Ingólfur - 16.12.1909, Side 3

Verzlunin
INGOLFUR
195

Reykjavík
Talsimi 142.
Heíur mikið úrval af
Gróöu.m nÝjnm vörum.
Hér skal aðeins telja nokkrar tegundir t. d.
Vef naðarvörur,
Hallgrímur Sveinsson
fyrverandi biskup
lézt í dag kl. 11.
að lieimili sínu liér í Ibænum.
Hann liafði verið mjög veill
keilsu og oft þungt haldinn
um tíu ára skeið cða meir.
Hann varð 68 ára að aldri;
fæddur 3. júní 1841.
Minnst verður hans síðar
nánar í hlaði þessu.
svo sem: Dömuklæði, Kjólatau, Svuntutau, Blúsuefni, Mouseline, Flannelette, Tvistau,
Sirtz, Ljerept, Bukskinn, Fóðurtau, Fata og Kápuefni. BllKl, o. m. m. fl.
Allur Fatnaður
handa konum, körlum og börnum, utanyfirfatnaður, nærfatnaður, af öllum tegundum
vel vandaður.
Hvergi er meira úrval eða betri
Höfuðfot
handa herrum, enskar hútur, hattar harðir og linir, vetrarhúfur, dömu-vetrarhattar,
húfur, mótorhúfur.
egn YGFjuF
regnkápur handa körlum og konum og börnum, regnhlíf-
ar mjög mikið úrval.
Fyrir herra, hálslín, slifsi, o. m. fl. Kyennsiifsi, hárkambar, höfuðsjöl,
treflar, prjtínagara leggingar og allt sem að kjóiasaum lítur.
sögur og leikrit sem eru leain og leik-
in 1 heiminum. Leirakáldin láta fjár-
og framavon ginna *ig til að lý»a at-
burðum sem þau ekki akilja og tilfinn-
ingum gem þau aldrei verða vör við.
Leirskáld eru í andana heimi það sem
peningafalsarar eru í viðskiftalífinu.
Hvorttveggja úbroiða svikna og verð-
lausa mynt iem góðmálm í því skyni
að auðga gjálfa aig. Skáldskapar-
falaarar þrífaat bezt undir visaum ytri
akilyrðum, þar aem einstaklingarnir eru
fjárelakir en óvandir að meðölum, þar
sem lesandaflokkurinn er auðugur, fjöl-
meuunr og amekklítill, menn aem létt
er að vinna og auðvelt að halda undir
áhrifum 'aínum. Allt þetta fer avo
merkilega aaman hjá Ameríkumönnum,
að mikil freisting væri til að álíta
Ameríku hið fyrirheitna land leirburð-
arins, jafnvel þótt maður viaai annara
ekkert nm áatand bókmenntanna þar.
Frh.
JÓLAGJAFIR
Eitthvað handa öllum
III BllTál
sem alt aimað
hungur, ófrelsi og fyrirlitning. Frá því
leitar hugurinn sér huggunar í imynd-
uðum heimi. Um hann hugsar þjóðin,
um hann yrkja akáld hennar. Jónas
er fæddur á viðreisnaröldinni. Þjóðin
hefur von um framgang. Hún séraðr-
ar þjóðir hefja sjálfitæðiabaráttu og
aigra. Hún fylgir í spor þeirra og
Jónas verður akáld þjóðernisstefnunnar.
Þannig skapar samtiðin skáldin í sinni
mynd. Göfug öld á göfug skáld, spilt
öld spilt akáld, veik öld veik skáld.
Þeaaara aldaakifta verðum við varir
er við blöðum gegnum akáldverk lið-
inna kynalóða. Og við notum þeaai
verk eins og náttúrufræðingurinn atein-
runnar akeljar eða blaðfar i klöppinni
til að nálægja og endurbyggja horfna
tíð avo vel aem kostur er á. Aflögun
akeljarinnar og blaðsina ræður hann til
nm líf og háttu bæði þeas einataklinga
aem formið stafar frá og þúsunda skyldra
einataklinga sem lifðu samtímis og við
svipuð kjör. Á sama hátt Icitum við
mannsins bak við bókina, og bak við
manninn samtiðarinnar og viðfangseína
hennar. Yið athngum hlutfallslegt gildi
hinna ýmau skóla, hversu þeir hafa
staðist dóm eftirtíðarinnar, og hversn
líklegir þeir séu til að styrkja okkur
og hresaa. Við leggjum strax á hilluna
þá höfnnda, sem eru allt aftímabundn-
Ír og flæktir í smávægilegum dutlung-
nm aldartískunnar, en veljum okkur
vini meðal þeirra fáu miklu manna frá
endurfæðingaröldnm mannkynsins sem
höfðu stór viðfangsefni og leystu þau
með snild.
Og lítnm nú um stund á Ameríku,
það land sem hr. Jóh. Jóhannesson vill
svo gjarnsamlega koma okkur í kynni
við. Húu fanat nokkru áðdr en breyttir
framleiðslu-hættir köstuðnj þúsundum
manna í gömlu löndunum út á klak-
ann. Margir hungruðu, marga bar
straumurinn ofan á botn mannhafains.
En snmir, þeir hraustustu af þeim
hungrnðu, flúðn úr neyðinni til nýa
landaina. Þangað komu menn úr öll-
úm löndum veraldar, ólikir að lit, máli
og siðum, en líkir í því að þrá innilega
þan gæði, sem þá hafði vantað avo til-
flnnanlega heima fyrir. Allir þeaair ó-
líkn einstaklingar blönduðu blóði aam-
an, ný þjóð reia upp, aterk og atarf-
aöm, en með sameiginlega löst forfeðr-
auna, fjárgræðgina, á óvanalega hán
stigi. Hún braut akóginn og gjörði
jörðina sér undirgefna; eftir nokkra
mannsaldra var feiknalandið albyggt,
þakið frjópm ökrum, spent járnbrautum
og aegulþráðnm en þéttatráð fjölmenn-
um iðnaðarborgum. Þar var auður
meiri og verkleg framkvæmd en aéðat
hafði áður í heiminum. Húsin tvítug
Iyft gnæfðu upp úr öllum skýum, raf-
magnavagnar, hlaðnir fólki, þutu yfir,
nndir og effcir götnnni. Samhliða þeim
geyatiat múgurinn áfram, menn og kon-
nr, dauðþreytt, með andlitin afskræmd
og hárin grá á miðjum aldri*. Öllum
danðliggur á; þeir unna sér engrar
hvíldar. Óalökkvandi gullþoratinn pínir
* Speneer sagði í skálarrœðu í Ameriku:
„Þér flýtið yður of mikið með lifið, þér hærist
10 árum fyr en aðrir menn“. W. James
hefur þrá faldlega vítt landa sina fyrir að
gróðafíknin afskræmdi andlit þeiri'a.
og brennir þá margfalt meir en brenn-
andi sólin sem stafar ofan á þá.
Þannig er Ameríka. Þar býr þjóð
aem biður fyrat og fremst um aitt dag-
legt brauð og metur hvern hlut eftir
brauðgefandi gildi sínu. Þeir aem rita
bækur þar vita að verk þeirra eru líka
vegin á matarvogina, vita að öll fram-
tíð þeirra er komin undir því hversu
verk þeirra borga sig. Audvirði bók-
anna er þeim aðalatriðið. Eu það
kemur frá kaupendunum; höfundarnir
verða að þóknast þeim. Þeir vita að
leaendurnir leaa ekki til að fullnægja
fegurðarþrá, þeir vita að það eru menu
sem leaa til að gleyma atuudaráhyggj-
unum, stór, aterk dýr, fjárplógs-klaka
klárar sem vinna 18 tíma á dag, en
þykir gott að hvila ofreyndan heilann
nokkur augnablik undir svefninn, með
því að blaða gegn um æaandi og apenn-
andi ekáldsögu.
Mun nú þetta hið heppilegasta um-
hverfl fyrir akáld? Mun það gefa
skáldinu byr nndir báða vængi? Þær
bækur aem við köllum skáldrit ern
tvennskonar. Annars vegar eru snildar-
verkin. Þau eru fá og ajaldgæf, orðin
til á hugajónáöldum, hjartans mál höf-
undarins, sem hann ekki gat þagað
yflr. Hins vegar er leirburðurinn. Hann
er útbreiddur og algengur. Til hana
teljast öll pöntuð erfiljóð og flestarþær
Slys eða morð?
Jón Jónsaon frá Ljótunnarstöðum,
kaupmaðnr í Bolungaivik, dó váveiflega
27. f. m. Hafði hann sitið að drykkju
með fleirum mönnum og lék grunur á,
að hann hefði látist af mannavöldum,
Hafði hann fleygat niður af húströpp-
um sínum, og var með aár mikið aftan
á höfði, er hann var tekÍDn, og borina
inn í húa sitt. D6 hann næatum sam-
etundis. Tveir menn voru atrax teknir
höudum, aem valdir að verki þesau.
Hefur þeim nú verið sleppt aftur, en
sakamálarannsókn hefur verið höfðuð
gegn öðrum þeirra, Birni Halldóraayni
frá Hamri.
Grein „Ylðskiftavinar,,
aem birtiat í blaði voru síðaat verð-
ur svarað bráðlega. Komat eigi að nú.
Silfnrhikar
stóran og fagran hefur hr. Braun,
aem atýrir verzluninui Hamborg hér í
bænum geflð „Skautafélagi Reykjavík-
ur“. Hann á að vera til verðlauna,
og fær aá hann til eignar, aem hlýtur
hann þriavar í röð. Er það fallega
gjört að atyrkja þannig iðknn skauta-
íþróttarinnar.
Gjalddagi Ingóifs
var 1. júlí.
H/F klæðaverksmiðjunnar „IÐTTKTnX‘<<, verður lokað 24. dea. 1909 til
9. jan. 1910.