmi 639. Heiína 5 —7 virka daga. Njálsgötu 13 B.
Fósturdóttlrin 63
það var eins og greifinn efaðist um að
slíkt gaetl komið fyrir.
— því skyldi það ekki geta komið fyrir?
— Getur þu fengið þig til að skilja við
æskuvinu þína?
— Gabríel! þarfnast eg annara vina en
þín ? sagði greifafrúin og heyrðist á röddinni
að hún var í geðshræringu. Hún faðmaði
mann sinn að sér, grúfði sig að brjósti hans
og grét. Hún vlldi helst að hann yrði sem
minst var við tilfínningar þær, er börðust í
brjósti hennar.
— Gcorgína mín, elskuleg, svaraði greif-
inn hrærður. Eg skil tilfinningar þínar,
sagði hann um síðir, eg virði þaer, en held
ur þú ekki að þig iðri þess síðar?
— Nei, nei, ekki meðan eg á ást þína.
— Ef það er skilyrðið skal þig aldrei iðra
þessarar fórnar. En heldur þú að Matthildi
iítist á slika ráðabreymi og að hún þori að
búa í „Galdranesi* ein, með vinnukonu
sinni, svona afsíðis og þar sem hún hefír
heyrt svo margar undra sagnir þaðan.
— þú gleymir þvf, að einasta gleðiMatt-
hildar er að auka á hamingju okkar, og að
hún er hvorki ómentuð eða fávís og að
hún er finsk og þar að auki spákona, þótt
64
göfugri sé hún og mannúðlegri en hin svo-
nefnda „galdra Ingigerður* var sögð.
X.
Faðir greifafrúar Borgenskjöld, sem var
major í finskri þjónustu, hafði alið upp
prestson einn fátækan, og gengið honum í
föðurstað, hafði hann verið liðþjálfi við sömu
herdeild og baróninn. I rússneska stríð-
inu hafði hann sýnt svo mikia hreysti, að
hann var gerður að liðsforlngja, en svo
kom hann heim aftur, bilaður á heilsu og
fótlami, hafði mist annan fótinn i stríðinu.
Hann hafði verið trúiofaður góðri og eisku-
verðri mey, sem var uppaiin hjá barónin-
um og nú vildi hann hefja trúlofunina og
leýsa hana af öllum loforðum við sig, þar
sem hann var orðinn örkumia maður, en
hún vildi ekki heyra slíkt nefnt á nafn.
Svo giftust þau, en sambúð þeirra varð
skammvinn. þrem árum síðar lést iiðsfor-
inginn. — Baróninn hafði lofað liðsforingj-
anum því á banasænginni, að annast ekkju
hans og barn það er hún gekk með.
65
þrem mánuðum síðar eignaðist ekkjan
dóttur, sem að eins varð nokkra daga göm-
ul. Um sama leyti fæddist Georgina. Höfðu
þau friherrahjónin áður eignast son, sem
varð lítils lífs auðið.
Ekkjan var nú orðin einstæðingur og
óhuggandi yfir missi sínum, en barónshjón-
io tóku hana að sér, og sýndu henni ást-
úð og umhyggju og gerðu ait sem t þeirra
valdi stóð, til að hughreista hana. Hún
flutti t húsið tii þeirra og var þar vel haldin,
en hún var sem sinnulaus og yfirbuguð af
sorg sinnt.
Baróninn var sérlega hjartagóður maður,
eg þvt tók hann sárt að sjá sorg ekkjunn-
ar, fann hann þá það snjallræði, að fá hennt
tii fósturs, iitla dóttur sina, Georginu, skyidi
hún hafa ftana á brjósti og annast hana að
öllu sem sitt eigið barn, þar sem ekki var
trútt um, að móðurumhyggju skorti hjá
barónsfrúnni. Baróninn hugði, að þetta
meðal yrði affarasælast til að dreyfa sorgum
ekkjunnar og snúa huga hennar í aðra átt.
þetta meðal brást ekki heldur. Veslings
frú Ehrenberg fór brátt að sætta sig við
lífið á ný, og helgaði stari sitt og tíma litlu
fósturdóttur sinni, og móðurástin vaknaði á