Reykjavík

Ataaseq assigiiaat ilaat

Reykjavík - 27.08.1907, Qupperneq 1

Reykjavík - 27.08.1907, Qupperneq 1
e $ k j a vík. Ið löggilta blað til stj órnarvalda-birtinga á íslandi. VIII, 66 Útbreiddasta blað landsins. Upplag yfir 3000. I^riðjudag 27. Ágúst 1907. Áskxifendur í b æ n u m yfip 1000. VIII, 66 gg- ALT FÆST 1 THOMSENS WAGASlHl. “258 Oíiiíi og eldavélar selur Kristján Porgrímsson. ótæmandi, ef dáð og drengskapur yæri, til að hagnýta sér það. Þetta væru skilyrðin fyrir að lyfta ísafirði í tölu stórbæjanna, og í því trausti, að þessar hugsjónir sinar mundu rætast, óskaði hann að ísafjörður lifi lengi. Helgi Sveinsson bankastjóri hélt tölu fyrir minni sjómanna og var gerður að henni all- góður rómur. Um kvöldið var skeiatun fram á nótt með dansi og fleiru, sem til skemtunar gpat verið, og lýstu aJlir bæjarbúar ánægju og gleði yfir þessum hátíðisdegi. p. t. ísafirði, 12. Ágúst 1907. E. Grímsson. „EEYKJAYlK" Árg. [60-70 tbl.] koatar innanlands 2 kr.; erlendia kr. 3,00—S 8h.— 1 áoll. Borgist fyrir 1. Júlí. Ella 3 kr. Augljjsingar innlendar: & 1. bls. kr. 1,60; 3. og 4. bls. 1,26 — Útl. augl. 33'/m°/o hœrra. - Afsláttur að mun, ef mikið er auglýst. Útgef.: Hlutafélagið „Beykjavik“. Ritstjóri, afgreiðslumaður og gjaldkeri Jón Ólafsson. Afgreiðsla Laufksvegi 5, kjallaranum. Ritstjórn: ---n stofunni. Telefónari 29 ritstjóri og afgreiðsla. 71 prentsmiðjan. Símskeyti til Blaðskeytasamlagsins, („Austri“, „Frækorn11, „Reykjavík11). . Kaupm.höfn, 25. Ágúst. Damnörk. Konungur og ríkisþings- menn komú hingað á Miðkudaginn. Sameinaða eimskipafólagið sendi fjórtán eimskip út í Eyrarsund á móti þeim, full af farþegum, er allir fengu frítt far. Noregur. Lundúna-fregnhús Reut- ers heflr fengið að vita, að er þeir keisararnir, Rúsa og Þjóðverja, hittust nýverið við Swinemúnde, þá sömdu þeir um það með sór, hverjar undir- tektir þeir skyldu veita málaleitun Noregs um að verða iýst hlutlaust ríki, og kom þeim ásamt um að taka því máli á þann hátt, er Bretastjórn gæti orðið þeim sammála um. Marokkó. Þar ganga enn alvar- legar óeirðir. Kaupm.htífn, 26. Agúst. Danmörk. Heræfingar þær sem í haust skyldi halda, verða látnar niður falla, og er það gert til ívilnunar land- búnaðinum. Þessi símskeyti hafa stjórn og þingi borist: Bernstorjf, 24■ Agúst, hddegi. Ráðherra og Alþingi íslands. Nýkominn heim sendi ég Islatidi kveð/u mina og endurteknar pakkir. Þ'ókk til allra! Þökk fyrir alt! Friðrik R. Kaupmannahöfn, 23. Ágúst. Ráðherra og Alþingi íslands. Fyrir hönd peirra 40 Ríkispingsmanna sendum vér kveðju og p'ókk fyrir pcer stór- fenglegu viðtökur, sem oss vóru veittar i landi yðat og fyrir pd hjartans alúð, sem oss mœtti úr 'óllum áttum. Oss munu aldrei g/eymast pessir f 'ógru dagar. A. Thomsen, forseti Þjóðþingsins. H. C. Steffensen, varafors. landsþingsins. Þjóðhátíð ísfirðinga. ísfirðingar hafa undanfarin ár haldið Þjóð- hátíð sína 30. Júlí; nú var því frestað til 11. Ágúst og hún sett í samband við kon- ungskomuna þangað, til að geta gert þann dag sem hátíðlegastan. Það vildi svo óheppilega til, að um morg- uninn 11. Ágúst var veður ekki gott, norðan- stormur og rigning. En sem betur fór bat- naði veðrið þegar á daginn leið, svo að síðdegis varð rigningarlaust, en samt norðan- kuldastormur. Fólk var árla á fótum þennan dag, allir í sínum beztu flíkum, eins og lög gera ráð fyrir, að búast undir hátiðahaldið, sem byrjaði kl. 9 árdegis með lúðraþyt og skotnm (því að ísfirðingar eru svo myndarlegir, að þeir eiga „skothylki1* til fagnaðar við tækifæri). Þá sté bæjarfógeti Magnús Torfason í ræðu- stólinn og lýsti með nokkrum orðum. tiigangi Þjóðhátiðarinnar. Yið þessa ræðu vóru fáir tilheyrendur; veðrið var svo slæmt, kven- fólkið ekki farið að „punta“ sig undir kon- ungskomuna, allir að hugsa um blessaðan konginn. Kl. 10 flutti hr. prófastur Þorvaldur Jóns- son snjalla og kjarngóða rseðu fyrir minni íslands. Enn vóru fáir tilheyrendur. Svo kl. 11 árd. flutti hr. bæjarfulltrúi og kaupmaður Árni Sveinsson mjög snjalia ræðu fyrir minni ísafjarðar. Þá var veðrið farið að batna og fjöldi fólks saman kominn. Ræðumaðurinn gat þess, að ísafjörður væri smábær, ibúarnir „fátækir, fáir og smáir“, landslagið hrjóstugt og hrikalegt; óblíða náttúrunnar á sumum árstiðum all- erfið viðfangs. En hann vildi telja það ein- kenni hvers staðar, að íbúarnir steyptust að nokkrú leyti í sama móti og náttúran um- hverfis þá; eftir því sem náttúran væri ó- blíðari og landslagið hrikalegra; eftir því væru íbúarnir „þéttari á velli og þéttari í lund og þrautbetri á raunastund11. Þetta vildi hann heimfæra upp á ísafjörð; hér væri dáð og dugur yfirleitt; hér væri margur drengur vaskur og duglegur. Sjálfstæðis- hugmyndirnar gengju nærri jafnhátt fjöll- unum. — En eitt vildi hann minna menn á, sem væri aðal framfaraskilyrðið fyrir þenn- an bæ; það væri samheldni og félagsskapur. Þetta væri það sem helzt vantaði hér; en lífsáriðandi væri að sameina kraftana; væri það gert, mundi mega lyfta þessu bæjarfélagi á miklu hærra menningarstig en það stæði nú á. Mcira að segja, ísafjörður gæti orð- ið stórbær ef samheldni og félagsskapur héldust í hendur. Hann tók dæmi af því, er hann hefði heyrt að einn Hollendingur hefði einhvern tíma sagt, að guð hefði skapað jörðina og hafið, „en við höfum skapað Holland11. Þetta mætti líka til sanns vegar færa. Hefðu Hollendingar ekki lagt hönd á plóg- inn, að bjarga sínu landi frá eyðingu, væri víst meiri hluti þess nú i sjó sokkið. En mannshöndin er máttug. Nú er þetta land eitt ið frjósamasta. Á líkan hátt vonaði I lreinln>( i. — Eins og kunnugt er, eru áheyrenda- pallar Alþingis bæði þröngir og lágir undir loft. Er þar því vanal. rnikil svækja og þungt loft, einkum þegar mannmargt er. — En eigi er þrifnaðurinn þar ofmikill eigi að síður og ef nokkurstaðar væri tMefni til að menn tækju í sig sóttnæmi, þá er það þar. Mér satt að segja blöskraði á dögunum, er ég kom þar upp og sá þar rullutuggur og hráka hingað og þangað á gólfinu, og flýtti mér út ið bráðasta og hét því að koma eigi í það svinabæli næsta daginn. — — Með fram stafar þetta af kæruleysi manna, en b'ka vafalaust af því, að hráka- dallar eru þar of fáir (að eins 2 á hverjum palli). Ætti að minsta kosti að vera einn í hverju horni, því þegar fult er af fólki á pöllunum, er oft erfitt að ná í hrákadalla, og verður mönnum þá á að hrækja á gólfið. — Lítið gagn gera líka þeir hrákadallar, sem nú eru þar, því í þeim er hvorki sandur né karbólvatn, sem þarf og á að vera til þess að þeir komi að tilætluðum notum. — Líka væri kanske ástæða til þess að festa upp auglýsingu þess efnis, að banna mönn- um að hrækja á gólfið, eins og altítt er, að gert sé víða erlendis vegna hættu þeirrar, er stafar af berklasóttnæmi, og fult eins nauðsynleg væri sú auglýsing eins og að banna mönnum að reykja, oða standa uppi á bekkjum, sem oft hefir verið uppfest á pöllunum; — því hór getur þó verið ef til vill um mannslif að tefla. Pallvörður ætti og að liafa eftirlit með því, að menn hræktu eigi á gólfið og banna, ef slikt er gert; og er það engu þýðingarminna en að banna mönnum að standa uppi á bekkjum, sem virð- ist vera pallverði sérstakt áhugamál. — Læt ég svo úttalað um þetta mál, en vonast til að þessu verði kipt í lag eftirleiðis af hlut- aðeigandi mönnum, eða þá af heilbrigðis- nefnd bæjarins. — í sambandi við þetta mál get ég eigi leitt hjá mér að minnast á ann- an samkomustað þessa bæjar, nefnil. svart- hol það, er Bicgrafteater nefnist; þangað streymir fólkið á hverju kvöldi, en litla heilsubót hygg ég að það sæki þangað, hvað sem öðru líður. Þar er enginn gluggi eða skjár á, og aldrei kemur þar inn nokkur ljósglæta eða sólarbirt.a alla ársihs 365 daga. Mér lízt líka svo á, að eigi sé þar sú varúð sem skyldi, hvað hráka snertir. Yæri eigi vert að athuga það nániara, einlcum þar sem staðurinn er fjölsóttur mjög? Ég hygg, að það væri eigi úr vegi, og „eigi veldur sá er varir“. — Herra ritstjóri „Rvíkur“ er vin- saml. beðinn að Ijá bnum þessum rúm í nsta tbl. af blaði sínu, sem út kemur í þess- ari viku. — Rvík, 20.—8. ’07. X. Aths. — Hvað Biografteatrið snertir, er þar ekki loftverra né hrákar meiri en í leik- húsinu í Iðnó. Birta er auðvitað lakari á daginn. Ritstj. hann að mætti hjálpa Isafirði að verða að 4 ÚRSMlÐA-AINNUSTOFA. Vönduð ÍJr og Rlukkur. Bankastræti 12. Helgi Hannesson. ■ ' frjósöinum og fögrum stað. Auðvitað gæt- um við aldrei búizt við að sjá hér mikíð af sléttum grundum og grænu engi líkt og í Hollandi. En það væri sjórinn (hafið), scm ísflrðingar þyrft.u að bindast samtökum um 1 að nota sem bezt. Sú auðsuppspretta væri ! Úrsmíðavinnustofa Carl F. Bartels : Langavegi 5. Talsími 137. \ Dagbók. 9 síldyeiðiskip vóru fyrir helgina sektuð á Akureyri fyrir ólöglegar veiðar í landhelgi. Sektir samtals 7500 kr., og afli upptækur ger, 1600 tunnur síldar. Ekkert danskt varðskip kom þar nærri. Gjöf konungs. Áður konungur færi úr landi hér gaf hann landinu 10,000 kr. til eflingar skógræktar. Jarðarför Jóns Yídalíns konsúls var hér á Laugardaginn. Séra Þór- hallur hélt húskveðju (á eftir sungin ljóð eftir J. Ó.), en séra Árni Jónsson talaði í kyrkjunni og við gröfina. Meðal annars —! „Plausor“ situr nú við og er að semja nafnaskrá yfir þá sem ókross- festir eru hér á landi; segir það sé ó gerningur að ná réttri og nákvæmri skrá yflr hina. Sjálfur mæltist hann til að fá, þó ekki væri nema „medalíu" —afþess- um lélegustu — ekki veiðleika-meda- líuna („for ædel Daad“), heldur bara kopar-hlussu, ef svo vildi verkast. Hann kvað svo sjálfur: Plausor sendi buðlung boð, bað af þeli hlýju, að hann sig „fyrir simpel Daadu sæmdi medalíu. En kongur átti þá enga eftir. Ef ritstj. „Rvíkur“ verður einhvern tíma kongur, þá heitir hann á Plausor að „dekorera" hann fallega. „Þctta gleddl liann bróður minn44. — Eins og lesendum vorum er kunnugt, er herflota-flagg Grikkja hvítur kross í blám feldi — eins og „stúdontafólagsflaggið" hérna. [Krítar- flaggið er reyndar sarna flagg, nema með sambandsmerki í horninu]. — Á leiðinni umhverfis land höfðu 1—2 mótorbátar, sem fóru móti konungi, bláfeld stúdentafélagsins á stöng. Kon- ungur brosti, er hann sá þetta, og mælti við þá er næstir stóðu : „Þetta gleddi hann bróður minn!“ [nl. Georg Grikkjakonung]. I > rengur getur fengið pláz hjá J. Mortensen rakara, Hafnarstræti 22. Tjald til sölu. Ritstj. ávísar. Tapast hefir sitfurbúin svipa frá Rvík að Baldurshaga. Merkt „Steindór". Finn- andi er vinsamlega beðinn að skila henui á Klapparstíg 19. Útsölumenn, sem hafa nokkuð afgangs af nr. 3, 4 A, 10 og 16 af síðasta (7.) árg. »Rvíkur«, verðn að endursenda af- greiðslunni þau blöð tafarlaust (á vorn kostnað), ella borga árgangana fullu verði. Afgr. ..Itvíkur**.

x

Reykjavík

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Reykjavík
https://timarit.is/publication/206

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.