Reykjavík


Reykjavík - 01.05.1901, Blaðsíða 2

Reykjavík - 01.05.1901, Blaðsíða 2
2 TiS luíniiits. Landsbókafinfrn'ð er opið hvern virknn daíj. kl. 12—‘ og einni etundu lengur (til kl. 3) & Mánud., Mið vikud. og Laugard.. til úttána. Landsskjalasufnið opið á T>rd., Fimtud. og Ld. kl. 12— I. Nfittúrugripueafnið er opið á eunnud. kl. 2—3. síðd. Fomgriposafnið er opið á Mvd. og Ld. kl. 11—1. Landebankinn er opinn hvern virkan dag kl. II—2 l’.ankastjárnin við frá 12—1. SöfnunarBjóðurimi opinn 1. Mfid. 1 mfin., W. 6 - $ rið<. LandehöfðingjaBkr'fstofan opin hvern virkan dap frfi 9--l0'/2, 11'/.,--2 og 4—7. Amtmanneekrifstof.tn er opin fi hverjum virktun deg: kl. 10 —2 og 4 —/. Beeiar/dgetaekrifstofan er opin rumh. daga 9— 2 og 4—7. P6et«tofan opin hvern rúmhelgan dí»g kl. 9—2 og 1—7 Aðgangur að Box-kÖBSunum frfi 9—9 dsgl. Brej ir- péBtk»»8Bnrnir liemdir dagl. kl. 71/* fird. og 4 t.íð<i. Afgreiðsla liine samcinaða gnfuakipafélage opiu rúmh. daga fr& 8—12 fird. og 1—8 Biðd. B»jaretj6rnarfundir 1. og 3. Fimtud. hvere m&n. P&tflflkranefndarfundir 2. eg 4. Fimtud. í mánuði. Héraðelœknirinn er aðhitt:-. iieima 2—3 dagl. Augnlœknirinn er lieima kl. 12—2. ókeypie augnlsekn- ing fi epitalauum 1. og 3. Prd. hvers .mfin., kl. 11—1. Tannlæknirinn er heima kl. 11—2. Ókcyju's tam. lrekningheim-. hjfi lœkn. 1. og3. Mád. livers mfin. 11—] Apótekið opið dagle4»}» frfi 8 árd. til 9 riðd. ökaypis lækning fi epítalanuin PrU. og Föd., kl. 11 — 1. keisara, að reyna að tolja þeim hug- hvarf. En það kom fyrir ekki. Þó er það vitanlegt, að aðal-ráðanautar þeirra, sem við hönd þeim eru, eru á Rúsa bandi. En varakonungarnir allir í ríkinu, að Li-Hung-Tsjang frá skildum og einum til, róðu stjórninni fastlega frá að láta landið af hendi, og gáfu í skyn, að það myndi vekja þá óánægju um alt ríkið, að við upp- reist mætti búast, og gæti farið svo að þjóðin segði keisaraættinni upp trú oghollustu. Yarakonungarnirí Yang- tsí hafa lengi verið vinveittir Bretum og öðrum Evrópu-þjóðum; þeir bældu niður allar Boxarahreifingar í sínum fylkjum í fyrra og vernduðu ettir megni alla Evrópumenn þar. Hins vegar létu þeir stórveldin vita í haust, að eigi gætu þeir þolað að keisara- ekkjunni yrði hegnt, og mundu þá ekki geta haldið vinfengi við Evrópu- þjóðir. En svo einarðir menn hafa þeir verið gagnvart drottningu hius vbgar, að þeir sögðu henni og keisara skorinort, að þó að þau samþyktu að láta Mandsjúrí af hendi við Rúsa, þá mundu þeir aldrei viðurkenna slíkan samning. Fregnriti Times’, sem er sannfróðastur allra fregiia þaðan að austan, segir, að það muni eigi hætt við sem stendur að keisaraekkja og keisari láti telja sór hughvarf í þessu má'li. Gamli Li-Hung-Tsjang segir aftur, að það líði aldrei á löngu að Rúsar fái sínu framgengt, því að þeir séu þeir einu óvinir, sem Sínlands- stjórn þurfi að óttast. En hvað sem um það er, þá hafa áhrif Rúsa á Sín- landi fengið hnekki að sinni við þetta, en vegur Breta aukist. Baildaríkin. Ben. Harrison, fyrv. forseti Bandaríkjanna, létst snemma í Marz. Carnegie milíónungur heíir boðið að gefa 5,200,000 doll. til að setja upp 65 útibúsdeildir af Alþýðubókasafninu í New York, og 1,000,000 doil. tii bókasafns i St. Louis. Tyrkland. .Soldán hefir bannað öllum leikhúsum í Miklagarði að sýna sorgarleika ; segir þeir æsi hugi þegna sinna og geri þá dapraílund. Pykir þáð furðuleg mannelsku-umönnun af „morðingjanum á konungsstóli". Á Sarnos er snörp uppreisn gegn Tyrkjum, og hefur soldán sent þangað herskip. Kúsland. Þjóðkyrkju-yfirvöldin Riisnesku hafa iýst Tolstoi greifa (skáldið) rækan úr þjóðkirkjunni fyrir trúarvingl hans, þar til hann játi villu sína. Um enga bannfæring er þar að tala, eins og sum slöð liafa gefið í skyn. (Meiri fréttir i næsta bl.) iDjorfí íeflí. Enak lögrog'msaga eftir Dick Donoran, Framh. „Eg sé það, herra Donovan, að þetta eí hræðilega alvarlegt mál,“ sagði hann nú, „og að þór munduð ekki hafa komið fram við mig eins og þér haíið gert, ef þér væruð ekki sann- færðir um að þér hefðuð fylsta 4'étt til þess. Delaporte majór hefir dreg- ið mig á tálar; en svo mundi hverj- um manni öðrum hafa farið í íriín- um sporum. Ég sá, að hann var snyrtimaður, og hugði hann vera góðan dreng; og úr því að hann var svo handgenginn vinur sonar Malvern’s lávarðar, þá gat mór ekki til hugar komið að tortryggja manninn. Á leið- inni hingað ur'ðum við góðir vinii', svo virtist hann fella svo sterkan hug tii dóttur minnar, og loks fekk hann mig til að semja arfleiðsiuskrá hr. Wiut- ers. Hann sagði mér, að þeir félagar ætluðu að ferðast víða um Indiand, og gæti vei verið að þeir reyndu að komast inn í Thibet. Éetta getur verið talsverð hættuför, og því hefði hv. Winter látið í ijósi, að hann vildi gjarnan gera löglega arfleiðsluskrá síria, hvað sem fyrir kæmi, og hr. Winter hefði látið í Ijósi, að hann vildi að Delaporte yrði einka erfingi sinn. Síðan áttum við hr. Winter tal um þetta, og heyrði ég þá á honum, að þetta var rétt hermt; mér skyldist á honum, að hann ætti allmiklar eignir, og kvaðst hann vilja, að vinur sinn Delaporte erfði þær allar, ef hann lifði sig. Ég samdi því arfleiðsluskrána alveg eftir ósk hans og fyrirmælum. “ „Er erfðaskráin löglega undirskrif- uð og þinglesin?" „Nei, það á að gera það á morgun. “ Við herra Rendall töluðum svo um, hvort ráðlegt væri eða ekki að gera erfðaskrána löggilda; hann áleit ráð- legast að .gera það, þvi annars kynni grunur að vakna hjá Delaporte, og það gæti ónýtt öll okkar ráð, rétt þegar við þættumst eiga sigurinn vís- an. Ég varð að kannast við, að það var talsvert til í þessu; Delaporte var slægur refur og það var ekki til að hugsa, að lokka hann í gildru nema hann væri alveg' giunlaus. Nú þegar herra Rendall var, orðinn sannfærður uni, að Delaporte hefði dregið sig á tálar, þá Jýsti sér þegar hjá honum töiuverð gremja óg löng- un til að hefna sin. Framh. .tmndsíiornonnu d milli. Einbœttlsprófl í heimspeki (ma- gisterconferense) hafa tveir landar lokið við háskólann 12. Apríl: Ágúst Bjarnason og Guðm. Firinbogason, báðir moð lofs-einkunn. l'm Ísafjarðar-lækuíshérað er sótt af þessum: Davið Sch. Thoi'- steinsson, Guðm. Guðmundssyni (fyrv. héraðslækni), Guðm. Scheving, Jóni Jónssyni (Vopnaíirði), Jóni Éorvalds- syni á Isaf., Júlíusi Haldórssyni og Magnúsi Ásgeirssyni. Yerðlaun, 500 kr., hefir cand. mag. Heigi Pótursson hér í bænum lilotið, fyrir grein um jarðfræði ís- lands, úr vísindastyrktarsjóði, sem kendur er við dr. W. Schilbye. Stjórn Garlsbergssjóðsins í Khöfn heíir og veitt H. P. 1000 kr. ársstyrk í 2 ár (luoi og 1902) tii frekari rannsókna í ísl. jarðfiæði. ísillil. 26. f. m. var ,Skáihoit‘ ó- komið á Reykjarfjörð (átti að vera þar 20.). ís þá í öllum Hrdtafirði og eitt- livað lengra út í Húnaflóa. En í brófi, dags. fám dögum áður, norðar úr Strandasýslu, er sagt autt og íslaust fyrir öllum norður-Ströndum. Á[r höfuðsloðnum. „Lanra“ fór til útlanda í gær. Með henni fór fröken Þóra Friði'iksson til Parísarborgar. Skipstjórarnir Guðm. Kristjánsson og Magnús Magnússon til Skotlánds að sækja skip. Ennfremur ungfrúrnar Kristín Sigurðard., Ingi- björg Helgad., Hólmfríður Rósinkranz og Þórunn Finnsdóttir — allar til Skot- lands. Sömul. Carl Andersen bakari og Ólöf Einarsdóttir. Cf.-T.-stúkan „Eiiiiiigin“. Eftir fund á fyrsta sumardag var skemtun til að fagna sumrinu. Var þar sam- söngur fkór karla og kvenna), 'er hr. Árni Eiríksson verzlunarm. stýrði, og þótti takast mjög vel. Éar var og spilað á gítara og sungið undir; þótti garnan að þvi. Hr. Jónas Jónsson frí- merkjakaupm. las upp eintal: „Ég get ekkert sagt“, og skemti mönnum vel.

x

Reykjavík

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Reykjavík
https://timarit.is/publication/206

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.