Reykjavík


Reykjavík - 27.09.1913, Side 3

Reykjavík - 27.09.1913, Side 3
R E Y K J AV í K 157 Hlutaveltu heldur »Hið ísl. prentarafélag« til ágóða fyrir sjúkrasjóð sinn, 11. og 12. okt. næstkomandi. Því eru það vinsamleg tilmæli vor til allra þeirra, er vilja styrkja sjóðinn með gjöfum til hlutaveltunnar, að þeir geri einhverjum af okkur undjrrituðum viðvart innan 10. okt. — Það skal lekið fram, að sjúkrasjóður vor hefur ekki við annað að styðjast en bein tillög fjelagsmanna og nýtur ekki landssjóðsstyrks. Virðingarfylst. Reykjavík 23. ágúst 1913. Gaðm. Þórsteinssnn. Emannel Cortes. Signrðnr Grímson. Vilhelm Stefánsson. Jón Signrjónsson. Jón E. Jónsson. Herbert Sigmnndsson. Frönsk sanitalsbók eftir I *ííl IJoi'ltelsss<ofi, er nýkomin út. - Fæst hjá öllum bóksölum. Kostar Kr. 3,00. I styttingi. lugimundur hefir lauslega tal af séra Jóni Jóhannessen. ' Ég rakst á séra Jón Jóhannessen í Aðal- stræti. rHvað að frétta úr Staðarsveitinni, séra Jón ?“ „Ekki nema alt há há há há h á.......... presturinn stóð á öndinni, og kom því ó- mögulega upp úr sér sem hann ætlaði að segja....... „Ég skil .... búinn að missa bölvið . . . dárleg sítúasjón kæri vin.......“ „Alveg ‘rétt — lngimundur. Misti það um daginn þegar fuku hjá mér 2000 hestar af afbragðs töðu, en ekki nema 50 hjá Sig- urði í Gröf....... „Slíkt er eðlilegt. En eina ráðið, séra Jón, til að fá það aftur, er að láta einhvern bölva on i sig.......komdu með mér inn á Vik — við skulum vita hvort mér tekst það ekki“. Við fórum inn á Vík og þar setti ég hann í hægindastólinn með fjórum fótunum, hall- aði honum afturábak og keyrði ofan í hann hroðalegasia blótsyrðinu, sem ég átti í eigu minni, og stórum óblönduðum bitter á eftir í kjölfestu. „Há há há-bölvað og djöfullegt“ sagði séra Jón og þurkaði á sér augun, sjáanlega gtórum létt, „en hvað skal segja.......... mikill er andskotinn11. „Víst er um það“, mælti ég. ,,0g löngum hefir verið sagt að hans makt væri ósmá í Staðarsveit.......“ „En ekki hræðist ég samt snörur hans né vélabrögð“, sagði séra Jón, og gerði sig byrstan, „og það segi ég honum, að dirfist hann einu sinni aftur að blása á heyið mitt, þá verður það verst fyrir hann sjálfan. Ég segi ekki meir. Ég er ekki vanur að hæla sjálfum mér“. „Og — hann ætti nú fyrir því, held ég .......en hvernig gengur með ströndin þarna í Staðarsveitinni. Bjargað nokkrum nylega.......?“ „Ekki kokk“........sagði séra Jón og leit dapurlega á þýzku, frönsku og spönsku orðurnar, sem dingluðu á diplomatnum hans .... „Það er alt eins . . . ekki kokk . . . þar strandar aldrei skip —------“ „Skíta sveit, séra Jón, skíta sveit“. „Óneitanlega litið að gera þar í björgunar- faginu — Ingimundur — alt of lítið. Engir vekja eins helgustu tilfinningar mannshjart- ans eins og strandmennirnir .... vel aldir strandmenn, Ingimundur, er fögur og kristi- leg sjón“. „Víst er það, séra Jón, víst er það .... En hvernig gengur annars með fiskiríið í Staðarsveitinni ?“ „Sálnaveiðar — Ingimundur ?“ „Þorskur — séra Jón“. „Þorskurinn Ingimundur, er okkar einasta hjálpræði. An hans værum vér eins og Bpámaðurinn Móeses í eyðimörkinni eða Salómon konungur sviftur öllum hjákonum sínum. Hann er balsaraið í vorri hérvistar tilveru ! Líkamshæð manna. Það er ekki örsjaldan litið svo á, að fyrri alda menn hafl verið risar á hæð í samanburði við okkur, sem nú lifum, og að við séum líkamlegir ætt- lerar. Með tiltölulegri nákvæmni hefir verið reiknað út að meðalhæð núlifandi manna sé 1 stika og 64 stiklingar. En mannabein frá tímum þeim, er engar sögur fara af (og um 1000 bein hafa verið mæld), sýna að mannkynið hefir varla verið hærra vexti þá en nú, því að meðalhæðin eftir þeim að dæma, hefir að eins verið 1,62 stikur. A sögutímunum fyrstu er talið að meðalhæðin hafi verið 1,65—1,66 st. Til þess að verða tekinn í rómverska herþjónustu þurfti hæðin að vera 1,63 st. minst. Er það svipað því og nú þarf í löndum þeim, er her gera út. Hér skal talin upp meðalhæð ýmsra þjóða, er nu lifa. Alveg nákvæmar eru tölurnar að sjálfsögðu ekki, en því sem næst: Lapplendingar eru...........1,60 st. Eskimóar sömuleiðis. Belgíubúar.................1,64Vj - Spánverjar og Portúgalsmenn 1,65 Frakkar....................1,65V2 - ítalir,SvisslendingarogRússar 1,66^/a - Hollendingar...............1,67 Þjóðverjar..................1,67V2 - Danir......................1,68 Bretar.....................1,69V2 - Svíar......................1,70 Skotar.....................í^O1/^ - Norðmenn...................1,72 Japanar....................1,77 Hæztir eru Tahiti-búar og íbúarnir á eyjunni Samoa sem eru......................1,78 Mestur risi, sem mældur hefir verið, var Frakkinn Duforc. Hann var 2,80 stikur. En minstur dvergur var Hollend- ingurinn Simon Þaag, sem var 66^/a stkl., eða 28 þumlungar. Nöín og nýjung’ar. Ráðherra sigldi á konungsfund nú með Botníu. All róstu- og hávaðasamt hefir verið á götum bæjarins með köflum nú í vikunni. Eru aðallega norskir sjómenn, sem þvi hafa valdið. Gengu þeir um með söng og öðrum óhljóð- um, svo mönnum varð lítt svefnsamt, en hnefinn á lofti ef nokkrir dirfðust að biðja sér hljóðs. Óskandi að bæjar- fógetinn, ef þessu heldur áfram, taki dálítið ómjúkari höndum á peninga- buddu þeirra, svo það syngi eitthvað öðruvísi í þeim eftirleiðis. Fæðingardagur konungs var í gær. Var hann að vanda haldinn hátíðleg- ur með áti og drykkju og komu menn saman í því skyni á „Hótel Reykja- vík“. í samsætinu voru íslendingar og Danir og á meðal hinna síðarnefndu Rothe höfuðsmaður. Frú Zoega hafði eins og venja er hennar er þegar svo stendur á, réttilega dregið bæði ís- lenzka og danska fánann á stöng. En þetta líkaði ekki þeim landritara, Tr. Gunnarssyni og Kristj. Þorgrímssyni, sem munu hafa gengist fyrir samát- inu. Báðu þeir frú Zoega að draga sem skjótast niður íslenzka fánann, þar eð ella mundu þeir og hinir dönsku menn missa matarlystina og fá sér að borða annarsstaðar. Gerði þá frú Zoega sem rétt var og dróg háöa niður. Undarlegt að Kristján Þórgrímsson skuli ekki vera orðinn „dannebrogs"- maður. Hann á það þó sannarlega skilið ekki síður en hinir. íslendingur, sem talaði dansk- norsku-blending og bablaði eitthvað lítt skiljanlegt í móðurmáli sínu, bauð eru nú komnar, feikna mikið úr að velja. Litið á, hvað við höfum. Spyrjið um verðið. Lægst verð á öllu í mönnum „út“ á Bakarastígnum fyrir nokkrum kvöldum. Áður þótti það mikil upphefð að hafa gleymt íslenzk- unni, sérstaklega ef danska var komin í staðinn. Nú er svo breytt til batn- aðar, að enginn tekur fremur ofan fyrir manni fyrir þá sök. Hlógu menn dátt að Iandanum, og sneyptist hann burt svo lítið bar á. Stj.skr.breyt. (Niðurl.) 3 11. gr. 18. gr. stjórnarskrárinnar orðist þannig: Kjörgengur við óhlutbundnar kosningar er hver sá, sem kosn- ingarrjett á til þeirra; kjósa má samt þann mann, sem á heima utan kjördæmis, eða hefur átt þar heima skemúr en eitt ár. Kjörgengur við hlutbundnar kosningar er hver sá, er kosningarrjett á til þeirra. Heim- ilisfesta innan lands er skityrði fyrir kjörgengi, bæði við hlutbundnar og óhlutbundnar kosningar. Þeir dómendur, er hafa ekki umboðsstörf á hendi, eru þó hvorki kjörgengir til neðri nje efri deildar. 12. gr. 7. gr. stjórnarskipunarlaga 3. okt 1903 (19. gr. stjórnar- skrárinnar) falli burt, en í staðinn komi: Reglulegt Alþingi skal saman koma lögmæltan dag annað- hvort ár, hafi konungur ekki tiltekið annan samkomudag fyrri það ár. Breyta má þessu með lögum. Nú krefst meiri hluti þingmanna hvorrar deildar, að auka- þing sje haldið, og kveður þá konungur Alþingi til setu svo fljótt sem unt er. Eigi má það þing lengur sitja en 4 vikur, án samþykkis konungs. 13. gr. Á undan 20 gr. stjórnarskrárinnar komi ný grein svo látandi: Alþingi er friðheilagt. Enginn má raska friði þess nje frelsi. 14. gr. 8. gr. stjórnarskipunarlaga 3. okt. 1903 (1. málsgr. 25. gr. stjórnarskrárinnar) falli burt, en í staðinn komi: Fyrir hvert reglulegt Alþingi skal, undir eins og það er saman komið, leggja frumvarp til fjárlaga fyrir það fjárhagstímabil, sem í hönd fer. 15. gr. 26. gr. stjórnarskrárinnar falli burt, en í staðinn komi: Sameinað Alþingi kýs 3 yfirskoðunarmenn, og skulu þeim veitt laun fyrir starfa sinn. Þeir skulu kosnir með hlutfallskosningu. Yfir- skoðunarmenn þessir eiga að gagnskoða árlega reikninga um tekjur og gjöld landsins, og gæta þess, hvort tekjur landsins sjeu þar allar taldar, og hvort nokkuð hafi verið út goldið án heimildar. Þeir geta, hver um sig, tveir eða allir, krafist að fá allar skýrslur þær og skjöl, sem þeim þykir þurfa. Síðan skal safna þessum reikningum fyrir hvert fjárhagstímabil i einn reikning og leggja hann fyrir Alþingi ásamt athugasemdum yfirskoðunarmanna, og skal þvi næst samþykkja hapn með lögum. Rjett er yíirskoðunarmönnum, einum eða fleirum, að fá að sjá reikninga og bækur gjaldkera landssjóðs, og sömuleiðis stjórnarráðsins, fyrir ár það, sem er að líða eða liðið er. Þyki þeim nokkuð athuga- vert, skulu þeir gera eftirmönnum sínum visbendingu um það skriflega. 16. gr. 29. gr. stjórnarskrárinnar falli burt, en í staðinn komi: Alþingi sker sjálft úr, hvort þingmenn þess sje löglega kosnir, svo og úr því, hvort þingmaður hafi mist kjörgengi. 17. gr. Aftan við 45. gr. stjórnarskrárinnar bætist: Breyta má þessu með lögum. 18. gr. Aftan við 47. gr. stjórnarskrárinnar bætist: Enginn er skyldur til að inna af hendi persónuleg gjöld til neinnar annarar guðsdýrkunar en þeirrar, er hann sjálfur aðhyllist.

x

Reykjavík

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Reykjavík
https://timarit.is/publication/206

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.