Norðurland - 12.09.1916, Side 3

»SI
NI.
Cólf dagsláttur
af túni, rétt við Akureyri, eru til sölu, ásamt h ú s r ú m i fyrir
menn, hesta, kýr og hey. Borgunarskilmálar mjög aðgengilegir.
Lysthafendur semji við
Sig. Sigurðsson
járnsmið á Akureyri.
Skipsfarmur
af
sænsku timbri
er nýkominn í verzlun
Offo Tulinius
Akureyri.
Peir sem purfa á timbri að halda ættu að
kynna sér verðlag á þessum trjávið áður en peir
kaupa hjá öðrum.
Horwifz & Kaffenfid %
Köbenhavn
búa til beztu vindlategundir, þar á meðal hin
mikið þektu merki:
Phönix, Lopez y Lopez, Dessert, Times o. m. fl.
Aðalumboð fyrir Island
Sigurgeir Einarsson
Reykjavik.
Kennara
vantar næsta vetur 6 mánaða tíma við barna-
skólann í H'rísey. Laun samkvæmt fræðslulög-
unum. Umsókn sendist skólanefnd Hríseyjar hið
allra fyrsta.
inum 13. ág., sem hann þykist muna
svo nákvæmlega eftir.
Þá segir Ingimar að hann haldi, að
eg »hafi ekki verið vel heima hjá
mér á umrseðufundinum 13. þ. m.<
(það er næsta miðvikudag!). Annað-
hvort hefir hann séð »á dularfullan
háttc, hvað átti að koma fyrir næsta
miðvikudag, eða þá hann á við 13.
ágúst. En ef svo er, þá sýnir hann
enn betur, hve ónákvæmur og eftir-
tektarsijór hann er.
Þessi þriðja tilraun Ing. til að lýsa
umræðum okkar E. Kv. fer ekki bet-
ur en hinar tvær. Hún er öll í tugl-
ingi. Það mundi taka of langan tfma
að »sortera< grautinn, og eg vil ekki
þreyta lesendur á því. En þess skal
getið, að E. Kv. nefndi mig alls ekki
á nafn, eins og I. E. heldur fram, f
hinum fögru og merkilegu ágizkunum
sfnum um blóðmör, svínakjöt og hór-
konur. Hann sagði að til vceru menn,
sem færu ekki ettir Móselögum f
þessa sambandi, og að þessir sömu
menn vildu ekki leita frétta hjá önd-
unum vegna þess að Móselögin bönn-
uðu það. Þetta sagði hann í jyrir-
lestri sínum, en mig nefndi hann ekki
þar.
Nú segir Ingimar f þessari síðustu
grein sinni, að eg hafi vitnað til
Stointon Moses, sem er vel þektur
> spiritisti <, f umræðum mfnum. Ekki
er hægt að útskýra lokleysur Ingi-
mars á annan veg, en að hann hafi
ruglað saman þessum Stainton Moses
og Mósesi spámanni, þvf það er satt
að eg vitnaði oftar en einu sinni til
Stainton Moses, en alls ekki til Mó-
sesar spámanns. Ing. heldur þvf fast
tram, að eg hafi vitnað til Mósesar,
þrátt fyrir yfirlýsingu fundarstjórans
og þverneitun mlna. Þess vegna hlýt-
ur það að vera Stainton Moses, sem
hann á við. Hvflfkt dæmalaust skiln-
ingsleyii 1
Framkoma hans f öllu þessu máli
bendir á, að hann komi bráðum á
það þroskastig, sem Olcott ofursti,
annar stofnandi >Guðspekisfélagsins<,
náði. Sálarrannsóknarfélagið (Society
for Psychical Researcb) hóf rannsókn
á gerðum Olcotts, en vildi ekki dæma
hann sekan að svikræðum, vegna
»hinnar frábæru trúgirni hans og ó-
nákvæmni þeirrar, er hann sýndi f
athugunum og ályktunum sínum<.
En Ingimar verður að skerpa eftir-
tekt sína og yfirleitt sýna meiri dugn-
að, ef hann vill fá sama vitnisburð og
frú Blavatski (meðstofnandi »Guð-
spekisfélagsins*) hlotnaðist hjá sálar-
rannsóknarfélaginu. Það sagði f skýrslu
sinni um hana: »Vér álítum að hún
verðskuldi ævarandi minningu, sem
ein af þeim gáfuðustu, Jiugvitsamleg-
ustu og merkilegustu svikurum, sem
sögur fara af.<
Mr. A. P. Sinnett, velþektur »guð-
spekingur<, hefir sagt: >AIt, sem vér
þekkjum um guðspeki, kemur frá
henni (frú Blavatski).< Af þessu vita
menn hvaða iyrirmynd Ingimar hefir
haft fyrir sér.
9. seft. 1916.
Arthur Gook.
IZommööa og baöker óskast
** til kaups. Ritstj. vísar á.
Druknun á /\kureyrarpollL
Föstudaginn 1 þ. m kom togarinu
»Ingólfur Arnarson< trá Reykjavik inn
á Akureyrarhöfn undan stórviðri og
lá hér þangað til aðfaranótt sunnu-
dagsins 3. septb. að hann ætlaði út
aftur til síldveiða. Létti atkeri nálægt
kl. 1 um nóttina og hélt af stað.
Var þá mjög gott veður, blíðalogn,
en dimt af nótt, og því ekki vanda-
laust, að komast út af höfninni fyrir
Oddeyrartangann enda vildi skipstjór-
anum á »Ingólfi Arnarsyni< þá það
slys til, að hann sigldi beina leið upp
í sand, rétt austan við Gránufélags-
bryggjuna á Oddeyri/svo skipið »stóð<
þar fast. Var þá ekki annars kostur
en að bfða háflæðis um miðjan dag á
sunnudaginn og tók skipstjóri það ráð.
Þegar hallaði að flóðinu, var varpakk-
eri flutt aftur af skipinu, en skipið
dróg það að sér án þess að það sjálft
hreyfðist af grunni. í þeim svifum
kom póstskipið »Gullfoss< inn með
Oddeyrartanganum á leið inn að Torfu-
nefsbryggju og gáfu þeir á »Ing.
Arnarsyni< þá »Gullfoss< merki um
að koma sér til hjálpar. Var bátur
sendur með sjö mönnum til þess að
flytja vírstreng frá »Ingólfi< yfir í
»Gullfoss< en við þann vfrstreng var
varpakkerið fest og fullyrðir skipstjór-
inn á »Ingólfi< (fyrir lögreglurétti Ak-
ureyrar) að hann hafi kallað til bát-
verja að leysa akkerið tafarlaust frá
vfrstrengnum, en áður en það yrði,
losnaði »Ingólfur< og komst á flot
með hjálp vélaraflsins er stöðugt var
beint aftur á bak. í því var kallað til
skipstjóra að vfrinn mundi lenda f
skrúfu »Ingólfs< ef hann færi lengra
aftur á bak og gaf hann þá þegar
vísbending frá stjórnpalli niður í vél-
arrúmið, um að stöðva skyldi vélina,
en áður það yrði, kræktist ' akkerið
einhvernveginn í hlið bátsins og hall-
aði honnm svo að hann fyltist af vatni,
en jafnskjótt og skipstjórinn varð þess
var stöðvaði hann eða lét stöðva
»spilið<.
í bátnum voru sjö skipverjar: Elías
Pálsson, Sigmundur Jóhannsson, Stef-
án Magnússon, Jón Guðmundsson,
Árni Ólafsson, Nikulás Jónsson og
Hallvarður Árnason. Fjórir þeirra héldu
sér í bátinn (er ekki sökk) og var
bjargað úr honum, en þrfr féllu f
sjóinn: Jón Guðmunsson, Nikulás og
Stefán. Bátur var þegar sendur frá
skipinu til þess að bjarga og annar
bátur kom frá »GuIlfossi< í sömu er-
indum. Varð þeim Nikulási og Stefáni
bjargað, en Jón druknaði. Kyndari á
>Ingófi< sem er góður sundmaður,
kastaði sér þegar f sjóinn og ætlaði
■ að bjarga Jóni, en hann sökk áður
en kyndarinn næði til hans. Lfk hans
var slætt upp um kl. 2 á mánudaginn
og flutt á lfkhúsið og jarðað í kirkju-
garði Akureyrar á fimtudaginn.
Sigmundur, sá er bjargað var, segir
að Jón Guðmundsson hafi sagt að
»ekki væri til neins að vera f bátn-
um< og hann hafi kastað sér út úr
honum og f sjóinn og sokkið þegar.
Aðrir segja að honum hafi þó skotið
upp tvisvar, sem allra snöggvast, en
svo sokkið að fullu. Það er fullsann-
að, að alt var reynt sem unt var, til
þess að öllum mönnunum yrði þegar
bjargað og að engin handvömm hefir
átt sér stað f þeim efnum.
Um þetta slys hafa gengið margar
og miklar slúðursögur hér f bænum
og hefir þeim mest verið beint að
skipstjóranum á »Ingólfi< er heitir
Pétur Bjarnason. Hefir verið fullyrt að
hann hafi siglt skipinu á land í ölæði
og hann og skipverjar flestir verið
meira og minna lullir er slysið vildi
til. Við réttarrannsókn er bæjarfóget-
inn hóf í málinu þegar á mánudaginn
sannaðist að allar þessar sögur voru
gersamlega tilhœfulausar. Enginn átti
sök á að báturinn fylíist, eða ekki
svo hægt sé að gefa einum sök á.
Jón sál. Guðmundsson hefir kastað sér
út f fáti, lfklega f þeirri trú að þarna
væri grunt vegna þess að það var
rétt framan við flata sandfjöruna, en
verið hræddur við að báturinn lenti í
skrúfu skipsins. Það er eins og hvert
annað raunalegt slys, að það varð að
fjörtjóni. En hitt er víst að allir við-
staddir, sem sáu hann ( lífsháska,
gerðu það sem hægt var til þess að
bjarga honum.
Qiöf til slúkrahússlns
»Guðmanns Minde< að upphæð 50
kr. hefir hr. A. Holdö verksmiðju-
stjóri í Krossanesi, afhent mér frá
stjórn hlutafjelagsins »Ægir<. Fyrir
þessa rausn hlutafélagsstjórnarinnar
þakka eg hér með fyrir hönd sjúkra-
hússtofnunarinnar,
Steingrímur Matthíasson.