Njörður - 08.01.1917, Page 2

2
NJÖRÐUR.
Dómsorð.
XColbrú.n.
Björt yfir hauðri norðurljósin ljóma
litskrúði prýdd, er töfrar hverja sál;
himininn drap úr hörðum skýjadróma
heiðríkjubjarmans logeggjaða stál;
löðrinu þeyta ljósan dag og nsetur
og lítið skeyta’ um kulda, snjó nó hregg.
Arnarnes kyssa Græðis gletnu dætur
og gnúa bergsins jökulkalda vegg.
Frá norðri hafið þungum rómi þylur
og þori ögrar sérhvers Islendings,
Eyrarfjall vestan útsýnina dylur,
að austan takmark 'stærra sjávarhrings;
snædrifin fjöll við bláan himin bera
og blíði þeyrinn ymur mjúkum tón;
stálarmar gráir fjalls og iskalds frera
fingurnar teygja nið’r í Kaldalón.
Skamt undan fjallsrót, fram við rastir kaldar,
í fögrum dal, er klýfur Arnarnes,
þar sem að hvítu brimið björgum faldar
og boðar þrótt ’ins regingrimma hlós;
svo tjáir oss hin gulli greipta saga,
að göfgust dóttir frerum þakins lands,
Kolbrún, þar lifði sína sælu daga
og söngva þáði’ af vörum fullhugans.
Bjart var of hugum bragmærings og svanna
er bjarminn vonar skrýddi sérhvern reit,
en örskjótt lagðist blæja biárra fanna
að blómsins krónu og iífsaflinu sleit.
Ei undrast má, þótt liagl af auga hrjóti
er hetjan unga skapar dýpstu mein;
að lita garpinn lagðan bitru spjóti
er lítilsvert, ef minningin er hrein.
Snjóaði í kring um unga falda foldu,
og frostið harða nísti mjúkan barm,
þótt beinin hvíli’ í dimmri móðurmoldu,
er málsins von að lýsa bitrum harm,
skorandi’ á sórhvern heit og orð að efna;
aflþrungin sál er fyrrum gladdi ljóð,
þaðan mun Kolbrún þungum huga stefna
að þeim, er stela löngu fluttum óð.
* * #
Enn situr Kolbrún kalda nótt og morgna
í hvelfing skærri og sór um lög og frón;
bautamörk þótt hylji flest hið forna
fær ekkert dulist iiennar skörpu sjón;
láttu því aldrei mást úr þínu minni
móðinn, sem þér í æskugeði svall,
því ekki mun Kolbrún enn, né nokkru sinni,
augum þess hlífa’ er gjörist, „litill kall“.
H'ögni.
í dag fellur dómsorð borgaranna
um háttu og verðleika flokkanna
í bæjarstjórninni.
Eins og flokkarnir, eru listarnir
nú tveir.
A-listinn frá hægrimönnum, en
B-listinn frá þeim vinstri.
Arngrimi Bjarnasyni, sem í fyrra
lóst vera milli flokka, hefur nú
farið það fram, að hann en kom-
inn á miðjann B-listann. Verður
hann ekki að blessunarríkari, né
borgurunum geðþekkari af þeim
sökum.
En hvorki er Nirði skylt að
koma vitinu fyrir vinstrimenn, nó
heldur þurfa borgararnir að hrasa
oftar á trúgirni, því það er alkunna,
að hann er þarna kominn sökum
þess, að „ekki er gott að maður-
inn só einsamall“.
Er honum haganlega fyrir kom-
ið milli sér betri manna, að þeim
þó ólofuðum.
Vænti óg, að þar hlotnist hon-
um makleg hvild frá öllu bæjar-
stjórnarbraski, velferðarvappi og
verðlagsstappi.
Það er kunnugt, að bæjarstjórn-
arfundirnir voru, árið sem leið,
æði oft alvörugefnum borgunum
áhyggjuefni; léttlyndum vöktu þeir
bros, en spjátrungum spéhlátra.
Leika engi tvímæli á því, að
vinstrimenn áttu þar alt upphaf
að, mest framhaldið og gjörvallan
endirinn.
Er algjörlega óþarft að rekja
hér feril þeirra, þvi bæði hefur
sumt verið áður vítt hór í blað-
inu og í annan stað er þetta grúa
borgaranna full kunnugt af eigin
sjón og heyrn.
Þeim, sem líkar það snið, er á
hefur verið er einsætt að kjósa
B-listann, og lýsa þannig sam-
þykki sínu á því, að vinstrimenn
hafa gjört þingsal bæjarstjórnar-
innar að rifrildiskompu.
Hinum, sem vilja að mál bæj-
arins séu glögt hugsuð, prúðlega
rædd og gætilega framkvæmd, verð-
ur ánægja að kjósa A-listann.
Er hann skipaður þeim mönn-
um, sem bera munu bætandi hönd
að starfi sinu og kappkosta að
græða upp fótspor vinstrimanna.
Því mun dómsorð borgaranna
yfir B-listanum verða:
Einn er of margur, þar
engi skyldi.
Sjóferðir.
Eyrstu viku ársina var logn hér
innandjúps, nærri bæði nótt og
daga; stundum einnig á haf lít.
Bátar héðan allir á sjó, utan
einn nýkominn, er Eir heitir og
svo sem tveir, er uppi standa,
annar til aðgjörðar. Aflabrögð
misjöfn og lóðatap talsvert suma
daga, einkum 6. þ. m.
Eiskurinn feitur og stór; hátt
verð á lifur.
Sumt af bátunum hefur fengið
rnjbg góðan afla, bestu nýjársgjöf.
Svona er oft um þetta leytihór,.
þó annarstaðar só enginn afli.