Lögrétta - 04.11.1931, Blaðsíða 4

4
LÖGRJETTA •
haldnir dýr á jarðar faldi
neldur en láðs við æskuelda
áður en hófust lög og sögur.
(í þreytuleitun þjóðarkvelda
þykir mörgum lausung fögur!)
F r e y j a er gyðja mjúkra meyja.
Mjög jeg efast til, að gefist
fríðari sprund í lýða lundum
en lofnirnar af vorum stofni.
Hvít er mundin, mild er lundin,
mest þó skartið: tryggð í hjarta.
En hvest gat undan höfuðdúki;
hret fer lítt af björtum hnúki!
Líkt og skuggum leggur röðull,
líkt og kóngi fylgir böðull,
þannig sóttu vondar vættir
á veginn sama og goðamættir.
Undan krossi úr öldnum lundum
ótt þeir flóu, og hatri spjóu.
Á íslands heiðar hófu reiðar;
hjeldust þar við leyndar-elda.
Ollu spilling, táli, trylling;
trú ins góða rýrðu og tróðu;
fergðu hugi, drápu dugi,
— drengi sviku um alda-viku.
Seiddu að helsi, sviftu frelsi;
sólu fólu í kvíða-njólu.
Slitu bönd af slægð og kriti.
Slógu sóttum land, og ótta. —
óðinn situr enn í jökli
undir fannaveldis hökli;
verndar land, og vamar grandi;
viti beitir, eyðir kriti.
— Goðahirðin hans að boðum
heldur vörðu, fer um jörðu;
hleður ættum illra vætta,
eflir s-álir, stillir málum. —
Fríðum býður ’ann að sjer öndum
alla tíð úr heimsins löndum.
Snillimenn af láði líða
liðnir inn til guðatíða.
Mímis-öl þar magnast hölum;
margs er völ í dýrðarsölum.
— Síðst þeir skilja sólna vilja;
senda boð til lífsins enda.
Guðin sjálf að sunnu-mætti
sjerhvern dag með nýjum hætti
stækka, fríkka, stríkka, hækka;
strengir fyrndir smækka
og fækka.
Stafar af þeim leifturljómi,
líkt og gæfa af helgum dómi;
sálir þeirra sólarbjarmi,
svalbeitt stál í máli og armi.
Þannig una alla daga,
eins og fagurdregin saga;
eða söngur ægiþrunginn,
óðum snildar-móði slunginn;
eður fárleiks-foss, í veldi
fram er brýtst á elda-kveldi;
himinturn hjá heiðum tjörnum;
heilagt segulskin af stjörnum.
Þó er logn ei ávalt. Yfir
anda-sogni tignu lifir:
ofursláttur undrastrauma,
ógnarmáttur firnadrauma.
Rennur, brennur reiði í eiði,
rís og gýs við æði í hæðir;
fossa blossar feiknum leiknir;
— ferlegt er það guðaveður!
Mildin er þó meiri en hildin.
Menn á sennu fá að kenna
miður en á fríðum friði:
—■ fagur bragur guðalaga!
Hitt er annað: enginn manna
enn hjer fann ið rjetta og sanna.
Dár og vit ei saman situr,
— sólar blær og foldar litur.
Guðir þurfa ei meðkend manna,
mönnum síst þótt vami ins sanna,
Síðast heimskan verður vitur:
vorpinn sólblæ foldar litur!
III.
Finst mjer ísland
og íslendingar
samstilling Óðins aldar;
líkt og mótist
land af anda
jöfursins mikla í jökli.
Svalur sannleikur
svífur um dali;
heiðsýn dirfð yfir hnúkum.
Fornaldar fegurð
í fjarsýn stendur
á jökuls jötun-tind.
Líkt og Þór fór
í þrumu-dunum,
ógnaði mönnum og mögnum:
Þannig stormar
stríðir æða
jafnt yfir sveitir og sögu.
Vit og snilli
var í heimi
færrum hærra fengið,
heldur en ungum
Islendingum,
— bráðgjörri barna-þjóð.
Lífseigur forðum
var Laufeyjar son,
huldist í svika húmi.
Laus er hann enn,
og lengi gengið
hefur um láð vort og lýð.
Baldúr er látinn,
af Helju huldur:
fórnar-andi foldar!
Vaknar hann aftur?
Eða dvelur
horfinn um aldur heims?
Úlfur gljúfra
gleypir tíðum
gesti, er heiðar gista.
Valkyrjur veðra
í voða troða
freðna þjóð undir fótum.
Miðgarðsormur
utar ströndum
sviftir fleyum að söndum.
Fjöldi firða
á feigðar kvöldum
hverfa í hafsvætta gin.
Illar nomir
af alda morgni
reyndu vort loft að rökkva.
Tókst það oft;
en tíðum stríðum
Ijetu þær undan í leik.
Einherjar berjast
um aldur langan
jafnt á fold sem í jöklum.
Hættir barátta
bráðra vætta
hinst um æfilok heims.
Hvað eru guðir ?
Greiptir kraftar
í tilveru-fjallsins feiknum.
Lúta vættir
lítt við mönnum.
Mæni menn til þeirra!
Getur orðið
guð að manni,
stiginn af stjörnu þrepi,
— sendur andi
af æðra landi
o’n í mannheims urð?
Er ei heldur
hitt, að maður
stefni að stjörnu tróni?
Eða er alt
að síðstu sama:
maður, — máttur, — goð?
IV.
En síðan día jeg sá í anda
sumarkvöld við tinda standa,
finst mjer: heilagt frón
und iljum
fagurdals hjá efstum giljum,
æðsta jarðar himinhöllin
hjeðan gnæfi um bygðar fjöllin,
— þaðan helgur þróttur streymi,
þrek og móður öllum heimi.
Aldýrst skáld á óðar-láði
eru þrjú, er frægðin dáði;
áttu bygð um Borgarfjörðinn;
beinin lengi geymir jörðin.
En andagiftar ljómur líða
í leifturgliti um heiminn víða.
— Það eru blik af Óðins anda,
er enn til hárra niðja standa!
Fjallahöllin full af snilli
fellir lit að sólarvöllum;
býður lýðum landsins öllum
að leita heitrar guðahylli,
hátt í sólar átt að eygja,
eigi lund að grundum sveigja.
Óðinn vill, að Islands þjóðin
allra hæðstu snilli-stalla
kanni, og verði mestir manna:
móðar-funda, — óðarlunda.
Hreta vetur hetjur geta.
Hríð um síð þó kveður lýði.
Þá mun ljóma lengst og óma
ljóshafs mál af Sóllands álum.
V.
Hæstir andar allra landa,
er í helgum stóðu vanda,
hófu fót að himin-fjöllum,
— hurfu sýn af lýða völlum;
fengu þrótt úr fanna hörgum,
frumkraftinn úr jökulbjörgum.
Mátt úr sólarbrendum báknum
báru svo til múgs í táknum;
þjóða sinna beindu börnum
brattveg lífs um tinda
að stjörnum.
Þórsteinn úr Bæ.
----o----
Bannlagabrot
á hótelum
Eins og kunnugt er, hefur Hó-
j tel Borg verið eina veitingahúsið
i hjer í bænum, sem haft hefur
vínveitingaleyfi síðan það var
bygt, en áður hafði Hótel Island
það leyfi. Nú í haust var leyf-
inu breytt, vínveitingatíminn að
kvöldinu lengdur, en styttur for-
miðdagstíminn. Þetta' vakti mót-
mæli frá Templurum og fleirum
og út af því spanst umtal um,
að vín mundi veitt ólöglega á hó-
telinu. Fjórir menn, sem áður
höfðu verið þar veitingaþjónar,
sendu kæru yfir húsbændum hó-
1 telsins, Jóhannesi Jósefssyni og
frú Karólínu konu hans, fyrir ó-
löglega vínsölu bæði á hótelinu
og út frá því. Fór svo fram rann-
sókn, sem leiddi til þess, að dóm-
ur var kveðinn upp 3. þ. m. og
Ratin og Ratinin, ásamt greinileg-
um notkunarreglum. Fæst hjá
Ratins Salgskontor, Köbenhavn.
Nánari upplýsingar gefur
Ágúst Jósefsson
heilbrigðisfulltrúi. Reykjavík.
Jóhannes dæmdur í 5000 kr.. sekt
eða einfalt fangelsi í 4 mánuði,
ef hún yrði ekki greidd innan 30
daga. Einnig var hann sviftur
gistihúss- og veitinga-leyfi í 6
mánuði frá birtingu dómsins. Frú
Karólína Jósefsson var dæmd í
1500 kr. sekt, eða 50 daga ein-
falt fangelsi. Þjónarnir, sem við
veitingarnar voru riðnir, fengu
smásektir.
Það er sagt, að dómnum verði
ekki áfrýjað.
Hótel Borg er nú sem stendur
lokað.
Annað kærumál var höfðað
gegn Hótel Skjaldbreið, sem nú
um hríð hefur verið rekið af
dönskum manni, E. B. A. Olsen.
Var hann dæmdur í 2000 kr.
sekt, eða 65 daga einfalt fang-
elsi. Einnig var hann sviftur
gistihúss- og veitingaleyfi í 4
mánuði.
----o——
Sjera Þorsteinn Briem á Akra-
nesi hefur verið skipaður prófast-
ur í Borgarfjarðarhjeraði.
Verkamannabústaðirnir hjer
vestan við bæinn eru nú komnir
vel á veg. Það er stór sambygg-
ing kringum opið svæði móti
suðri. Ibúðirnar verða þó ekki
i fullgerðar fyr en á komandi vori.
Sauðnaut. Bandaríkjastjórn
hefur nýlega keypt 34 sauðnaut
í Noregi, en þangað voru þau
flutt frá Austur-Grænlandi. —
Sauðnautin voru um seinustu
mánaðamót flutt til Alaska og er
ætlunin að koma þar upp sauð-
nautabúi og gera menn sjer
vonir um það, að sauðnautunum
muni fjölga þarna mikið. Hrein-
dýrarækt hefur tekist þarna
mjög vel.
Dánarfregn. 1. þ. m. andaðist
á heimili sínu hjer í bænum sjera
Stefán Jónsson prófastur frá
Staðarhrauni, liðlega sjötugur að
aldri, fæddur 21. nóv. 1860.
Sjötugsafmæli á sjera Magnús
Bl. Jónsson frá Vallanesi á morg-
un.
Isfiskssala. Ver hefur nýlega
selt farm sinn íÞýskalandi fyrir
14 þús. mörk og Baldur fyrir 15
þús.
Ensku kosningarnar. Lokaúr-
slit þeirra eru nú kunn. Stuðn-
i ingsmenn þjóðstjórnarinnar eru
' 556, en stjórnarandstæðingar 59.
Á þinginu eiga sæti 15 konur.
Prentamiðjan Acta 1981