Njörður - 13.05.1917, Blaðsíða 1

: Verð hvers ársfjórð- |
| ungs (15 blöðj kr. 0,75 :
S er greiðist fyrirfratn. :
: Erlendis 4 kr. 'krg. :
*i.|ii*ii*'l»ii|nf!.MIlHMH*ii|ii*l!|iU'i|.i*.'H!i*i'r'l.'»':»<'l"M,.:l 'I •i:«uli
II. ÁR6r.
ísafjörður, 13. maí 1917.
M ir.
Hvestar klær.
Þess hefir verið getið áður hér
i blaðinu, að félag verkakvenna í
bænum ákvað 10 tima vinnudag
fyrir meðlimi sína og settu dag-
kaupið 3 kr.
Um samningsvinnu og eftirvinnu
setti það einnig reglur.
Mátti kalla að kaupið væri hér
nm bil helmingi hærra, upp og
ofan, heldur en það var fyrir þrem
árum.
Svo má heita að öll nauðsynja
vara kosti nú hálfu meiri peninga
heldur en fyrir þrem árum og sum-
ar tegundir hafa hækkað enn ineir,
eru jafnvel i þreföldu verði við það
sem þá var.
Svo lítur út sem alt fari sihækk-
andi, hver veit hve lengi.
Kaupskrá kvenna skyldi óbreytt
til ársloka.
Menn skyldu því ætla, að eng-
um hefðu þótt kröfur þessar ósann-
gjarnar, enda er kunnugt, að kaup
karla hefir hækkað svo sem því
svarar, er konur vildu fá sér til
handa.
Samt hefir sú raun á orðið, að
tvær helstu verslanirnar, sem hvað
flest kvenfólk hafa haft í vinnu
að undanförnu, hafa séð ofsjónum
yfir þeim kjörum, sem verkakonur
vildu skapa sér, og neitað að verða
við kröfum þeirra.
Einkum er sú í Neðsta talin vond
við kvenfólkið. —
Feldu því konur niður vinnu
þar og hefir nú staðið svo nokkra
undanfarna daga.
Þessi atburður er næsta þýðing-
armikill og þess verður að bæjar-
búar láti hann til sín taka.
Annars vegar er kornungt félag
kyenna, fiestra félausra, sem ekk-
ert hafa utan vinnukraft sinn.
Sumar þeirra éiga fyrir öðrum
að sjá og yfir höfðum allra þeirra
hangir sverð sívaxandi dýrtíðar.
Hins vegar er útlend stórversl-
un, auðug, á föstum fótum, önnum
kafin við að fylla mæli sinn.
Kol sem hún hefir átt hér hálft
þriðja ár hafa nú sem næst þre-
faldast í verði.
Margvíslega hefir hún grætt á
síðustu missirum.
Samt vill hún eigi verða við
sanngjörnum kröfum kvenna. —
Nú skyldu menn ætla, að engi
fyndist sá í bænum, er vildi hall-
ast á sveif með verslunum í þessu
efni, og vinna þannig konumógagn.
Samt hefir sú raun á orðið, eft-
ir því sem kunnugum segist frá,
að ýmsir hafa gengið að vinnu
þeirri, er konur feldu niður. I
þeirra tölu er mælt að séu ekki
fáir karimenn og sumir þeirra jafn-
vel úr kásetafélaginu.
Þetta er mesta óhæfa og öllum
nýtum drengjum gjörsamlega ó-
sæmandi.
Þar sem skorist hefir í odda
milli fátækra verkmanna og óbil-
gjarnra húsbænda og ríkra, telst
þvilíkt athæfi hið versta óþokka-
veik.
Eg vil þess vegna vona, að liér
hafi menn gjört þetta annaðhvort
af hrapallegu hugsunarleysi eðafyr-
ir táltölur annara.
Hvort heldur er, ættu þeir sem
skjótast að hætta slíku og reyna
heldur að styðja þann málsaðila,
er máttinn hefir minni og mála-
efni betri, svo þeir eigi vinni sér
níðingsnafn með þvi að hjálpa til
að kúga stallsystur sínar. —
Látum þær útlendu verslanir
einar um að kúga, ef þær kjósa
sér það hlutverk.
Grjöldum þeim er slikt fremja fæð
og fyrirlitningu, en hjálpum verka-
konum til að halda lilut sinum.
Verði þær bugaðar, mun röðin
koma að verkmönnum áður langt
liður. —
Það er margra reynsla víðaum
heim, að klær kúgaranna hvessast
í hvert sinn, sem þeir fláfátækan.
Skal því fremur brjóta þær en
brýna.
Magnús Torfason, bæjarfógeti,
var 49 ára í gær.
iVý komið í verslun
Guðrúnar Jónasson
margar teg. af þvottasápu svo
sem: Sólskinssápu og Kreolínsápu.
Einnig mikið úrval af handsápum.
{ ■
a Kjötsala, og afhending
á þvi sem geymt er í Jökli,
fer fram á þriðjud. og laug-
ard. frá kl. 4—6 e. m.
ísafirði, 10. mars 1917.
Sk. Einarsson.
í
i
\
l
I
Bæjarstjórnin.
Fundur í gærkvöldi kl. 7. Stóð
hanú fram á helgina.
Norðurtangamálið var það sem
lengdi hann svona laglega.
Skjalleg rök frá hendi Hannes-
ar Hafstein, er hann var bæjar-
fógeti, sýndu glöggt, að engi tök
eru á, að ná undir bæinn neinu
af lóð þeirri, sem H. S. Bjarnar-
son á þar.
Hefur þess og aldrei verið kost-
ur, síðan Magnús Torfason varð
bæjarfógeti hér.
Engu að síður vildu vinstri-
menn fara í mál og hafði lögmað-
ur þeirra orð fyrir þeim.
Hélt hann margar og langar
ræður í þá átt.
Niðurstaðan hjá honum þessi:
„Áfram skal halda uns alt fer i
kafu, eins og „Skuggiu þeirra
segir.
Sigurður Sigurðsson frá Vigur
sneri því öllu í villu sem lögrnað-
urinn sagði; vannst honum það
létt eins og vant er.
Er nú liorfið frá málaferlum út
af lóð þessari, sem vinstrimenn
ætluðu lengi að lifa á.
Brast sá bogastrengur.
VERKAKONUR
efna til skemtunar i kvöld. Sjá
götuauglýsingar.
Sækið hana kappsamlega góðir
menn.