Ingólfur - 20.12.1908, Blaðsíða 2

203
INGÖLFUR
UruKlukkur
eru í fjölbreyttu ÚRVALI og með
lágu verði
hjá
Pótrl HjaltestedL.
Komið til mín
ef yðar vanhagar um SliÓfatliaÖ fyrir
því ég hefi langme»t og fjölbreyttast úrval, minn íkófatnaður rr viður-
kendur fallegastur og traustastur og verðið er m'l svo lagt
að lægra verður ekki með sanngirni heimtað.
Lítið í jólaglugganD, þar sjást nokkrar af hinum ótal tegundum
sem fyrirliggjandi eru.
Virðingarfyllst
Tíðarfar. Hvammstanga-strandið. Barna-
veiki, mislingar og landlæknir.
30. nóv. ’08.
Nú er loks veturinn genginn í garð
hjá okkur á norðurhjara og er það sízt
undarlegt, þegar svo er áliðið tímans.
Sumarið var betra flestum umliðnum
er yngri menn muna. Heyskapur því
með bezta móti. Haustið hafa menn
tæplega orðið varir við, það hefir mátt
kallast sumar fram um miðjan þennan
mánuð, en fvrir viku hefir skift um
með frosti og landoyrðingum, snjór ekki
til mnna enn þá.
Heldurer núfáferðugt og fréttasnautt
í sveitunum: unga fclkið sem dálítill
slæðÍDgur var af í sumar, er nú flest
farið aftur til kaupstaðanna, einkum
Reykjavíkur, þar er svo skemtilegt á
vetrin. Á sumrin er þar leiðinlegt,
þess vegna fara allir, sem geta upp í
sveit á sumrin. Hver er sjálfum sér
næstur, það er víst áreiðanlegt; ég vildi
að hitt væri jafn-áreiðanlegt, að hver
væri sjálfum sér nóqur þá þyrfti víst
enginn að kvarta um leiðindi eða nokk-
uð annað.
Þess var getið í einhverju blaði með
siðasta pósti að pöDtunarfél.skipið „Nor
rönau hefði strandað á Hvammstanga
í norðangarði og stórviðri. Þótt ekki
skifti miklu, hvernig þá viðraði, þá
skal það hér tekið fram. að þá var
hvítalogn og blíðviðri, er skipið fór upp
að eins Jítilsháttar sigalda af norðri.
Strandið er því enn þá flestum hulin
ráðgáta, jafnvel þótt það kæmi í
ljós við rannsókn sýslumanns, að allir
svæfi á skipinu þegar það fór upp,
Sennilegast, samkvæmt því, að skipst.
eða stýrimaður hafi í draumi siglt skip-
inu á land, ekki gert þá nógu skarpan
greinarmun á láði og legi. Uppboðið
á þessu eftirminnalega strandi er eflaust
eitthvað hið sögulegasta í mannaminn-
um og einstakt í sinni röð og yrði of-
langt mál að skýra frá því hér.
Þá var eitt enn, sem ég vildi minD-
ast á við þig, „Ingólfur“ minn, en það
er harnaveikin hérna í Húnavatnssýslu.
Það hefir annars verið heldur krank-
felt hér í sumar. Kvefpestir, mislingar
og barnaveiki; barnaveiki er annars
óheppilegt nafn á veikinni, því að fleiri
fá hana en börn, þótt hún sé tiðust á
þeim. Þessi baraaveiki (difterítis) kom
hingað í sýsJuna snerama í vor norðan
frá Hólum í Hjaltadal. Skagfirsku
læknarnir létu hana ganga gegn um
greipar sér til okkar hér. Hefir veikin
síðan stungið sér niður hér og hvar
bæði í austur og vestur-sýslunni og
verið talsvert mannskæð. Þegar land-
læknirinn var að skoða hér í vor, var
talsverður grunur á, að veikin væri
komin að Ánastöðum á Vatnsnesi, var
hann (landl.) því með herkjubrögðum
fenginn af Hvammstanga þangað út
eftir — kl.t. reið — til að segja álit
sitt um veikina, en svo hittist illa á,
að mislingarnir vóru komnir á heimilið
í sama mund, og átti nú landlæknir
að skera úr, hvort þeir væru hér einir
á ferðinni, eða önnur veiki væri þeim
sambliða. Dómur hans hljóðaði svo,
að það væru eingöngu mislingar, en á
mjög háu stigi. Engar samgöngur vóru
bannaðar eða sóttvarnir gerðar og fékk
dú veikin að njóta sín eftir mætti.
Fjögur börnin á heimilinu dóu með
fárra daga millibili og tveir unglings-
piltar um tvítugs aldur láu í altsumar
svo að fáir hugðu þeim líf. Þeir mega
nú fyrir skömmu teljast úr hættu. Tvö
börnin vóru Dýdáin þegar landlækuir
var sóttur. Það viitist nú vera
næg sönnun fyrir því, að veibin væri
banvæn, hvort sem var mislingar eða
annað og því eigi vanþörf á sóttvörn-
um. Það var ekki lacdlækni að þakka
að bæði heimilisfólkið á Ánastöðum og
aðrir þar í grend beittu sem mestri
varúð í samgöngum, en hún hefir
ekki verið nægileg, því að nokkrum
tíma liðnum fór veikin að gera vart
við sig á þeim bænum, Sauðadalsá, sem
mestar vóru samgöngur við, þar vóru
mislingarnir um garð gengnir áður og
fólkið því ekki varast að hætta væri á
ferðum, samkvæmt mislingaummælum
landlæknis og var það vorkunn þótt
menn tryðu orðum hans í þessu. Nú
dóu tvö böra á Sauðadalsá úr samskonar
veiki sem bórain á Ánastöðum, en þar
vóru eugir mislingar samfara, eins og
fyrr var sagt. Fleiri börn og ung-
lingar vóru þar á heimilinu og tóku
allir veikina. Læknis var nú vitjað og
taldi hann nú lítinn efa á að um barna-
veiki væri að ræða og viðhafði því
„serum“innspýtingu, enda brá þá þegar
til bata. Læknir setti bæinn í sóttkví,
en búið að hafa sarogöngur áður, svo
að eigi er nú unt að segja, hvað sótt-
kveikjan hefir getað breiðst út. Veikin
hefir gert vart við sig á einum bæ í
Hlíðardalnum, í tveimur húsum á
Hvammstanga og dáið þar eitt barn
og nú segja síðustu fiéttir, að hún só
komin á tvo bæi fyrir Múlanum. Það
má svo kalla að nú geti ekkert heim-
ili í vestursýslunni verið ugglaust fyrir
veikinni, hún getur gosið upp hvar sem
vera skal þegar minst varir. Eftir því
sem eðli barnaveikinnar er lýst, mun
það tæpast vera barnameðfæri að stöðva
hana eða nppræta hér um slóðir að
sinni. Enguin dettur í hug að kenna
héraðslækninum Birni Blöndal um út-
breiðslu veikinnar. Hann hefir gert sitt
til að stöðva hana síðan hann dirfðist
að úrskurða það barnaveiki, en enginn
getur láð honum þó hann dirfðist ekki
í sumar að þrnma móti sjálfum Zeivj.T]
Enginn getur heldur kent þeim bæj-
um, þar sem veikin hefir gengið, um
útbreiðslu hennar, því að þegar fólk
má ekki trúa sjálfum landlækninum til
þess að þekkja barnaveiki, þá er ekki
gott að segja hverjum má trúa. Það
virðast þó ekki vera ofháar kröfur
gerðar til eins landlæknis, að hann
þekki jafn algengan sjúkdóm sem barna-
veikin er.
Láriis B. Lúövífisson
Þingholtsstræti 2,
20°|o aísláttur
í jólamiöum verður gefinn á öllum jólavö um
frá í dag og til jóla
á jólabazarnum, í Liverpool, og vefnaðar-
vöruverzlun Th. Thorsteinssons
í Ingólfshvoli.
Notiö tækifærið! Fyrirtaks úrval! Ódýrar vörur!
Manstu eftir fyrsta úrinu sem þú eignaðist? Hefir nokkur hlutur glatt
þig meira?
Líklega fátt. —
Þú vilt gleðja börn þín eða vini með jólagjöf.
Er nokknð sem jafnast á við gott og laglegt úr?
Enginn á landinu býður betri úr en
101» afslátt
getur verzlunin EDINBORG i Reykjavík
nú fyrir jólin á öllum vörum mót peningum út
í hönd í þessum deildum;
Leirvöru- og járnvöru-
deildinni
Slióíatnaöardeildinni og
JÓLABAZARNUM,
Þar fást þvl efalaust beztu kaupin,