Lögrétta - 24.03.1909, Blaðsíða 4

L0GRJETTA,
60 .
er lang-fjölbreyttasta verslunin.
í Pakkhúsdeildinni eru seldar
allar matvörur og aðrar þunga-
vörur, alt til sjávarútgerðar, timb-
ur, járn, saumur, farfi o. s. frv.
í Nýlenduvörudeildinni (Ný-
höfn) allar matvörur (nauðsynja-
og sælgætisvörur) í smærri kaup-
um, nýlenduvörur, tóbak o. s. frv.
í Kjallaradeildinni allar drykkj-
arvörur, áfengar og óáfengar.
í Vefnaðarvörudeildinni allar
mögulegar vefnaðarvörur og alt
sem kvenfólk og börn þurfa tit
fata, inst sem yst.
í Klæðskerudeildinni alt sem
karlmenn þurfa til fata, hátt og
lágt.
í Basardeildinni allar mögu-
legar járnvörur, Ijósáhöld, gler-
vörur, glysvörur o. s. frv.
Thomsens Magasín er langbesta
verslunin, því aðaláherslan er lögð
á það, að vörurnar sjeu sem
vandaðastar, en um leið svo ó-
dýrar sem unt er.
Thomsens Magasín er lang-
þœgilegasta og hagkvœmasta versl-
unin, því annars fjölgaði ekki
viðskiftamönnum hennar dag frá
degi og ár frá ári.
Thomsens Magasín er eista og
góðkunnasta verslunin í Reykja-
vík.
Frá
ISLAND
á ísafirði, fæst:
Flskabollur,
Fiska-frig'gfadellur,
afaródýrar hjá
Nic.Bjarnason.
Tvíbökur (TajfelkrydderJ —
Þurmjólk — Vega plöutu-
feiti — Margarine 3 teg. —
Florsykur — Fiktoria l»aiin-
ir — HLirseber — Bláber —
Konfekt — Konsum flioco*
lade — Syltutau í 3ja pd.
krukkum 0,55,
Ratin «>•«
jfýhafnarðeililin.
Hlutafjelagið
Thomas Th. Saiiroa fi Co„
Aarhus — Danmörku,
býr til
Kolsýru- kæli-oe frysti-vjelar,
hefur lagt útbúnað til 600:
fiskfiutningaskipa, fiskfrysti-
húsa, fiskgeymslustöðva, beitu-
frystihúsa, mótorfiskiskipa, gufu-
skipa, íshúsa, mjólkurbúa og til
ýmislegs annars.
Fulltrúi fyrir ísland er:
Siísíi dofínsan
konsúH í Vestmannaeyjum.
Fundin auðkennileg silfurnæla og
loðhúfa á götum bæjarins. Vitja má
á skrifstofu bæjarfógeta.
Nýtt Kirkjyblað 1909,
nr. 7: í hafróti lífsins, ræða síra
Haraldar Níelssonar á Laugarnes-
spítala — Bóndadóttirin frá Hrauni,
Unnur — Blakka drotningin í Mexí-
kó (saga) — Gröftur í Skálholti o. fl.
Leirtau
nýkomið í
verslun Sturlu Jónssonar
Laugaveg 1.
Appeísínur ágætar nýkomnan til c7qs Sðimson.
Sa H. Itfiskur góður í verslun P. Duus.
A nýkomin versli navara Stirlo Jónssoaar Laugaveg 1.
cTyö ðrufíuó raiófíjól
óskast til kaups. Upplýsingar í Gut-
enberg.
gpy* Auglýsingum í „Lög-
rjettu“ tekur ritstjórinn við
eða prentsmiðjan.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Reykjavíkur fyrir árið 1909 liggia almenningi til sýnis á bæjar-
þingstofunni frá í dag til 7. apríl næstkomandi. Kærur skulu send-
ar skrifiegar innan 24. apríl. Engum kærum, er seinna koma, verð-
ur sinnt.
Skrifstofu borgarstjóra Reykjavíkur 20. mars 1900.
Páll Einarsson.
Munid það,
að dúkar % Klæðaverksmiöjunnmr IÐUNN eru
gerðir úr íslenzkri ull;
að þeir eru hlýir og haldgóðir, og
að þeir eru mjög ódýrir;
að heimaunnin vaðmál eru þæfð, pressuð og lógskorin fyrir mjög
litla borgun og
að góð ull er spunnin í ágætt band,
en sérstaklega skal þó mynt á hina fallegu, ódýru og haldgóðu
liti verksmiðjunnai’.
Til litunar er veitt móttöku: heimaunnum vaðmálum og
og dúkum, sjölum, sokkaplöggum o. fl., o. fl.
&20 Munið J»etta. ts
Utboð.
Vatnsveitunefndin óskar að fá gerðan skurð fyrir vatnsæðina
frá Gvendarbrunnum að Elliðaánum og undir þær. Útboðsskil-
málar fást hjá verktræðingi H. A. Hansen, Kirkjustræti 10.
Einnig óskast tilboð um samsetningu og lagningu vatnsæðar-
innar á sama svæði samkvæmt skilmálum, er fást hjá sama verk-
fræðingi.
Tilboð sjeu komin til borgarstjóra 10. apríl kl.tl2 á hádegi.
Skrifstofu borgarstjóra Reykjavíkur 20. mars 1909.
Páll Einarsson.
lutmnoltar Vindlar
ódýrastir í margar tegundir fást í
verslun Sturlu Jónssonar verslun Sturlu Jónssonar
Laugaveg 1. Laugaveg 1.
36 33
fyrir jarðeignir Filippusar í Malarási
erum við fyrir löngu komnir. Nú
þarft þú ekkert að óttast framar.«
»Bölvun sje yfir öllum eignum
þeirra,« svaraði Gyðingurinn. »En
skildu ekki við mig, góði pílagrímur.
Mundu hvað Musterisriddarinn sagði
við serknesku þrælana i gærkvöld.«
»Hjer verðum við að skiljast,« sagði
pílagrímurinn; »það sæmir hvorugum
okkar, að fylgjast að lengur en nauð-
syn krefur. Og hvernig getur þjer líka
komið til hugar, að jeg, sem er frið-
samur pílagrímur, geti varið þig fyrir
tveimur vopnuðum heiðingjum?«
»Góði, ungi maður,« svaraði Gyð-
ingurinn, »þú getur varið mig ef þú
vilt, og jeg er viss um, að þú gerirþað
líka. Þó jeg sje fátækur, skal jeg launa
þjer það, ekki með peningum, því það
veit guð, að það get jeg ekki, en með
—«
»Jeg heí sagt þjer, að jeg heimta
engin laun,« sagði pílagrímurinn og
greip fram i. »En jeg get visað þjer
veg, og ef til vill varið þig líka, því
það verður ekki talið ósæmilegt kristn-
um manni, að verja Gyðing fyrir heið-
ingjum. Jeg skal því sjá um, að þjer
verði borgið. Við erum nú skamt frá
Sjeffíld. Þar hlýtur þú að geta fund-
ið marga af trúbræðrum þínum og
fengið fylgd þeirra.«.
Þeir riðu enn hálftíma og talaði
hvorugur orð til annars. Pílagrímn-
um mun hafa þótt ósæmilegt fyrir sig
að tala meira við Gyðinginn en óhjá-
kvæmilegt væri, en Gyðingurinn þorði
ekki að ávarpa pílagriminn. Loks
námu þeir staðar á lágri hæð. Píla-
grímurinn benti Gyðingnum á þorp
neðan við hana; það var Sjeffíld. »Hjer
skyljumst við,« sagði hann.
»Ekki svo bráðlega, að þú þiggir
ekki þakklæti, þó trá vesælum Gyð-
ingi sje,« sagði ísak. »En jeg þori
varla að biðja þig að koma með mjer
til frænda míns í Sjeffild. Þó er jeg
ekki vonlaus um, að með hans hjálp
kynni jeg að geta launað þjer einhverju
hjálpsemi þina.«
»Jeg hef sagt þjer, að jeg heimta
engin laun,« svaraði pílagrímurinn. »Ef
þú hlífir einhverjum kristnum skuldu-
naut þínum við fangelsi fyrir mína
skuld, þá tel jeg launaða þá hjálp sem
jeg hef veitt þjer í dag.«
»Bíddu við,« sagði Gyðingurinn og
greip í kápu pílagrímsins. »Mig lang-
ar til að gera eitthvað fyrir þig. Guð
veit, að jeg er fátækur maður og lítils
megnugur. En leyfðu mjer samt að
geta mjer til, hvað það er, sem þig
langar mest til að fá.«
»Þó svo færi, að þú getir rjett, þá
-veit jeg að þú ert eklci maður til að
útvega mjer það, þó þú værir eins
rikur og þú læst vera fátækur,« svar-
aði pílagrímurinn.
»Jeg er stórskuldugur maður,marg-
rændur og útsoginn. Því máttu trúa «,
sagði Gyðingurinn. »Samt get jeg sagt
þjer hvað þig vantar, og ef til vill líka
á bringuna og hnjen skulfu. Loks fjell
hann magnlaus á gólfið við fætur píla-
grimsins.
»Þú mikli Abrahams guð!« sagði
hann, þegar hann náðisjersvo að hann
gat komið upporði; »draumurinn het-
ur þá ekki verið markleysa; hann á
að rætast. Mjer er sem jeg finni písl-
arfæri þeirra í hverjum limi.«
»Stattu á fætur, ísak, og hlustaðu
á mig,« sagði pílagrímurinn. »Hræðsla
þín er ekki ástæðulaus, þegar þess er
gætt, hverri meðferð trúarbræður þínir
hafa verið beittir, er aðalsmenn og
höfðingjar hafa verið að pína fje út
úr þeim. En stattu upp, og jeg skal
segja þjer, hvernig þú átt að komast
undan þeim. Farðu hjeðan undir eins
áður en heimamenn koma á fætur.
Nú sofa þeir fast eptir drykkjuna í
gærkvöld. .Teg er gagnkunnugur skóg-
unum hjer í kring og skal koma þjer
áleiðis um óhulta vegi. Jeg skal ekki
skilja við þig fyr en þú hefur komist
í föruneyti með einhverjnm áreiðan-
legum manni, sem fer til burtreiðanna,
riddara eða haróni, en vernd einhvers
þeirra munt þú geta útvegað þjer þeg-
ar þar að kemur.« Þetta sagði hann
í meðaumkunarrómi, en gat samt ekki
dulið fyrirlitninguna.
Þegar ísak heyrði þetta, sefaðist
hann og reis hægt og hægt upp frá
gólfinu, þar til hann var kominn á
hnjen; þá kastaði hann hárinn frá and-
litinu, strauk niður eftir skegginu og
festi augun á pílagrímnum. Hræðsla
og gleði blönduðust saman í andlitinu
og tillitið var ekki laust við tortrygni.
Þegar pílagrímurinn mælti síðustu orð-
in, kastaði ísak sjer aptur á gólfið og
mælti kjökrandi: »Hvernig ætti jeg að
geta útvegað mjer vernd! Kristnir
menn gangast ekki fyrir öðru en því,
sem jeg hef ekki að bjóða, margpíndur
og útsoginn eins og jeger!« Tortrygnin
til pílagrímsins varð nú ríkust í huga
hans, og hann hjelt áfram talinu á
þessa leið: »Svíktu mig ekki, ungi
maður! Jeg bið þig um það í nafni
þess guðs, sem skapað hefur okkur alla,
bæði kristna menn, Gyðinga og lieið-
ingja. Svíktu mig ekki! Jeg hef ekki
ráð á þvi, að kaupa mjer vernd nokk-
urs kristins manns, hversu lítilþægur
sem hann vildi vera.« Um leið og
hann sagði þetta reis hann upp, tók
í kápu pílagrímsins og leit á hann
bænaraugum. Pílagrímurinn reif sig
af honum, eins og hann hefði andstygð
á, að Gyðingurinn kæmi við sig,
»Þó þú ættir einn allan auð Gyð-
inga, ynni jeg ekkert við að svíkja
þig,« sagði hann. »Þegar jeg tók á mig
þennan munkabúning, sór jeg að lifa
við fátækt, og jeg legg hann ekki af
mjer fyr en jeg fæ stríðshest og ridd-
arabúning. Þú skalt ekki ætla, að jeg
sækist eftir fylgd af þjer, eða hugsi
mjer að græða á henni. Min vegna
máttu vera hjer eftir, ef þú vilt. Það
má vel vera, að Siðrikur Engilsaxi
geti verndað þig.«
»Jeg býst ekki við að hann leyfi