Norðurljósið - 09.11.1893, Síða 4

124
niður allt sullaieingað slátur (enda er það skylda); þá
niyndi öðruvísi fara. Þetta og þvílíkt ættu allir að
gjöra, enda er það sú áreiðanlegasta lækning og sem
allir geta veitt sjer; þá er vonandi, að liinn ósóminn
leggist niður. S. J.
-----3se-----
Veitt prestakall. Eyvindarhólar undir Eyja-
fjöllum kand. Gísla Kjartanssyni samkvæmt yflrlysingu
safnaðarins.
Prestvigður var kand. Gísli Kjartansson sunnu-
daginn 5. þ. m. Síra Þórhallur Bjarnarson lýsti
vígslunni.
Skölar. í barnaskólanum i Þykkvabæ í Rangár-
vallasýslu eru nú milii 20 og 30 börn. Barnaskóli
þessi var stofnaður í fyrra og er Nikulás Þórðarson
realstúdent kennari þar eins og í fyrra.
í barnaskólann á Eyrarbakka kominn um 30 börn,
og yfir 20 á Stokkseyri.
Skip komið, »Jason«, tii Brydesverzlunar 7. þ
m., eptir rúmra 20 daga ferð frá Skotlandi. Lagði
frá Höfn snemma í sept., fjekk iliviðri og laskaöist
undir Færeyjum og hraktist svo til Skotlands. Kola-
skip til W. Christensens, sem lagði út 16. ágúst, var
komið til Stormoway apturreka í annað sinn. Fleiri
skip vantar hingað, svo sem til Fischers og KnudtzonSj
hvort sem þeim skilar fram eða ekki.
--------38©----------
Evaða gagn má hafa af því að auglgsa. Hinn
alkuuni klæðasali Herzog, í Berlín, kostar 360,000 kr.
í auglýsingar á ári hverju. Heíir hann farið þessum
orðum um gagn það, er hafa má af því: »Meðan jeg
auglýsti ekki, hafði jeg svo litla verzlun, að jeg var
nærri hættur við allt saman. Asetti jeg mjer þá, að
gjöra tilraun með auglýsingar. Fyrsta árið kostaði
jeg 1,000 mörk í auglýsingar, og verzlun mín óx um
100,000. Nú er jeg orðinn miljónaeigandi. Ailt, sem
jeg á, mitt alkunna nafn, verzlun mín í miljóna-tali
o. s. frv. eru ekki einungis þeirri frumreglu minni að
þakka, að verzla með ráðvendni, heidur einnig, sem
mest er í varið, auglýsingum mínum í blöðunum. Jeg
er því farinn að sjá það, að nú á dögum er ekki hægt
að koma nokkru fyrirtæki á fót, nje láta það gefa
góðan arð, nema með blaða-auglýsingum«.
Slæm skript. Einu sinni var manni sendur skrif-
aður miði, sem enginn gat lesið. A endanum fór mað-
urinn með miðann á lyfjabúð eina, en lyfsalinn hjelt
að það væri »reeept« og fór að brugga meðul eptir
því —, en seinna fengu þeir að vita, að það hefði verið
skraddarareikningur.
í brúðkaupsveizlu í sveitaþorpi íVestfalen á Þýzka-
landi varð bóndi nokkur, einn af buðsgestunum, svo
drukkinn, að hann reikaði í óráði út í fjósið, og valt
þar út af sofandi. Tók hann þá að hrjóta svo hátt,
að kýrnar fóru að reisa eyrum. Naut, sem laust hafði
verið af hendingu, gekk til bóndans af forvitni og fór
að sleikja á honum andlitið. Komu þá nokkrir af
boðsgestunum, og sáu þeir þá bóndann sofandi reyna
að verjast nautinn, og heyrðu hann segjö við nautið í
auðmjúkum róm : »Farðu hægt, herra Möller, hnífurinn
er svo sár«. Sagt er, að lengi hafl það setið í Möller,
rakaranum í þorpinu, hve bóndinn hafi tekið hrapar-
lega hausavíxl.
--------sse----------
Nefið á honum Pippo.
eptir Gasparo Gozzi.
Einu sinni var málari, sem var svo dutlungasamur, aö
enginn annar málari komst í neinn samjöfnuð við hann;
duglegur og leikinn var hann í íþrótt sinni, en svo hvik-
^yndur, að Joh gamli mundi jafnvel hafa þreyzt a honum,
þótt þolinmóður væri. Málari þessi var einkum afbragðs-
góður til að mála mannamyndir og voru myndir hans svo
náttúrlegar, að svo var, sem þær væru lifandi. Hetði hann
ekki orðið svo hræðilega dutlungasamur, mundi hann
hafa fengið mest að starfa af öllum málurum horgarinnar,
en í þess stað vildi enginn eiga neitt saman við hann að
sælda. Sleppum því, að hann, málaði að eins einn dag í
senn og var svo iðjulaus í hálfan mánuð, þvi slíkt er al-
mennt einkenni allra listainanna; en það sem verst var af
öllu var þó, að þeir, sem ljetu hann gjöra myndir af sjer,
urðu að setja andlit sitt i þær stellingar, er dutlungar
hans kröfðu i það og það skipti. Væri hann í góðu skapi
ljet hann þá sitja á móti sjer með bros á vörum, unz hann
hafði hálfgjört myndina, en þá gat honum sárnað í skapi
á einu vetfangi. Þurkaði hanu þá alla myndina út aptur
og hauð gesti sínum að láta sjer síga hrýrnar. Að svo
mæltu tók hann að mála á ný. Hann lauk aldrei við neina
mynd án þess að hafa breitt henni marg-sinnis á fáum
dögum, svð nærri virðist óskiljanlegt, að hann skyldi geta
lokið nokkurri mynd og leyst hana svo vel af hendi, sem
raun var á. Má geta nærri hvílik skapraun var að láta
hann mála sig, því annan dagiun tók hann ofur kurteislega
móti mönnum, en hinn daginn var hann kominn á flugstig
með að kasta hæði litnum og málarapenslinum framan í
þá og fitjaði þá upp á nefið sem grimmur hundur. Var
hann því jafnkunnur af íþrótt sinni sem dutlungum, enda var
enginn sá maður í allri borginni, sem ekki þekkti hann.
Svo bar til einn dag, er samkvæmi nokkurt var haldið
í borginni að meðal annars, er þar kom á góma, var farið
að tala um málarann. Meðal þeirra er viðstaddir voru
var maður nokkur, er Pippo hjet, óbreyttur borgari, en
glaðvær i skapi, fyndinn og æringi mikill, sem hvervetna
var velkominn. Þegar Pippo hafði heyrt skringilegu sög-
urnar, er sagðar voru af málaranum, mælti hann: »Herrar
mínir! Mjer þætti gaman að hefna allra þeirra, sem hafa
orðið að kenna á dutlungum hans, ef einhver yðar vild-
ljá mjer hefðarmannsgerfi svo sem tvær stundira. »Já. já«
kölluðu allir upp í einu hljóði og lofuðu að Ijá honum bún-
ing, er konungi mætti sæma. (Niðurl.)
Nýprentaðir
Barnasálmar eptir Valdimar Briem fást hjá öll-
um bóksölum og kosta í bandi 50 aura.
Sigurður Kristjánsson
S m á s ö g u r
handa unglingum. nýprentaðar á nkureyri, er Ólafur
Ólafsson í Dakota í Ameriku hefur safnað, kostar 80
aura, og fást í Reykjavik hjá
Sigurði Kristjánssyni.
Stígvjelaöi kötturinn, ný útgáfa,
með 6 litmyndum. Bók þessi var fyrir nokkr-
um árum gefin út, og seldist þá upplagið á skömmum
tima, svo að jeg hefi sjeð ástæðu til að gefa hana út
á ný, með því að hún er ein hin skemmtilegasta og
snotrasta barnabók. Bókin kostar í bandi 75 aura.
Rvík 7/u 1893.
Kristján Þorgrímsson.
Stafrófskver
eptir Eirík Briem fæst hjá öllum bóksölum. Kostar
25 aura.
Sigurður Kristjánsson.
Nýprentað:
Dauðastundiu, kvæði eptir Bjarna Jónsson,
stúd. mag. í Kaupmannahöfn, fæst hjá öllum bóksöl-
um. Kostar 25 aura.
Sigurður Kristjánsson.
Ritstjóri:
Hjálmar Sigurðarson realstúdent.
Prentsmiðja ísafoldar 1893.