Reykjavík - 12.02.1903, Blaðsíða 2

engu orðinn og alt lians fylgi þrotið. Talið,
að soldán muni nú öruggari i valdasessi,
held'ir en nokkru sinni áður.
Nýtt gull-land. Frá Seattle, Wash.,
kemur sú fregn, að fundnir sé njir gull-
námar, eins auðugir og þeir í Klondike
vóru. Þessir nvj u námar eru við Tanana-
fljótið, 300 milur (e.) frá uppsprðttum þess.
En það fljót kemur upp Bandaríkja megin
við landamærin og rennur vestur og út í
Yúkon-fljót. Námarnir eru i vestur frá
liawson, en lítið eitt norðar. Fólk streyrn-
ir nú þangað unnvörpum frá Dawson (í
Klondike). Þar er meira skóglendi en i
Klondike.
Nýjar steinolíu-uppsprettur. Fræði-
menn, sem sendir hafa verið til að rann-
saka steinoiíu-uppsprettur í Washington-
rikinuj-i, Bandar. N.-Am., segja olíu þar
fundna, ér iafnist að gæðum við beztu
Pennsylvaníu-olíu, og eigi verði annað séð,
en að þar sé óþrotleg uppspretta.
Fallbyssa ný. in mesta í heimi, hefir
i f. m. verið reynd á tilrauna-stöð Banda-
ríkjanua i Sandy Hook (N. Y.) Hún er
skoruð („rifled“) með 16 þuml. hlaupi.
Það eru ekki kúlur, sem skotið er úr slík-
i.m byssum, heldur skotkólfar (,,projectílé“).
Þessi skýtur 2400 punda skotkólfi og flyt-
ur 20 mílur enskar. „Geri Björn bróðir
betur“, segja nú Bandaríkin. Það er við-
urkent af öllum þjóðum, að hvað hæfni
snertir, sé hermenn Bandarikja á sjó og
landi langfremstir [allra þjóða. Þeir eru
að sinn ieyti eins skothæfnir - með fall-
fcyssum, eins og Búar með handbyssum.
Svartidauði. Fulltrúar 11 ríkja í
Bandar. N.-Am. ætluðu að fara að halda
fund til að koma sér niður á ráðstöfunum
•til að verjast svartadauða. Austurströnd
Bandar. hefir jafnan varist ve! öllum sótt-
um, en i San Francisco kom svartidauði
á land í haust. Yfirvöldin virðast liafa
leynt því, hvað mikið kvað þar að pest,-
inni, og hefir hún náð mjög ísiárverðri út-
breiðslu 5 jmíum bæjuin uppi i landi, þar
á meðal náð til New Mexieo. Þar dóu úr
svartadauða 107 me \n i Janúar, og höfðu
yfirvöldin þar látið brenna 106 hús ti) að
eyða pestnæmi.
í Topolo Bampo í sama riki devja bæ-
jarbúar eins og flugur, og var fólk orðið
svo hrætt þar, að það var farið að flýja
borgina. Margir fiýðu á náttarþeli á bát-
um ofan eftir fljóti til sjávar. Eru menn
mjög kvfðandi því, að þetta fólk breiði
pestina enn meira út með sér.
Venezuela. Þar rekar hvorki né
gengur með samningana í Washington.
Meðan hæst stóð á þeim, 21. og 22. f. m.,
fóru þrjú herskip Þjóðveria alt í einuupp
úr þurru að skjóta á virkið San Carlos,
sem Venezuela-menn eiga, rétt við hafn-
arbæ sarnnefndan. Skutu þeir á virkið
lát.lau8t í 2 daga, og gerðu skotin og stór-
tjón í bænum. Virkismenn skutu á móti
og vörðust vel, þótt margir beirra féllu
og virkið hrörnaði mjög. Loks hættu svo
Þjóðverjar. Þýzkir menn i Aenezuela eru
æfir yfir þessu tiltæki landa sinna. Her-
skip þýzkt, sem i höfn !á í einni hafnar-
borg í Venezuela, hélt þessa daga gildi
mikið og bauð um borð þýzka konsúlnum
og helztu Þjóðve'jum i landi. En þeir
höfnuðu allir boðinu og kváðust engin
mök vilja hafa við þýzka hermenn meðan
landar sínir færu með sliku ofríki.
Það sem einvörðungu stendur fyrir frið-
samlegum samningaúrslitum í Washington,
er tvent; annað það, að Mr. Bowen
(8endiherra Bandar. til Venezuela, nú um-
hoðsmaður Venezuela við samningana)
heimtar, að Bretar, Þjóðverjar og ítalir
hætti þegar að varðkvía landið og leyfi frjáls
og óháð verzlunarviðskifti; hitt, að Bretar
og Þjóðv. heimta, að sér sé gefin forgangs-
trygging á undan öllum öðrum skuld-
heimtuþjóðum Venezuela. Því neitar Bow-
en, segir, að Venezuela vilji gefa og geti
gefið öllum skuldheimtumönnum fulla
trygging, en allir verði að fá borgunjafn-
snemma smátt og smátt; það skaði rétt
annara þjóða (t. d. Bandaríkja, Frakka,
Spánv. o. fl.), sem eigi hjá Venezuela, ef
þeir eigi ekkert að fá af sínum skuldum
fyrri en Bretar og Þjóðverjar hafa fengið
sitt, því að á afborgunum verði að standa
nokkur ár. ítalir vilja ganga að þessu, og
Bretar lika. en Bretar hafa bundist við
Þjóðverja að sættast á það eitt, er báðum
líki. Mælt er að Frakkar hafi i kyrþey
farið þess á leit við Bandar., að þau tvö
riki saman heimtu af Bretum og Þjóðv.
að varðkviuninni væri þegar af létt. Hvað
satt er í þessu, vita menn eigi, né hversu
Bandaríkin hafi tekið í málið; en eítt er
víst, að þrái Þjóðveria og þó einkum of-
beldi þeirra nú síðast hefir vakið megn-
ustu óvild og gremju alþjóðar í Banda-
ríkjunum. Og það er og víst, að þótt
Roosevelt fullyrði, að hann hafi fulla von
um að sáttir komist á með friði, þá gengur
þó mjög mikið á með herútbúnað á öllum
flot.astöðvum Bandaríkjanna, og er auðséð,
að þau vilja vera hvergi varbúin, til
hvers sem dregur. Merkt dagblað í New
York birti 1. þ. m. ítarlega skýrslu um her-
flota Bandarikja og Frakka af annari hálfu
og Breta og Þjóðverja af hinni, og kvað
Bandarikin og Frakka færa að mæta hin-
um, hvað sem í skærist.
Chili ætlar að selja nokkur herskip, er
það ríki átti í smíðum, og er sú sala gerð
samkvæmt gerðardómi milli Chili og Ar-
gentínu. Þióðveria-stjórn vildi kaupaher-
skipin og bauð í, en nú er sagt, að Banda-
ríkin sé að hugsa um að bjóða hærra, og
og sé það ekki fyrir það að þau þurfi
skipanna, heldur til þess að Þjóðverjar fái
þau ekki.
Síðasta fregn 2. þ. m. segir líklegt talið,
að Bretar og ítalir hætti við varðkvíun-
ina, hvað sem Þjóðverjum líði. — Jafn-
framt er mælt, að Þjóðveriastjórn hafi
símritað sendiherra sinum i Washington.
að hún neitaði að ganga að kostum þeim,
er Bowen byði fyrir Venezuela hönd, en
að sendiherrann hafi ráðist í að skýra ekki
Bandaríkjastjórn frá þessu þegar, en hafi
símað stjórn sinni aftur, til að reyna að
fá hana til að slá undan, og varað hana
við að spenna ekki bogann of hátt.
Sínland er nú að beiðast vægðar af
stórveldunum með skaðabótagjald sitt.
Vilja Sínverjar (sem hafa silfurpeninga, en
eigi gullpeninga) fá að greiða upphæðína
í silfri (en um það var ekki ákveðið í
samningunum, hvort greiða skyldi gull eða
silfur); en annars kostar beiðast þeir þess,
að þeir megi heimta toll þann, er á inn-
fluttum vörum hvílir, í gulli. Segjast vera
svo fátækir, að þeir geti ekki greitt öðr-
un löndum í gulli, ef aðrir greiði sér
greiðslur í silfri.
Loftritunin. 19. f. m. sendi Roose-
velt forseti Játvarði Bretakonungi kveðju
yfir Atlantsthaf með loftrita Marconi’s ,og
svaraði Játvarður konungur samstundis á
sama liátt.
Marconi skýrir nú frá því, að hann muni
ekki sjá sér fært að taka orðsendingar af
almenningi yfir Atlantshaf fyrri en Mar-
coni-félagið í Lundúnum geti komist að
samningum við ina brezku hluthafa í sæ-
símafélögunum yfir Atlantshaf, því að þau
veiti sér alla þá mótspyrnu nú, sem í
þeirra valdi stendur. [Liklega er hér að
ræða um einkarétt til firð- itunar á landi,
sem haldast kann um tiltekið árabi. j. Hann
býst þó við að geta náð samningum víð
þá, og þar næst við öll símritunarfélög í
Norðurálfu.
Flesk, saltað og reykt, „spege-
pylsur, reykt svínslæri, svínafeiti
og ostar af öllum mögulegum teg-
undum er ávalt á boðstólum í
THOMSENS MAGASÍN.
Hús Og bæi fá menn keypt með
beztum kjörum með því' að semja
við
TH0MSENS MAGASlN.
Kaffeservice
mjög laglegt, úr ekta „PIet,“ fæst
með inukaupsverði hjá
Sig. Jjörnssyni,
27. Lauuawegi 27.
'T'-i 1 1 pi rrii Mai n. k. fást
i f-i ti- nokkur herbergi fyrir
einhleypt fólk, eða litlar fjölskyldur, í góðu
húsi með Laugavegi. Þorvarður Þorvarðs-
son prentari vísar á.
Til leigu
er 1 stofa i Þingholts-
strœti 7, frá 14. Maí,
fyrir einhleypa, (uppi). Fæði á sama stað.
Annars er Marconi-félagið nú að reisa
margar loftritunar-stöðvar á Kyrrahafs-
ströndinni í Ameriku, og lítur eftir þvi út
fyrir, að þar i landi verði engar tálmanír
lagðar fyrir loftritunina. Marconi var
annars nú á leið til Ameriku, en ætlar að
koina rétt bráðlega aftur til Bretlands til
að sjá um að ný og miklu öflugri tæki,
en áður, verði sett upp á loftrita-stöðinni
i Poldhu.
— Annars hefir prófessor Braun í Stras-
burg á Þýzkalandi gert það heyrum kunn-
ugt 24. f. m., að hann hafi gert þýðingar-
mikla uppgötvun fyrir loftritun; kveðst
hafa fundið veg til að framleiða sterkt
rafmagn, svo að segja takmarkalaust, er
senda megi í öldum gegn um loftið til
fjarlægustu staða. Kveðst hann og vel á
leið með að geta beint rafmagnsstraumn-
um í þá eina átt, er hann stefni honum,
og verði þá miklu auðveldara að hindia
að aðrir get.i fengið vitneskju um skeytin,
en þeir sem ætlað sé að taka við þeim. —
Þessi nýjung var símrituð frá Berlin út
um allan heim 25. f. m.
Chamberlain hafði nú lokið ferð sinni
um Suður-Afríku og var kominn suður til
Cape Town í byrjun þ. m. Ætlaði þá að
fara að halda heimieiðis.
Bókmentir,
á Mongólum. Þessir vóru kosnir: Hall-
dór Jónsson (514 atkv.), Bj. Kristjánsson
(359), Ólafur Ólafsson dbrm. (335), Kr.
Þorgrímsson (333), Tr. Gunnarsson (321),
Magnús Einarsson dýral. (303), Hannes
Hafliðason (302). Þetta vóru alt blámenn,
nema Tryggvi; hann var eini Mongólinn,
sem kosning náði. Næstur að atkv. var
P. Hjaltesteð úrsm. (blám.) með 291 atkv.
Halldór Jónsson er „hálfliti maður“, hálf-
ur blár og liálfur gulur — stóð á seðlum
beggja flokka.
Laura ‘ fór héðan út 10. þ. m. Mcð
henni, auk annara, þessir kaupmenn: Kon-
súll D. Thomsen, B.jörn Kristjánsson, Sig-
geir Torfason, W. Ó. Breiðfjörð, Erlendur
Erlendsson, verzl.m. Jón Bjarnason — allir
úr Rvik; Garðar Gislason irá Leith, Jóh.
Möller, Blönduósi; Ól. Árnason, Stokks-
eyri; slökkviliðsstjóri Matth. Matthiasson,
Rvík; enn fremur: Tr. Gunnarsson banka-
stjóri, Magnús snikkari Blöndahl; Sig. Sig-
urðsson búfr.ráðun., Einar Benediktsson
málflytjandi ásamt konu sinni; Vernharður
(Þorsteinsson V) frá Ameriku; Carl Lárus-
son (Lúðvígssonar — fer til Manchester
til dvalar), Sig. Eymundsson.
..Scandia eimskíp, kom 9. þ. m. frá
Engl. með kol til Björns Guðmundssonar
kaupmanns.
‘Landshomanna tnilli
Engar markv. fréttir með póstunum.
Smáfréttir ýinsar verða að biða næsta bl.
Ný
nautgripabein
ágæt í kraftsúpu, fást daglega á 3 — 5
aura pundið, í kjötbúð
]öns pórðarsonar, Rvík.
TÓMAR
STEINOLlUTUNNUR
kaupir
C. Zimsen.
SilJurlauJ gylt ;:A1“ ,1S
á Sd. var eða á leið upp yfir læk. Finn-
andi skili á Laufásveg 3 og fær full-
gildi þess í fundarlaun.
Hvítkál — Gulrætur — • Selliri —
Rödbeder — Rauðkál — Piparrót og
góðar danskar kartöflur hjá
C. Zimsen.
Skipeigendur, sem fá ábyrgð hjá
„Þilskipaábyrgðarfélaginu við Faxa-
flóa,“ geta í fjarveru minni snúið sér
til kaupm. Jes Zimsen sem formanns
félagsins og til skipstjóra Þorsteins
Þorsteinssonar sem skoðunarmanns
þegár skipin leggja út.
Tryggvi Gunnarsson.
Færeyskar peysur
á að eins kr. 2,25 hjá
C. Zimsen.
1-2 herbergi
stjóri vísar á.
iHT Hörg hús til sölu
Undirritaður málaflutningsmaður
hefir mörg hústiisölu þar á meðal
hns, sem verzlnn er í.
Rvík, 12/2 1903
Oddur Gislason.
Indriði Einarssoni Skipið sekk-
ur. Sjónleikur í 4 þáttum. Bessast. 1902.
4-)-200 bls. 8°. Verð 1 kr. 75 au.
Loksins hefir þó Indr. Einarssyni tekist
að semja leikrit, sem á það nafn skiiið •—
og tekist nú mjög vel að flestu leyti. Á-
stæðan til, að honum befir nú tekist vel,
er án efa einna helzt sú, að hann hefirnú
fylgt þeirri bending, sem ég hefl oft og
lengi gefið þeim, sem hafa verið að reyna
leikritagerð — að velja sér efni úr hvcrs-
dagslífi samtíðar vorrar.
í leik þessum njóta sín beztu hæfileikar
hjá Indriða, hæfiieiki til að setja samari
smeliið og spennandi viðburðakerfi, og sér-
lega glögt auga fyrir því, sem vel fer á
leiksviði.
Auðvitað heflr leikurinn sama galla sem
allir leikar Indriða — málfærið. Það ber
vott um algert heyrnarieysi höf.s fyrir
því, hvernig mönnum er eðiiiegt að kom-
ast að orði. Væri leiknum snúið á
íslenzku — ekki hreinfágað mál,’ en á eðli-
legt hversdagsmál með islenzku tungutaki
—, þá væri yfirleitt nautn að lesa hann.
En hrafnamálið, sem hann er ritaður á —
mál, sem engin íslcnzk manneskja getur
látið tunguna tala — veldur því, að við
lesturinn er einlægt af og til eíns og rek-
inn sé í mann hnifur. Bryniiildur er t. d.
(á bls. 192) látin segja við móður sína:
„Ég hef mikið að gera hér. Ear þi'j, mín
mó®ir!“ Getur nokkur annar en höf. hugs-
að sér ísl. stúlku tala svona? En svona
er máifærið á öilum þessum 200 blaðsíð-
um.
Ekki eru heldur mennirnir sjálfum sér
líkir eða samkvæmir í ieiknum. Skáldleg-
ar samlíkingar i munni Johnsens (t. d. í
3. sinn er hann tekur til ináis á 169. bls.)
eiga ekki við þann mann. Yfír höfuð sést
of víða i gegn um persónurnar höf.
sjálfur i ýmsu gervi.
En þrátt fyrir alt þetta, þá er ég sann-
færður um, að ef leikurinn verður vel
leikinu, þá mun þykja mikið í hann varið
— og hann á það að ýmsu leyti skilið.
Fólk ætti að fjölmenna á leikinn nú
næstu kvöldin, og sem flestir ættu að lesa
hann fyrst, áður en þeir sjá hann. Þá
njóta menn hvers leiks miklu betur. J. Ó
„SKIPIÐ SEKKUR,“
1 kr. 75 au. selur
Jón Ólafsson,
IRc^híavík oö örenð.
Blámenn os Mongólar. — Blámcnn
eru Málfundaféiagslimir; þeir greiða at-
kvæði á seðlum, sem eru bláir sem hel,
og stýrir „ísafold11 þvi liði. Mongólar eru
bankastjóraiiðið, kjósa á pestgulum seðl-
um; þ\í liði stýrir Tryggvi, en „Þjóðólfur“
þpyt.ir lúðurinn.
Við bæjarstjórnarkosn ngarnar á Mánu-
daginn vann Blámannaiiðið frækinn sigur
reykt í nýja reykingarhúsinu á Eyrar-
bakka, fæst hjá
C. Zimsen.
Ég undirritaður “
Rafmagnsplettéra aislags borðbúuað
úr látúni og nýsylfri. Sömuleiðis broncera
lampa og ýmsa muni; alt með niðursettu
verði til 15. Marz næstkomandi. Þetta
kostaboð ættu sem flestir að nota.
Magnús Þórðarson, Kyrkjustræti 8.
TJm Otto Mönsteds margarine
þarf ekki að spyrja, það fæst alt af í
THOMSENS MAGASIN.
Yottorð. Ég get með engu móti
stilt mig um að senda yður eftirfar-
andi meðmæli.
Ég undirskrifuð hefi um mörg ár
verið mjög lasin af taugaveiklun,
krampa og ýmsum kvillum, er því
fyigja; og er ég hafði leitað ýmissa
lækna árangurslaust, datt mér í hug
að reyna Kína-lífs-elixír Waldimars
Petersens í Friðrikshöfn og get ég
með góðri samvizku vottað, að hann
hefir veitt mér óumræðilega linun og
finn ég, að ég get aldrei án hans verið.
Hafnarfirði, í Marzmán. 1899.
Agnes Bjarnadóitir ijósmóðir.
Kína-Iífs-elixírinn fæst hjá flest-
um kaupmönnum á íslandi, án verð-
hækkunar á 1,50 (pr. fl.) glasið.
Til þess að vera viss um, að fá
hinn ekta Kína-lifs-elixír, eru kaupend-
ur beðnir að líta vel eftir því, að V'F P'
standi á flöskunni í grænu lakki, og
eins eftir hinu skrásetta vörumerki á
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi og firmanafnið Waldimar Pet-
ersen, Frederikshavn. Kontor og Lager
Nyvei 16, Köbenhavn.
Með 8. tbl. af „Rvík“ varsent
út tii allra, sem blaðið fá, innan
bæjar og utan bæjar, svar frá kon-
súl Thomsen til þeirra M. Benjamíns-
sonar og Knud Zimsen.
PrentBiniðja Reykjavikur.
Pappirínn frá J6ni Ólafssyni.