Skeggi - 16.02.1918, Blaðsíða 3

SKEGGI
Minnisb'að.
Simstöðin opin virka daga kl.
8 árd. til 9 síðd- Helga daga
10—12 árd. og 2—7 síðd.
Póstafgr. opin alla virka daga kl
10—6.
Lyfjabúðin alla daga kl. 9—10.
íshúsið alla virka daga kl. 4—7
siðd.
Sýslubókasafnið sunnud. 9—11
árd.
Hjeraðsiæknirinn heima daglega
12-2.
Tíðarfarið. þýðviðri hefur
verið nærri alla vikuna, jörð
farin að grænka og grös að vaxa
eins og um sumarmál, að því
er kunnugir segja.
Fyrir síðustu helgi var orðið
frostlaust fyrir norðan, en herti
upp aftur eftir helgina, dró svo
úr aftur og gerði frostlaust um
miðja viku. Horfur ískyggilegar
nyrðra, og reyndar víðar.
Jótar
hafa á síðustu 50 árum grætt upp
óræktar heiðarland, sem er á
stærð við alt Suðurlandsundir-
lendið, eða um 70 fermílur. það
er orðið klædd skógum, engjum
og ökrum. Laglega gert á ekki
lengri tíma!
En þeir hugsa um sjóinn líka.
í fyrra var lagt fyrir Ríkisþing Dana
I frumvarp um hafnargerð á fjóruni
, stöðum við Jótland. Sú stærsta
i átti að vera við Helshage og
: kosta 11,400,000 kr., önnur lítil
j við Hirtshals áætluð 4,200,000
kr., brimbrjótur við Lökken á-
ætlaður 500 þús. kr. og umbætur
í Ringköbingfirði áætlaðar 500
þús. kr. það er samtals 16 milj.
j 600 þús. kr. framlag til fiski-
j veiða hjá þjóð, sem lifir mest á
! alt öðru. — þessir skilja gang-
I inn.
Afiabrögð. Gæftir hafa verið
stirðar alla vikuna og afii misjafn.
Mikil ganga af háf um helgina,
Sltmir bátar fengu nokkur hndr.
honum.
“Sinn. Utn miðja vikuna var
ísinn sagður á reki á Skjálfanda,
Axarfjörður auður, og autt í kring
um Langanes. Rekís hafði þá
verið frá Skrúð, suður að Papey.
það lítur út fyrir að ísinn sje
heldur að þokast frá Austur-
landinu.
Ffóaáveifufjelagið var
stofnað fyrra föstudag. Kosnir í
stjórn: Sigurður Ólafsson fyrv.
sýslum., Eggert Benediktsson
bóndi i Laugardælum og Bjarni
Grímsson verslunarm. á Stokks-
eyri.
Ekkert var ákveðið um hve-
nser verkið skuli hafið.
Mannalát.
—o—
Fyrir nokkru ljest J a k o b í n a
Björnsdóttir, prests á
Stokkseyri Jónssonar, ekkja eftir
Einar Ingimundsson umboðsmann
í Kaldaðarnesi (d. 1907). Hún
mun hafa verið komin að hálf-
níræðu. Síðustu 15-20 árin
dvaldi hún hjá uppeldissyni sín-
um Guðm. Ólafssyni á Einars-
! stöðum í Kaldarneshverfi.
j Snorri Jónsson kaupm.
og útvegsm. á Oddeyri, er ný-
lega látinn. Hann stundaði húsa-
smíðar framan af, en snjeri sjer
að verziun og útgerð síðari ár
og rak hvorttveggja með dugn-
aði. Vel metinn borgari. Hann
mun hafa verið kominn yfir
sextugt.
j Frá Stokkseyri er nýlega sím-
að: Nýlátin eru Snjáfriður
Nikulásdóttir, ekkja eftir
Staurlaug Jónsson í Starkaðar-
húsum (d. 1895), og G u ð m.
J ó n s s o n bóndi á Baugsstoð-
um, bróðir Brynj. heit. frá Minna-
núpi. Hann fjekk heilablóðfall
í haust og komst ekki á fætur
eftir það. Greindur maður og
glaðlyndur og smiður góður á
trje og járn; var kominn yfir
sextugt.
Frá útlöndum.
þaðan berst fátt frjetta. það
helsta er að Miríkin hafa viður-
kent sjálfstæði Ukrain.
Skakt reyndist það, sem stóð
í síðasta blaði að rússneskur
maximalisti hefði myndað stjórn
í Rúmeníu. Hann er rúmenskur
og heitir Rakowesky. Hefur hann
gerst einvaldur og afsegir öll
völd konungs þar í landi.
Skakt var það líka að anar-
kistar hefðu numið öll lög úr
gildi. það voru maximalistar, sem
það gerðu.
Á þessu sjest hve varlega er
trúandi skyndifregnum, sem ber-
ast daglega; eru þó sumar þeirra
bragðmeiri en þessar.

góðir og ódýrir.
S* 3* 3^tvseti.
Sjóstígvéla-
makstur,
ágæt tegund
í verzlun
S* 3* 3°^ns®n*
Skipafregnir.
„Vore Fædres Minde“, dönsk
skonorta með salt til Gunnars
Ólafssonar & Co. kom á sunnu-
daginn.
„Dreki“, mótorskúta, kom með
salt til sömu verslunar snemma
í vikunni. Hafði mikinn póst
innlendan og útlendan. Var þess
orðin full þörf. Um 20 farþegar
voru á bátnum. Hann mun fara
fleiri ferðir.
„Fálkinn“ kom hjer við á
sunnud. á leið til útl. og hafði
póst nokkurn. Með skipinu kom
frk. Elísabet Árnadóttir, Árni
Sigfússon kaupm. og Sig. Sigurðs-
son lyfsali
„Haraldur", mótorskúta Gísla
: Magnússonar, fer bráðum til
[ Reykjavíkur að sækja vörur fyrir
! versl. G. J. Johnsen. Er í ráði
I að hann fari nokkrar ferðir. það
1 verða þá einhver ráð með að
koma póstseadingum hjeðan og
| hingað.
„Borg“ er komin til Englands,
| fer þaðan beint til Reykjavíkur.
j »BisP“ 'iggur enn í Englandi
i til aðgerðar og losnar varla fyr
! en í marsmán.
Dóttir
fiskimarmsins.
Verðlaunasaga
eftir Johann von Rotterdam.
—0 —
(Fratnhald).
að dæma, hefði hún fengið
krampakast; hafði hún engan
mann þekt er að henni var komið.
Læknirinn skoðaði hana vand-
Iega, sagði fyrir um meðferð á
henni og gaf henni meðul. Ekki
v fjekst það úr honum hvað að
henni gengi, nema hvað hann
hjelt að hún mundi hafa mist
vitið. Fór hann svo leiðar sinnar.
þau láu nú þarna tvö í húsinu,
nánustu ástvinir Dóróteu, ætlaði
alt til einskis,. hann fanst hvergi,
um kvöldið snjeru leitarmenn
heim og kom þ^im saman um
að hann mundi hafa týnst í ein-
hverjum skurðinum, eða þá í
sjónum
XII.
Nú víkur sögunni til San-
Francisko í Kaliforniu. Fyrsta
húsið þar var reist 1835 og 1848
voru þau ekki nema 12. En
þegar hjer er komið sögu vorri,
eru íbúar borgarinnar orðnir um
60 þúsundir að tölu.
Hinir merkilegustu viðburðir
verða oft. eins og af hendingu,
og þannig var það með byggingu
San-Francisko og fleiri borga á
þeim slóðum.
hjelt þá til Missouri, þaðan til
Oregon og þaðan aftur til Kali-
forniu. Hann fjekk leyfí stjórn-
arinnar í Mexiko til að ryðja
þar skóglendi, um 30 fermílur á
bökkum Sacramentofljótsins. Kom
hann þangað 1839. Hann gerði
sjer vígi, með aðstoð Indiána, og
gróf skurð kringum það. Fyrsta
setuliðið í víginu voru 50 Indí-
ánar, Níu árum síðar voru reist
hin tólf hús, um tvær mílur frá
víginu, og hinn upprennandi bær,
sem nú heitir San Francisko, hjet
þá í höfuð stofnanda sínum,
Suttersville.
Fram að þeim tíma hafði Sutter
eingöngu fengist við akuryrkju
og kvikfjárrækt og gengið það
svo vel að hann fjekk um 40
Kringum þúsund enskum mílutn
fýrir ofan Sacramentodalinn uxu
risavaxin grenitrje sem Sutter
vildi fá til bygginga sinna. Hann
gerði því samning við verkfræð-
ing einn, Marchael að nafni, og
þeir afrjeðu að gera sjer sögun-
armyllu þar hjá trjánum; átti
vatnið að knýja vjelarnar.
það kom í ljós að geilin fyrir
ganghjól myllunnar var of þröng;
vildi verkfræðingurinn láta vatnið
sjálft víkka hana. Eftir nokkra daga
var komin sandhrúga í rásina og
í sandinum sáust gullkorn.
Verkfræðingurinn og Sutter
ætluðu sjer fyrst að halda þessu
leyndu, en grösin og trjen í
Sacramentodalnum höföu eyru!
Vindurinn barleyndarmálið lengra,