Norðurljósið - 15.02.1893, Blaðsíða 3

19
mæli sitt með mestu dýrð 27. des. síðastliðinn. Há-
tíðin var lialdin með mestu dýrð og viðhöfn ogstreymdu
að honum fagnaðarkveðjur frá fjölda vísindamanna
víðsvegar um heim.
Hersveitir Frakka í Dahomey vinna meira og meira
undir sig af landinu og taka hverja borgina á fætur
annari.
England. Sprengivjel fannst á aðfangadagskvöld-
ið hjá löggæzluhúsinu í Dyflinni er sprakk og drap
mann þann, er reyndi að koma henni á burtu þaðan,
auk þess urðu skemmdir á næstu húsum. Torýar
kváðu þetta að kenna eptirlátssemi Gladstones við
íra, er versnuðu því meir, sem rýmkað væri um
frelsi þeirra.
Ítalía. Nýlega komið upp um ýmsa landa þar, að
þeir hafi ausið út tj'e í mútur við þingkosningar, og
mikil ærsl i ræðum og ritum út af því.
Egyptaland. Nýiega var nærri hlaupin á snurða
milli Engla og Egypta, vegna þess að Abbas E-
gyptajarl, tók sjer mann þann fyrir forsætisráðherra,
er var fjandmaður Engiendinga. Hafaþeir kraflzt að
ráðherranum væri vikið úr völdum og aukið herafla
sinn á Egyptalandi að til ógna jarlinum og heflr hann
ekki þorað annað en verða við áskorun þeirra.
Flateyjarbók, sem Brynjólfur biskup Sveinsson
gaf Friðriki III. Dana konungi og sem geyrmd er í
konungsbókhiöðunni í Kaupmannahöfn, þykir kon-
ungsgersemi ailmikil og er allra íslenzkra skinnbóka
stærst. Er hún rituð að undiriagi þeirra Yíðidals-
tungufeðga, Hákonar Gissurarsonar (d. 1381) og Jóns
Hákonarsonar laust fyrir Svartadauða, og eru á henni
mest Noregs konunga sögur en auk þess er á henni
Færeyinga saga, sem hvergi er til annarsstaðar, og
svo merkilegasta frásögnin um fund Vínlands góða
(Vesturheims) og ferðir Leifs heppna og íslendinga
þangað. Var bókin öll fyrir nokkru gefln út af Guð-
brandi Vigfússyni og Unger prófessor í Kristjaníu,
(1860—68). En nú þykir Vesturheimsmönnum svo
mikið varið í bók þessa, að þeir hafa beðið um að
Ijá sjer hana til þess að hafa hana á Chicagosýning-
unni miklu í ár, og er nú af ráðið, að bókin verði
send vestur, en tryggja skal hana með 75,000 krón-
um. Ætlar stjórn Bandaríkjanna að senda skip gagn-
gjört eptir henni, frá New-York á hermanna sveit að
fyigja henni til Chicago og þar eiga varðmenn stöð-
ugt að gæta hennar í einum sýningarskálanum. Er
svo til ætlazt, að maðurfylgi bókinni frá Höfn: hafði
kennslumálastjórnin fyrst boðið yfirbókaverði safnsins,
justisráð Bruun að fara för þessa, en hann færzt und-
an, þá var kjörinn prófessor L. Wimmer, en hann
lagöi til, að Dr. Valtýr Guðmundsson væri sendur í
sinn stað, og mun af ráðið, að hann takist þessa
sæmdarför á hendur. (Sumpart eptir Sunnanfara).
íslenzkt stúdentafjelag er nýstofnað í Höfn sam-
kvæmt samþykkt á fundi íslenzkra stúdenta þar 23.
desember síðastliðinn.
Nikulás Runólfsson cand. mag., var nýkominn
heim til Hafnar aptur eptir eins árs dvöl á Frakk-
landi, og hafði honum verið veittur styrkur til farar-
innar úr ríkissjóði.
^yrirlestra um landfræðUÍslands heflr herra
Þorvaldur Thoroddsen haldið í vetur í landfræðisfje-
laginu danska, í Stokkhólmi og við hinn nýja háskóla
Svía í Gautaborg. Með vorinu er í ráði, að hann
haldi fyrirlestra í Kristjaníu og Berlín.
Gufuskipið »Wágen«, eignstórkaupmanns Wathne,
kom hingað 11. þ. m. frá Stafangri í Noregi, eptir 8
daga ferð með salt til Brydes verzlunar, og seldi þar
að auki bjer nokkuð af rúgmjöli og kartöflum. Skipið
kom við á Færeyjum og Eskifirðí á leiðinni hingað
og komu með þvi brjef frá Höfn, er póststjórnin hafði
sent til Noregs, þar eð Laura lá frosin inni í Kaup-
mannahöfn.
Líklegt þykir, að Laura verði send hingað jafnskjótt
og færi gefst, hvað sem áætlunardeginum líður.
Stokkseyrarprestakallið veitt af konungi 5. f.
m. síra Ólafi Helgasyni í Gaulverjabæ, samkvæmt
kosningu safnaðarins.
Eldhús með toæjardyrum brann á Klöpp hjer í bæn-
um árla morguns 10. þ. m. ásamt skinnklæðum og mat-
björg húsráhendanna og mundu fleiri hús er áföst voru
haf'a brunniö líka, ef slökkvilihsstjórarnir hefðu ekki ver-
ið eins samhentir og þeir voru, slökkvilið vel æft og
slökkvivjelaslöngurnar loptþjettar, enda hafa sumir hjer
þá tröllatrú, að hjer geti ekki kviknað í kof'a nema í logni,
og má vel vera að það sje meðfram vegna þess, að stór-
skemmdir hafa ekki orðið hjer að eldsvoðum.
Saga, sem aliir kunna.
Eptir Mána.
(Framhi.).
Þegar kirkjan var opnuð, streymdi fólkið inn
með ærnum hávaða og hrynti hver öðrum áfram
til að komast sem fyrst inn og fá sjer sæti, en
óp og veinan unglinga og gamalmenna, sem ekki
voru sjálfbjarga í þrengslunum, heyrðist hvaða-
næfa og gaf enginn gaum að því.
»Ja, drottinn minn sæll og góður, að komast
hingað! — Mikill bölvaður troðningur er þetta!«
var orðtak um allan söfnuðinn.
»Þær eru ekki sóttar með sitjandi sælunni, þess-
ar blessaðar hjónavígslur hjerna í bænum», sögðu
sumar konurnar, þegar þœr loksins voru búnar
að fá sjer sæti.
»Biðjum sannan fyrir okkur og svo verða ef-
laust önnur eins þrengslin að komast út aptur.
Það er alveg eins og fólkið ætli að ganga af göfl-
unum, þegar einhver er að gipta sig. Jeg vildi
bara að jeg hefði aldrei farið þetta, en mig lang-
aði til að sjá hana Olöfu og hvernig það færi á
henni skautið».
Þegar múgurinn sem úti hafði verið, var
búinn að troðast inn, kom boðsfólkið og var
þar margt af heldra fólki bæjarins. Svaramaður
bruðgumans var amtmaðurinn sjálfur; leiddi hann
brúðurina við hönd sjer inn eptir kirkjugólfinu
og tóku þeir sjer sæti í innsta bekknum aðsunn-
anverðu. Organistinn Ijek »brúðarmarsch»,áhljóð-
færið og hringjarinn sló sitt vanalag á klukkurn-
ar ding-ding-dang og voru þeir báðir þreyttir orðn-
ir í handleggjunum, þegar assesorinn loksins kom
með brúðurina og leiddi hana til sætis í prest-
konustólnum að norðanverðu í kirkjunni. Brúð-