Ingólfur - 02.07.1905, Blaðsíða 3

[2. júlí 1905.]
INGÓLFUR.
103
svo vel í vetur!“ Allir sjá að þetta er
sama sem að segja piltum, að ef kennur-
unum líki eigi við þá, þá liefni þeir síu
með því, að kenna þeim ver en ella. Þá
er piltar kvörtuðu um aðfarir þessa kenn-
ara við skólastjóra, vísaði hann frá sér
til stjórnarráðsins. Þangað leituðu piltar
tvívegis, mjög kurteislega. Þaðan fékst
að vísu það svar frá öðrum æðsta manni
landsins, að kennarinn „hefði alla tíð ver-
ið „magelig“, og að þetta væri mjög
skiljanlegt; en þó fóru kennarar til
sumra pilta og fjárhaldsmanna og
reyndu bæði með illu og góðu að fá
þá til að strika nöfn sín út af „glæpa-
skjalinu“ (kvörtunarskjalinu, það mun vera
til enn þá, og verður vonandi birt síðar,
því að nú fá stúdentar þeir, sem útskrif-
ast í vor, málfrelsi). Þá er nógu mörg-
um nöfnum hafði verið bolað burt af skjal-
inu, kom harðort svar frá stj.r. og var
þar sagt, að ef slíkt kæmi fyrir oftar, yrði
það skoðað sem uppþot og ólæti.
Stúdent.
Þjóðhátíð
héldu Húsvíkiugar miðvikudsginu 14. júní
og gekst Fundafélag þeirra fyrir heuni.
Hátíðaravæðið var á Húsavíkurhöíðan-
um. Er þar einkarvei fallið til mann-
funda, víðir grasvellir, harðir og sléttir og
útsýni hin bezta. Sviðið var smekklega
skreytt og blakti merki íslauds hið nýja
(ekki valurinn) á hám stöngum yíir völl-
unum og inni í kaupstaðnum, ekki óvíð-
ar en Dannebrog, og þótti það sóma sér
hið bezta.
Fyrri hluta d&gsins var til skemtunar
haft ræðuböld og söngur. Friðbjörn
Bjarnarson setti hátiðina og bauð gesti vel-
komna, Bjarni Bjaruarson mælti fyrir minni
íalands og Steingn'mnr sýslumaður fyrir
minni konungs. Jakob Hálfdánarson
mintist Húsavíkur, en héraðsius Sleiagr.
sýslumaður. — Söitgnum stýrði Stefán
Guðjóhnsen.
Síðdegis vóru þreyttar kappieiðar og
verðlaunam sæmdar. íslenzkar íþróttir
vóru og um hönd hafðar, en ekki náðu þar
verðiaunum. Danir er þar vóru staddir,
sýndu danska glíinu.
Eítir miðaítaa fór fram knattleikur
(,,Footbaii“) undir forustu þoirra Jóns
Björnssonar og Klemens Klemensionar og
unuu þeir aina leikiua hvor. Þðtti hin
bezta ekcmtan að knattleiknum, enda vóru
menn æfðir og leikvöliur og áhöld í góðu
lagi.
Nokkur tími var ætlaður til óákveðinna
ræðuhalda og var hann vel not&ður. Tóku
þeir þá til roáls Guðtoundur Friðjónsson
á Sandi og Sigurður í Yztafelii og fleiri,
en kvæði flnttu þeir Ari Jochumsaon og
Árni Sigurðsson.
Loks var dausað langt fram á nótt.
Samkoman var vel sótt, ecda var bezta
veður dag allau og munu allir hafa ver-
ið ánægðir.
Á s k o r u n
til þingmanns Norður-Þingeyinga og
alþingis út af ritsímamálinu.
Eftir það er samniaguriun birtist al-
meunirigi, sem gjörður var íyrir íslanda
hönd við stóra norræna ritsímaféiagið, og
augljóst vatð, hve mjög stjórn vor og
fylgismeim hennar höfðu dnlið alþjóð manna
stórhættulegra atrið i gagnvart l&ndi voru
í samningi þessum, þá sjáum vér betur
en nokkru sinni áður, hver háski oss er
búiaö, ef alþingi samþykkir slíka ráðstöf-
ua og húu nær fram að ganga.
Yér getum ekkí betur séð, en ráðherr-
ann haii sýnt frámunalega fljótfærni, er
hann uudirakrifaði samuing þenna, þarsem
ný hraðskeytaaðferð ruddi sér óðum til
rúms, er reynslan sýndi að verða mundi
ódýrri og hagkvæmari..
Með þessn hefir ráðkerrann heft frelsi
þjóðarinn&r í þessum efnum í 20 ár og
bundið landi voru þá byrði, sem engiun
veit hversu þung verður, ef alþingi sam-
þykkir aðgjörðir hans.
Og með þessu hefir hann gengið á bug
við íslenzkt þingræði, sem er grundvöllur
sjáifsforráða vorra.
Nú hafa komið álitleg loftskeytatiiboð,
sem verða oss stórum ódýrri og skerða
eigi rétt vorn og frelsi á nokkurn hátt.
Þessvegna hljótum vér að mótmæla að-
gjörðum atjórnarinsar, — þessvegua alis
skorum vér á þingið að gæta hagsmuua
og réttinda ættjarðar vorrar.
Og síðast, en eigi síst skorum vér á
yður, þiagmaður vor, að mótmæla sam-
þykt þessara umræddu stjórnarráðstafana
á alþingi í sumar, nefnilega aamningi
hennar við norræna ritfiimafélagið.
Vér vitum, að þér finnið, hve heilagar
skyldur hvíla á herðum yðar við föður-
land vort, og vonum nú fastlega að þór
bregðist eigi trausti voru.
Keldunesheppi, 7. júní 1905
(Undirritað af 24 kjÓBendum).
*
* *
Sagt er að vou sé á líkum áekoruuum
úr öðrum hreppum sýslunnor.
Á sjó og land.
f Anna Kristín Jónsdóttir, systir
séra St. M. Jónssonar, andaðist að Auð-
kúlu í Húnaþingi, 8. f. m., 64 ára sð aldri.
Hafði verið ekkja í 30 ár og öli þau ár með
eða á vegum bróður síns. Maður heunar
var Björn Friðriksson bókbiadari í Reykj-
avík. Haim lést 1875. Þau áttu 4 börn,
sem öll dóu ung.
hefði hr. Bernburg átt að spila minna.
Hr. Brynjólfur Þorláksson ættl að vita
að þeir rnenn sem hlusta á samsöngva
hér, eru að miklu leyti þeir sömu núna
sem í fyrra, þessvegna langar okkur frem-
ur tii þess að heyra eitthvað nýtt í stað-
inn fyrir „Pasíoraie11, „Wiegenlied“, „Can-
taten“ fyrir Jón Sigurðsson og að „iáta
sönginn glaðdn gjal!&“ um „stjarnanna
sæg“. — Af nýju var lag eftir 0. P. Mon-
rad. Það er kvennakór og karlsóló.
Kvennakórið var ekki illa sungið, en sól-
óin er jafnvel fremur „Recitativ" heldur
en söngur. Og hvað þann söng snertir
þá ætti hr. B. Þ. að vita að hann má
ekki bjóða Reykvíkingum alt.
Af kostum er það að segja, að hr. Br.
Þ. lék þessi gömlu lög, sem liann lék
á karmoníum, mjög vel.
Sax.
f Björn Guðmundsson
skólapiltur lézt að heimili síuu Böðvars-
hólum í Húnavatnssýslu aðfaranótt annars
júnímánaðar s. i. Hafði hann kent las-
leika seinustu daga maí-mánaðar en lá
eigi rúmfastuiL nema tvo daga.
Björn var fæddur 4. apríl 1884 og var
því rúmlega 21 árs. Haun var kominn
í V. bekk iatinuskólans og las heima í
vetur; ætlaði að koma suður í vor til að
taka próf, eu saeri aftur vegna mislinga-
veikinnar er hér gekk.
• Foreldr&r Björns eru á lífl og systkini
og er þeim þuugur harmur að missa hann
svo snögglega á æskuskeiði. Skólabræður
haus sakna haus og mjög, því að hann
var manna vinsælastur, gáfaðar vel og
skemtilegur, kjarkmikill og þroskaður.
H&na var ágætur íslenðingur og sýndi
það í mörgu, þótt ungur væri. Hana verð-
ur viuum síuum minuisstæður, þó að hann
sé ungur til grafar genginn.
v. H.
í KVENNFATNAÐ (DÖMUKLÆÐI)
selur bezt og ódýrast
Björn Kristjánsson.
Yiljir M fá pfl m,
er þér bezt að fara í
vín & ölkjallarann í
Samsöngur var haldinn hér í bæuum
laugard. og suaaud. 24. og 25. júaí.
Þdð er undadegt sð sjá hverBÍg Reyk-
víkingar hegða sér á samsöngum. Hver
talar við annan, traðka ura gólf og iáta
eins og þeir séu heima hjá sér. Það væri
líklegast réttast að útbýta leiðarvisum
um hegðun á samsöngnum um leið og
fólkið kaupir aðgöngumiðana.
Hvað sjálfri sönglistinni við víkur, þá
Ing'ölfshvoli.
BB
LJABLOÐ
ERU NÝKOMIN í VERZLUN