Reykjavík - 10.01.1910, Blaðsíða 4

4
RE YKJAVIK
Lárus E. Sveinbjörnsson
fyrv. háyflrdómari
andaðist 7. þ. m. að kvöldi
dags eftir langa vanheilsu.
Hans verður bráðlega nánar
getið.
Þakklæti.
í siðaslliðnum júnímánuði vildi mér
til pað hrapallega slys, að íótbrotna við
uppskipun á timbri úr »Eljunni«, gufu-
skipi 0. Wathnes erfingja. Fóturinn var
illa brotinn, svo ég lá allan sláttinn i
rúminu og hefi verið frá verkum til pessa.
Undir pessum kringumstæðum, og par
sem ég hefi að sjá fyrir öldruðum for-
eldrum — að svo miklu leyti sem ég
get — hlupu sveitungar mínir og aðrir
góðir menn undir bagga með mér og
skutu saman allmiklu fé, alls 280 krón-
um, til að bæta mér atvinnutjón og legu-
kostnað.
Öllum pessum mönnum pakka ég hér
með af hjarta gjafirnar. Sérstaklega vil
ég pakka kaupmanni Gunnlögi Jónssyni
— i hvers pjónustu ég var pegar ég slas-
aðist — fyrir hans miklu umhyggju fyrir
mér og forgöngu fyrir samskotunum,
svo og skipstjóra, yfirmönnum og undir-
gefnum á »Eljunni« sem gáfu tæpar 70
krónur af ofangreindri upphæð og síð-
ast en ekki síst lækninum sem stund-
aði mig og öllum peim sem á einhvern
hátt hlyntu að mér meðan ég lá rúm-
fastur.
Brekku við Djúpavog 1. Nóv. 1909.
Áki Kris/jánsson.
€ggert daessen,
yflrréttarmálaflntningsmaðnr.
Póstliásstr. 17. Talsími 16.
Venjulega heima kl. 10—11 og 4—5.
Innilegt þakklæti fyrir auðsýnda hluttekn-
ingu við jarðarför móður og tengdamóður okk-
ar, Guðnýar Bjarnadóttur.
0. Þorsteinsdót'tir. B. Benónýsson.
Til sölu.
Hús- og lóðareign Jóh. Nordal
og Árna Einarssonar
í Sankastræti 13,
Staðurinn er einn hinn fegursti í
öllum bænum.
Gísli Þorbjarnarson.
Telsjur landsínmns 3. ársfjórðang
Símskeyti innanlands :
Almenn skeyti 4043 71
Veðurskeyti 1200 00 524- 7, (2g72
Símskeyti til útlanda:
Almenn skeyti 3846 79
Veðurskeyti 279 07 4I2J 86 (40o8 74)
Símskeyti frá útlöndum . . . „ 1806 78 (1892 28)
Símasamtöl..........................................
Talsímanotendagjald.........................• . .
Viðtengingargjöld og einkaleyflsgjald...............
Aðrar tekjur........................................
Kr. 11176 35 (8773 °7)
— 11831 05 (8288 80)
— 1985 10 (1039 87)
— 445 00 ( 945 96)
98 55
11 ii. 1—— 11 11. . 1.11 ■ .ii 1.—.| |
Úrsmíðastofan
áPineholtsgt.3, Rvík.
Hvergi vandaðri úr.
& Hvergi eins ódýr.
Fullkomin ábyrgð.
Stefán Runólf88on.
Prentsmlðjan Gutenberg tekur
dreng í sendiferðir.
Hjartanlega þökkum við öllum þeim,
sem heiðruðu útför systur okkar og
tengdasystur.
Solveig og Sigfús Eymundsson.
Þakkarorð.
Hór með finn ég mér skylt að votta for-
stöðukonum barnaskólans mitt innilegasta
þakklseti fyrir alla sína góðu meðferð á
Björgvin Bjarnasyni, sem dvaldiþar um tíma
ReykjaAÍk, 22. Des. 1909.
Guðrún Eyvindsdóllir.
Iteynið einu isiimi
vín, sem eru undir tilsjón og etna-
rannsökuð:
rautt og hvítt P0RTVIN, MADEIRA og SHERRY
trá Albert B. Cohn, Kobenhavn.
Aðal-birgðir í
H. Th. A. Thomsen* Magasin.
Thomsens
prima
vinðlar
Samtals kr. 25536 05 (19047 70)
Tölurnar, sem í () standa, sýna 3. ársfjórðung 1908.
Af inum mikils metnu neyztuföngum með malt-
efnum, sem DE F0RENEDE BRYGGERIER framleiða,
mælum vér með:
er framúrskar-
andi hvað
snertir mjúk-
an og þægileg-
an smekk.
Hefir hæfilega
mikið af ,ex-
trakt1 fyrir
meltinguna
Hefir fengið
meðmæli frá
mörgum mik-
ilsmetnum
læknum
hósta, hæsi og öðrum kælmgarsjúkíéraum.
(^S5>
, _ . M
efl*koa nce,e5br*1e/,öt
Særlig at anbefaleReconvalescenter ogAndre,som trænger
til let fordejeligNæring. Det er tilligeetudmærketMid-
del modHoste,Hæshed og andre lette Hals-og Brystonder.
Bezta meðal við
Skuldlaus húseign,
með afarstórri lóð og stórum og góð-
um matjurtagörðum fæst nú keypt
fyrir lágt verð með góðum borgunar-
skilmálum.
Jörð í sveit tekin í skiftum ef ósk-
að er. Afgreiðsla þessa blaðs vísar á
seljanda.
Stórt og gott húspláss til leigu i
bezta stað í bænurafnú þegar eða^]4. Maí.
Afgreiðsla þeesa blaðs vísar á.
Hvar á að kaupa
öl og vín?
En í Thomsens
M a g a s í n.
Prentsmiöjnn Gutenberg.
2
bjóst við megnri mótspyrnu frá hans hendi, og flóði því á brott
með stúlkuna. Gamli Druce Qekk fyrstu vitneskjuna um þetta
í ákaflega skreyttri og stórorðri grein í einu dagblaðinu. f
grein þessari var honum sjálfum lýst sem fádæma hörðum og
ósáttfúsum föður, er nú æddi um allt með hlaðna skammbyssu
í hendinni, og leitaði flóttamannanna. En gamli maðurinn var
orðinn svo vanur því, að sjá sjálfan sig sem liöfuðpersónu í
ýmsum orðfleygum þvaðursögum, að hann ljet þetta ekki á sjer
festa. Hann símaði út um allt land, til þess að komast fyrir
það, hvar ungu hjónin hjeldu til, og þegar hann náði sam-
bandi við son sinn, sagði hann honum í símskeyti, að hann
skyldi ekki haga sjer eins og flón, heldur koma sem allra skjót-
ast heim aftur með konuna sína. Og þá sneru ungu hjónin
glöð í huga aftur til New York.
Druce gamli var fámálugur maður og dulur í skapi, ekki
síður við son sinn en aðra. Hann furðaði sig á því, að sonur
sinn skyldi hafa haft svo skakka skoðun á honum, að ímynda
sjer, að hann myndi spyrna á móti ráðahag hans, og hann
furðaði sig enn þá meira, þegar Edvard sagði honum, að hann
hefði óttast mótspyrnu hans, vegna þess að stúlkan væri blá-
fátæk. Hvað í dauðanum gerði það til? Átti hann máske ekki
nægilegt handa þeim öllum þremur að lifa af? Og ætti hann
það ekki, voru þá máske ekki nógir fuglar enn þá, sem hægt
væri að reita, járnbrautaQelög, sem hægt væri að kollsteypa, og
hluthafar, sem hægt væri að færa úr skyrtunni? Maður átti
þó víst að giftast sjer til yndis og ánægju, en ekki til þess að
græðá peninga á þvl. Og þegar Edvard sagði honum, að það
væru þó í raun og veru dæmi til þess, að menn giftust til
þess að ná í peninga, þá ljet gamli Druce í ljós megnustu fyrir-
iitningu fyrir ðllu sliku.
Ella var fyrst í stað dauðskelkuð við tengdaföður sirin,
3
þennan dula og fámáluga mann, sem hundruð manna heyrðu
ekki svo nefndan, að þeir nötruðu ekki af ótta. En hún komst
fljótlega á snoðir um það, að gamli maðurinn var enn þá
hræddari við hana, og að fálæti hans stafaði einungis af feimni.
Hann ljet sjer mjög annt um það, að geðjast henni, og var
allt af að reyna að komast fyrir það, hvers hún óskaði i það
og það skiftið.
Einu sinni gaf hann henni miljón dollara vixil og sagði,
að hún skyldi kaupa sjer eitthvað fallegt, og ef þetta væri ekki
nóg, þá skyldi hún bara biðja um meira. Hún spratt upp af
stólnum, vafði höndunum um hálsinn á honum og kyssti hann,
en ljet víxilinn falla á gólfið — sjálfsagt verðmætasta pappírs-
miðann, sem þann daginn var á flökti f Ameríku.
Druce gamli varð svo feiminn, þegar hún faðmaði hann
að sjer, að hann vissi ekki hvað hann átti af sjer að gera. En
þegar hann kom í skrifstofuna sína, vissi sonur hans ekki
fyrri til, en hann snaraði sjer að honum, ógnaði honum með
krepptum hnefanum og mælti:
»Ef þú nokkurn tima segir eitt einasta styggðaryrði við
litlu stúlkuna mína, þá skal jeg — þótt jeg hafl aldrei gert það
fyr — berja þig«.
Edvard hló.
»Það er alveg rjett gert af þjer, pabbi; jeg ætti það sannar-
lega skilið«.
Druce gamli fylltist ætið fjálgleik, er haun hugsaði um
hina yndisfögru tengdadóttur sína.
Karlarnir í Wall Street (helzta kaupsýslugatan.í New York)
sögðu, að Druce væri farinn að verða gamall. En svo þegar
afturkippur kom í viðskiftalífið, og það sýndi sig, að DruCe
komst, eins og vant var, bezt fram úr þvi, urðu þeir nauðugir
viljugir, og með tæmda vasana, að viðurkenna það, að ekki