Reykjavík - 06.08.1910, Síða 3

REY KJAVIK
131
1588.
I’riiniui- og oldliiig’ar óvenju
miklar gengu hjer yfir Sundin og Kjaiar-
nesið í gærkyöld. Þær byrjuðu kl. 10,45
og stóðu fram yfir miðnætti, en yoru þá
farnar að fjarlægjast mjög. Töldu menn
um eða yfir 100 þrumur alls. Yeður yar
hið blíðasta, logn og hiti.
Skemmtiferðalög. Á sunnudag-
inn var fóru Góðtemplarar skemmtiför inn
í Hvalfjörð. Póru þeir sjóleið á „Ingólfi11
inn að Saurbæ á Hvalfjarðarströnd, en það-
an gangandi upp í Svinadal. Búm 400
manna tóku þátt í förinni, og varð „Ing-
ólfur“ að fara tvær ferðir með þá, fyrri
ferðina kl. 4 um morguninn. Yeður var
ágætt, og skemmtu menn sjer mjög vel.
Sama dag fóru Oddfjelagar skemmtiför
suður í Hafnarfjarðarhraun, aliandi og ríð-
andi. í þeirri för voru um 150 manns.
Guðmuudnr H j örnwson land-
læknir siglir á morgun með „Ceres“ á alls-
herjarþing „Oddfjelaga11 í Danaveldi. Hann
er væntanlegur aftur með „Botníu“ 18.
september.
Botnvörpungarnir íslenzku afla
ágætlega. Töluverður afli er og á opna
báta, þá sjaldan að róið er.
Hringferð.
„Þú segir, að hann frændi þinn gamli
gefi þjer ætíð úr í afmælisgjöf á hverju
ári ?“
„Já, og ætíð sama úrið. Éftir af-
Lægebog Fri
böger frit,
hvis De skriver strax. Saa længe som
de 10,000 exemplarer i tilbudpt rækker,
vil jeg sende den- frit til de som er
lidende og syge paa noget vis, til den som sna-
rest tilskriver mig og besknver sin sygdom. Denne
bog indeholder 101 sider praktiske oplysninger og
professionelle raad, som enhver skandinavisk mand
og kvinde burde kjende. Bogen beskriver alle
sygdomme, förídarer alle sýmptomer, giver orsa-
. omtíder hvordan
nvor mange syg-
Deres eget hjem.
Hvis De nu onsker at blive tilbagegivet fulakommen
lielse og forblive frisk og stœrk, saa er dette den
rette bog for Dem og den er aldeles fri.
iin Fremgang er Deres Gevinst.
Min professionelle og finansielle fremgang har
været underbar. Det har lyktes langt over min
forventning at gjore godt i denne verden, og at
hjælpe lidende medmennesker. Jeg har erhvervet
ikke saa faa jordiske eiendele, liVorfor jeg er tak-
nemlig. For at bevise denne min taknemlighed, og
hvor hojt jeg vurderer de gaver, som er skjænket
og det store held som jeg har havt under min
praxis som læge, har jeg besluttet at vise mine
medmennesker en stor velvilje. Jeg har beslut-
tet gratis at hjælpe syge og lidende. Min plan er folgende: Jeg
lover bestemt at bortgive 10,000 Skandinaviske, Raadgivende
Lægeboger for hjemmet, samt desuden 10,000 frieforsogsbehand-
linger til de förste 10,000 personer, som tilskriver mig og beskriver
sin sygdom. Kun et medlem i hver familje bor anmefde sig.
En fri forsögsbehandling for Dem.
Den frie forsogsbehandling indeholder ikke bare en slags medicin,
men den bestaar af mange forskjellige slags, som jeg finder er
nodvendig for Deres tilfælde. Mediciner, soin kommer at virke
direkte paa det syge sted, velgjorende mediciner, som vil have en
fordelagtig virkning paa hele systemet, mediciner som gaar til roden
Fraklip denne coupon, stryg under de sygdomme som
W
»<!
af sygdomijlen og borttager aarsagen. Lægemidlerne,
som jeg vil bortskjænke er ægte, virkningsfulde og
helbredende; de er resultatet af nutidens lægeviden-
skab. leg har helbredet mange andre. Jeg onsker
at bevise at jeg ogsaa kan helbrede Dem. Vil
De nu lade mig bevise det paa min egen risiko
og min egen omkostning?
Sygdomme som jeg behandler.
Jeg paastaar ikke at kunne helbrede kræft, sped-
alskhed eller uhelbredeliee sygdomme, men jeg
paastaar at kunne helbrede — og gjor det —
mange sygdomme, som af andre læger anses uhel-
bredeíige, vanskelige, kroniske sygdomme. leg
har helbredet tusinder kroniske sygdomstilfælder,
mange som det har mislyktes andre at helbrede. Jeg
onsker at bevise hvad min behandling kan gjore for
Dem. Jeg onsker at gjore Dem frisk och stærk igjen.
Den frie forsogsbéhandling er det bedste og
mest talende bevis. Jeg sender den til Dem absolut
omkostningsfrit. Jeg betaler selv alle omkostninger.
Vil De blive en af de 10,000 som kommer at antage
dette liberale tilbud, saa tilskriv mig nu i dag, ja
nu saasnart De har læst tilbudet.
Jeg forlanger ikke noget.
Jeg modtager ingen betalning, ikke ett ene-
ste ore, hverken for bogerne eller de frie forsogs-
behandlinger, som jeg har besluttet at bortgive til de lidende og syge.
Jeg onsker at bevise, at min hjemmebehandling kan gjore for Dem,
livac1 J— 1— •••*—“»* : *—!“J---J'r~J 1—^—
ívad den har udrettet i tusinder andre tilfælder. Ved at bevise Dem
min duelighed, haaber ieg ogsaa at faa bevise den til Deres venner
og naboer. Hvis jeg kan hjælpe Dem, hvis jeg kan helbrede dem,
onsker jeg Deres venskab og Deres taknemligned — jeg vil at De
skal sige et velvilligt ord om mig tfl Deres naboer og venner, naar
De har anledning dertil. Dette er alt hvad jeg forlanger af Dem.
Naar jeg siger frit mener jeg frit.
I sporger Eder: Hvem er doktor Kidd? Han tog sin Doktors-
examen i Medicinska Universitetet i Edinburgh, Skottland, fik sine
Amerikanska Doktorsdiplom ved universiteten i Statema New York,
Maryland og Indiana, hvor han tildeltes de hogste udmærkelser,
kaltes som protessor i patalogi og anatomi til universitetet i Edin-
burgh, men ioretrak at blive i de forenede Stater, hvor han allerede
havde erholt en aldeles enorm praxis.
henviser til Deres tilfælde, udfyld couponen og send den til
Rheumatisme,
Gigt,
Hudutslet,
Skrofler,
Katarrh,
Vattersot,
Hæmorrhoider,
Neuralgi,
Kroniskhoste,
Diarre,
Forstopning
Dyspepsi,
Hodepine,
Svage lunger,
Faldesyge,
Nyresygdom,
Blæresygdom,
Hjertesvaghed,
Urent blod,
Kvindesygdomme,
Uvirksom lever,
Delvis lamhed,
Lungekatarrh,
Nervositet,
Prostatis,
Mavekatarrh,
Tarmkatarrh,
Malaria,
Finner,
Asthma, (Áandenod).
Dr.JamesW. Kidd, Rooins 455 Y.Kidd Building. FortWayne, Ind. U.S.A.
Dr.Kidd: Vær saa venli;
naviske
sygdom, ________ __o _o________________________________
mig noget, ikke et eneste ore, hverken nu eller senere, og at den paa ingen maade’stíiler niíg
i nogensomhelst forpligtelse til Dem.
(Skriv navn paa nedenstaaende linje)
(Adresse:)
(Alder)
(Hvor længe har De været syg?)
(Opgiv navn paa. eller beskriv den sygdom, som de mest lider af.)
Observer! Hvis De foretrækker kan de opgive Deres tilfælde i et privatbrev til mig
mælisdaginn veðset jeg úrið allt af fyrir
láni, og þfegar það svo er selt á úpp-
boði, þá býður frændi minn ætíð í það,
og gefur mjer það svo aítur á næsta
afmælisdegi mínum. Það er svo gott
að vera reglusamur í fjármálum öllum“.
30
og var þó veðrinu ekki um að kenna; það var yndislegt,
logn og sólskin. Jeg varð hræddur um, að eitthvað hefði
komið fyrir hana, og flýtti mjer þess vegna heim.
Þegar jeg var kominn heim, og ætlaði að fara að fara
upp riðið við dyrnar, heyrði jeg allt í einu eitthvert hljóð,
sem kom mjer til að nema staðar og hlusta. Það kom trá
grenitrjánum, yfir hjá fálkahúsinu. Hjartað tók að hamra i
brjóstinu á mjer, því að þetta var — kvenmannshlátur, svo
, hvell og skær og hjartanlegur, og svo heyrði jeg að sagt var
með yndislegri og innilegri röddu :
»Kroppaðu í það, fuglinn minn, kroppaðu í það!«
Jeg skundaði yfir í garðinn, og beygði fyrir grenitrjen,
er voru svo þjett, að ekki varð komizt milli þeirra. Þá sá
jeg konuna mína, laugaða í purpuraskini kvöldsólarinnar.
Hún hjelt vinstri hendinni hátt upp, og hviti uppáhalds-
fálkinn minn sat á hendi liennar. Og í hægri hendinni hjelt
hún á mat, er hún var að bjóða fálkanum. Og nú glumdi
skæri, hjartanlegi hláturinn hennar við aftur.
»Nú, nú, þrjózkuseggurinn þinn! Ivroppaðu í það,
kroppaðu nú í það!«
Jeg vissi ekki hvað jeg átti að halda, hvort hjer hefði
skeð undursamlegt kraftaverk, þar sem konan mín, þessi
þögula, alvörugefna, þóttafulla kona, var allt í einu orðin að
fjörlegu, ánægjulegu, hjæjandi barni. Og hún var orðin rjóð
i framan. Eða hvað — var það kvöldroðinn, sem litaði ásjónu
hennar? Hún var svo fögur, svo töfrandi fögur, og það var
svo nýstálegt fyrir mig, að sjá hana svona, að jeg stóð nokkra
stund sem höggdofa, og starði á hana, og jeg gat ekki að því
gert, að jeg blátt áfram öfundaði fálkann, sem hún var að
tala við. En svo þegar jeg ætlaði til hennar, þá sá jeg mann,
27
Hún svaraði engu, en ætlaði þegar að stíga á bak. Jeg
tók þá utan um hana, og setti hana upp í hnakkinn. Og
svo lögðum við af stað burt frá föðurhúsum hennar.
Tunglið skein i heiði, en trjen vörpuðu skugga sínum
á veginn. Jeg teymdi hestinn þar sem trjen voru gisnust, og
tunglsbirtunnar naut bezt — að eins til þess að geta ætíð
sjeð inn í inndælu augun hennar. Loftið var heitt og mollu-
legt, eins og illviðri væri í aðsigi, og mjer fannst sem bæði
höfuð mitt og hjarta stæði i ljósum loga. Það voru augun
hennar, yndislegu augun hennar, sem voru völd að því, og
þó hafði hún aldrei litið þeim á mig, síðan við fórum af stað.
Þannig hjeldum við áfram, án þess að mæla nokkurt orð frá
vörum, þar til við sáum húsið blasa við i tunglskininu. Hvað
húsið var eyðilegt og tómlegt, ekkert velkomanda-merki, ekkert
heiðursskraut til þess að fagna konu húsbóndans, ekki svo
mikið sem blómsveigur yfir dyrunum. Öllu haíði jeg gleymt,
úm ekkert hugsað, nema sjálfa hana.
Jeg hljóp til, og ætlaði að taka hana af baki. En hún
ljet sem hún sæi ekki að jeg var með útbreiddan faðminn,
heldur stýrði hestinum að steinbekknum undir linditrjenu.
Þar hoppaði hún af baki, og út úr skugganum af trjenu
heyrði jeg rödd hennar, einkennilega kuldalega.en greinilega þó:
»Að eins eitt orð enn þá, áður en það er um seinan. Jeg
krefst engrar meðaumkunar, vil miklu heldur deyja«.
»Frederikka«, mælti jeg, dauðskelkaður, »hvað var það,
sem þú varst að segja?« Jeg hjelt sem sje að mjer hlyti að
hafa misheyrzt.
»Ef það er einungis af meðaumkun, að þú hefir tekið
mig hingað með þjer — þá — já, enn þá er tími til að snúa
við, enn þá hefi jeg ekki stigið inn yfir þennan þröskuld«.