Reykjavík - 11.08.1906, Síða 3

REYKJAYÍK
139
I
Th, Thorsteinsson's
vefnaéarvöruverzlun aé dngóJfsRvoli
fær altaf nýjar vörur með hverju póstshipi.
IÍÝK.OIIIÐ: úrval af hinum góðu og ódýru
saumavólum,
auk margs annars.
þingivið heimsóknþingmanna, drykkj-
arhorn mikið úr skíru silfri með goða-
myndum norrænum upphleyptum.
Hefir Dragsted gullsmiður verið árum
saman að smíða það, og höfum vér
heyrt að það muni hafa kostað 40
þúsundir króna.
— Aðra gjöf gaf ríkisþingið Al-
þingi mjög merka.? í veizlu þeirri
er Oddfellows héldu þingmönnum
vorum, vóru veggirnir öðrum megin
í inum mikla veizlusal þaktir 4 mynd-
um frá íslandi: „íslands Valur" á
Eskifirði; Öxarárfoss; Þingvalla-slétt-
an; Vesturhorn. Myndir þessar hefir
Carl Lund málað; eru þær feikna-
stórar og mikils um verð listaverk.
Þær hefir Ríkisþingið gefið Alþingi
allar.
— Eftir af „Botniau urðu ytra
Dr. B. M. Ólsen prófessor, er dvelur
í Höfn fram í Október við vísinda-
störf (en ekki til að skemta sér betur,
eins og systir ísafold segir), og Jón
Jakobsson forngripavörður, brá sér í
verzlunarerindum til Englands (en
ekki til að skemta sér betur, eins og
ísafold segir).
— Báðherrann fór af „Botnia" á
Seyðisfirði, og ríður þaðan til Akur-
eyrar og svo suður hingað, til að
sjá eftir símalagningunni (en ekki sér
til skemtunar, eins og ísaf. segir).
Hann er væntanlegur hingað um 18.
þ. m.; en fer svo með „íslands val“
22. þ. m. til Seyðisfjarðar, til þess eftir
sérstakri ósk konungs að vera þar
viðstaddur urn 25. þ. m„ er ætlast
er til að sæsíminninn milli íslands
og Danmerkur verði opnaður.
Fug-lafriðun.
Vér viljum vekja athygli allra rétt-
sýnna og góðra manna a5 bréfl
Mr. Lamberts, sern birt var i síðasta
blaöi. Auðvitað er það brot á
landslögum að skjóta fugla um það
leyti árs, sem þeir eru friðaðir; en
þab er miklu meira en laga-brot að
eina. Það er synd, það er miskunn-
arlaust grimdarverk, að svifta ósjálf-
bjarga ungana foreldrum þeirra, svo
að þeir verða að deyja úr hungri.
Vér þykjumst þess vissir, að hjá
flestum, sem gera sig seka í þessu,
komi það til af hugsunarleysi, en hitt
sé ekki, að þeir hugsi út í, hvert
grimdarverk þeir vinna.
En hvað sem því líður, þá ættu
þeir sem varir verða við slík lögbrot,
að kæra þau tafarlaust fyrir yfirvöld-
unum. Þar sem útlendir ferðamenn
eiga í hlut, er sá hængur á, að sýslu-
maður sá er í hlut á, getur oft ekki
náð í lðgbrotsmanninn fyrri en hann
er kominn út úr lögsagnarumdæm-
inu; en i flestum tilfellum getur sýslu-
maður þá sent til Reykjavíkur og
yrðu þá hér hafðar hendur í hári
hans.
Ekki ættu menn að þurfa að setja
fyrir sig kostnaðinn, því að auðvitað
yrði sá seki látinn borga hann.
Væri annars ekki ástæða til að
veita hreppstjórum vald með lögum
til að taka fasta íerðamenn, sem
gera sig seka í slíku, og fara með
þá til yfirvalds tafarlaust? Hrepp-
stjórum (sheriffs) er trúað fyrir slíku
annars Btaðar, og hreppstjórum vor-
um má víst alt eins vel trúa fyrir
því hér.
En ekki er að búast við að neinum
lögum sé hlýtt, nema eitthvað sé
gert til að framíylgja þeim.
Að finna vatn í jörðu.
Frá ómuna-tíð hafa menn verið að
reyna að finna upp eitt eður annað
áhald, til að finna vatn í jörðu, en
jafnan hefir það misheppnast, enda
vóru ýmis af þessum áhöldum til
forna by;ð á tðfra-trú.
En ið merka mánaðarrit World
Today skýrir nú svo frá í Júní-heftinu
þ. á., að svissnezkum verkfræðing,
Adolph Schmid, hafi loks, eftir lang-
vinnar tilraunir, tekist að finna upp
áhald, sem reynslan hefir staðfest, að
segi til, hvar sem vatn er í jörðu
undir.
„Nákvæm lýsing á því verður ekki
gefin fyrri en síðar, þá er einkaleyfis-
vernd hefir á því fengist í helztu
löndum heimsins", segir tímaritið.
Mynd aí áhaldinu er sýnd í tima-
ritinu, og þess getið, að í því sé
m. a. tveir gormsnúnir, einangraðir
málmþræðir, en mitt á milli þeirra
nál á ási, lítið eitt segulmögnuð.
Uppi á háfjöllum, eða annarstaðar,
þar sem svo að kalla ekkert vatn er
undir í jörðu, hreyfist nálin varla.
En þar sem vatnsrensl er undir í
jörðu, færist hún fram og aftur, hægra
eða hraðara eftir atvikum, frá 2 til 10
stig; í einstöku tilfellum alt að 50
stig. Ekki allsjaldan nær bifun nál-
arinnar 20 stigum, og tók þá jafnvel
hver bifun ekki nema 1 mínútu.
Reynist áhald þetta örugt, sem
brátt mun fást full reynd á, er það
kemur á markaðinn sem verzlunar-
vara, mun það hafa ákaflega mikla
þýðing, og víða spara ákaflega kostn-
aðarsamar tilraunaboranir að árang-
urslausu til vatnsleitar.
Athugasemd.
Hr. ritstjóril
Þar sem „Úlfur" yðar glepsar í
mig og sakar mig — líkt og nafni
hans lambið, í æfintýrinu — um það
sem eg ekki sagði í kvennaminni
mínu Þjóðhátíðardaginn, verð ég að
leiðrétta hér. Eg sagði að vinnu-
stúlkur bæjarins hefðu hættulegan
skort á sál svo lengi sem þær — eins
og stéttarbræður þeirra — hefðu lít-
inn eða engan félagsskap 0: félagssál.
Að eg bæði kannast við og kann
að meta þau 5—6 kvenfélög bæ-
jarins meðal efnuðu stúlknanna, það
tólc eg ekki fram — tímans vegna.
Að bjóða svo margar ræður í einu
fólki, sem er að skemta sér, á ekki
að eiga sér stað.
Með virðingu
Matth. Jochumsson.
Kyæði í sunduriausu máli.
Úr „Senilía11 eftir Iwan Turgenjeff.
Porleifur H. Bjarnason þýddi laualega.
II.
&ÓBÍn.
Það var í Ágústmánaðarlok.....
Það var farið að hausta að. Sólin
var að ganga undir. Áköf helliskúr
var nýgengin yfir sveitina. Garður-
inn, laugaður rigningarvatninu, glit-
raði í kvöldroðanum.
Hún sat við borðið í salnum og
starði djúphugsi gegnum gáttina út í
garðinn.
Ég vissi, hvað hennibjó íhug; ég
vissi, að hún lét, eftir skamma en stríða
baráttu, einmitt nú eftir ást'ríðu, er
hún gat ekki yíirbugað.
Þegar minnst varði, stóð hún upp,
gekk hratt út í garðinn og hvarf.
Svo leið klukkustund . . . . og önn-
ur; hún kom ekki aftur. Þá stóð
ég upp, fór út og gekk inn í trjágöng-
in, sem ég vissi, að hún hafði hlotið
að fara um.
Það var alskyggt orðið; nóttin grúfði
sig yfir. Á stígnum í trjágöngunum
grilti samt í einhvern kringlóttan hlut,
sem ofurveikan rauðan bjarma lagði
af. Ég laut niður. Það var ung rós,
vart útsprúngin. Fyrir tveimur stund-
um hafði ég séð hana í barmi
hennar.
Með varúð tók ég blómið upp úr
bleytunni, fór aítur inn og lagði það
á borðið fyrir framan stól hennar.
Þá kom hún loksins aítur. Hún
gekk léttstíg inn eftir stofunni og
settist á stól sinn.
Andlit hennar var fölvara, en þó
jafnframt bragðlegra en það átti að
sér; augunum hvarflaði hún hálflok-
uðum fram og aftur um herbergið
og sló á þau einhvers konar bjarma
feimni og kæti. Þá kom hún auga
á rósina. Hún tók hana í hönd sér,
skoðaði vandlega velktu og óhreinu
blöðin og festi djúpu augun sín á mér
grátþrungin.
„Því eruð þér að gráta?“ sagði ég.
„Ég er að gráta rósina mína*, mælti
hún, „sjáið þér, hvernighún er útlits*.
Þá datt mér í hug að segja eitt-
hvað spekingslegt.
„Tárin yðar munu af þvo óhrein-
indin*, sagði ég drýgilega.
„Tárin þvo ekki, þau brenna aðeins*,
mælti hún, sneri sér að ofninum og
varpaði rósinni á glæðurnar.
„Eldurinn brennir enn betur en
tárin*, kastaði hún fram með eins-
konar djarffærni, og fögru tárhrýu
augun hennar blikuðu af lífsþrá og
fögnuði.
Þá sá ég, að hún hafði líka brent sig.
Týnsd buddou með peningum á leið frá
Edinborg til Ingólfshvols. Skilist i afgr.
„Rvíkur“ gegn fundarlaunum,
Peningabudda með 5 kr. kefir tapast
frá Thomsen3 magasíni upp í bæ. Rit*tj.
ávísar.
Munið eftir !!!
Gjalddagi „Reykjavíkur* er 1. Júlí.
Gleymið ekki að borga í tíma þessa
1 kr., sem árgangurinn kostar.
S&~ Sögusafnið fá þeir einir, sem
skuldlausir eru fram til næsta nýjárs.
Utanbæjar 10 au. burðargjald fyrir
allan árgang sögusafnsins.
Nýkomið:
Nýjar tegundir af alls konar
býtiagsðnftam
xo aura, 15 aura, 25 aura 30 aura.
Duft í alls konar
Rauðgrauta ÍO aura.
Aingclé 30 aura.
BöKnnarduft ÍO aura.
lanyllcsykur ÍO aura.
Nýhafnardeildin f
Jkomsens jfiagasini.
Allir sem reyiit hafa, segja að
bezt sé að kaupa
brent og malað kaffi
og Cacaópnlvcr i verzlun
P. Sigurðssonar, Laugaveg 5.
Ljós! Ljós!
Úr þessu þarf að fara að kveikja
á kvöldin: Það er áreiðanlegt að
1 a n g-ó dýrastir og auk þess
mest og bezt birta er af
lömpuimm
í Liverpool.
Ostar
eru beztir í verzlun [-tf.
Einars Árnasonar.
Talsími 49.
£il kaups jási með á-
gsiu verði 4 gððir ojn-
ar og 1 lítil elðavél hjá
Halldóri Jónssyni
baiikaféliiröi.
ljósmyndari,
selur góða
T Ö Ð U.
yirnt ]. ijaarvig
Björgvin (Noregi)
Umboðs-sala »• ”/«
Lifur, Hrogn, Síld, Saltfiskur,
Rjúpur, Kjöt, Ull 0. s. frv.
Öllíi fFirsprMm sraraö m bæl úicoii.
Drengup 14—16 ára, sem vill læra
verzlunarstörf, getur fengið atvinnu frá 1.
September næstkom. Eiginhandar umsókn
í lokuðu umsiagi merktu f 01 sendist á af-
greiðilustofu „Rvikur" fyrir 25. þ. m. [-35.