Lögrétta - 14.05.1913, Blaðsíða 4

84
L0GRJETTA
Ogoldin bæjargjöld,
sem fallin eru í gjalddaga, eru allir gjaldendur beðnir
að borga nú þegar.
Grjalddagi á fyrri hluta allra aukaútsvara var
1. apríl.
Sömuleiðis átti þá að greiða lóðarg jöld, vatns-
skatt og |salernahremsunargjöld.
Ennfremur áttu öll toarnasliólag-jöldL að vera
borguð fyrir 1. maí.
Pess er fastlega óskað, að allir heiðvirðir gjaldendur
bæjarins greiði skilvíslega gjöld sín til bæjarsjóðs á
rjettum gjalddaga.
Bæj argj aldlter i mi.
Litlu síðar var kallað á mig fram 1
eldhús. Hafði þá yfirfrakki minn, sem
átti að hanga í bæjardyrunum, verið
breiddur yfir hlóðin, þannig að fóðrið
sneri upp; hlóðin voru full af ösku
og hálfbrunnu moði, sem notað var til
að baka við pottbrauð, er var niðri í
hlóðunum. Frakkinn var orðinn heitur,en
ekki brunninn. Þetta gat auðvitað ver-
ið af manna völdum, en ekki dettur
mjer 1 hug að tortryggja nokkurn um
það. Jeg fór svo inn í baðstofu aftur,
og stóð rjett framan við húsdyr hjón-
anna; heyrði jeg þá háan smell eða
högg f stafnþilið móti húsdyrum og
yfir rúmi hjónanna. Á þilinu hjekk
klukka og loftþyngdarmælir, og heyrði
jeg eftir á eins og hvin 1 klukkutjöðr-
inni, líkt og hún hefði mætt hristingi.
Ekki gat jeg skilið að mögulegt væri
að kasta neinu í þilið, því skilrúmsþil-
ið, er jeg stóð í dyrunum á, náði alveg
í mænir, og í húsinu var aðeins sjúkt
gamalmenni, er varla gat snúið sjer
hjálparlaust, enda dettur engum í hug,
er til þekkir, að telja Ólöfu gömlu (svo
heitir gamalmennið) öðru vísi en dauð-
an hlut. Ljós brann á 14”’ lampa 1 hús-
inu, sem er aðeins tvö stafgólf af bað-
stofunni, og var því vel bjart. Ekki
gat jeg heldur orðið var við eða fundið
neitt, er kastað hefði verið, hvorki á
rúmunum nje á gólfinu, en á bak við
þilið, er jeg heyrði höggið f, er þykkur
torfstafn frosinn, eins og bæði þekja og
aðrir veggir.
Fleira kom ekki fyrir þetta fyrsta
kvöld, enda var nú farið að hátta, og
svaf jeg í baðstofu mótbýlisfólksins, sem
er skilin frá hinni með einföldu þili, er
nær í mænir og milli Iausholta, og þarf
því að ganga fram í göngin, eða fram
fyrir stöplana undir lausholtum baðstof-
ánna, þegar gengið er á milli þeirra.
Þegar jeg vaknaði um morguninn,
heyrði jeg að eitthvað skall um yfir í
baðstofu Aðalsteins, og segir þá Ólöf
Arngrímsdóttir: „Nú er það tekið til“.
Var þá rjett byrjað að skíma í glugga;
jeg klæddi mig svo og fór yfir í bað-
stofuna og hafði þá oltið um skatthols-
ræfitl, er stóð undir baðstofuhlið á vinstri
hönd, er inn var gengið. Aðalsteinn var
að klæða sig, þegar skattholið valt um,
og sagði hann, að aðrir mundu hafa
sofið í sinni baðstofu.
Þar litlu á eftir var kastað bjórakippu,
er hjekk á innanverðu eldhúsþili, fram
yfir þilið, sem náði aðeins upp að bita,
og fram 1 bæjardyragang, sem er uudir
sama risi og eldhúsið, og var jeg þá
staddur við baðstofudyr, sem eru and-
spænis bæjardyrum og svo sem 10—12
al. göng milli þeirra; jeg hljóp strax
fram og gat ekki sjeð nokkurn mann,
eða skilið, að nokkur maður hefði getað
komist burt á svo stuttum tíma.
Stuttu þar á eptir kom jeg í búrið og
hafði þá verið velt þar um tunnu, er
stóð á sljettu gólfinu, og þurfti til þess
talsvert átak, því tunnan var nokkuð
meira en hálf af skyrblöndu. Ekki sá
jeg þegar tunnan valt um.
Tveggja rúða gluggi var á suðarhlið
baðstofu yfir skattholinu, sem áður er
nefnt, og hrukku báðar rúðurnar úr
honum út í bæjarsund, önnur heil, hin
brotin, var líkast að kastað hefði verið
í hana; ekki var jeg þá í baðstofu og
hef þv( annara sögusögn, en sá rúðuna
og brotin utan við gluggann.
Jeg þóttist nú hafa veitt því eftirtekt,
að þetta, sem við hafði borið, væri flest
1 sama herbergi eða nálægt Ragnheiði,
og veitti jeg henni því sjerstaka eftir-
tekt og öllum hennar hreyfingum. Hún
var nú látin bera diska með mat á
framan úr búri; ekki þori jeg að full-
yrða að hún hafi haft diska í báðum
höndum, þó minnir mig að svo væri,
og gekk jeg á eftir henni inn í bað-
stofuna; veltur þá skattholið fram á
gólfið rjett við tærnar á mjer, en hún
var þá komin á mitt baðstofugófið, og
engir aðrir til í baðstofunni.
Eftir að við höfðum borðað morgun-
verð, fór Ragnheiður að þvo húsgólfið;
tók þá Jóhanna hálstrefil prjónaðan, er
jeg átti og hafði lagt á borðið í hús-
inu, og lagði hún hann fram á skatt-
holið og var þar skuggsýnt, því að
stungið hafði verið upp 1 rúðugötin; jeg
var í frambaðstofunni og Jóhanna, og
hjelt hún á barni á fyrsta ári; en þegar
Ragnheiður hefur þvegið gólfið, kom
krakki inn í baðstofuna, sem hafði hönd
á treflinum, og var hann þá skorinn eða
kliptur sundur f þrjá jafnstóra parta og
alveg þvert yfir. Jóhanna segir hann
hafi áreiðanlega verið heill, þegar hún
hafi lagt hann fram fyrir, en eftir það
horfði jeg oftast á Ragnhéiði, enda
hefur þetta ekki verið nema svo sem
10 mínútur.
Jeg mæltist til þess við Aðalstein, að
hann skryppi eða sendi að Dal, ef þeir
bræður þar vildu koma að Hvammi.
Aðalsteinn var svo að búa sig af stað
og kom inn í frambaðstofu og settist
þar á rúm Ragnheiðar til að hafa skó-
skifti. Með honum kom inn Árni Bene-
diktsson frá Hallgilsstöðum. Árni sett-
ist á rúmgaflinn hjá Aðalsteini, en jeg
stóð upp við skattholið, sem var rjett
við rúmgaflinn; kastaði þá Árni húfu
sinni ofan við Aðalstein og hafði við
orð um, að máske hefði það gaman af
að skera húfuna, eins og netið hans
Hjartar; fórum við svo að skrafa með-
an Aðalsteinn hafði skóskiftin, og stóð
það á nokkrum mínútum; stóð svo Að-
alsteinn á fætur og gekk fram; ætlar
þá Árni að taka húfuna, en finnur ekki.
Máske hefur Aðalsteinn tekið hana í
misgripum, sagði jeg. Fór þá Árni á
eftir Aðalsteini, en hann hafði sína
húfu. Jeg var kyr á sama stað, svo
enginn gat komið að rúminu svo að jeg
ekki sæi. Árni fór svo að leita aftur,
en fann ekki húfuna; fór hann svo húfu-
laus upp í efri bæinn að finna Arn-
grfm, og kom svo aftur eftir litla stund;
sat jeg þá í húsinu ásamt Jóhönnu og
Ragnheiði. »Hafið þið fundið hútuna
mlna?«, spurði Árni um leið og hann
leit ínn 1 húsið til okkar. »Nei«, sagði
jeg, »það hefur ekki verið leitað síðan*.
»Máske hún sje á sama stað«, segir
Árni og grípur húfuna, er þá lá ofan á
rúminu, og var þá skorin sundur frá
hnakka að skygni. Það, sem mig undr-
ar mest, er hvernig húfan hvarf af
rúminu, af því við Árni vorum þar
báðir og urðum ekki varir við að nokk-
ur maður kæmi að rúminu nema Aðal-
steinn, sem enguro dettur f hug að tor-
tryggja. (Niðurl).
Hj'órtur Þorkelsson.
Áðalfundur
Búnaðarfjelags íslands verður hald-
inn í Iðnaðarmannahúsinu, í salnum
uppi, laugardaginn iý. maí kl. 5
síðdegis.
Á fundinum flytur Jón H. Þor-
bergsson fjárræktarmaður erindi um
sauðfjárrækt á Suðurlandi.
Nýi aðalverðlistinn ok
ar, með 1000 myndu
kom út 1. mars og vei
y * -m Hiwzr Uf sen(Jur gefins Jjve
um, sem um biður. Besti, ódýrasti og áre
anlegasti innkaupsstaður fyrir reiðhjól, hjól
parta, úr, úrfestar, hljóðfæri, verkfæri, bf
hluti o. fl. — »Hektor«-reiðhjól frá 44 I
»Stella«-reiðhjól frá 56 kr. Hjóladekk f
2,25. Mörg hundruð meðmæli frá þel
um, velmetnum mönnum,
A/S »Candor« Kompagnistræde 20. Köbenhav

í gær, hinn 13. maí,
byrjaði
feikna-mikil og- merkileg1 útsala í
fatasöludeild EDINBORGAR.
Meðal ótalmargs annars má af kjörkaupuiium þar benda á:
Áðnr: Nú: Aður: Nú:
31,00 — 19,00 Drengjakápur 8,50 — 4,25
28,00 — 15,00 Karlmannakápur 32,25 — 19,25
18,50 — 9,25 Drengjaföt 16,50 — 11,00
42,00 — 21,00 Drengja sportföt 18,85 — 7,00
22,00 — 11,00 — — 6,25 — 3,95
30,00 — 15,00 Kjólatau 1,70 — 1,00
11,00 — 5,50 Karlmannafatatau ... 6,50 — 3,50
9,35 — 4,75 Manchettusky rtur ... 4,25 — 2,00
7,00 — 3,50 Karlmannshattar 3,00 — 1,00
Skófatnaöur næstum g'efius.
Alllar vörur á útsölunni verða seldar með frá 30% til helmings afslætti frá vanaverði, og er
því um meira en vanalegan hvalreka að ræða.
Útsölur vorar frá fyrri árum eru góðkunnar, og allir hafa hlakkað til þeirra eins og stórhátíða.
En ekki mun þessi útsala standa þeim fyrri að baki.
Hvar
getur madur keypt ódýrastan
11
Flora“
Karlmannsfatnad?
t
V örnlriiíadiiix.
er væntanleg- hing/að á flmtu-
dag’smorg'un, fer bráðlega
Hvar
er stœrst og ódgrast úrval af
Nœrfatnaði?
t
"V öriihusi 1111-
Hvar
get jeg fengið að sja
2000 pör af sokkum?
t
'V öruhúsinu.
Hvar
get jeg fengið FÖT saumuð
fljótast og best?
f
"V öruhúsinu.
Hvar
gel jeg fengið prjónað neðan
við sokkana mína?
i
"V öruhúsiuu.
Eggert Claessen
yflrrjettarm&laflutnlng8maður.
Pósthdutrætl 17. Venjulega helma kl. 10—11
•g 4—5. Talalml 10.
beint til Noregs, sunnan um
land, kemur við í Vestmanna-
eyjum, Norðflrði, Seyðisflrði
og1 Færeyjum.
Ágæt ferð fyrir ferðafólk.
Allir kaupstaðir Iandsins, sem ekki hafa rafmagnsstöðvar, og fara þannig
á mis við hin miklu og margvíslegu þægindi, er slíkar stofnanir veita, ættu
sem fyrst að snúa sjer til rafmagnsfræðings Halldórs Guðmundssonar
í Reykjavífe, sem gerir áætlanir um stofn- og reksturs-kostnað rafmagns-
stöðva, í stórum og smáum stýl, og með því rekstursafli (vatni, vindi og
ýmsum mótorum), sem hentugast er á hverjum stað, þar á meðal „sjálf-
gæslustöðva", sem þurfa mjög lítið eftirlit og eru því mjög hentugar í
skóla, sjúkrahús, verslanir og nokkur hús í sameiningu.
C. A. HEMMERT,
Hafnarstræti (Thomsens Magasín).
Hvítar VEFNAÐARVÖRUR
óvenjulega góðar, Afarlágt verð.
Áukakjörskrá
til alþingiskosninga f Reykjavík, er gildir frá 1. júlí 1913 til 30. júní 1914,
verður lögð fram almenningi til sýnis frá 15. maí til 22. s. m. á bæjar-
þingstofunni, frá dagmálum til miðaftans dag hvern. Kærur yfir kjör-
skránni sendist borgarstjóra fyrir 31. maí.
Borgarstjóri Reykjavíkur, 13. maí 1913.
Páll KinarHson.