Reykjavík - 01.06.1901, Qupperneq 2

2
Til minnis>
Landebókasafnið er opið hvern virkan dag, kl. 12—2
og einni stundu lengur (<il kl. 3) á Mánud., Mið-
vikud. og Laugard.. til dtlána.
Landsskjalasafnið opið á Þrd., Fimtud. og Ld. kl. 12—1.
Náttúrugripasafnið er opið á sunnud. kl. 2—3. síðd.
Forngripasafnið er opið á Mvd. og Ld. kl. 11—1.
Landsbankinn er opinn hvern virkan dag kl. 11—2.
Hankaetjórnin við frá 12—1.
öfnunarsjóðurinn opinn 1. Mád. í mán., kd. 5— 6 éiðd.
liítndsliíifðingjaskrifstofftn opin hvern virkan dag frá
!>■ 10 7„ HVtf—2 og 4—7.
Amtmannsskrifstofan er opin á hverjum vÍTkum degi
kl. 10 -2 og 4-7.
Bæiarfógetaskrifstofian er opin rumh. daga 9—2 og 4—7.
Póststofan opin hvern rúmhelgan dag kl. 9—2 og 4—7.
Aðgaagur að Bnx-kössunum frá 9—0 dagl. Bæjar-
póítkassarnir tœzndir dagl. kl. 7J/i árd. og 4 siðd.
Afgrciðsla hins sameinað.i gufuskipafélags opin rúmh.
daga frá 8—12 árd. og 1—8 síðd.
Bæjarstjórnarfundir 1. og 3. Fiintud. hvers mán.
Fátækranefndarfundir 2. og 4. Fimtud. í mánuði.
Héraðslæknirinn er aðhitta heima 2—3 dagl.
Augnlæknirinn er heima kl. 12—2, ókeypis augnlækn-
ing á spitalaaum 1. og 3. Prd. hvers .mán., kl. 11—1.
Tannlæknirinn er heima’ kl. 11—2. Okeypis tann-
lækning heima hjá lækn. 1. og 3. Mád. hvers mán. 11—1.
Apótekið opið dapiega írá 8 árd, til 9 siðd.
Okeypis lækning á spftalanum Þrd. ogFöd., kl. 11—1.
skrifast á við herra Rendall og hafði
ég meðal annars skýrt honum frá,
að dóttir hans skrifaðist á við Dela-
porte. Siðan sagði hann mór frá, að
hann hefði varað hana við majórnum
og sagt henni frá, að hann hefði kom-
ist að því, að Delaporte væri hennar
með öllu óverður og yrði hún því að
slíta viðkynningu við hann; en hún
svaraði honum, að það hvorki gæti
hún gert né vildi gera. Hún fuliyrti,
að þetta hlyti að vera heimskuiegur
hleypidómur, þvi að majórinn væri
einn af hinum ágætustu mönnum í
heimi. Faðir hennar hafði því afráð-
ið að leggja ekki fastara að henni um
þetta að sinni, en sagt henni þójafn-
framt, að einn góðan veðurdag mundi
hún sér til sárrar gremju vakna upp
af þessum unaðsdraumi sínum.
Við dvöldum lengur en við höfðum
upphaflega ætlað okkur í Peshawar.
Winter ungi hrestist við, svo sló hon-
um niður aftur, og aftur hrestist hann
við á ný; loksins lögðum við upp einn
fagran morgun í góðu veðri með allri
okkar fjölmennu fylgdarlest og héldum
upp á heiðina, sem var stórskorin og
hrikaleg. Við fórum okkur hægt.
enda þurftum við ekki að hraða okk-
ur. Ég var ineira að segja viss um,
að Delaporte mundi ekki ætla sér til
Kabul, eins og hann lét í veðri vaka.
Hann ætlaði víst að láta leikinn enda
á heiðinni, en hún var löng, raarg-
ar dagleiðir.
Annan daginn, sem við vorum á
ferðinni, náðum við stórri verzlunar-
lest og slóumst í för með henni. All-
ir vorum við vel vopnaðir og verzl.
unarmönnunum þótti vænt um sam-
fylgd vora; því að um nokkra hríð
að undanförnu hafði verið töluverð 6-
spekt á þjóðflokkum þeim, er þar
bjuggu í grend, og það voru ekki
nema fájr^mánuðir síðan þeir höfðu
ráðist á stóra verzlunarlest, sem kom
frá Indlandi, þar á heiðinni og höfðu
• strádrepið flesta lestamennina, en rænt
1 öilu fómætu.
,Avis*-band tapast frá stýrimannaskól-
anum að Sturlabúð. Skilist í Aldar-pr.sm.
Þá er við höfðum farið fjórar dag-
leiðir, sýktist George Winter á ný, og
bar nú sjúkdómur hans ýmisleg hættu-
leg einkenni. Framh.
Jírá úilöndunþ.
Eftir Jón Oi.afsson.
Ný tíðindi er nokkuð kveður að,
eru engin að þessu sinni.
Bretar vinna sifelt sigra á sauðfé
og nautgripum Búa. Segir fregnriti
„Times“ það hiklaust og blygðunat'-
laust, að það sé öflugasti vegurinn til
að vinna á Búum, að ræna bændur
öllum bústofni. í ritstjórnar-grein í
„Times“ er hert fast að stjórninni
brezku að láta nú til skarar skríða,
svo að ófriðnum verði lokið i Agúst,
áður en hita-tíðin fer að byrja þar
suður frá’. „Verði það ekki gert,“
segir blaðið, „þá er ekki því að leyna,
að vór megum búast við að ófriður
þessi standi eitt árið enn“.
Bretar eru nú farnir að senda fanga
sina (af Búa-kyni) til Indlands til
varðveizlu. Hefir það vakið eftirtekt,
að jafnvel brezk biöð á Indlandi („The
Englishman") fara hörðum orðum um
þessa ráðstöfun, því að staðurinn, sem
þá á að flytja til, Ahmednagar, er
svo óheilnæmur, að Norðurálfumenn
deya þar út eins og flugur. Han-
delsblad í Amsterdam (í Hollandi) flyt-
ur hörð mótmæli gegn flutningi fanga
til Ahmednagar.
— McKinley forseti hefir veitt á-
heyrn sendinefnd Cuba-manna; hélt
þeim virðulegt gildi, en vildi ekkert
um stjórn Cuba tala við þá, vísaði
þeim um það mál til hermálaráðgjafa
sins. Éykir það einkennilegt, og ekki
þýðingarlaust, að hann vísaði þeim til
þessa ráðgjafa, en ekki til utanrikis-
ráðgjafans, þar sem Cuba á þó að fá
að heita sjálfstætt þjóðveldi í orði
kveðnu. Þykir það benda á hvers
kyns „sjálfstæði" Cubverjar muni eiga
að fagna. * Erindi néfndarinnar var að
fá breytingar á skilyrðum þeim er
Bandaríkin hafa sett fyrir sjálfstjórn
Cuba, og er þeirra áður getið. Þykir
sendimönnum útséð um, að þeir muni
nokkru fá áorkað. -— Einkennilegt er
það, að vörur frá Cuba (tóbak, sykur)
ætla Bandaríkin framvegis sem hingað
til að tolla, sem kæmi það frá út-
löndum.
— Frá Sínlandi kemur sú fregn, að
keisarinn hefir sent ávarp öllum stór-
veldunum og leitast fyrir um, hversu
þau muni því taka ef hann gefi öll-
um útlendingum, hverrar þjóðar sem
eru, fullan rétt og frjálsan aðgang til
að setjast að í Mandsjúrí, hvar sem
þeir vilja og reka þar hvers kyns
verzlun og atvinnu-fyrirtæki. Hafa
allar stjórnir því vel tekið, og Banda-
menn með þeim ummælum, að þegið
mundi boðið, þótt það varðaði alt Sína-
veldi i stað Mandsjúrís eins. IJó hafa
Rúsar enn engin svör uppi látið, og
ætla menn þeim muni þettailla líka,
þykjast sjá, að þetta Sé klókskapar-
bragð til að tálma einveldi Rúsa i
Mandsjúrí.
— Frá Vestur-íslendingum. Nú er '
afráðið að járnbraut verður lögð til
Nýja íslands (Gimli). Verður það
mikil framför fyrir bygðarlagið. Frí-
löndum öllum þar um svæði er nú
sem óðast verið að ná eignarhaldi á,
og má búast við, að þau verði von
bráðar þrotin.
Dátiir eru þessir vestra: í Winni-
peg húsfreyja Hlíf Porgrímsdóttir (kom
af ísafirði 1899). -— í Alberta-ný-
lendu: ekkjan Hólmfríður Jónsdóttir
(Gooman), ættuð úr Éingeyjarsýslu,
gift fytst Sofoníasi Benjamínssyni, í
annað sinn Helga Eymundssyni og
fór vestur um haf með honum; í
þriðja sinn giftist hún Guðmundi Jóns-
syni, er nefndi sig Goodman. — í
Winnipeg: Arni Arnason háaldraður
maður; bjó á ísl. í Skógum i Axar-
firði og Gunnarstöðum í í’istilfirði.
— Sömul. Hálfdán Þorsteinsson af
Norðurströnd við Vopnafjörð.
. —ooo
HQndeiíornanna d milli.
Prestskosning fór fram á Staðai -
stað 16. f. mán. Séra Vilhj. Briem
hlaut kosningu.
Aldamótasamkomu héldu Eyfirð-
ingar á Grund í Eyjaf. fyrsta suraar-
dag. Voru þar ræðuhöld mikil, sýnd-
ar glímur o. fl.
Fískaílí góður á Austfjörðum, eft-
ir því er „Austri“ segir, og smásiid
komin inn á Seyðisfjörð.
Almennan bindindisfund fyrir
Austurland hefir Jón Jónsson læknir
á Vopnafirði boðað á Soyðisfirði 15.
Júní næstkomandi.
Björgunarskip kom 18. f. mán.
til Hafnarfjarðar, sem heitir „Hels-
ingör“, skipstj. Nic. Mogensen, og
er það sent af hlutafélagi í Khöfn,
sem hefir slík skip í förum.
Manntjón varð mikið 16 f. mán.
(á uppstigningardag) síðla dags. Skip
fórst úndan Eyjafjöllum á leið til
Vestmannaeyja. Voru á skipinu 28
manns, 20 karlm. og 8 kvennm.;
en að eins einum varð bjargað.
Annað ínamitjón varð 20 f. m.
fyrir sunnan Bjarnarey við Vestm.-