Reykjavík - 08.06.1900, Blaðsíða 2

30

E
3
*0 5 %
'*< ^ 'JÍ
æ « e
e
*»■
0S
i
Q
•o
Cð
jz: öd
s fL
cn o
cC
"Ö
T3
xo
CD
>
Cí)
5
■
b
ð S «
o
c
o
M
a
,o
'C,
vcc^
*o C
cð 0)
“D 3
fl §)
Ph
*o o
c3 ^
bc
*o
^•e
<D cð P ■*
•*"» bo tí “
8 K *
jö
*o
s+H 5h
'C <& ‘‘S
-i4
Q
u C "« Q
^ #o
2 CB'-C.C
síe‘g
5C fc cðj©
« » S 3
W C£
„Reykjavíkw kemur út á föstudögum,
2 eða 4 síður, eftir auglýsinga-
þörfinni. Auglýsingum sé s k 11 a ð
í Aldarprentsmiðju, helzt á Mið-
vikudögum, en eigi síðar en fyrir
hádegi á Fimtudag.
Xi^síugur aönguf um fjarftaupin nýju.
Lag: Ég lieilsa ykkur kátur nú er ég liér enn.
L7g heilsa’ ykkur kátur, nú kem eg og syng
og kæri mig ekkert um stjórn eða þing,
og ekkert um „flenzu“ nó álika grey,
og ekkert um hádanskan stórbanka, — nei.
Því nú koma Englar og faja hér fé,
og frægasta rnarkað í anda óg só,
því skynsemi Slimons i Fraser nú fór,
og fjárkaupa-löngun hans þegar varð stór.
Þeirkoma með málminn, sem mildað fær þraut,
og með þeim er Copeland og greiðir þeim braut,
og með þeim er „Ástgeir“, með baðlyfin bezt,
sem bráðdrepa alla’ okkar verzlunarpest.
Og Zöllner kvað góna í gaupnir á sér,
og gramur í anda hans lagsbróðir er,
því statt hinu skæðasta óláni í
er alt þeirra kaupfélagsskaps-„batteri“.
Það eykur oss gleði, en alls ekki grand,
þó óvinir Búa hór stígi á land,
og kaupmanna-hnykk af þeim körlum ég tel
að kaupa’ að eins sauði — en borga þá vel.
Því kem ég og syng og er kátur og bið,
að Coghills vors andi nú veiti þeim lið
svo þúsundir sauða.þeir flytji oss frá
og fádærni „punda“ vér græðum þeim á.
Ignotus'.
EIMREIÐIN VI. i 2
(Nýir kaupendur geta fengið
. I.—V. árg. fyrir kr. 8.00).
Bókasafn alþýðn II. fk fslendingasögum.
2. — Þ. Thor.: Lýsing íslands.
Þessar bækur fást hjá bókb. Sig. Jónssyni Skólastr. 5. Reykjavík.
Stuém. Æagnússon, Laugaveg 25, tekur að sér að
leysa at' hendi alls konar ritstðrf fyrir almenning, svo sem afritun
og hreinritun á málaskjölum, reikningum og viðskiftabréfum; eftirritun
handa mönnum eða félögum úti um land af handritum, er hvergi eru
neina hér í höfuðstaðnum, svo sem sjónleikum, handritum á Landsbóka-
safninn (ef safnið leyfir) og fleiru er menn óska eftir.
Hann tekur einnig að sér að þýða fyrir almenning úr dönsku,
norsku og sænsku, og jafnvel fleiri málum. Sömuloiðis bréfaskriftir á
þessum sömu málum.
Hann tekur eirmig að sór prófarkalestur fyrir menn, sem ekki eiga
hægt með að lesa prófarkir af ritverkum sínum sjálftr, fyrir töluvert
lægra en hingað til.
Pantanir á útlendnm bókum með niðurscttu vcrði tekur hann
eiunig að sér. Sömuleiðis á erlendum myndablöðum.
Ait samvizkusamlega af hendi leyst,-----Lítil vinnulaun,
Kvennsumarskór
komu með „Vesta“ í skóverzlun
JSúéwícjssonar.
fórunn A. Björnsdóttir,
Ijósmóðir,
er flutt.yfir sundið í liús Erlindar
snikkara, Skólanír,, 5b Býr uppi að
vestanverðu (stof'u Guðrúnar Blöudal).
Náttklukkan hringir, ef telcið er í hand-
fang við forstofudyrnar.
^###*#####*#####**##1í
cffaRflalitir
t
s
ei u beztir hjá
C. ZIIASEN.
|#################*##P
Þeir, sem fengið hafa ofsent
af 3. tölubl. þessa blaðs („Rvík“)
geri svo vel og endursendi það hið
bráðasta, með þvi það tbl. er nú
brotið.
JtJniisIcgí íýú ý'rimua.
„Civis“ nokkur ritar í „ísafold“
móti kaupfélögunum hér á landi
°g „Fj.konan“ segir sig hafa
ferigið margar greinar nm sama
efni, en þéer hafi ekki enn getað
fengið rúm í blaðinu, — ef til
vill hefir blaðið ekki heldur pappír
undir slíkar greinar. Hand-
rit eru og á stundum dýrmætari
meðan þeim er ekki komið á
prent, og hænan verpir ekki eggj-
um eftir að búið er að höggva af
honni höfuðið.
Nú á dögum er rifist mest um
stóra bankann og litla bankann,
„íerlíkið“ og „umskiftinginn", er
þeir kalla svo. Annar flokkur-
inn vill að börnin vaxi og verði
myndugir þjóðfélagar: hinir gera
þjóðina að ómyndugum ungbörn-
um. — Oss dettur í hug dæmi-
sagan um manninn, sem fól þjón-
um sínum fé sitt á hendur áður
hann fór í fjarlægt land, einn fékk
fimm pund og ávaxtaði þau um
helming, og sá síðasti 1 pund og
gróf það í jörðu. — Hér vilja aðr-
ir láta þjóðina fá 5 pund og
halda, að þau ávaxtist um helm-
ing, hinir láta henni nægja eitt
pund, svo hún glati því ekki,
heldur grafi það í jörðu.
Eimreiðin VI. ár 1—2 llytur
nú meðal annars: „Reykjavík um
aldamotin 1900“, eftir Ben. Grön-
dal. Að eins kominn út fyrri
hlutinn: lýsing á götum og húsa-
skipun, en von síðar á lýsing á
bæjarlífinu. - Má gera ráð fyrir
að ritgerðin verði lesin og marg-
lesin, þar hún ber öll einkenni
höfundarins. Er þar rakin saga
flestra bygginga bæjarins, sem
enginn núlifandi maður mundi
geta sem höf. Alvöru og ganmi
er blandað saman i hugðnæinum
hlutföllum, og húsagjörðamenn
hór rnega vera höf. þakklátir,
hvað hann ber verkum þeirra vel
söguna, því meiri hluti húsanrta
verða „snotur, fögur eða tíguleg" !
o. s. frv,
Á einum stað misminnir höf.,
þar sem hann kemur með söguna
um Fox, ráðherra Breta, þegar
hann er að tala um Landsbankann.
Fox bauðst ekki til að borga
skuldir sínar á dómsdegi, því þá
hélt hann að bæði hann sjálfur