Reykjavík - 31.08.1912, Blaðsíða 3

REYKJAVlK
139
Glaðlyndi og ánægja eru
samfdra notkun Sunlight
sápunnar. Eins og sóls-
kinið lýsir upp og fjörgar
náttúruna," eins gjörir
Sunlight sápan bjart yfir
erfiði dagsins.
SUNLIGHT SÁPA
Naut hann þá mjög við forsætisráðherra
síns, Stamboloff, hins mesta ágætis-
manns. Hann hafði líka komið Fer-
dinand fursta þar til valda. Stamboloff
var hinn mesti óvinur Rússa, og flæmdi
þá og þeirra fylgifi3ka úr landi. Var
það ekki að ófyrirsynju, því að þeir
leituðust stöðugt við að myrða hann
og Ferdinand fursta.
Þegar stundir liðu fram, sá Ferdin-
and fursti, að hann mundi aldrei geta
setið öruggur að ríkjum nema að sætt-
ast við Rússa. Stamboloff tók því
fjarri, og versnaði þá á milli þeirra,
og fór svo að lokum, að St.amboloff
sagði af sér 1094. Árið eftir var hann
myrtur. Ferdinand sætti nú færi og
sættist við Rússa, og viðurkendu þeir
landsstjórn hans. Ferdinand lét þá þó
ekki ná meiri tökum á landinu en
honum vel líkaði. Er stjórnkænsku
hans hælt mjög.
Þegar stjórnarbyltingin varð í Tyrk-
landi fyrir 4 árum, ogUng-Tyrkir komu
til valda, lýsti Ferdinand fursti yfir því,
að Búlgaría væri frjálst og óháð land,
og hann Zar eða konungur þess.
Ferdinand konungur hefir getið sér
mikilla vinsælda hjá Búlgörum, enda
hafa stjórnarár hans verið mestu far-
sældar og framfara ár fyrir landið.
Iðnaður og verzlun hefir stórum auk-
ist, og þjóðin er að verða efnaþjóð.
Alþýðumentun hefir fleygt stórum fram.
Herinn hefir verið aukinn og komið á
hann góðu skipulagi; járnbrautir lagðar
um landið þvert og endilangt, og hafnir
gjörðar.
Vegna þessa hefir Búlgaría nú einna
mest að segja allra smáríkjanna á
Balkanskaganum.
ð/riður á galkanskaga.
Frá Kaupmannahöfn var simað hing-
að til blaðanna á miðvikudaginn:
„ Stjórnleysi á Tyrklandi. Búlgarar,
Serbar og Svartfellingar hervœðast".
Þess var getið í síðasta blaði, að
sendiherra Tyrkja í Montenegro væri
farinn þaðan heim til sín og að Tyrkir
og Svartfellingar hefðu átt smá-orustur
á landamærunum. Sama var milli
Tyrkja og Búlgara, þeir höfðu barist.
Eftir skeytinu að dæma horfir nú til
íulls fjandskapar milli Tyrkja ogkrist-
inna þjóða á Balkanskaganum, því
ekki mun standa á Grikkjum, ef færi
er að vinna Tyrkjum mein.
Búlgarar hafa verið mjög gjarnir til
að hefja ófrið við Tyrki, en konungur
þeirra og stjórn hamlað því. Hefir
Ferdínand kon. ekki þótt Búlgarar
færir um það enn, og sízt einir síns
liðs. Þess vegna hefir hann reynt
að koma á bandalagi með kristnu
ríkjunum, að þau skuli sem einn mað-
ur gegn Tyrkjum. Er útlit til þess
eftir skeytinu að dæma, að slíkt banda-
lag sé nú fastmælum bundið.
Tyrkjastjórn hefir sjáanlega. mistek-
ist, að skipa svo málum, að vel líkaði.
Er ekki ólíklegt, að Ung-Tyrkir eigi
einhvern þátt í stjórnleysinu, sem þar
er nú í landi.
Ávarp.
Báðar deildir Alþingis sendu konungi
samhljóða ávarp í þinglokin. Var það
rætt íyrir luktum dyrum. Hafði verið
samþykt í e. d. í einu hljóði en í n.
d. með öllum greiddum atkvæðum
gegn þremur.
Unðirteklir Dana.
Kafli úr ritstjórnargrein í „Riget“
11. þ. m. Það er málgagn dönsku
stjórnarinnar. Þýðingin er Lögréttu :
»— — — Danmörk skal því taka
hinni íslenzku viðleitni til þess að
knýta á ný hinn slitna samningaþráð
með opinni og útréttri hönd, og í
þeirri höns skal liggja tilboð Danmerk-
ur, eins og það var fram sett í nefnd-
aruppkastinu frá 1908 til sameigin-
legrar löggjafar um sambandið milli
íslands og Danmerkur. Þetta tilboð
hefur hvervetna um heim fengið hina
mestu viðurkenningu sem einstaict og
fagurt dæmi um þá virðingu, sem frá
hálfu stærri þjóðar eigi að sýnast þjóð-
legri sjálfstæðisþrá annarar minni, jafn-
vel þótt þær rikislega séu ein heild.
Danmörk og hin danska þjóð hafa
ekki séð eftir þessu tilboði og geta
framveigis hreinskilnislega sagt: Ekki
minna, en ekki heldur í verulegum
atriðum meira!
Menn vita enn ekki, í hverri mynd
eða á hverjum grundvelli hin íslenzka
viðleitni til upptöku samninganna verð-
ur bygð ; en heppilegt væri það efa-
laust, ef islenzka þjóðin sýndi þau
hyggindi að halda sér í öllu verulegu
þar, sem hinir kosnu fulltrúar hennar
stóðu í samningum dansk-íslenzku
nefndarinnar —--------
---— BÆKUR ==--------------------
innlendar og útlendar. — Pappir og Ritföng. — Watermans-sjálfbiekunga.
Þetta kaupa allir í
KSókaverzlun Sijffúsar Eymiindssonar
Lækjargötu 8.
)
)
)
JPingvísur.
Farmgjaldið mitt fer á stað
fagurlega á þessum dögum;
andskotann ég eitt sinn bað,
að það mætti verða að lögum.
Þarna er hann að mala
þingmaðurinn Dala;
þarna er hann að þrefa,
þyættinginn að vefa,
andstygðar leiðindi er öll sú slefa.
Svar þingm. Dala :
Mörgum tungum malar hann
Marðarskapi svalar hann,
meðan endist lif og iungu
með Ijótan blett á hverri tungu.
í hans kjafti er aldrei lúi,
altaf bullar Siggi búi,
glymurmhátt og gellur þannin,
að glamrað er fyrir Flóamanninn.
Hér var alt með öðrum svip
fyr ári um þetta leyti.
En altaf má fá annað skip
og annað föruneyti.
o H/F'Sápuhúsið o
Austurstræti 17,
margar tegundir
rússneskar cigarettur
nýkomnar.
Ovenju ó d ý r a r.
Sunnmýlingur steig í stól,
stráð var ræðan salti,
sendiherrann sundur mól,
svo hann varð að gjalti.
Hálfur í þingsalnum oftast ég er,
ef út af því bregður, þá fer nú ver.
Hálfan í fanginu Hafstein mig ber,
en hálfan Lalli i skottinu á sér.
Gullnámarnir
í Miðdal og Pormóðsdal.
Einhver hreyfing virðist vera að
koma á þaðmál nú uppá síðkastið. Lög-
reglustjórinn í Hafnarfirði, Magnús
sýslumaður Jónsson, hefir Dýlega mælt
út 12 námateiga handa mönnum sem
eru í „Námafélagi ísiands". ' Mæling-
arnar framkvæmdi Jón ísleifsson verk-
fræðingur, og mun það vera í fyrsta
sinni sem námateigur er útmældur hér
á landi samkvæmt námalögunum. Hver
teigur er 100,000 □ metrar að flatar-
máli, og getur sá er beiðist útmæl-
ingar ráðið því, þegar málmurinn liggur
í æð, hvert hlutfall er milli lengdar og
breiddar ; þó má hann ekki vera mjórri
en 100 metrar.
Mælt #r að 104 beiðnir séu komnar
til sýslumannsins í Hafnarfirði, um út-
mælingu á námateigum. Er það meira
en landrými er til í Þormóðsdal.
Þetta helvízkt hap])drætt,i,
Haagensen og Vog-Bjarni
ætla' að drepa Alþingi
— ilt er að vera skrifari.
Nú er hún að renna npp nýja öldin,
nú má ekki drekka fyrir þeim sem hafa
völdin;
Alþingi er að skifta sér af Klúbbunum á
kvöldin,
vill kynna sér hvað gjörist þar á bak við
tjöldin.
Efri deild er ærið frjó,
altaf er hún að bera;
engan Lárus á hún þó
og Ari norður á Ströndum dó.
Sjáiði piltar ! Svona eiga kýr að vera.
Mér finst það vera grátlegt, góði vin,
ef gömlu trúnni’ á sjálfstæðið vér töpum,
og ljót sú speki’ ef okkar íslenzkt kyn
skal eiga’ að lifa’ á danskri náð og snöpum.
Allar mínar syndir erfitt væri að kanua,
Alfaðir breyttu öllu fljótt!
Á uppkastið ég trúi sem hið eina rétta og
sanna;
ó, hvað ég er sæll bæði dag og nótt!
Æfinlega í ætið fús
ör að skaka strokkinn ;
Einar skríður eins og lús
yfir á valdaflokkinn.
Hann galar um sparnaðinn guðslangan
daginn,
það guðspjall var klerksins, er bæta á
fjárhaginn.
Það þjóðráð hans helzt var til heilla og
nytja
um hækkun á þingkaupi tillögu að flytja.
Samning og bræðing í byrjun að skamma,
svo bráðnar sem „Isafold“ þjóðhetjan ramma.
Já, talaðu hjartnæmt um trú þína á Kristi,
þú tuttugu- og- fimm- ára- þinghumbugisti.
Silf urfesti
með viðfestum tveggja króna minnis-
pening tapaðist á Hafnarfjarðarvegi inn
að Arnarnesi. Skilist í Sápuhúsið gegn
uijög góðum fundarlaunuiu.
Kindargarnir.
Fyrir nokkrum árum var byrjað að flytja
kindargarnir út sem verzlunarvöru og hafa
siðan verið útfluttar, og andvirði þeirra numið
nokkrum þúsundum króna'árlega,. En garn-
irnar hafa ekki reynst vel og eftirspurnin
hefir farið minkandi, sem líklega er að kenna
verkuninni á görnunum, og kannske með-
fram af því, að dilkagarnir, sem eru minna
virði, hafa verið látnar saman við garnir af
fullorðnu fé, en ætti að hafa hverja tegund-
ina út af fyrir sig.
Eftir að búið er að taka garnirnar úr
kindinni, verður að hreinsa þær og strjúka
gorið úr þeim, láta þær síðan í kalt vatn,
sem þær standi í til næsta dags, hreinsa þá
alt slím úr þeim, helzt í volgu vatni, og
hella volgu vatni í þær með tregt, og láta
það renna gegn um garnirnar til þess að ná
slíminu sem bezt úr þeim. Að því búnu á
að leggja þær í ílát með söltu vatni í, og
láta garnirnar liggja í því 1—2 stundir, salta
þær síðan vandlega niður í tunnur.
Það er áriðandi að fara varlega með
garnirnar og láta þær ekki verða fyrir
neinum áföllum eða höggum, svo þær ekki
hruflist né merjist, og má aldrei kasta þeim
frá sér á jörðina né fleygja þeim í ilát, nema
vatn sé í þvi o. 8. frv.
Ofanritaðar leiðbeiningar, sem að vísu eru
ófullkomnari en ég gjarnan hefði óskað, geta
þó, ef til viil. gert nokkurt gagn og kannske
komið því til leiðar, að markaðurinn fyrir
islenzkar kindargarnir fari heldur batnandi,
svo á þann hátt komi nokkrir peningar inn
í landið, sem annars færu að forgörðum.
Bið ég yður því, herra ritstjóri, að prenta
ofangreindar leiðbeiningar í heiðruðu blaði
yðar, svo snemma að lesendur blaðsins geti
séð þær áður en fjártakan byrjar í haast.
Vixðingarfylst.
Jakob Gunnlögsson.
Kaupmannahöfn, 15. Ágústm. 1912.