Ingólfur - 11.10.1908, Side 3

INGÓLFtJR
163

ikrifsiofa og sgnishornasafn
G. Gíslason & Hay
verður að forfallalausu opið hvern virkan dag
kl. 8—ÍO, 12—3 og 4—7.
Mannalát.
Ólöf Sigurðardótfir ekkja í Þóruim-
ar»eli i Kelduhvexfi lézt á heimili sír.u
9. júní þ. á. Hún var fædd i Sultum
í Kelduhverfi 26. febr. 1832. Faðir
hennar var Sigurður Sveins*on frá Hall-
bjarnarstöðum á Tjarnesi Guðmund#-
sonar, móðurbróðir Kristjén* #káld»
Jónssonar, en móðir Ólafar var Guð-
björg Daníelsdóttir. Móðir Guðbjargar
var Margrét Jónsdóttir Kolbein##onar,
systir Bjarnar í Lundi og Knstjáns á
Illugastöðum.
Ólöf giftist 18 vetra Jóni Guðmunds-
syni frá Grásíðu og bjuggu þau lengst
af í Ólafsgerði, alls um 46 ár. Jón
lézt 29. jan. 1896, fult hálfáttræður-
Born þeirra eru fjögur á lífi: Daníel
póstur í Þórunnarseli, Pálína kona
Jónasar Sigurðssonar í Húsavík, Guð-
rún kona Björns Jörundssonar í Hrísey
og Guðmundur póstur á Akureyri.
Ólöf var gerfileg kona og merk,
þreklunduð og vinföst, gestrisin og
hýbýlaprúð og þótti jafnan mikið til
hennar koma.
Ólafur Torfason lézt á heimili sínu
í West Selkírk í Manitoba mánudaginn
22. júní s. 1. Hafði hann lengi verið
heilsulítill, en bjúgbólga varð honum
að bana ; kom fyrst í fæturna ogfærð-
ist smámsaman upp á bolið. Siðustu
vikurnar hafði hann mjög miklar þján-
ingar.
Hann var fæddur 24. apríl 1843 á
Tóvegg í Kelduhverfi. Faðir hans var
Torfi bóndi (f 18. júní 1860) Gott-
skálksson hreppstjóra (f 28. maí 1838)
á Fjöllum Pálssonar, bróðir Erlends
alþm. í Garði. En móðir Ólafs var
Elinborg Guðmundadóttir. Ólafnr kvænt-
ist á Ansturlandi og var kona hans úr
Nesjum í Hornafirði. Þau fóru vestur
um haf um 1890 og bjuggu s'ðan í
Manitoba. Börn þeirra þrjú eru á lifi,
dætnr tvær og einn son.
Ólafur var mjög greindur maður og
athugall. Hnyttinn og sk>rinorður,
ritaði ekki ósjaldan blaðagreinar vestra
og var honum létt um það. Hann var
sjálfstæður í skoðnnum og manna frjáls-
lyndastur, hataði lygi og yfirdrepskap
og tók ómjúkt á slíku, enda galt oft
bersögli sinnar. Var mjög andvígur
klerkdómnum vestra Unni íslandi og
hafði mikla trú á framtíð þess. Lét
hann sér títt um það er gerðist heima
á íslandi, bæði um verkleg efni og í
stjórnmálum ; var hann eindreginn land-
vamarmaður. Hann var glaðlyndur og
skemtilegur og tryggur vinum sínum
en óþjáll andstæðingum. Fátækur var
hann að fémunum alla æfi.
Icelandic Wrestling
(ídenzk glíma)
heitir bæklingur, sem Jóhannes Jóseps-
son glímukappi hefir samið á ensku og
prenta Játið á Akureyri í sumar, rétt
áður en glímugarparnir fóru utan.
Bæklingurinn er 48. bls. að stærð.
í honum er styttlega sögð saga íslenzku
glímunnar og síðan er lýst öllum helztu
brögðum, sem í glímu tíðkast. Fylgja
myndir til skýringar. Þær eru 38 í
bæklingnum og eru til mikils gagns,
þeim sem ekki hafa séð glímu. Bækl-
ingur þessi kom út á hentugum tíma
og var nauðsynlegur handa útlendingum
um leið og íslenzka glíman var sýnd
í fyrsta sinn erlendis.
Sagt er að Jóhannes ætli að gefa út
bók á íslenzku um glímur áður langt
um liður.
Úr Norðurþingeyarsýslu
er Ingólfi shrifað 16. sept.: '
Tiðarfar hér í sumar ágætt bæði til
lands og sjáfar, heyskapur orðin í bezta
lagi, en sjáfarsfii mjög rýr.
Æði mikið er rætt um frumvarpið
hér um pláss, og viiðist sem margir
séu á móti því, eins og það er úr garði
gert.
Menn kvarta alment um peningaeklu
og minnast oft „peningakarlsin»“, sem
kallaður var, Stefáns Stefánssonar, er
lézt að Snartarstöðum í Núpasveit nú
fyrir tveim eða þrem árum; hann var á
ainum tíma nokkurakonar banki og
fóru menn ætíð til hans ef menn þurftu
á peningum að halda. Hann (Stefán
Stefánsson) safnaði talsverðum pening-
um og var þó vinnuhjú alla sína æfi.
Hann var mesti trúleikamaður í öllu
og áreiðanlegur í öllum viðskiftum, enda
vildi hann líka að menn reyndust hon-
um áreiðanlegir.
Hann var fyrirmynd vinnuhjúastétt-
arinnar og ættu ungir og uppvaxandi
menn nú að taka sér hann til fyrir-
myndar.
Khöfn. 21. sept.
Kóleran í Rússlandi.
Hún er nú komin upp í Pétursborg
og nú má svo segja, að hún fari vax-
andi með degi hverjum. Nú síðustu
daga kveður svo rammt að, að undir
400 sýkjast á hverjum sólarhriegi, en
um 130—140 deyja. Er það regla,
að um þriðjungur deyr þeirra manna,
er sóttina taka. Sóttkönnun hefir illa
orðið viðkomið sökum þess, að sýkin
færist einkum til vinnnlýðs og fátækl-
inga. Er þar óþrifnaður hinn mesti
og menn óblýðnast öllurn Iagaboðum,
sem sett eru til þess að reisa sýkinni
skorður. Menn eru orðnir mjög ótta-
slegnir, bæði á Rússlandi og í nágranna-
löndunum. Samgöngur eru miklar við
Pétursborg og verður því erfitt að sporna
við kólerunni ef hún nær að geysa um
borgina.
Sjálfsmorð.
Frá Stokkhólmi í Svíþjóð var símað
hingað að 13. þ. m. hafi maður nokkur
ókenndur skotið sig til bana i bifreið
á götum bæjarins.
í vasa mannsins fanst nafnspiald er
er á var letrað: Oisel Eyjolfsson. Enn-
fremur fanst bréf í vasa hans, er dag-
sett var 10. júlí, frá franska konsúlnum
i Khöfn og sent til Vesterbrogade 21.
Sást það á bréfinu að maðurinn hafði
farið fram á það við konsúlinn, að hann
útvegaði sér vinnu, en hann svarað
aftur og kvaðst eigi geta orðið við bón
hans.
Það er talið víst, að þetta sé íslend-
ingur, Oísli Eyjólfsson, verzlunarmaður,
bróðir Bjarna ljósmyndara í Reykjavík.
Bólan
er í rénun í Kristjaníu. Hafa engir
sjúklingar bæzt við undanfarna daga.
Tveir nýir skólar vóru settir í
Rvík 1. þ. m. lagaslwlinn og kennara-
skólinn.
Lagaskólann sækja sex nemendur:
Böðvar Jónsson frá Einarsnesi, Jón Ben.
Jónsson, Jón Sigtryggsson frá Grundar-
hóli, Ólafur Lárusson frá Selárdal,
Páll Eggert Ólason og Sigurður Sig-
urðsson. — Kennarar Lárus Bjarnason
og Einar Arnórsson.
Kennaraskólann sækja 54 nemendur.
Skólastjóri er séra Magnús Helgason
og kennarar dr. Björn Bjarnason frá
Viðfirði og Ólafnr Dan Daníelsson.
Ncmendur í öðrum skólum:
í læknaskóla 16
- prestaskóla 5
- latínuskóla 84
- stýrimannaskóla 12
- íðskóla um 60
- verzlunarskóla - 60
- kvennaskóla 52
- barnaskólaRv.yfir750 börn
- barnask. Ásgr. - 100 —
Kveldskóli þeirra Bergljótar Lárus-
dóttur og Marínar Pétursdóttur byrjar
15. þ. m. Nemendur um 30.
Próf.
Fyrri hluta búnaðarprófs við Land-
búnaðarháskólann í Höfn hafa þeir lok-
ið nýlega Ólafur Sigurðarson frá Kall-
aðarneai og Páll Zóphóníasson frá Við-
vík, báðir með 1. einkunn.
Spegilliim hans liíkliarðs.
ReykvíkÍBgar eiga von á skrítinni skemtun
í dag og eftirfarandi daga. Þá verður
sýndur hér (kl. 12—3) spegillinn hans
Rikharðs.
Spegillinn er að Bjálfnögðu „fáránlegur“, engu
siður en spegill vondu drotningarinnar i Mjall-
hvít. Ekki veit eg, hvort hann talar eina og
sá spagill eða segir ungu Bthlkunnm sem i hann
líta „hver fegurst er á landi hér“ — þó eg gæti
bezt trúað því —; en hitt er vist, að þessi nýi
spegili ber af öllum landsins speglum að frið-
leik og listfengi eins og gull af eyri, eins og
Mjallhvít af hinni vondu drotningu.
Fáeina aurn kostar að Bjá furðuverkið, en
marga að kaupa það. Þeim 25 aurum er á-
reiðanlega vel varið, sem ganga til þess að sjá
spegilion, og jafnvel þó króna væri. Þeir ganga
ekki með smærri skildinga í vösunum, ríku
mennirnir.
Alt hefir sýna sögu og spegillinn ekki síður.
Bikharður bjó hann til sem fullnumaBmið i tré-
skurði, án þesB að detta það í hug, að hann
yrði slikt umtalsefni, svo við sjálft lægi að hann
ærði allan höfuðstaðinn og tæmdi flesta 25 aura
úr vösum manna. En Bikharður er piltur aust-
an af landi, sem lært hefir tréskurð og tálgu-
list bjá Stefáni Eiríkssyni. Er hann fyrsti mað-
urinn, sem lært heflr lhtina hér á landi, bvo
að fullnuma væri talinn. Hann er dugandi mað-
ur, reglusamur og listfengur. í haust fór hann
utan, með lítil fararefni til þess að framast i
iðn sinni. Hve vel honum gengur það og hve
víða hann getur farið — það er að nokkru leyti
komið undir því, hve margir koma að sjá Bpeg-
ilinn og hvort einhver kaupir hann.
Fæstir gera sér ljóst, hve mikil vinna og fyr-
irböfn fer til að smíða slíkan grip. í fyrra vet-
ur sat Bikharður löngum timum aaman að gjöra
uppdrátt af spoglinum, fyrst dálitla frummynd,
sem hann hugsaði upp sjálfur, og siðan nákvæma
fullnaðarmynd á sömu stærð og gripurinn er.
Myndin af speglinum var út af fyrir sig sómi
fyrir iðnaðarstétt bæjarins. Svo var að afla
efnis — þykkra mahðniplanka —; þá að tálga
út úr þeim alt þetta fáránlega víravirki, sem er
spegilumgjörðin, allakonar kynjahlóm og undra-
verur. stúlkur, sem verða að jurtaflækju og hafa
dýrsfætur, jurtir sem verða að villidýrum. 1
stuttu máli það ægir öllu saman i speglinum,
bæði því sem er til og ekki er til.
En glerið kunni Bíkharður ekki að smíða.
Það var smiðað einhversstaðar suður i heimi
með göldrum.
G. H.
HB. Spegillinn er til sýnis í skrifstofu
Ingólfs i Hverfisgötu.
Fandur þriðjudagskvoldið 13. þ. m.
kl. 9 að Skjaldbreið.
Páll Bergsson
(gamli Palli)
heldur fyrirlestur í Bárubúð
laugardaginn 17. þ. m. og sunnudaginn
18. þ. m. kl. 9 síðdegis um
þér og yður o. fl.
Aðgöngumlðar: 15 aura betri sæti, 50
aura almenn, 25. a. fyrir börn.
Qtnfnr su^r*me^ ^or"
llOui ulUÍlll stofu inngangi í
nýju húsi á ágætum stað til leigu nú
þegar.
Ritstj. ávisar.
Til leigu nú þegar
íbúð fyrir litla fjölskyldu og tvö herbergi
fyrir einhleypan mann
Grjótagötu 14.
Stórt herbergi
með forstofu inngangi
er til leigu nú þegar í Mýrargötu 3.
Herbergið er mjög hentugtfyrir ein-
hleypa menn.
ísgeir íngimundarson
f 1 u 11 u r
Njálsgata 15.
Gjalddagi INGÓLFS
var i júli.
yflrréttarmálaflutuiugsuiaður
Hafnarstræti 16.